Κάποιοι ξεκίνησαν στο χώρο της Αριστεράς, φωνάζοντας κατά των Ευρωπαίων και "έσκιζαν τα ρούχα τους" για μια..."Ευρώπη των Λαών"... Μάλιστα, από τη μια εκείνοι ως "Ανανεωτικοί" και από την άλλη οι κομμουνιστές του ΚΚΕ, "έπαιζαν ξύλο", αφού οι μεν κατηγορούσαν τους δε ως "κολλημένους", "οπισθοδρομικούς", "σταλινιστές" και πάει λέγοντας και οι δε κατηγορούσαν τους πρώτους ως "Αριστερούς του σαλονιού", "ρεφορμιστές του κερατά", "δεκανίκια του συστήματος", "ψευτοεπαναστάτες"...
Αυτός ο "πόλεμος" δεν έχει ποτέ σταματήσει. Και καλώς ή κακώς, το ΚΚΕ δεν μπόρεσε ποτέ - πέρα από το δύσκολο εγχείρημα του 1989 - να βρει τίποτα το κοινό με τον χώρο της "Ανανέωσης".
Θέλει πολύ συζήτηση η στάση του αυτή. Αλλά νομίζω πως δεν χρειάζεται και τόση...συζήτηση, για να καταδικάσει κανείς, τη διγλωσία ανθρώπων της "Ανανεωτικής", που παίρνοντας θέσεις και εξουσίες ξέχασαν τόσο εύκολα, σοβαρότατες αρχές τις οποίες υποστήριζαν σε άλλα δύσκoλα χρόνια, στις ομιλίες τους, τους αγώνες τους και τις επαφές τους με την κοινωνία.
Δεν αναφέρομαι στον Πρωθυπουργό. Μιλάω κυρίως για πρόσωπα που με μία θεσούλα στην κρατική μηχανή, έγιναν αντικαταστάτες των προηγούμενων, συνεχίζοντας απλά, τον ρόλο που οι ίδιοι κάποτε κατακεραύνωναν, όταν μιλούσαν για την "Ευρώπη των Λαών και όχι των Μονοπωλίων". Το ΚΚΕ πίστευε, πιστεύει, συνεχίζει να υπηρετεί τις ίδιες αρχές και αξίες. Αν είναι λάθος ή σωστές, αυτό έχει να κάνει και με την ιδεολογία του κάθε ανθρώπου.
Αλλά οι νεομνημονιακοί του ΣΥΡΙΖΑ, αλήθεια τι ακριβώς πιστεύουν; Να μας πουν τι πιστεύουν όταν σήμερα φτάνουν στο σημείο για να δικαιολογήσουν την κλοπή, ας πούμε, των επιδοτήσεων από τη φόρμα 6, να λένε "η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας αφήνει να επιστρέψουμε τα λεφτά των ανθρώπων"...
Η ξεφτίλα, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο...
Χ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου