ΚΙΒΩΤΟΣ

...Ταξιδεύοντας στο χρόνο, με φίλους που δεν πρόλαβαν να "μεγαλώσουν"... Και όλο ταξιδεύουμε μαζί, αναζητώντας το Νησί της Ελευθερίας των Ανθρώπων...




Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Το kivotosblog σας ταξιδεύει, με την τηλεοπτική του Κιβωτό, πίσω στο χρόνο - Το 2016 να μας φέρει όλα όσα ονειρευόμαστε. Ευχαριστώ για την ανάγνωση...Καλά Ταξίδια!


Αποχαιρετώντας το 2015, κλείνουμε κι εμείς τον κύκλο των αναρτήσεων στο Kivotosblog.blogspot.com και ίσως επανέλθουμε με το νέο έτος...
Με 20 επιλεγμένες εκπομπές από τον κύκλο εκπομπών Κιβωτός της ΚΡΗΤΗ ΤV (από την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008 μέχρι και την Τετάρτη 12 Μαΐου 2010), σας λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Πραγματικά, δεν ξέρω πια, αν αξίζει, αν έχει αποτέλεσμα όλο αυτό που κάνουμε... Έτσι κι αλλιώς, από την αρχή, ο σκοπός του Kivotosblog, ήταν να ανεβάσουμε στο διαδίκτυο αυτές τις εκπομπές. Και να τις προβάλλουμε, εκτός από ολόκληρο το βίντεο, μαζί με ρεπορτάζ και φωτορεπορτάζ, για την κάθε υπόθεση, της κάθε εκπομπής, ή όπως συνήθιζα να λέω, "της κάθε περιπέτειας της Κιβωτού". Το κάναμε. Και δεν έγινε για λόγους ματαιοδοξίας. Έγινε γιατί η εκπομπή Κιβωτός ήταν για μένα ένα κομμάτι απ΄τη ζωή μου, παρότι στην ΚΡΗΤΗ ΤV είχαν προηγηθεί και άλλες εκπομπές, με το όνομα "Έκτακτη Έκδοση". Η Κιβωτός, ήταν, χωρίς υπερβολή, ό,τι πιο σημαντικό και μεγάλο έκανα ποτέ στην επαγγελματική ζωή μου, από το 1992 που ξεκίνησα τη δημοσιογραφία μέχρι σήμερα!
Καλή Χρονιά, λοιπόν, σε όλους. Και να ξέρετε καλά πως...στο τέλος, εμείς θα νικήσουμε!

ΕΤΟΣ 2008

ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ Ι - Έτσι ξεκίνησε η Κιβωτός την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008!



ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ II Νύχτα μάχης ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα (Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008).




ΦΑΚΕΛΟΣ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ: Τσέρνομπιλ (Τετάρτη 9 Απριλίου 2008).



Βουτιά στα βρώμικα νερά των πυρηνικών αποβλήτων (Μεγάλη Τετάρτη 23 Απριλίου 2008).





Ο μύθος της "πράσινης" πυρηνικής ενέργειας (Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008)






ΕΤΟΣ 2009

Ο Μαυρογιαλούρος...ποτέ δεν πεθαίνει...(Τρίτη 3 Μαρτίου 2009).

                                     



Κρητική Διατροφή - Στο "φως" αποκαλύψεις για τα "φάρμακα" της κρητικής γης (Τετάρτη 1η Απριλίου 2009).

                                       


"Στο μάτι του κυκλώνα" η Κιβωτός - Οι αποκαλύψεις για το μολυσμένο νερό προκάλεσαν σάλο! (Τετάρτη 29 Απριλίου 2009).

                                       

Εγκλήματα κατά της φύσης και των φτωχών (Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009)


                                        

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; (Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009).



Τοξικά ναυάγια...στο βυθό της Μεσογείου (Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009).



Στο φως...ιστορίες για αγρίους! (Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009).


Τρώνε..."βόμβες" τα παιδιά μας (Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009).


                                                           ΕΤΟΣ 2010

CHEMTRAILS Κι όμως, μας ψεκάζουν! (Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010)

"Βόμβες" στη Σούδα - Αποκαλύψεις και καταγγελίες για ραδιενέργειες, πυρηνικά, ακτινοβολίες και καρκίνους (Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2010).


Η Κιβωτός στη Σούδα: Ένταση, αποκαλύψεις και ερωτήματα "φωτιά" για τη ραδιενέργεια, τα πιθανά πυρηνικά απόβλητα και το κεραυνοβολημένο Ακρωτήρι των Χανίων! (Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010).

                                         

Η καθηγήτρια Παιδιατρικής Εύα Μαντζουράνη στην Κιβωτό (Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010).


ΦΑΚΕΛΟΣ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ: Χημικά στο πιάτο μας, μέρος πρώτο (Τετάρτη 21 Απριλίου 2010).


Χημικά στο πιάτο μας, μέρος δεύτερο (Τετάρτη 28 Απριλίου 2010).
   
                                           
 
Ζητείται ελπίς, πίσω στο χωριό που μεγαλώσαμε (Τετάρτη 12 Μαϊου 2010).



Το σόφισμα του «Ήξεραν τι ψηφίζουν…»


Διονύσης Ελευθεράτος
Πηγή: Πριν 26/12/2015

«Θα σας γδάρουν σαν λαγούς και θα ανεμίζουν τα τομάρια σας στους ‘Podemos’». Αυτή η προειδοποίηση, όπως αποκαλύφθηκε, των Σόιμπλε και Τόμσεν μεταφέρθηκε στον Αλ. Τσίπρα, την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ όδευε ακάθεκτος προς την κυβερνητική εξουσία. Επιβεβαιώνει τη σκληρή πραγματικότητα το πρόσφατο εξευτελιστικό «καψώνι», στο οποίο υπέβαλαν οι δανειστές την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιβάλλοντας την μέχρι νεωτέρας απόσυρση του πολυδιαφημισμένου νομοσχεδίου με μέτρα του «παράλληλου προγράμματος»: Το «γδάρσιμο» της 13ης Ιουλίου ήταν απλώς η αρχή. Η διαπόμπευση των ηττημένων θα είναι διαρκής και αμείλικτη, ώστε ο παραδειγματισμός να «λάμψει» σε όλη την Ευρώπη.

Εικάζουμε πάντως ότι θα προκαλεί στον Σόιμπλε είτε γέλιο είτε κάποιον αμήχανο εκνευρισμό (στη δεύτερη περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να επαίρεται πως παίρνει μια μικρή «ρεβάνς»), ο… ανάλαφρος τρόπος με τον οποίον οι πολιτικά «γδαρμένοι» εξηγούν τι συμβαίνει, στην ίδια τους τη χώρα…

Εξαναγκασμός έξωθεν; Όχι δα. Απλώς, γκρίνιαζαν πολύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ποτάμι κι έτσι ο Ν. Βούτσης αποφάσισε να εγκαταλειφθεί η «διαδικασία σύντμησης των συνεδριάσεων». Αυτό συνέβη με το περιλάλητο νομοσχέδιο. Έτερον ουδέν.

Ελήφθη, λοιπόν; Δεν είναι παραδειγματικό «γδάρσιμο», αλλά κάτι σαν οικειοθελής επίδειξη δερματικού μινιμαλισμού. Δεν ανεμίζει κανείς «τομάρια», απλώς χορεύουν οι αριστερές ψυχές σε πάρτι εορταστικό. Τι γιορτάζουμε; Ό,τι τραβά η ψυχή καθενός. Μπορεί την επικείμενη άφιξη της ανθυ-υπο-δόσης του ενός δισ. ευρώ. Μπορεί την μικρή αναβολή της «τακτοποίησης» του ασφαλιστικού. Μπορεί την απλότητα του πρωθυπουργού, που δήλωσε στη Βουλή ότι δεν «καβάλησε καλάμι». Καβαλάμε εμείς το μαγικό σκουπόξυλο της σουρεαλιστικής «επικοινωνιακής διαχείρισης» και πανηγυρίζουμε για ό,τι φαντασιωνόμαστε.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ηχεί κάπως παράξενο – αλλά πάντως συνεχίζει να ηχεί- το «επιχείρημα» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ: «Σε εκλογές πήγαμε, καθένας ήξερε τι θα γινόταν». Μόνο που, εν προκειμένω, η αναζήτηση ηθικής-πολιτικής νομιμοποίησης προσκρούει σε πολλά τραχιά, αν και απλά ερωτήματα.

Θα μπορούσαν άραγε να εξηγήσουν Κουμουνδούρου και Μαξίμου από ποια ακριβώς προεκλογική δέσμευση προκύπτει λαϊκή έγκριση της κατοπινής εξέλιξης, πχ στο θέμα της πρώτης κατοικίας; Μέχρι πού φθάνει ο κυνισμός του «ήξεραν τι ψήφιζαν»; Καλύπτει και το πετσόκομμα του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης; Καλύπτει και τις νέες «νάρκες» στο δρόμο της ρύθμισης των 100 δόσεων;

Είπε ποτέ πχ ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα εξοβελίζονται από τη ρύθμιση των 100 δόσεων όσοι δεν καταφέρνουν να εξοφλήσουν τις νέες οφειλές (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ) στην εφορία, εντός 30 ημερών από τότε που καθίστανται ληξιπρόθεσμες; Η δε συρρίκνωση του χρονικού περιθωρίου στις 15 ημέρες, από την 1η Ιουλίου 2016 και σε… καμία ημέρα από την 1η Ιανουαρίου 2017, σε ποιο ακριβώς σημείο της μικρής προεκλογικής περιόδου καταδείχθηκε ως πιθανό, έστω, ενδεχόμενο;

Εκτός εάν παραλείπονταν τα «ευκόλως εννοούμενα»… Όπερ σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι έπρεπε να αντιληφθούν μόνοι τους πως υπό συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης (στα μισά του 2016), αν όχι και εν μέσω «θετικών αλλαγών στην Ευρώπη» (πού θα πάει;), όποιος παραμένει οφειλέτης σίγουρα θα είναι εκουσίως «μπαταχτσής». Οπότε, όχι μόνο δεν του αξίζει ρύθμιση 100 δόσεων, αλλά να λέει και «ευχαριστώ» που δεν θα τιμωρείται με φυλάκιση 100 εβδομάδων ή με υποχρεωτική παρακολούθηση 100 διαλέξεων του Δ. Μάρδα περί προσέλκυσης επενδύσεων.

Τι άλλο «ήξεραν» όσοι επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ την 20η Σεπτεμβρίου, για οποιονδήποτε λόγο, με οποιαδήποτε διάθεση και με οποιοδήποτε… βάρος καρδιάς; Ανήκουν, μήπως, σε αυτή τη σφαίρα και τα τωρινά «ήταν υπερβολή η υπόσχεση για 13η σύνταξη»;

Πόσες διόδους διαφυγής από όλα αυτά νομίζει ότι έχει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που καμώνεται πως διαθέτει πολιτική-ηθική νομιμοποίηση; Σε αδρές γραμμές δύο, ατύπως ίσως και… δυόμιση. Την «γενικολογική», την «προοπτική» και τη μισή που αντιστοιχεί στο ανομολόγητο δόγμα «δεν φταίω εγώ, αν υπάρχουν εύπιστοι». Ας δούμε εκ του σύνεγγυς τις δυο, καθώς η μισή δεν «σηκώνει» πολλά λόγια. Θυμίζει απλώς, τηρουμένων των αναλογιών, τη «λογική», βάσει της οποίας ο Σημίτης και ο Γιάννος δεν είχαν καμία ευθύνη για τους «εγκλωβισμένους» της Σοφοκλέους, παρά τις παροτρύνσεις τους…

