ΚΙΒΩΤΟΣ

...Ταξιδεύοντας στο χρόνο, με φίλους που δεν πρόλαβαν να "μεγαλώσουν"... Και όλο ταξιδεύουμε μαζί, αναζητώντας το Νησί της Ελευθερίας των Ανθρώπων...




Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Στα παιδιά που γεννήθηκαν..."μεγάλα"



Μόνιμη θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο. Και φόβος... Βήματα βιαστικά. Σαν κάποιος να βρίσκεται πίσω του συνεχώς και να προσπαθεί να το αρπάξει... Έτσι είναι το παιδί που τρώει ξύλο στο σπίτι του. 

Μπορεί να μην είμαι ειδικός. Έχω ζήσει όμως τις άλλες εποχές, όταν επικρατούσε η λογική «μόνο τα κόκκαλα γερά, δάσκαλε» στα σχολεία της δεκαετίας του '70 και στα περισσότερα σπίτια... Γιατί ήταν ακόμα τότε στο μυαλό των μεγάλων ότι «το ξύλο κάνει "άνθρωπο" το παιδί»... Αυτές οι εποχές, βέβαια, έχουν περάσει εδώ και κάμποσες δεκαετίες. 

Κι όμως. Ακόμα σήμερα υπάρχουν καταστάσεις ανάλογες σε πολλά σπίτια στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο, με τον πατέρα να χτυπάει βάναυσα τα παιδιά του... Τόσο που να τους προκαλεί ακόμα και μελανιές, ή και μεγαλύτερες κακώσεις, όπως αναφέρουν τα στοιχεία οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα προστασίας των παιδιών... 

Άλλωστε, πολύ συχνά γινόμαστε μάρτυρες ακόμα και βασανισμού μέχρι θανάτου! Παιδιά "χαμένα" στον κόσμο τους... Που πηγαίνουν στο σχολείο με εμφανή τα σημάδια από την κακοποίησή τους. Από το χέρια του ίδιου τους του πατέρα, συνήθως, αλλά και κάποιες φορές από τη μάνα. Και άλλοτε και από τους δύο ταυτόχρονα... Γιατί, βλέπεις, «έτσι θα τον κάνουμε "άνθρωπο" τον ανεπρόκοπο το γιο μας»... «Μόνο τα κόκκαλα γερά, δάσκαλε»... Η Ελλάδα μιας άλλης εποχής, που δεν έπαψε όμως να υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας σε πολλά νοικοκυριά... 

Σκυμμένο το κεφάλι ή ολόισια με ένα βλέμμα "άδειο" και καρφωμένο πέρα στον ορίζοντα... Περπατάει γρήγορα σαν να θέλει να ξεφύγει από κάτι... Δεν ξέρει να μιλήσει σωστά, δεν έχει άποψη για τίποτα, δεν πιστεύει ότι έχει δικαιώματα, δεν έχει καμία εκτίμηση στον εαυτό του, δεν πιστεύει ότι ο άλλος ή η άλλη που θα του πει το "σ’ αγαπώ" μπορεί να το εννοεί για ένα «αποτυχημένο και ανίκανο πλάσμα σαν κι εμένα»... Έτσι το έχουν μάθει το παιδί από το σπίτι του να νιώθει και να πιστεύει... "Ανίκανο", "αποτυχημένο", "άβουλο" ον που δεν έχει το δικαίωμα να έχει δική του γνώμη...

Όταν κλείνουν οι πόρτες του σπιτιού, μπορεί αυτό το πλάσμα να βρεθεί και πάλι στη δική του φουρτούνα, να παλέψει και πάλι με τα δικά του κύματα, μες στον πόνο, το κλάμα, τις βρισιές, την ντροπή τού... «τι θα πουν οι γείτονες που τους ακούν να με βρίζουν και να με δέρνουν»... Και αύριο πάλι τα ίδια... Θα μαζέψει τα κομμάτια του και θα ξεκινήσει για το σχολείο... Θα δει συμμαθητές του να είναι ευτυχισμένοι με γονείς που τους αγαπούν, τους νοιάζονται και τους υπολογίζουν. Και θα νιώθει περίεργα γι' αυτό, γιατί μεγάλωσε πιστεύοντας πως ο γονιός είναι "αλλιώς"... Σηκώνοντας χέρι στο παιδί μας, απλά το καταστρέφουμε... 

Και όσο κι αν επουλωθούν οι πληγές στο αδύναμο κορμάκι του, οι άλλες πληγές θα μείνουν για πάντα ανοιχτές σε όλη του τη ζωή... Είναι αυτές μες στην ψυχή του. Στο μυαλό του. Στην καρδιά του. Που θα τις κουβαλάει πάντα μέσα του. Συνήθως, αυτές οι πληγές οδηγούν το παιδί σε λανθασμένες επιλογές συντρόφου... Το παιδί που μεγαλώνει έτσι, απλά μαθαίνει πως για πάντα θα έχει το ρόλο του θύματος. Μπορεί μάλιστα στη δική του οικογένεια να κάνει τα ίδια και στα δικά του τα παιδιά...