Πρώτη «δίοδος», η «γενικολογική»: Θεωρείς πως επειδή προειδοποίησες, γενικώς, ότι «η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς θα είναι διαρκής», νομιμοποιείσαι να άρεις όλες τις διαβεβαιώσεις που συνόδευαν (και «απάλυναν») την εν λόγω προειδοποίηση. Προφανώς και δεν νομιμοποιείσαι. Διότι εάν πίστευες εκ των προτέρων πως υπό συνθήκες εφαρμογής τρίτου μνημονίου δεν νοούνται – στοιχειώδεις καν – «ασφαλιστικές δικλείδες», τότε εξαπατούσες τον κόσμο όταν διαβεβαίωνες ότι θα εμφανίζονταν και θα παρέμεναν ορατές κάποιες «κόκκινες γραμμές», ανάλογες εκείνων που σαρώθηκαν κατά την επτάμηνη διαπραγμάτευση. Εάν, πάλι, δεν το πίστευες σιωπηρώς, αλλά ήλπιζες το αντίθετο αφελώς, δέσμιος ίσως της ίδιας ευρω- αβελτερίας που οδήγησε στον όλεθρο της 13ης Ιουλίου, τότε πώς διάολο κουνάς το δάχτυλο στην κοινωνία και της λες «μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»;

Χρεώνει, δηλαδή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία κάθε δικό της «τακτικό» και «στρατηγικό» στραπάτσο; Η κοινωνία ήταν αυτή που έλεγε, ή αυτή που άκουγε, πως «η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου θα σήμαινε αρχικά κέρδος χρόνου και κατόπιν διαπραγματευτικό-πολιτικό»; Η κοινωνία ήταν αυτή που διαλαλούσε πως βρίσκει «ευήκοα ώτα» στις ΗΠΑ, για να καταλήξει – το Δεκέμβριο του 2015 – να καταγγέλλει τον απύθμενο νεοφιλελευθερισμό του αμερικανόπνευστου ΔΝΤ;

Δεύτερη «δίοδος», η «προοπτική». Συνοπτικά: «Θα κριθούμε στο τέλος της τετραετίας». Εδώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «ξεχνά» κάτι: Η κυβέρνηση δεν είναι Ιατρικό Κέντρο, με το οποίο κλείνει κάποιος ραντεβού για αργότερα. Ούτε υποψήφια, επίδοξη φοιτήτρια, που προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές αξιώνοντας μέχρι τότε ησυχία, για να μελετήσει. Παρά τις καθεστωτικές αρλούμπες δεκαετιών, κάθε κυβέρνηση κρίνεται καθημερινά. Για όσα δεσμεύτηκε να κάνει στο (εκάστοτε) συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, για όσα ο κόσμος του μόχθου χρειάζεται, για όσα η κυβέρνηση κάνει, για πώς τα κάνει, για όσα «ξεχνά».

Δηλαδή, ο… αριστουργηματικός τρόπος της τραπεζικής ανακεφαλοποίησης θα κριθεί το 2019; Και το ζευγάρι που δεν θα λάβει φέτος επίδομα θέρμανσης, είτε επειδή διαθέτει το… τροφαντό εισόδημα των 21.000 ευρώ είτε διότι η εξωπραγματική αντικειμενική αξία του ακινήτου υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ, με το ξεροβόρι ποιου μελλοντικού χειμώνα θα πρέπει να ενώσει τη διαμαρτυρία ή και τις βρισιές του;

Το πλέον ενδιαφέρον ερώτημα είναι άλλο: Με ποιο γνώμονα θα «αποδεχθεί» να κριθεί, έστω και σε κάποια απροσδιόριστη μελλοντική στιγμή η κυβέρνηση, αν υποτεθεί (χλωμό…) ότι θα παραμείνει η ίδια και δεν θα καταστεί συντόμως «οικουμενική»; Η απάντηση είναι καθαρή: Βάσει ενός απελπιστικά χαμηλωμένου «πήχη» προσδοκιών.

Το πιστοποιεί το πρόσφατο παρελθόν. Μια κυβέρνηση που έπειτα από την ταπεινωτική συνθηκολόγηση της 13ης Ιουλίου τόλμησε να προβάλλει στα σοβαρά (;) ως διαπραγματευτική επιτυχία την αποτροπή της μετακόμισης του ΤΑΙΠΕΔ στο Λουξεμβούργο, όπως ξαφνικά ζήτησαν οι εκβιαστές-πιστωτές τη νύκτα εκείνη, τα πάντα θα ήταν ικανή να ισχυριστεί. Ακόμη και να παρουσιάσει ως επιτυχία πχ τον καθορισμό της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 75 έτη, αρκεί μερικές ώρες νωρίτερα κάποιος τεχνοκράτης των δανειστών να έχει ει «χουάι νοτ ατ δι έιτζ οφ 80; Κόστας Μιτσοτακις ιζ ματς όλντερ εντ λουκς γκρέιτ…»

Ήδη, ακόμη και στο επίπεδο των διακηρύξεων εγκαταλείπονται σιγά-σιγά οι δηλώσεις περί «πόνου ψυχής». Σε κάθε έναν Χρ. Σπίρτζη που εξομολογείται με πόσο βαριά καρδιά ιδιωτικοποιεί τα 14 αεροδρόμια, αντιστοιχούν κάμποσες ρήσεις περί παλαιότερων «αντιπολιτευτικών υπερβολών», αλλά και κάποιες ενδιαφέρουσες «ανακαλύψεις». Όπως πχ εκείνη του Ευ. Τσακαλώτου: Όποιος μισθωτός των 1.200 ευρώ ήθελε σπίτι στην Αγία Παρασκευή κι όχι στο Περιστέρι, τότε που δεν υποψιαζόταν ότι τα 1.200 θα εξέπιπταν στα 800 ή και σε επίδομα ανεργίας, δεν ήταν απλώς απερίσκεπτος. Ήταν, οπωσδήποτε, θαμπωμένος από νεοπλουτισμό. Η κοινωνία «πρέπει» να νιώσει πάλι ένοχη, αυτή τη φορά με «αριστερή» προτροπή!

Ο Σαμαράς είπε το «ουδείς αναμάρτητος» μια και καλή – και στο Βερολίνο. Ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ το βγάζει με το τσιγκέλι και επί ελληνικού εδάφους. Εμφανής δεν είναι η «αριστερή υπεροχή»;…

info-war.gr

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Ξεπουλάνε δημόσια περιουσία πριν την πρωτοχρονιά και έβαλαν τον Ψυχάρη να το προαναγείλει


Και ξεπουλάνε πριν φύγει ο χρόνος και βάζουν αυτοί που θα μάχονταν με τα διαπλεκόμενα, τα ίδια τα διαπλεκόμενα για να προετοιμάσουν το πόπολο, όπως βλέπετε στο σημερινό πρωτοσέλιδο του "Βήματος", του Ψυχάρη. Και δεν είναι φήμη αφού παρακάτω γινόμαστε πιο αναλυτικοί από το "Βήμα" και σας παρουσιάζουμε αναλυτικά τι ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, στις 29 Δεκεμβρίου θα συνεδριάσει το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας (ΚΣΔΑΔΠ) με σκοπό να τακτοποιηθούν διάφορες εκκρεμότητες που αφορούν 10 ιδιωτικοποιήσεις και κάτι επιπλέον!

Ποιες είναι οι πρώτες 10 ιδιωτικοποιήσεις, που γίνονται τώρα:

1. Αφάντου – Ρόδος



2. CastelloBibbeli Κέρκυρας



3. Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου

4. Ακτή και camping Ποσείδιου Χαλκιδικής


5. Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης




6. Σαμπάριζα» Αργολίδα Πελοποννήσου


7. Αστέρας – Βουλιαγμένης στο Μικρό Καβούρι




8. Αμερικανική Βάση Γουρνών Χερσόνησος Κρήτης


9. Πολεοδόμηση παραθεριστικού – Τουριστικού χωριού στην Κασσιώπη Κέρκυρας (εδώ πολεοδομούν και ξεπουλάνε θυμίζουμε υδροβιότοπο!!)


10. Πολεοδόμηση Παραθεριστικού – Τουριστικού χωριού «Ξενία Σκιάθου»




Επίσης προωθούνται οι παρακάτω ιδιωτικοποιήσεις με την παρουσίαση μελετών για:


Βαρθολομιό,

Πόρτο Χέλι,

 Καρτερός,

Ποσείδι

ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ..ΝΑ ΑΝΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ!


 Ανάλογες πληροορίες υπάρχουν στο The Press Project

Αλαβάνος στο NEWS 247: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αριστερά της προδοσίας


Για αριστερά της προδοσίας, μία παρένθεση στην ιστορία της αριστεράς και μάλιστα σκοτεινή, κάνει λόγο μιλώντας στο News247 ο επικεφαλής του Σχεδίου Β Αλέκος Αλαβάνος εξαπολύοντας φαρμακερά βέλη κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.


Στο ερώτημα εάν έχει μετανιώσει, καθώς εκείνος ήταν που ανέδειξε αρχικά το σημερινό πρωθυπουργό, ο κ.Αλαβάνος υπενθυμίζει ότι διαχώρισε τη θέση του αμέσως μετά και θεωρεί πως οι εξελίξεις τον δικαίωσαν, καθώς χαρακτηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση όργανο της τρόικα.
Κριτική ασκεί όμως και στη Λαϊκή Ενότητα, με την οποία έχει πολιτική σχέση, αποδίδοντας το αποτέλεσμα των εκλογών του Σεπτεμβρίου αφενός στο χαμηλό ηθικό του κόσμου, αφετέρου στο γεγονός ότι υπήρχε διγλωσσία στη ΛΑΕ και τα στελέχη της δεν έκαναν την αυτοκριτική τους για το γεγονός ότι το προηγούμενο διάστημα είχαν συνδιαμορφώσει τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ περί κατάργησης των μνημονίων εντός ευρωπαϊκού πλαισίου.
“Ο νικητής των εκλογών δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, ήταν η αποχή” εκτιμά πάντως ο κ.Αλαβάνος.
Αμφισβητεί όμως και το επιχείρημα του Μαξίμου πως δεν είχε άλλη επιλογή όταν ετέθη το δίλημμα υπογραφής μνημονίου ή εξόδου από την Ευρωζώνη, υπενθυμίζοντας πως το δίλημμα αυτό ήταν γνωστό και υποστηρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να ήταν έτοιμος για αυτό: “Πρέπει να είσαι πολύ αυτιστικός ώστε να μην έχεις καταλάβει ότι η τρόικα θα σου βάλει ακριβώς αυτό το δίλημμα.”
Σημειώνει άλλωστε ότι οι πολίτες στο δημοψήφισμα επέλεξαν τη σύγκρουση με τους δανειστές και εγκαλεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν τους άκουσε.
Ο κ. Αλαβάνος επιμένει στην κατάρτιση ενός σχεδίου Β' εκτός Ευρωζώνης, όχι όμως και εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Χαρακτηρίζει το ευρώ δυναστευτικό νόμισμα, επισημαίνει ότι όσο δεν ενισχύεται η νομισματική ρευστότητα δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδου από την κρίση και υποστηρίζει: “Δε θα γυρίσουμε στη νεολιθική εποχή, είμαστε ήδη εκεί.”
Δεν θεωρεί πάντως ότι η επιτυχία των Ποδέμος στην Ισπανία θα αλλάξει τους συσχετισμούς και την πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο προς όφελος της Ελλάδας, καθώς εκτιμά ότι στην ιβηρική δεν ήταν τέτοιο το βάθος των αλλαγών ώστε να επηρεάσουν τη στάση Σόιμπλε απέναντι στη χώρα μας.
Ολόκληρη η συνέντευξη του κ.Αλαβάνου στο News247 έχει ως εξής:


Έχετε μετανιώσει για την επιλογή σας τότε να αναδείξετε τον Αλέξη Τσίπρα;
Δεν έχω μετανιώσει για το γεγονός ότι 3 μήνες μετά την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εγώ διαχώρισα πλήρως τη θέση μου και σε όλες τις εκλογές οι οποίες έχουν γίνει μετά τις ευρωεκλογές του 2009 είχα επιλογές τελείως διαφορετικές από τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και δυστυχώς θα έλεγα ότι αυτή η στάση μου δικαιώθηκε. Το λέω δυστυχώς γιατί είναι πολύ βαρύ όχι μόνο για την Αριστερά αλλά και για όλη τη χώρα, δηλαδή μία κυβέρνηση η οποία έχει και αριστερή προέλευση εξελίχθηκε σε ένα όργανο της τρόικα και σε ένα φορέα των πιο σκληρών μνημονιακών πολιτικών που έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα

Το 2009 είχατε μιλήσει για την αριστερά του life style. Θεωρείτε ότι και αυτή η δήλωση σας έχει δικαιωθεί;
Life style είναι πταίσμα. Εδώ πέρα θα έλεγα ότι έχουμε αριστερά της προδοσίας, μία παρένθεση στην ιστορία της αριστεράς και μάλιστα σκοτεινή. Με την έννοια ότι υπάρχουν κάποιες αρχές για την αριστερά. Το life style είναι πταίσμα μπροστά σε ένα κακούργημα το οποίο έχει γίνει σε βάρος της κοινωνίας.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου πάντως το αποτέλεσμα έδειξε ότι ο κόσμος τιμώρησε το κομμάτι εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ που πήρε αποστάσεις από τον Αλέξη Τσίπρα δηλώνοντας ότι εμείς παραμένουμε σταθεροί στις αρχές μας, δεν κατάφερε η ΛΑΕ να συγκεντρώσει ούτε το 4% που έπαιρνε παλιά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα έλεγα η ψυχολογία του κόσμου στις εκλογές του Σεπτέμβρη είναι ένα δείγμα συμπεριφοράς το οποίο προκαλεί λύπη γιατί είναι ο ίδιος ακριβώς αυτός κόσμος ο οποίος το Γενάρη έχοντας πιστέψει τις διακηρύξεις και τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε μία μεγάλη πολιτική αλλαγή, δηλαδή έφερε ένα κόμμα στη διακυβέρνηση της χώρας -έστω και όχι μόνο του- το οποίο ήταν έξω από τον παλιό δικομματισμό, έξω απο το σύστημα. Στο δημοψήφισμα του Ιουλίου ψήφισε με ένα πολύ γενναίο τρόπο δηλαδή ενώ είχε τις προειδοποιήσεις της Μέρκελ και του Γιουνκέρ και όλης της συμμορίας ότι θα σας διώξουμε τη Δευτέρα από το ευρώ αν ψηφίσετε "όχι", με συμμετοχή κυρίως της νέας γενιάς έδωσε ένα ηχηρό "όχι" και μετά ακολούθησε η κατάρρευση και η απογοήτευση, με συνέπεια πια στις εκλογές του Σεπτέμβρη πιστεύω ότι ο κόσμος είχε ένα χαμηλό ηθικό. Ο νικητής των εκλογών δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, ήταν η αποχή. H ψήφος ήταν στη βάση ποιό από τα δύο κόμματα, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το μικρότερο κακό. Εγώ ακούω κόσμο που μου λέει ότι ξέρεις κάτι ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ διότι οι άλλοι έχουν κλέψει, ενώ αυτοί ακόμη δεν έχουν κλέψει. Είναι λυπηρό ένας λαός να χάνει μπροστά στις κάλπες την αισιοδοξία του και τη δυνατότητα του με την ψήφο του να ανοίξει μία θετική προοπτική Μέσα σε αυτά τα πλαίσια πρέπει να δει κανείς ότι δεν υπήρξε και μία σημαντική στήριξη στη ΛΑΕ ίσως έχει και ευθύνες η ΛΑΕ.

Γιατί η ΛΑΕ λοιπόν δεν κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους παρά τη στροφή του Τσίπρα και ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της;
Η ΛΑΕ σε αυτές τις εκλογές είχε ένα θετικό: Σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, διλημματική, επέλεξε μία θέση αξιοπρέπειας, εθνικής ανεξαρτησίας, ευαισθησίας απέναντι στην κοινωνία. Το αρνητικό ήταν ότι τα στελέχη της είχαν εμπλακεί και είχαν συνευθύνη για όλη αυτή την ψευδολογία του του ΣΥΡΙΖΑ επί χρόνια. Νομίζω ότι η ΛΑΕ κακώς δεν έκανε μία αυτοκριτική. Δεν είπαν μία κουβέντα Επίσης ίσως το μήνυμα τους ήταν λίγο συγκεχυμένο, άκουγες διαφορετικές διατυπώσεις από ηγετικές φυσιογνωμίες, άλλα έλεγε ο Λαφαζάνης άλλα άκουγες από Γλέζο και Κωνσταντοπούλου, και σε κρίσιμα θέματα όπως της Ευρωζώνης. Παρόλα αυτά εγώ πιστεύω το θετικό της ΛΑΕ μετράει και εφόσον μπορέσει να κατανοήσει τους λόγους αυτού του ιδιαίτερα αρνητικού αποτελέσματος μπορεί να παίξει έναν αξιόλογο ρόλο στις παραπέρα εξελίξεις .

Μήπως έπαιξε και ρόλο το ότι η διαπραγμάτευση κατέληξε σε ένα σημαντικό δίλημμα: Οι δανειστές είπαν ουσιαστικά "θα τινάξουμε τη χώρα στον αέρα εάν δεν αποδεχθείτε το τρίτο μνημόνιο". Μήπως επιβεβαιώθηκε τότε ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή;
Ο κόσμος επέλεξε άλλη επιλογή: Σύγκρουση με τους δανειστές. Στο δημοψήφισμα είπε: Δεν δεχόμαστε την πρόταση Γιουνκέρ.

Για τον κ.Τσίπρα όμως υπήρχε άλλη επιλογή εκείνη τη στιγμή; Δε θα ήταν ένα ιστορικό βάρος εάν επέλεγε διαφορετικά;
Πρέπει να είσαι πολύ αυτιστικός ώστε να μην έχεις καταλάβει ότι η τρόικα θα σου βάλει ακριβώς αυτό το δίλημμα. Αυτό το δίλημμα το έβαλε στον Παπανδρέου, στο Σαμαρά, στον Παπαδήμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ τους κατήγγειλε με τη ρητορεία του πιο σκληρού εισαγγελέα για αυτό που κάνανε και είναι αστείο να λέμε τώρα ότι ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα. Αυτό το δίλημμα υπάρχει συνεχώς από την πρώτη στιγμή της τρόικα στην Ελλάδα. Επομένως θα έπρεπε να ήσουν έντιμος προς το λαό και όλα αυτά τα χρόνια, να λες τι θα κάνεις όταν θα ρθει αυτό το δίλημμα, αντί να λες τα παραμύθια ότι εμείς θα σκίσουμε τα μνημόνια και δεν πρόκειται να διαταραχθεί καθόλου η σχέση μας με την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Δυστυχώς αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία παραπλανητική φιλολογία που καλλιεργήθηκε σκόπιμα απέναντι στο λαό και έκανε ζημιά στον ίδιο το λαό και στην πίστη του ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο.

Από τη ΝΔ λένε πλέον ότι το δίλημμα μνημόνιο- αντιμνημόνιο έχει τελειώσει και ότι δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα πολιτικής παρά μόνο αυτή, μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια. Εσεις θεωρείτε πραγματικά ότι υπάρχει δυνατότητα για ένα σχέδιο Β', με την κοινωνία όρθια όμως;
Ένα σχέδιο Β' έχει νόημα μόνο αν θέλει μία κοινωνία, που τη βάζουν και γονατίζει και υποκλίνεται στους βωμούς της Φρανκφούρτης και του Βερολίνου και των Βρυξελλών, να σταθεί πάλι όρθια, . Επίσης ένα σχέδιο Β δεν είναι έξω από ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο. Έχω κάνει πάρα πολλά χρόνια ευρωβουλευτής, αγαπάω την Ευρώπη και πιστεύω ότι δεν αξίζει να δείχνει τέτοια εικόνα και να έχει τέτοια πολιτική απέναντι μας. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος κι ακόμα μεγάλο μέρος της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς έχει συμβάλει στην όλη αντίληψη της έννοιας Ευρώπη και έχουμε κάθε δικαίωμα να διεκδικήσουμε μία άλλη πολιτική που θα συμβάλει στο να αλλάξει η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρώπη. Αλλά με κανένα τρόπο το σχέδιο Β' δεν είναι κάτι που θέλει να βγάλει έξω την Ελλάδα απο τη συνεργασία με τις ευρωπαϊκές χώρες. Απλώς επιχειρεί να θέσει αυτή τη συνεργασία σε βάσεις εμπιστοσύνης, δικαιοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού.

Είπατε όμως πριν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά υποσχόταν διαπραγμάτευση εντός της Ευρωζώνης, αλλά ότι ήταν σαφές ποιο δίλημμα θα του ετίθετο και υποστηρίξατε εμμέσως ποια θα έπρεπε να είναι η απάντηση, άρα το ερώτημα είναι απλό: Εντός ή εκτός Ευρωζώνης; Και αν η απάντηση είναι εκτός, πως θα διασφαλιστεί ότι δε θα πληρώσει πάλι το μάρμαρο ο απλός κόσμος που πληρώνει τα μνημόνια;
Η δικιά μου αντίληψη είναι ότι η λύση βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης. Δεν θα γυρίσουμε στη νεολιθική εποχή, όπως μου έλεγε σε μια τηλεοπτική συζήτηση ο Βαρουφάκης, τώρα είμαστε εκεί.

Εκτός Ευρωζώνης, αλλά εντός Ευρώπης δηλαδή;
Εντός Ευρώπης πάντα. Εγώ δεν θέτω θέμα άμεσης εξόδου από την Ευρ. Ένωση - ξέρουμε τι προβλήματα υπάρχουν και με την ΕΕ και ποια θα προκύψουν στην πορεία, αλλά όταν θα προκύψουν θα βρεθούν οι απαντήσεις. Αλλά δε θα γυρίσουμε στη νεολιθική εποχή. Οι Βρετανοί είναι εκτός Ευρωζώνης, οι Σκανδιναβοι επίσης. Δεν πρέπει να μας τρομάζει αυτό.

Ναι, αλλά οι χώρες αυτές έχουν ισχυρό νόμισμα.
Κοιτάξτε, ασφαλώς καλύτερο ένα ισχυρό νόμισμα παρά ένα ασθενές. Αυτή τη στιγμή όμως έχουμε ένα δυναστευτικό νόμισμα, στο οποίο το κύριο πρόβλημα είναι ότι δε δίνει τη ρευστότητα που χρειάζεται μία χώρα σε ύφεση. Η Ευρωζώνη, η ΕΚΤ είναι απούσα. Αυτό είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες που είμαστε καθηλωμένοι. Αν δείτε την οικονομική ιστορία του τελευταίου αιώνα από την κρίση της Αμερικής το 1929 μέχρι σήμερα, δε θα βρείτε έξοδο από κρίση χωρίς τη δυνατότητα να αυξήσεις πάρα πολύ τη ρευστότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι νομπελίστες όπως ο Κρούγκμαν ο Στίγκλιτς και άλλοι υποστηρίζουν αυτή την ιδέα της εξόδου απο την Ευρωζώνη.

Ο Κρούγκμαν όμως για παράδειγμα μήπως εκφράζει και αγγλοσαξονικά συμφέροντα κατά του ευρώ;
Πάντα πρέπει να είμαστε δύσπιστοι και να έχουμε ένα φίλτρο και να είμαστε κριτικοί σε κάθε άποψη, αλλά θα έλεγα ότι είναι οικονομολόγος παγκόσμιας κλάσης, ο οποίος διακρίνεται για το θάρρος της γνώμης του, που πολλές φορές τον φέρνει σε σύγκρουση με το ίδιο το κατεστημένο στις ΗΠΑ. Αλλά κυρίως ας σκεφτούμε εμείς: Είναι διατεθειμένοι να μας δώσουν ρευστότητα; Αν ήταν διατεθειμένοι να μας δώσουν ρευστότητα να μας απαλλάξουν από τη δημοσιονομική σκληρή πολιτική, τότε εντάξει. Αλλά δεν είναι διατεθειμένοι.  Μία κυβέρνηση οφείλει να κάνει αυτό που έκαναν ιστορικά έχουν κάνει πολλές κυβερνήσεις σε αντίστοιχες καταστάσεις, αυτό που έκανε η κυβέρνηση Ρουζβελτ το 1934, η κυβέρνηση Βενιζέλου στην Ελλάδα το 1933, η κυβέρνηση Κίρχνερ το 2003 στην Αργεντινή, δηλαδή να ανακοινώσει από τη στιγμή που εκλέγεται μία σειρά κινήσεις δηλαδή, σταματάμε να πληρώνουμε το χρέος, αυξάνουμε τη νομισματική ρευστότητα, αυξάνουμε τις δαπάνες του κοινωνικού κράτους και τους μισθούς των εργαζομένων, διότι χρειάζεται χρήμα για να κινηθεί η αγορά. Σε αυτή τη φάση το δημόσιο παίζει προωθημένο ρόλο προκειμένου να επανακινηθεί η επενδυτική δυναμική. Όλα αυτά είναι αλφαβήτα ξέρετε από τις υφεσιακές κρίσεις, η οποία στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται, διότι υπάρχει αυτός ο παραλογισμός, ότι οι πολιτικές εφαρμόζονται με κριτήρια αυτά που έχουν ανάγκες οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι.

Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στο να αλλάξει αυτή η λογική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω της αλλαγής συσχετισμών έναντι της κυριαρχίας της Μέρκελ και βλέπει μία νίκη εναντίον της λιτότητας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία. Εσείς πως βλέπετε την επιτυχία των Ποδέμος;
Αυτή είναι μία ανοησία την οποία την έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, δε τη λέει τόσο πολύ πια. Είναι μέσα στο παραμύθι ότι εμείς θα καταργήσουμε τα μνημόνια μέσα στα πλαίσια στα οποία βρισκόμαστε σήμερα. Αν θες να τα αλλάξεις αυτά τα πλαίσια αντί να περιμένεις τον Ολάντ να γίνει καλός άνθρωπος ή να περιμένεις το ποσοστό των Ποδέμος θα πρέπει να κάνεις την Ελλάδα να συμβάλλει, και με ένα τρόπο ηχηρό μάλιστα, σε αυτή την αλλαγή που πρέπει να γίνει στην Ευρώπη. Αν οι Ποδέμος μπορούσαν να είναι αυτοί κυβέρνηση ή το κυρίως σώμα της κυβέρνησης και εάν δεν ακολουθούσαν το δρόμο της πλήρους υποχώρησης και υποταγής που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν κάτι καλό. Προς το παρόν όμως, δε νομίζω ότι έχουμε τέτοιου βάθους αλλαγές στην Ισπανία, ώστε να αλλάξουν τη στάση Σόιμπλε ή Γιουνκέρ προς την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι την ίδια στιγμή στην Ισπανία είχαμε την εντυπωσιακή εμφάνιση και του κόμματος των Πολιτών, το οποίο έχει εντελώς νεοφιλελεύθερη αντίληψη.

news247.gr

Χριστουγεννιάτικο έγκλημα του Ισραήλ. Κατέστρεψε καλλιέργειες Παλαιστινίων στην Γάζα



Από την σελίδα Freedom Gaza   

Το Ισραήλ έδωσε στον παλαιστινιακό λαό στηn Γάζα ένα χριστουγεννιάτικο δώρο. Πέταξαν αεροσκάφη φυτοφαρμάκων πάνω από αγροτικές εκτάσει και ψέκασαν με χημικά όλες τις γεωργικές εκτάσεις που γειτνιάζουν με τα ανατολικά σύνορα του φράχτη σκοτώνοντας εκατοντάδες στρέμματα με φασόλια, πατάτες, κολοκύθια, σπανάκι, καλλιέργειες σιταριού και άλλα χειμερινά λαχανικά. Αυτό οδήγησε σε τεράστιες απώλειες για τους αγρότες, αλλά και προς τον παλαιστινιακό λαό που εξαρτώνται από αυτές τις καλλιέργειες για την επιβίωσή τους.

Αυτή είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που το Ισραήλ έχει κάνει αυτό. Ποιοι είναι οι τρομοκράτες;

Καλά Χριστούγεννα από το Ισραήλ.


Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/12/blog-post_305.html#ixzz3vTAAPdsn

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Ρήξη με το καθεστώς που έφερε τα Μνημόνια!



Του Σπύρου Γουδέβενου     

Φεύγει το 2015, μία χρονιά που μπήκε με προσδοκίες για τις δυνάμεις της εργασίας και φεύγει με μία απέραντη απογοήτευση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόζει όσα θα έκανε και ο Σαμαράς αν ήταν αυτός ο νικητής των εκλογών του Ιανουαρίου.

Για το 2016, μία χρονιά σκληρής εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου το χρέος των δυνάμεων της Αριστεράς δεν είναι απλά να κάνουμε το μνημόνιο ανεφάρμοστο (όπου μπορούμε περισσότερο), αλλά να πείσουμε την ευρεία πλειοψηφία των εργαζομένων, νεολαίων, συνταξιούχων και μικροεπαγγελματιών ότι ο "άλλος δρόμος", αυτός της κατάργησης των μνημονίων και του καθεστώτος βαριάς εκμετάλλευσης των πολλών από την ολιγαρχία είναι εφικτός και δεν τον γκρέμισε ο ανεκδιήγητος Αλέξης Τσίπρας. Ο Πρωθυπουργός που διέλυσε ένα κόμμα, και στον βούρκο που έσυρε την χώρα λερώνει και το όνομα της Αριστεράς κάνοντας μεγαλύτερο έγκλημα από αυτά των Παπανδρέου, Σαμαρά αφού ως δήθεν αριστερός κάνει την βρώμικη δουλειά του ντόπιου αστισμού να ακυρώσει την Αριστερά ως πρόταση, ως προοπτική απελευθέρωσης των δυνάμεων της εργασίας στην συνείδηση ενός λαού.

Μπορούμε να δούμε την μεταμόρφωση Τσίπρα από το 2012 έως το 2015, μετά την μεγάλη προδοσία, όντας πιο σκληροί από τότε που του δίναμε ελαφρυντικά καθιστώντας μας αυτόματα και εμάς τους ίδιους υποχρεομένους για σκληρή αυτοκριτική. Αυτοκριτική όχι σκληρή στο επίπεδο της χρήσης "σκληρών όρων" και φραστικών αναθεμάτων για τους εαυτούς μας τόσο αλλά στο να τα δούμε τα τότε γεγονότα και σημάδια καθαρά και να τα χρησιμοποιήσουμε ως εργαλεία για την από εδώ και πέρα δράση μας, ώστε το πολιτικό σχέδιο και να βρει ευήκοα ώτα και να είναι εντέλει νικηφόρο για τις υποτελείς τάξεις που υπηρετούμε.

Ο Αλέξης Τσίπρας με την ομαδούλα του από το 2012 άφηνε τον ριζοσπαστισμό στα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ, και την ίδια ώρα που μίλαγε για την εξαθλίωση τω εργαζομένων έδινε εγγυήσεις στον ΣΕΒ ότι θα συνεργαστεί μαζί τους όταν έλθει στα πράγματα. Την ίδια ώρα που μίλαγε για τα εγκλήματα των δανειστών και μίας σκληρής Ευρώπης απέναντι στον ελληνικό λαό πήγαινε στο Τέξας και έδινε διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα θα σεβαστεί τους διεθνείς κανόνες. Την ίδια ώρα που μίλαγε για την ομερτά καναλαρχών και εκδοτών έκανε επισκέψεις φιλίας στα γραφεία τους. Και πολλά άλλα που προδιέθεταν ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούσε δήθεν να καταργήσει τα Μνημόνια αόριστα αλλά την ίδια ώρα θα "χάιδευε" αυτούς που τα επέβαλλαν,

Αν η Ριζοσπαστική Αριστερά θέλει να στήσει ένα αξιόπιστο σχέδιο απαλλαγής της χώρας από Μνημόνια, κηδεμονίες και εγχώρια ολιγαρχία θα πρέπει να πείσει όχι όλο τον ελληνικό λαό αόριστα αλλά τις βεβαίως πλειοψηφικές υποτελείς τάξεις της χώρας μας ότι θα συγκρουστεί με τους δημιουργούς της καταστροφής και τα ιδεολογήματα που πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες στις μάζες και τις κατέστησε αδρανείς!

Οποιοδήποτε μεταβατικό, εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο δεν μπορεί να είναι "ακίνδυνο" για κάποιους. Δεν γίνεται να περιλαμβάνει σχέδιο ανάκτησης του βιοτικού επιπέδου των δυνάμεων της εργασίας χωρίς βίαιη αφαίρεση πλούτου από το ντόπιο κεφάλαιο. Με τις δομές της οικονομίας ημικατεστραμένες λογικές ότι θα υπάρξει ανάπτυξη και με αυτή θα δώσουμε κάτι στο λαό αφήνοντας τους αστούς στο ίδιο status, στερούνται βασιμότητας.

Και για να μπορέσεις αυτό το πολιτικό σχέδιο να το κάνεις κτήμα της πλειοψηφίας των εργαζομένων, ανέργων και νεολαίας απαιτείται η πάλη για αυτό το σχέδιο να είναι "αντισυστημική".

Δεν γίνεται να πηγαίνει το ΚΚΕ και να λέει ότι μεν κακός ο συμβιβασμός με την Siemens αλλά ο Στουρνάρας ως άτομο και λόγω θέσης καλώς τον υπέγραψε. Δηλαδή αν είχε ο σύντροφος Παφίλης έναν ναζί φαντάρο που το 43 εκτελώντας εντολές δολοφόνησε 20 Καλαβρυτινούς θα τον αθώωνε;;

Δεν γίνεται να περνάει ένας προϋπολογισμός της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας με ψήφους αριστερών ριζοσπαστών (αναφερόμενος στα μέλη της ΛΑΕ) αποδεχόμενος όλα τα μνημονιακά καλούπια της πολιτικής Τσίπρα, που χρηματοδοτεί ΠΑΕ με αντάλλαγμα κάποια 100ευρα για λίγα κομμένα ρεύματα και ακόμα και σήμερα να προσπαθούμε να δικαιολογούμε τους συντρόφους. Γιατί δίνοντας άλλοθι σε οποιαδήποτε Δούρου που φτιάχνει την πολιτική της καριέρα για να φτάσει σε υψηλότερες θέσεις  διαχείρισης της φτώχειας μας, στέλνεις μήνυμα συμβιβασμών του μέλλοντος που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις, ακόμα και αν και δεν σκοπεύεις να τους κάνεις.

Το σχέδιο πάλης σου δεν μπορεί να ταυτίζεται, αν θέλει να είναι πειστικό,  με τακτικές που εφάρμοσαν ως αντιπολίτευση οι σημερινοί συμβιβασμένοι ένοικοι του Μαξίμου.Δεν είναι αρκετό να καταδείξουμε το 2016 στα εκατομμύρια θύματα των μνημονίων πόσο φονικά είναι σε αντιπαράθεση με αυτά "που θα κάναμε" εμείς. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση των μαζών προβάλλοντας σχέδιο πάλης που θα μπλοκάρει άμεσα βασικές μνημονιακές πολιτικές, αποκλειστικά στο "εκτός βουλής" πεδίο (λόγω των εκεί μαύρων συσχετισμών), με κινηματικές δράσεις που θα ξεφεύγουν από τα αστικά όρια αντίδρασης και της ευπρέπειας που μας δίδαξαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ σαράντα χρόνια τώρα.

Αμεσοδημοκρατικές, κινηματικές συλλογικότητες που υπάρχουν να ενισχυθούν, πολλές νέες να μπολιαστούν από εμάς και αυτές με την σειρά τους να μην διστάσουν να "πρωτοτυπήσουν" με μορφές πάλης που και θα αιφνιδιάζουν τον αντίπαλο, θα αυξάνουν την αυτοπεποίθηση με τις νίκες τους, και θα δίνουν ΣΑΦΕΣ ΣΤΙΓΜΑ ότι το μεταβατικό εναλλακτικό πολιτικό σου σχέδιο είναι όντως εναλλακτικό!

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος


ΓΡΑΦΕΙ: ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να `ν’ ήμερος να `ναι άκακος
    λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση
    κι όπου φωλιάσει και σταθεί
κανείς να μην του φτάνει εκεί
    Μα ήρθαν αλλιώς τα πράματα
τονε ξυπνάν χαράματα
    τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος
του τρώνε και το λίγο βιος
    κι από το στόμα τη μπουκιά
πάνω στην ώρα τη γλυκιά
    του τηνε παίρνουνε κι αυτή
χαρά στους που `ναι οι δυνατοί!
    Χαρά στους που `ναι οι Δυνατοί
γι’ αυτούς δεν έχει χόρταση.