Κανείς δεν ξέρει πού θα τα οδηγήσει ετούτο το ταξίδι τα παιδιά που όλο ταξιδεύουν αναζητώντας μια Ιθάκη που δεν μπορούν να βρουν. Και δίπλα τους τ' άλλα παιδιά θα μεγαλώνουν παίζοντας μπάλα ή χτενίζοντας χαμογελώντας την κούκλα που τους πήραν η μαμά και ο μπαμπάς ανήμερα των γενεθλίων τους... 

Μα τα παιδιά που "ταξιδεύουν" δεν έχουν χρόνο για μπάλες και για κούκλες. Γιατί μεγάλωσαν νωρίς. Και ίσως, μάλιστα, να γεννήθηκαν... "μεγάλα".

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Φράγμα Φανερωμένης: Μολυσμένα νερά και...καλή μας όρεξη!

Καλή μας όρεξη, λοιπόν. Το ρεπορτάζ στην ΚΡΗΤΗ ΤV τον Σεπτέμβριο του 2012 ήταν αποκαλύπτικό. Με βοθρολύματα ποτίζουν και ψεκάζουν οι παραγωγοί σε συγκεκριμένη περιοχή. Και ήταν οι ίδιοι που μας μίλησαν με οργή και αγανάκτηση για το γεγονός ότι η δημοτική αρχή τους έκοψε το νερό από τις γεωτρήσεις και τους "προσφέρει"...λύματα! 
Το βίντεο εκείνο "άναψε φωτιές" και..."διαψεύσεις" από τους διαχειριστές του φράγματος... ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΞΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... Κι ενώ οι δημοτικοί άρχοντες της Μεσαράς με τις τεράστιες ευθύνες να βαραίνουν τους πάντες, αλλά και τους αγροτικούς φορείς που σιωπούν, (τι κάνει ο Αγροτικός Σύλλογος Τυμπακίου, αλήθεια; Τι κάνει η ΕΑΣ Μεσαράς; Αλλά και η Ένωση Καταναλωτών γιατί δεν έκανε σχετικές προσφυγές στη Δικαιοσύνη;), δείτε τις εικόνες που επικρατούν από τότε, χωρίς υπερβολή. 

Και απλά έτυχε να γίνουν νέες καταγγελίες στο κανάλι μας τη μέρα της Μεγάλης Πέμπτης. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ... Φράγμα Αποσελέμη: Το Σφενδύλι που βυθίζεται στα...λύματα, τα χημικά απόβλητα και τα φυτοφάρμακα! Τα δύο ρεπορτάζ της πρόσφατης έρευνας της ΚΡΗΤΗ TV είναι ενδεικτικά του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη υγεία. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΝΤΕΟ    

Πάνω από 200 και κατά άλλους 300 εκατομμύρια ευρώ θα δαπανηθούν γι αυτό το έργο... Αλήθεια, όλα αυτά τα εκατομμύρια, με όλο το κακό που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή, γιατί θα πρέπει να δοθούν; Ποιο θα είναι το όφελος; Υπάρχει; ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ...

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Στο φως ιστορίες...για αγρίους



Πολυθεματική η εκπομπή εκείνης της νύχτας. Αρχίζει με την αποκάλυψη χαρακτηριστικών αποσπασμάτων από τα αρχεία της Ιταλικής περιβαλλοντικής οργάνωσης "Λεγκαμπιέντε" για τη δράση της Ιταλικής μαφίας. 



Τα αρχεία μεταφράστηκαν από ανθρώπους της οργάνωσης "Μεσόγειος S.O.S" και κυριολεκτικά "καίνε" αφού αναφέρουν ονόματα, μεθόδους, μαφιόζικες επιχειρήσεις και "χτυπήματα" για τα πάνω από 30 πλοία που φαίνεται πως βύθισε στη Μεσόγειο, την Αδριατική, στις ακτές της Γιουγκοσλαβίας και σε τμήμα του Ιονίου, η Ιταλική μαφία. 


Τα σαπιοκάραβα αυτά, μετέφεραν απόβλητα χημικών βιομηχανιών και πυρηνικών αντιδραστήρων. Το κόλπο ήταν καλοστημένο μεταξύ των μαφιόζων, των βιομηχανιών που "ξεφορτώνονταν" τα απόβλητα τους και φυσικά των πλοιοκτήτριων εταιρειών. ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΠΟΜΠΗ: Στο 12.20' η εκπρόσωπος της "Μεσόγειος S.O.S" Νίκη Παρδαλού, συνομιλεί τηλεφωνικά με την εκπομπή. Συγκλονιστικά στοιχεία που εμπεριέχουν ιστορίες πραγματικά για αγρίους! 

Στο 12.59' η Κιβωτός επανέρχεται σε αποκαλύψεις για μόλυνση και ρύπανση της θάλασσας και της ατμόσφαιρας από το εργοστάσιο του ΑΗΣ