(Οδυσσέας Ελύτης, «Ο Ήλιος ο ηλιάτορας»)


Βαρουφάκης: Μαριονέτες όλοι στα χέρια του Σόιμπλε - Μόνο σε ψυχοπαθείς αρέσει το Eurogroup



Καθαρό πραξικόπημα χαρακτηρίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης, τις διαπραγματεύσεις για το τρίτο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, σε συνέντευξή του στην De Volkskrant.

«Hταν ένα καθαρό πραξικόπημα, ένα μεγάλο πραξικόπημα και μάλιστα επιτυχημένο», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Οπως υποστηρίζει, το Eurogroup ποτέ δεν ανέχθηκε μια κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με βάση ένα πρόγραμμα που ήταν προκλητικό, γι' αυτό και δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε η Αθήνα.

«Ήξερα ότι οποιεσδήποτε υποχωρήσεις κάναμε, ποτέ δεν θα ήταν αρκετές. Η τρόικα ήθελε να σύρει την ελληνική κυβέρνηση στη λάσπη, εξευτελίζοντάς την εντελώς με το κλείσιμο των τραπεζών».

Ως παράδειγμα της στάσης των Βρυξελλών, ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρεται σε μια εμπιστευτική συζήτηση που είχε με τον Σόιμπλε κατά τη διάρκεια της οποίας δεσμευόταν για την οργάνωση μιας νέας αδιάφθορης φορολογικής διοίκησης, καλώντας μάλιστα τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ να προτείνει έναν Γερμανό, ο οποίος θα γινόταν επικεφαλής της. «Δεν πρόκειται να διαπραγματευτώ μαζί σου», του απάντησε ο Σόιμπλε.

Πάντως από την πλευρά του το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών σημειώνει ότι ο Σόιμπλε δεν μπορεί να θυμηθεί τέτοιο αίτημα από τον Βαρουφάκη, με το Βερολίνο να επισημαίνει ότι δεν είχε καμία δουλειά να τοποθετήσει οποιονδήποτε σε αυτή τη θέση.

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν υπήρξε καμία ευχάριστη ανάμνηση τελικά από τους ομολόγους του στο Eurogroup, ο πρώην ΥΠΟΙΚ απάντησε: «Όποιος μιλά για ευχάριστες στιγμές στο Eurogroup θα πρέπει να τον κλείσουν αμέσως μέσα γιατί είναι ένας επικίνδυνος τρελός (γέλια). Το Eurogroup είναι ένα πολύ δυσάρεστο μέρος, συμπεριλαμβανομένων των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι. Τα κέντρα εξουσίας είναι αγχωτικά, εξ ορισμού, με μεγάλο εγωισμό και συνεχείς συγκρούσεις. Αν είναι κανείς ψυχοπαθής και του αρέσει η σύγκρουση, τότε το Eurogroup είναι το κατάλληλο μέρος».

Παράλληλα, ο Γιάνης Βαρουφάκης σημειώνει ότι δεν πρότεινε τίποτα ριζοσπαστικό, απλώς να αφήσουν την Ελλάδα να σταθεί πάλι στα πόδια της και συμπληρώνει ότι μια συμφωνία με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν καταστροφική, διότι θα αποδεικνυόταν παγκοσμίως σημαντική η αντίσταση στην τρόικα.

«Αυτή η αχτίδα ελπίδας για τους πολίτες ήταν απαγορευτική, διότι ακολουθούσαν εκλογές στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία», σημειώνει.

Σε ερώτηση για το ποιος ήταν το αφεντικό στο Eurogroup, o Βαρουφάκης απαντά πως ο Σόιμπλε είναι ο μάστερ όλων των μαριονετών, δηλαδή όλων των άλλων υπουργών Οικονομικών. Ο Ντάισελμπλουμ δεν έχει καμία πραγματική δύναμη, δεν έχει εξουσία, είναι ένας στρατιώτης, μία μαριονέτα. Δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση εάν δεν μιλήσει με τον Σόιμπλε. Ο Σόιμπλε αποφασίζει ποιος θα γίνει Πρόεδρος, αυτός καθορίζει την ατζέντα, αυτός ελέγχει τα πάντα.

Για αυτό και στην El Pais αποκάλεσε τον Ντάισελμπλουμ «πνευματικά ελαφρύ», όπως εξηγεί.

Όπως σημειώνει πότε δεν μίλαγε ο ίδιος μετον Ντάισελμπλουμ, καθώς δεν μπορούσε να έχει μία πραγματική συζήτηση μαζί του. Με αυτόν που μιλούσε ήταν ο Μάριο Ντράγκι, τον οποίο και αποκαλεί εξαιρετικό οικονομολόγο. «Ο Σόιμπλε είναι πονηρός και έχει όραμα και εξουσία. Ο Ντάισελμπλουμ είναι ένα γρανάζι σε μια μηχανή, την οποία ο ίδιος δεν καταλαβαίνει καν.

Σε ερώτηση για ο αν και τι μετανιώνει από τους μήνες της θητείας του ως ΥΠΟΙΚ, ο Βαρουφάκης απαντά: «Το ότι εμπιστεύτηκα την ενότητα της ελληνικής κυβέρνησης, ή για να είμαι πιο ακριβής: την ενότητα μέσα στο υπουργικό συμβούλιο του πολέμου των επτά ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού και εμένα. Είμασταν μαζί μέρα και νύχτα κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου. Κοιμόμουν με τον τρόπο που κοιμούνται στα χαρακώματα σε έναν πραγματικό πόλεμο: Λίγες ώρες εδώ και εκεί. Εμπιστεύτηκα τυφλά τον Τσίπρα, κακώς». «Δεν αισθάνομαι προδομένος, αλλά απογοητευμένος».

topontiki.gr


Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

'Eνα βραβείο μετά θάνατον για τον παπα-Στρατή



Στις αρχές Σεπτεμβρίου, το σκίτσο του Γιάννη Αντωνόπουλου με τον μικρό Αϊλάν να ζει πια στην αγκαλιά του παπα-Στρατή Δήμου ήρθε να ζεστάνει λίγο την παγωμένη Ευρώπη που αμήχανα παρατηρούσε τον φριχτό θάνατο του μικρού προσφυγόπουλου από τη Συρία.

Ο Αϊλάν Κουρντί έφυγε από τη ζωή στην προσπάθειά του να φτάσει στην Κω, την ίδια μέρα που ο παπα-Στρατής από τη Λέσβο νικήθηκε από τον καρκίνο, έχοντας όμως βοηθήσει πάνω από 10.000 ανθρώπους, κυρίως μετανάστες, πρόσφυγες, αλλά και ντόπιους.
Σήμερα στις 6 το απόγευμα βραβεύεται μετά θάνατον από την Ακαδημία Αθηνών για την κοινωνική του προσφορά και το ανθρωπιστικό του έργο εν ζωή. Το βραβείο θα παραλάβει η οικογένειά του.

Ο παπα-Στρατής «έφυγε» σε ηλικία 57 ετών στις 2 Σεπτεμβρίου 2015. Η χρόνια αναπνευστική του πάθηση δεν τον εμπόδισε να κυκλοφορεί διασωληνωμένος με μπουκάλες οξυγόνου, ώστε να συνεχίσει να προσφέρει, μέσα από την «Αγκαλιά» του, τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση που ίδρυσε το 2007 μαζί με άλλους τρεις εθελοντές και εθελόντριες, οι οποίοι έως και σήμερα ακούραστα εξακολουθούν και ανακουφίζουν σε καθημερινή βάση πρόσφυγες.
Σκίτσο Γιάννη Αντωνόπουλου, παπα-Στρατής
«Τους ανθρώπους καλό είναι να τους τιμούμε όσο ζουν», λέει στην «Εφ.Συν.» ο συγγραφέας και δραστήριος εθελοντής της «Αγκαλιάς», Γιώργος Τυρίκος – Εργάς και συνεχίζει μιλώντας με αγάπη για τον φίλο του, επισημαίνοντας ότι λείπει πολύ στους εθελοντές που έμειναν και συνεχίζουν το έργο του:

«Ο παπα-Στρατής ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε την ανθρωπιά – όχι όμως τους στυγνούς κανόνες. Μιλούσε πάντοτε εναντίον των «ισχυρών της Γης», εννοώντας την άρχουσα ελίτ – εκείνη που μπροστά στο κέρδος δεν υπολογίζει τίποτα.
»Και μιλούσε πάντοτε εναντίον αυτών των πραγμάτων στον χαρακτήρα του καθενός μας, τα οποία τελικά μας κάνουν να ξεχνάμε πως η αγάπη δεν έχει αστερίσκους, είτε είναι απόλυτη και προς όλους είτε δεν είναι. Αυτή του η στάση ενοχλούσε πολλούς. Ηταν όμως η αλήθεια του».
Η οργάνωση του παπα-Στρατή είναι επίσης γνωστή γιατί είναι μια ΜΚΟ αλλιώτικη από τις άλλες, που δεν χρηματοδοτείται από το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά με συνδρομές πολιτών, και δεν έχει επαγγελματίες ούτε διευθυντικά στελέχη.
Εγινε γνωστή διεθνώς το καλοκαίρι, όταν στην έδρα της στην Καλλονή, στη μέση της Λέσβου, περιέθαλψε χιλιάδες ανθρώπους. Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα εξάμηνο αναγνώρισαν και συνέδραμαν το έργο της πάνω από 400 εθελοντές από όλο τον κόσμο και από εκεί πέρασαν πάνω από 17.000 πρόσφυγες.
Ανθή Παζιάνου
efsyn


Σήκω-σήκω, κάτσε-κάτσε…Το διαρκή και τέλειο εξευτελισμό της κυβέρνησης επιβάλλουν οι δανειστές



 Του Παύλου Δερμενάκη

Η κυβέρνηση κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή, σχέδιο νόμου με τίτλο Επιτάχυνση κυβερνητικού έργου το οποίο έγινε για μερικές μέρες «σημαία» του ΣΥΡΙΖΑ ως το Παράλληλο Πρόγραμμα – αντιστάθμισμα στο μνημόνιο, που θα βοηθήσει τους πλέον αδύναμους.

Και εκεί που άρχισαν να ανεβάζουν τόνους οι κυβερνητικοί, επαιρόμενοι για τις κοινωνικές «ευαισθησίες» τους και τα «αριστερά» αποτυπώματα στην εφαρμοζόμενη πολιτική, προσγειώθηκαν απότομα. Ενώ είχε ξεκινήσει η συζήτηση στη Βουλή το νομοσχέδιο αποσύρθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, ύστερα από απαίτηση του κουαρτέτου. Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, το κουαρτέτο απαίτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου διότι χωρίς αυτήν δεν θα ξεκινούσε η συνεδρίαση του τεχνικού κλιμακίου (Euro Working Group) την Πέμπτη (17/12/2015) για την απόφαση εκταμίευσης της δόσης του 1 δισ. ευρώ.

Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε και για να τηρηθούν τα προσχήματα η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα «επανέλθει» για συζήτηση μετά τις 7 Γενάρη. Το κατά πόσον θα γίνει αυτό, θα το δούμε. Δεν μπορούμε, όμως, να ξεχάσουμε τι έγινε με το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης για την ανθρωπιστική κρίση, το οποίο παρά τις υποσχέσεις, αναλύσεις, τεκμηριώσεις και κοστολογήσεις ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Αυτό που εφαρμόστηκε τελικά ήταν μία καρικατούρα του προγράμματος ακριβώς για να «τηρηθούν τα προσχήματα». Όπως, επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτά που έχουν εκφράσει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και όλος ο μηχανισμός ΣΥΡΙΖΑ ότι «Το περιεχόμενο της συμφωνίας ήταν γνωστό σε όσους κατήλθαν υποψήφιοι στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου….» όπως ανέφεραν τότε για την αποχώρηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.

Αποικία και με τη… βούλα

Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, επί της ουσίας, κάθε άλλο παρά αντιμετώπιζε την απάνθρωπη κατάσταση που βιώνει καθημερινά ένα μεγάλο μέρος του λαού, που ζει κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας. Να θυμίσουμε ότι, με στοιχεία 2014, βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας 6,3εκ., σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής1. Όμως, ακόμα και αυτό το νομοσχέδιο χαρακτηρίστηκε «μονομερής» ενέργεια και αποσύρθηκε. Η απόσυρση του νομοσχεδίου αποτελεί ένα τεράστιο πολιτικό θέμα για τη χώρα και το λαό.

Αποδεικνύεται, για μία ακόμα φορά, ότι η παρούσα κυβέρνηση και η Βουλή έχουν αποδεχθεί να ενεργούν μόνο κατ’ εντολή των δανειστών και μόνο σε ό,τι αυτοί συμφωνούν και έχουν αποδεχθεί. Δεν υπάρχει ούτε το ελάχιστο περιθώριο πολιτικής πρωτοβουλίας, ακόμα και για τα αυτονόητα, όπως ήταν π.χ. η διάταξη του νομοσχεδίου να συνεχιστούν τα συσσίτια στα σχολεία, όταν είναι γνωστό, όπως δήλωσε και ο γ.γ. Πρόνοιας, Δημήτρης Καρέλλας, ότι «ένας στους τρεις μαθητές Δημοτικών Σχολείων αντιμετωπίζει πρόβλημα σίτισης και ο αριθμός αυτός υπολογίζεται σε 200.000 μαθητές (σε σύνολο 600.000)».

Η ενέργεια της απόσυρσης του νομοσχεδίου, για να λάβει η κυβέρνηση τη δόση του 1 δισ. ευρώ, δείχνει το αδιέξοδο της πολιτικής της όσον αφορά τις διακηρύξεις της προς το λαό. Ότι, δηλαδή, διαπραγματεύεται μέτρα για την ανακούφιση από το μνημόνιο και ότι μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση με καλύτερους όρους, συγκριτικά με τους προηγούμενους. Η αλήθεια πλέον είναι ξεκάθαρη. Πρόκειται για ακόμα μια εθελόδουλη μνημονιακή κυβέρνηση που υλοποιεί τις αποφάσεις δανειστών σε βάρος του ελληνικού λαού, χωρίς να έχει το παραμικρό δικαίωμα να παρεκκλίνει από τις εντολές τους.

Συνεπώς, η κυβέρνηση Τσίπρα και η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή απέδειξαν όλα αυτά για τα οποία έχουν κατηγορηθεί από τη μνημονιακή μεταστροφή τους και μετά. Αποδέχτηκαν πανηγυρικά ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα αλλά μία «χώρα υποτελής», «πειραματόζωο», ένας «χώρος» όπου οι δανειστές αποφασίζουν, ενώ η τοπική κυβέρνηση περιορίζεται στην εφαρμογή των αποφάσεων των εντολέων της. Την παραπάνω κατάσταση ομολογεί, εκ των έσω, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχελογιαννάκης, λέγοντας ότι «Πρόκειται για διακοπή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και αυτό είναι πολύ σοβαρό», «Αποικία είμαστε, προτεκτοράτο. Δεν με ικανοποιεί εμένα να μου πει ο Τσίπρας ότι θα επανακατατεθεί στις 7 του Ιανουαρίου». «Κι εμείς είμαστε αποικία χρέους: Αξιοπρέπεια είναι τώρα αυτή; Είναι σκότωμα! Σε επίπεδο αξιοπρέπειας είναι αυτοκτονική ενέργεια».

«Χάντρες και καθρεφτάκια»

Όσον αφορά την ουσία του νομοσχεδίου, υπακούει στη λογική της λαϊκής ρήσης «Να σε κάψω Γιάννη μου, να σ’ αλείψω λάδι». Δηλαδή η κυβέρνηση και οι βουλευτές της, αφού ψήφισαν και συνεχίζουν να ψηφίζουν εφαρμοστικούς νόμους του 3ου Μνημονίου που κάνουν το λαό όλο και πιο φτωχό, έφτιαξαν ένα νομοσχέδιο για να «απαλύνουν» τους «πόνους» του λαού.

Ας δούμε όμως και μερικά στοιχεία του νομοσχεδίου. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που, παρά τις βαρύγδουπες εκφράσεις της κυβέρνησης, περί Παράλληλου Προγράμματος, αποτελεί ένα κλασικό διαχειριστικό πρόγραμμα για τη μερική-οριακή αντιμετώπιση της κρίσης στα πιο φτωχά τμήματα της κοινωνίας. Το συνολικό του κόστος ανέρχεται σε περίπου 100 εκατ. ευρώ, όπως αναφέρουν οι κυβερνητικές πηγές. Το ποσό αυτό μπορούμε να το συγκρίνουμε, κατ’ αρχήν, με το ποσό των 27 εκατ. ευρώ που δίνει επιχορήγηση η κ. Δούρου ως Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής στους κ.κ. Μελισσανίδη και Αλαφούζο για τα γήπεδα ΑΕΚ (20 εκατ.) και ΠΑΟ (7 εκατ.). Έχει δε ιδιαίτερη αξία όσον αφορά την οικονομική «βαρύτητα» του νομοσχεδίου το σχόλιο του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων της 17/12/15: «Σχετικά με το κόστος του νομοσχεδίου, επισημαίνουν (οι κυβερνητικοί κύκλοι) ότι σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά χαμηλό. Περίπου 100 εκατ. με κονδύλια που έχουν διατεθεί ήδη για τον σκοπό αυτό και μεταφέρονται στο επόμενο έτος».

Η κυβέρνηση από τον Ιούλιο 2015, όταν μεταλλάχτηκε σε μνημονιακή, έχει ψηφίσει 6 εφαρμοστικούς νόμους με διαδικασία κατεπείγοντος που επιφέρουν δεινά στον ελληνικό λαό της τάξης των 20 δισ. τουλάχιστον και σε «αντιστάθμισμα» αυτής της λεηλασίας έφερε το παραπάνω νομοσχέδιο με συνολικό κόστος 100 εκατ. ευρώ. Μόνο τα νέα φορολογικά μέτρα που περιλαμβάνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016 και οι μειώσεις των κοινωνικών δαπανών λόγω μνημονίου του ίδιου έτους ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 5,7 δισ. και έναντι αυτών θα «επέστρεφε» πίσω 100 εκατ., δηλαδή ούτε το 2%. Μόνο η μείωση των δαπανών για το πετρέλαιο θέρμανσης, που φυσικά δεν αφορά τους κατοίκους της Εκάλης, είναι 105 εκατ., όσο δηλαδή το σύνολο του προγράμματος. Αξίζει, επίσης, να θυμηθούμε ότι ο κ. Τσίπρας κατάγγειλε την αντίστοιχη πολιτική με το «κοινωνικό μέρισμα» των 450 εκατ. του Σαμαρά ότι ήταν ανεπαρκής, συγκριτικά με τις ανάγκες του λαού. Προφανώς κατά τη σημερινή λογική της κυβέρνησης τα 450 εκατ. ήταν ανεπαρκή ενώ τα 100 εκατ. επαρκούν επειδή θα τα ευλογεί η συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Και αυτά ακριβώς τα μέτρα-κοροϊδία (και από άποψη ουσίας αλλά και από άποψη δημοσιονομικού κόστους), θεωρήθηκαν από τους δανειστές-επικυρίαρχους ως μονομερής ενέργεια, αφού η κυβέρνηση των εντολοδόχων δεν τους ενη,έρωσε και δεν πήρε την άδεια τους! Το αποτέλεσμα ήταν να την υποχρεώσουν σε έναν ακόμα εξευτελισμό. Να αποσύρει το νομοσχέδιο «μέχρι νεωτέρας».

Έτσι έπεσε ένα ακόμα «φύλλο συκής» της κυβέρνησης, για να δείξει το «ανθρωπιστικό» της πρόσωπο και να δώσει έστω και ένα μικρό άλλοθι στους βουλευτές της για να ψηφίσουν τα νέα μέτρα κατακρεουργήματος των συντάξεων με τη νέα χρονιά και όλα τα άλλα μέτρα που ακολουθούν και αφορούν την εφαρμογή του χειρότερου Μνημονίου.
(1) Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, Έκθεση με τίτλο Πολιτικές Ελάχιστου Εισοδήματος στην ΕΕ και στην Ελλάδα: Μια Συγκριτική Ανάλυση (Σεπτέμβριος 2014)

* Ο Παύλος Δερμενάκης είναι M.Sc. οικονομολόγος-ερευνητής
Ανάρτηση από: http://www.e-dromos.gr

Γιατί τρομάζεις το παιδί, ρε;




Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Τσίπρας αλά Σαμαράς.....Συστήνει να ξεπαγιάσουν οι πολίτες που δεν έχουν πετρέλαιο!


Επί κυβέρνησης Σαμαρά, την ώρα που είχαν καταδικάσει εκατομμύρια κόσμου να μην έχει πετρέλαιο εξαιτίας των μνημονιακών μέτρων, και ο κόσμος που έκαιγε ότι έβρισκε (προκαλώντας σαφώς περιβαντολλογική επιβάρυνση), το Υπουργείο συνέστηνε στον κόσμο να μην ανάβει τζάκια, και προφανώς να ξεπαγιάσει......

Και τότε θεωρούσαμε ότι σε περίοδο ανθρωπιστικής καταστροφής προείχε η ζωή των πολιτών και η προστασία της από το κρύο!

Και η 
σημερινή είδηση  επί κυβέρνησης Τσίπρα.....

Τη μη χρήση τζακιών για δύο ημέρες στην Αθήνα, σήμερα και αύριο, συστήνει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, λόγω των προβλέψεων της μετεωρολογικής υπηρεσίας για άπνοια και αναστροφή της θερμοκρασίας

Λόγω φόβου αύξησης των συγκεντρώσεων των αιωρούμενων σωματιδίων στην αμόσφαιρα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος συστήνει στους πολίτες της Αττικής για σήμερα 21 Δεκεμβρίου και αύριο 22 Δεκεμβρίου την αποφυγή της χρήσης τζακιών, θερμαστρών στερεών καυσίμων και θερμαστρών βιομάζας.

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com

Α-Α-Αγια Νυχ-τααα...




Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Πίσω στα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων...

ΓΡΑΦΕΙ: 
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Μαζεύοντας ελιές, ακούγαμε το καμπαναριό του χωριού και ανυπομονούσαμε...
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και τα άλλα παιδιά του χωριού λέγανε τα κάλαντα, ενώ εμείς, ως πολύτεκνη οικογένεια που έπρεπε να δουλέψει για να μην πεινάσει, ήμασταν στο λιομάζωμα. Κι ας έριχνε χιονόνερο. Κι ας έκανε τρομερό κρύο, που σου κοκκίνιζε τα χέρια, τα οποία από ένα σημείο και μετά, δεν τα ένιωθες...
Βλέπεις, εκείνα τα χρόνια, κάπου προς τα μέσα της δεκαετίας του '80, ήταν ακόμα τότε ο χειμώνας - χειμώνας. Δεν "έπαιζε" ο καιρός...
Μόνο η μητέρα δεν ήταν μαζί μας. Διότι έπρεπε να μείνει σπίτι, για να ετοιμάσει τα Χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα. Όταν επιστρέψαμε καθώς βράδιαζε, στο σπίτι, ανοίγοντας την πόρτα τα παγωμένα μας μουτράκια τα έλουζε μια απολαυστική ζέστη, ενώ τις μύτες μας, κυριολεκτικά μας τρυπούσε η μυρωδιά από τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Η ξυλόσομπα είχε γίνει κατακόκκινη από τη μεγάλη θερμοκρασία της φωτιάς.
Κατεβαίναμε τη σκάλα και κυκλώναμε τη σόμπα, που ήταν και φούρνος και μέσα είχε το ψητό, για να φάει η οικογένεια, αφού πρώτα βέβαια, κατάφερνε να συνέλθει από το φοβερό κρύο...
Τα παγωμένα υπνοδωμάτια, καθώς η ξυλόσομπα δεν ήταν δυνατόν να ζεστάνει όλο το σπίτι. Τα παπλώματα για να κοιμηθούμε κι από πάνω, μάλλινες κουβέρτες. Και τη νύχτα, να ακούγεται απ΄ έξω το χαλάζι, το χιονόνερο, ο βοριάς να "δέρνει" με μανία τα παράθυρα και τις πόρτες του σπιτιού, ενώ μέσα τα λαμπιόνια αναβοσβήνουν ρυθμικά.  Η φλόγα από το ξύλο που καίγεται, αναβοσβήνει όλη νύχτα, με τον πατέρα να σηκώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να συμπαίνει με κούτσουρα που είχε κόψει την προηγούμενη μέρα, έξω από τον σταύλο μας...


Θυμάμαι...
Ξημέρωνε Χριστούγεννα. Δεν είχαμε και πολλά  παιχνίδια, αλλά εκείνο το ρομπότ, που βρήκα στο προσκεφάλι κάποια παλιά Χριστούγεννα που πήγαινα Δημοτικό, δεν θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί ήταν από τον πατέρα, ήταν το δώρο μου, ήταν έκπληξη και για τα χρόνια της δεκαετίας του '70, όταν ένα παιδί έπαιρνε παιχνίδι ρομπότ που το κούρδιζες και πυροβολούσε, ήταν κάτι πολύ σπουδαίο, αφού η τηλεόραση ήταν ακόμα ασπρόμαυρη και δεν την είχαν και όλα τα σπίτια...
Θυμάμαι...
Τους λασπωμένους δρόμους του χωριού όπου τσαλαβουτούσαμε για να πούμε τα κάλαντα...Τα παρεάκια όταν αρχίσαμε σιγά - σιγά να μεγαλώνουμε, να "ξεφεύγουμε", τις ζαβολιές, το πρώτο μας τσιγάρο, το μουστάκι που αφήναμε για να δείξουμε πως μεγαλώνουμε, τις "καψούρες" στο σχολείο, τις στιγμές με την οικογένεια όταν βράδιαζε κι εμείς έπρεπε να γυρίσουμε στο σπίτι για να μην βρούμε μπελά απ΄τους γονείς...
Θυμάμαι...
Πως τέτοιες μέρες, βλέπαμε στην τηλεόραση τις διαφημίσεις του "Μινιόν" και όταν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε, μαγευτήκαμε από τις ηλεκτρικές σκάλες και τον θαυμαστό κόσμο που μπαίναμε ανεβαίνοντας...




Θυμάμαι...
Τις παρέες στα σπίτια, τις βόλτες στην πλατεία του χωριού, με τα τεράστια κασετόφωνα, ακούγοντας ροκ συγκροτήματα, ακούγοντας τον Πανούση, τον Παπακωνσταντίνου, τον Σιδηρόπουλο, τις Τρύπες και άλλους πολλούς, αλλά όταν έπρεπε να ακούσουμε και να χορέψουμε και τους Modern Talking μπας και ρίξουμε καμιά γκόμενα, κάναμε πέτρα την καρδιά μας... Άσε που κατά βάθος εμένα αυτό το συγκρότημα πάντα μου άρεσε, ενώ δεν ξεχνιούνται στο Ηράκλειο οι Ντίσκο που τις επισκεπτόμασταν πολύ συχνά, κάνοντας ωτοστόπ απ΄το χωριό.


Δεν είχε έρθει ακόμα το κινητό τηλέφωνο, αλλά δεν μας χρειάστηκε και ποτέ, όσες φορές χαθήκαμε στη νύχτα και τις ερημιές, για να βρούμε κάποιον να μας πάρει, ή όσες φορές καβαλήσαμε μηχανές, χωρίς να ξέρει τίποτα...ο πατέρας, που νόμιζε ότι ήμασταν κάπου, σε κάποιον φίλο στο χωριό...
Αυτά ήταν τα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων. Σήμερα, η ζωή μας φεύγει από τράπεζα σε τράπεζα κι από ουρά σε ουρά, για να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους φόρους της "Πρώτη Φορά Αριστεράς"...

Τα παιδιά μας, είναι εγκλωβισμένα πάνω από ένα κινητό, πάνω από έναν υπολογιστή, δέχονται από την τηλεόραση μηνύματα για να ακολουθήσουν ακόμα πιο βαθιά τη σύγχρονη τεχνολογία, ενώ εμείς απλά παλεύουμε για επιβίωση, χωρίς να έχουμε κατά νου, ότι αυτά που ζήσαμε εμείς, ήταν πολύ όμορφα και μας έκαναν να μην ξεχνάμε ποτέ τα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων. Και ας μην είχαμε κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές, smart τηλεοράσεις, καινούργια παπούτσια κάθε χρόνο και παιχνίδια τέτοιες μέρες...
Θυμόμαστε...
Κάτι παλιές δεκαετίες, κάτι παλιά Χριστούγεννα. Ας πάρουμε τα παιδιά μας και ας τα κάνουμε κι αυτά, να νιώσουν ότι νιώσαμε. Ας γυρίσουμε την πλάτη μας στη σύγχρονη ξεφτίλα και ας πάμε πίσω, στα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων.



Πού με στέλνετε;!



Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

"Φωτιές" στον αγροτικό χώρο


Φωτογραφία αρχείου από παλαιότερη σύσκεψη στα γραφεία της ΟΑΣΝΗ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

"Τον ασκό του Αιόλου" άνοιξε η αντιπαράθεση Πρίαμου Ιερωνυμάκη και Γιώργου Τζωρτζάκη, για τη νομιμότητα στη λειτουργία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηρακλείου, αφού τώρα κατά του προέδρου της ΟΑΣΝΗ καταφέρεται ένας ακόμη συνδικαλιστής.





 Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Τεμένους Μανόλης Τσατσαράκης, ερχόμενος χθες στα γραφεία της "Νέας Κρήτης", κατηγόρησε τον Γιώργο Τζωρτζάκη ότι, εν αγνοία του και χωρίς υπογραφή, χρησιμοποίησε το όνομά του για να πάρει η ΟΑΣΝΗ παράταση από το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου.

Για «αυτοδίκαιη αναφορά του ονόματος» κάνει λόγο ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, υποστηρίζοντας ότι την περίοδο εκείνη «δεν είχαμε τη νομική υποχρέωση να έχουμε υπογραφή»!

Η "Νέα Κρήτη" έχει και τις δύο απόψεις, ως όφειλε, για τη νέα υπόθεση που έρχεται να ταράξει ακόμα περισσότερο τα λιμνάζοντα ύδατα στο χώρο του αγροτικού κινήματος του νομού Ηρακλείου.

Για «παράνομη χρήση του ονόματός μου» κατηγορεί τον Γιώργο Τζωρτζάκη ο Μανόλης Τσατσαράκης από τον Προφήτη Ηλία, που τονίζει «επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμο δικαίωμα». Συγκεκριμένα, ο κ. Τσατσαράκης αναφέρει ότι στην περίοδο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του 2014, ο ίδιος αντικατέστησε στη διοίκηση της ΟΑΣΝΗ τον παραιτηθέντα σύμβουλο Γιώργο Τζουλιαδάκη, ο οποίος και είχε παραιτηθεί για να πολιτευτεί με την παράταξη του Σεραφείμ Τσόκα.

Όταν προκηρύχθηκαν οι εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο κ. Τσατσαράκης κατέβηκε υποψήφιος βουλευτής στο νομό Ηρακλείου με το ΠΑΣΟΚ. «Και μόλις τελείωσαν οι εκλογές κι εγώ δεν είχα καταφέρει να εκλεγώ, καλούμαι στη συνέχεια σε ένα συμβούλιο χωρίς να έχω ενημερωθεί για τα θέματα που είχε. Με όλο το συμβούλιο απέναντί μου να με καλεί να δηλώσω παραίτηση γιατί κατέβηκα υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ και αυτό ισχύει για κάθε υποψηφιότητα, όπου και αν μπαίνει. Εγώ απάντησα ότι δε θα παραιτηθώ, γιατί δε μετείχα στις προηγούμενες διοικήσεις που είχαν αποφασίσει κάτι τέτοιο», λέει στην εφημερίδα μας ο συνδικαλιστής.

Μάλιστα, τονίζει ότι πριν μπει υποψήφιος είχε ενημερώσει τον Γιώργο Τζωρτζάκη, ο οποίος τον είχε διαβεβαιώσει ότι δε θα βάλει θέμα στο συμβούλιο για την παραίτησή του.


Το καταστατικό

Ο Μανόλης Τσατσαράκης λέει ότι στη συνέχεια το συμβούλιο τον αντικατέστησε χωρίς να τον ενημερώσει. Και μάλιστα, ενώ η διαγραφή του έγινε παράνομα, όπως υποστηρίζει, γιατί ήδη η θητεία της διοίκησης είχε λήξει και συνεπώς δε νομιμοποιούνταν να συνεδριάζει καν...

Στο μεταξύ, δέκα μέρες μετά τις εκλογές (πριν τον καλέσουν στο συμβούλιο), ο ίδιος ειδοποιείται να προσκομίσει στα γραφεία της ΟΑΣΝΗ το καταστατικό λειτουργίας του Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Τεμένους, που είναι και ο μόνος σύλλογος σε επίπεδο Κρήτης που έχει ιδρυθεί με βάση το Νόμο 4015.

«Όταν εμένα με κάλεσαν και με καθαίρεσαν, η θητεία της ΟΑΣΝΗ είχε λήξει. Και εκτός από αυτό, παίρνουν το δικό μου καταστατικό, χωρίς να υπογράψω εγώ πουθενά και χωρίς να ξέρω τι το ήθελαν, και παίρνουν από το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου παράταση της λειτουργίας της ΟΑΣΝΗ. Μάλιστα, αναφέρεται ότι τον Αγροτικό Σύλλογο Δήμου Τεμένους εκπροσωπεί ως πληρεξούσιος δικηγόρος ο δικηγόρος της ΟΑΣΝΗ Δημήτρης Φιλιππάκης, ενώ εμείς δεν είχαμε δώσει κανένα δικαίωμα να μας εκπροσωπεί κανείς δικηγόρος. Και κάνοντας χρήση του Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Τεμένους, πήραν παράταση λειτουργίας της ΟΑΣΝΗ», καταγγέλλει ο κ. Τσατσαράκης. Και προσθέτει ότι υποτίθεται πως την ανάγκη για παράταση στη λειτουργία της ΟΑΣΝΗ με τον ορισμό προσωρινής διοίκησης τη ζήτησε ο Αγροτικός Σύλλογος Δήμου Τεμένους.


Η απόφαση

Έτσι, η απόφαση 158/2015 του Ειρηνοδικείου Ηρακλείου αναγράφει στην προσωρινή διοίκηση της ΟΑΣΝΗ και το όνομα του Μανόλη Τσατσαράκη, χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει, ούτε να έχει κληθεί να υπογράψει για τη συμμετοχή του αυτή, όπως υποστηρίζει.

Πάνω σε αυτήν την παράταση, όμως, η ΟΑΣΝΗ στήριξε όχι μόνο τη συνέχιση της λειτουργίας της, αλλά και την ίδρυση της λεγόμενης "Πρωτοβουλίας Αγροτών" σε πανελλαδικό επίπεδο...

Εξάλλου, η απόφαση αναφέρει ότι το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου, δίνοντας την παράταση στην ΟΑΣΝΗ, ικανοποίησε την αίτηση της Πρωτοβάθμιας Αγροτικής Συνδικαλιστικής Οργάνωσης, που εδρεύει στον Προφήτη Ηλία, με την επωνυμία "Αγροτικός Σύλλογος Δήμου Τεμένους", «που εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Φιλιππάκη».

Το έγγραφο του Ειρηνοδικείου Ηρακλείου αναφέρει επίσης ότι το Ειρηνοδικείο συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του τη 17η Φεβρουαρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση. Ενώ η αίτηση κατατέθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2015, μέσω της οποίας επανέφερε προηγούμενη αίτηση που είχε κατατεθεί στις 31-10-2014.

«Καμιά παρανομία»

«Κάποιοι δεν ξέρω τι ρόλο παίζουν. Εγώ βλέπω ότι θέλουν να διασπάσουν το αγροτικό κίνημα. Και το αποτέλεσμα μάλλον δε θα είναι καλό για τους αγρότες», σχολιάζει ο πρόεδρος της ΟΑΣΝΗ Γιώργος Τζωρτζάκης. «Εκείνος ήρθε στο συμβούλιο και του είπα για να μη φέρει τους συναδέλφους σε δύσκολη θέση, αφού έχουμε αυτήν την αρχή, να παραιτηθεί λόγω της υποψηφιότητάς του στο ΠΑΣΟΚ. Και αυτός μπήκε στη διοίκηση επειδή αντικατέστησε τον κ. Τζουλιαδάκη, ο οποίος είχε παραιτηθεί για να κατέβει στις εκλογές της Περιφέρειας. Και ο κ. Ντισπυράκης παραιτήθηκε γιατί έβαλε υποψηφιότητα με τον κ. Αρναουτάκη. Αυτός λοιπόν έπρεπε να μην παραιτηθεί;», διερωτάται ο πρόεδρος της ΟΑΣΝΗ.

Όσο για την αναφορά του ονόματος Τσατσαράκη στην προσωρινή διοίκηση της ΟΑΣΝΗ με απόφαση του Ειρηνοδικείου Ηρακλείου, ο κ. Τζωρτζάκης απαντά: «Αφού ήταν πριν σύμβουλος. Δε θα έμπαινε στην παράταση; Η παράταση ζητήθηκε το Νοέμβριο του 2014. Ο Τσατσαράκης έφυγε το Φεβρουάριο. Και η παράταση δόθηκε με βάση το δικό του καταστατικό. Του Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Τεμένους. Άρα γιατί να χρειάζεται η υπογραφή του;».

Ο πρόεδρος της ΟΑΣΝΗ τονίζει ότι από το Σύλλογο Αποσταγματοποιών Τσικουδιάς Ν. Ηρακλείου, για να δοθεί ανάλογη παράταση, σήμερα, ζητήθηκε υπεύθυνη δήλωση από τον κάθε σύμβουλο που μπαίνει στην προσωρινή διοίκηση. Αλλά την περίοδο εκείνη, που πήρε η ΟΑΣΝΗ την προσωρινή παράταση, δεν υπήρχε τέτοια υποχρέωση.

Η απογοήτευση του Φλαμπουράρη όταν μάθαινε το exit poll για το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος




Αποκαλυπτικό για τα όσα έλεγε ο Βαρουφάκης από τον Ιούλιο για το τι αποτελέσματα προσδοκούσαν οι του Μεγάρου Μαξίμου για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, είναι το βίντεο του Paul Mason στο αφιέρωμα που έφτιαξε με τον τίτλο "This is a coup"...Και συγκεκριμένα το τρίτο μέρος του!




Στο 14ο λεπτό του βίντεο  δείχνει τους πανηγυρισμούς στο Μέγαρο Μαξίμου για το 62% του ΟΧΙ, αν και πλέον των βοηθητικών υπαλλήλων και του Βαρουφάκη δεν πανηγύρισαν όλοι......Από τον φίλο Michalis Loggos σας δείχνουμε τις εκφράσεις του ανθρώπου του Τσίπρα, Αλέκου Φλαμπουράρη. Ο κυρ Αλέκος ήταν εμφανώς αρνητικά σοκαρισμένος!

"Ο Βαρουφάκης ήθελε και μπορούσε, ο Τσίπρας το σκεφτόταν, ο Φλαμπουράρης είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του..."

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/12/exit-poll.html#ixzz3uty9NOxr

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Ο γνωστός σεφ Jamie Oliver απέδειξε στο δικαστήριο ότι τα McDonald’s δηλητηριάζουν τους πελάτες τους!



Διατροφικό σκάνδαλο τεραστίου μεγέθους έφερε στο φως στην Αμερική ο γνωστός σεφ Jamie Oliver όταν διαπίστωσε πως στα χάμπουργκερ της αλυσίδας McDonald’s υπήρχε μια «ροζ βλέννα» («pink slime») ύποπτης προέλευσης.
Μετά από εργαστηριακές έρευνες δεν άργησε να αποδειχτεί πως αυτή η «ρόζ βλέννα» δεν ήταν τίποτε άλλο παρά διοξείδιο του αμμωνίου στο οποίο ξεπλένουν το μοσχαρίσιο λίπος. Η αποκάλυψη αυτή, εκτός του ότι έπεσε σαν κεραυνός στην διατροφικά κακομαθημένη αμερικανική κοινωνία, σήκωσε και θύελλα διαμαρτυριών τόσο από την επιστημονική κοινότητα όσο και από τους περισσότερο ευαισθητοποιημένους γύρω από τη διατροφή.
Όπως γράφει το tvtv.gr, κυριολεκτικά αποτροπιαστική είναι η εικόνα που έδωσε ο Jamie Oliver περιγράφοντας λίγο ως πολύ το χάμπουργκερ της γνωστής παγκόσμιας αλυσίδας: «Βασικά παίρνουμε ένα προϊόν το οποίο αρχικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φτηνή σκυλοτροφή και προσθέτοντας αυτή την ουσία το δίνουμε σε ανθρώπους». Με την προσθήκη δηλαδή αυτής της ροζ βλέννας, του διοξειδίου του αμμωνίου, αυτή η «φτηνή σκυλοτροφή» απλώς μετατρέπεται σε βρώσιμη από τον άνθρωπο!».

Σε μια συνέντευξή του στην Daly Mail  ο Oliver έδειξε πως από λίπος, δέρμα, λίπος και εντόσθια μπορεί να γίνει ένα μπέργκερ.
Μετά αναρωτήθηκε γιατί ένας λογικός άνθρωπος να φάει κάτι τέτοιο.
Μετά από αυτές τις κυριολεκτικά σοκαριστικές καταγγελίες του διάσημου σεφ, η McDonald’s αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να αλλάξει τη «συνταγή» της ενώ σε δήλωσή της δεσμεύτηκε να μην ξαναχρησιμοποιήσει την εν λόγω ουσία και βρίσκοντας άλλο τρόπο (;) να «αναπληρώνει» το βοδινό κρέας των χάμπουργκερ που παρασκευάζει. Στην ίδια της ανακοίνωση η εταιρεία δήλωσε πως ποτέ δεν χρησιμοποίησε διοξείδιο του αμμωνίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία, χωρίς όμως να διευκρινίζει ποια ακριβώς συνταγή χρησιμοποιεί σε όλες τις υπόλοιπες χώρες μηδέ εξαιρουμένης και της δικής μας.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το  Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, επιτρέπει τη χρήση του διοξειδίου του αμμωνίου στις τροφές και δεν είναι υποχρεωτική η ενημέρωση του καταναλωτή γι’ αυτό.

Ανάρτηση από: https://www.alfavita.gr

2015: Η χρονιά της μεγάλης διάψευσης


Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

Σε λίγες μέρες τελειώνει και το 2015. Μια χρονιά που ξεκίνησε με πολλές ελπίδες για ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού και κλείνει με την απόλυτη διάψευση τους. Πέρυσι τέτοιον καιρό η αναμονή των εκλογών δημιούργησε αισιοδοξία ότι πλησιάζει το τέλος της καταστροφικής πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας, ότι πέφτουν οι τίτλοι του τέλους για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα, ότι τερματίζεται η κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού και το σκληρό αστυνομικό κράτος. Η πλειοψηφία των πολιτών πίστεψε ότι ήρθε η ώρα να ξαναβρούν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια , ότι έφτασε η στιγμή η χώρα να υψώσει το ανάστημα της και να ανακτήσει την τσαλακωμένη της περηφάνια. Να πει όχι στους δανειστές – εκβιαστές. Πολλοί θεώρησαν ότι ο λαός θα έπαιρνε τις τύχες στα χέρια του και η Ελλάδα θα γύριζε σελίδα. Όλα αυτά πριν από ένα χρόνο. Σήμερα τα πάντα είναι ίδια. Σαν να μην άλλαξε η κυβέρνηση. Σαν να εξουσιάζουν οι ίδιοι άνθρωποι. Σαν να ήταν όλα μια χίμαιρα.

Και, όμως, οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το αποτέλεσμα των εκλογών τον Ιανουάριο του 2015 άνοιγαν άλλο δρόμο. Η νίκη του  προκάλεσε τεράστια ανακούφιση στον ελληνικό λαό. Ξαφνικά σαν να γέμισε η χώρα φως. Η πλειοψηφία της κοινωνίας, ακόμη και δύσπιστα τμήματα της, χαμογέλασε και ένιωσε απελευθερωμένη. Η πλειονότητα των πολιτών, με ή χωρίς επιφυλάξεις, στήριξε την κυβέρνηση στις υποτιθέμενες σκληρές διαπραγματεύσεις   με πρωτοφανή τρόπο. Ο άνεργος γιατί πίστεψε ότι θα ανοίξουν δουλειές, ο δημόσιος υπάλληλος επειδή ένιωσε ότι θα μπει τέλος στις απειλές των απολύσεων, ο απόμαχος  για να μη μειωθούν οι συντάξεις, ο οικογενειάρχης για να σταματήσει η μετανάστευση της νέας γενιάς, κλπ.  Όσοι στάθηκαν στο πλευρό της κυβέρνησης και πίστεψαν ότι βρήκαν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον άνθρωπο ο οποίος   θα άνοιγε ένα δρόμο προοπτικής για τη χώρα και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ τη μόνη αξιόπιστη λύση. Η λαϊκή αποδοχή έφτασε σε τεράστιο νούμερο. Κι όμως σαν να μην πέρασε μια μέρα. Τα μνημόνια είναι εδώ. Σαν να μην υπάρχει άλλη λύση. Σαν να είναι μονόδρομος. Σαν να ήταν όλα μια αυταπάτη.

Ποιος φταίει λοιπόν; Χωρίς αμφιβολία η ευθύνη είναι συλλογική. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο πρωθυπουργός είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι. Παραπλάνησαν και συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό. Στην πολιτική ιστορία της χώρας είναι δύσκολο να βρει κάποιος προηγούμενο τέτοιας στήριξης , αλλά και πολιτικής ατιμίας. Κανείς άλλος δεν τόλμησε να εξευτελίσει το θεσμό του δημοψηφίσματος, να αλλοιώσει σε τέτοιο βαθμό τη λαϊκή βούληση και να μετατρέψει το ΟΧΙ σε ΝΑΙ. Ουδείς άλλος δημαγώγησε τόσο ώστε να υπόσχεται παράλληλα προγράμματα, νέες θέσεις εργασίας, σκίσιμο των μνημονίων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τελικά να «ξεχνά» με τέτοιο προκλητικό τρόπο. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, η κομματική και η κυβερνητική του παρέα κηλίδωσαν την αριστερά και αυτό το στίγμα θα μείνει καιρό. Γίνεται, όμως, σιγά –σιγά ξεκάθαρο πως δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν και ας κυβερνούν στο όνομα της. Επιπροσθέτως όχι μόνον δεν έβαλαν το μπόλι για τη μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη, όπως είπε προχθές ο πρωθυπουργός, αλλά αντιθέτως ξεμπόλιασαν την ελπίδα που είχε δημιουργηθεί και φάνηκαν παντελώς ανάξιοι της εμπιστοσύνης του κόσμου σε Ελλάδα και Ευρώπη. Παρόλα αυτά συνεχίζουν τα πολιτικά κοάσματα, τους βερμπαλισμούς και τις κενολογίες. Σαν να μην ευθύνονται για ό, τι συμβαίνει. Σαν να βρίσκονται σε άλλη χώρα. Σαν να μην έχουν καμία επαφή με τον κόσμο.

Το 2015 κλείνει με την κοινωνία απογοητευμένη από τη μεγάλη διάψευση, γονατισμένη, έτοιμη να καταρρεύσει. Η απελπισία και η ηττοπάθεια κυριαρχούν. Ο κίνδυνος να δυναμώσουν οι ακροδεξιές και ρατσιστικές φωνές είναι πολύ μεγάλος. Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, που ακόμη αντιστέκονται, επιβάλλεται να συνεννοηθούν. Ο δρόμος της επιστροφής του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο θα είναι μακρύς και δύσκολος. Ας υπάρχουν, ωστόσο, σαν πυξίδα οι στίχοι του Μ Αναγνωστάκη:« Ήθελε ακόμη πολύ να ξημερώσει. Και όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα.» Ίσως, έτσι η αυγή αρχίσει να αχνοφαίνεται γρηγορότερα.

*εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας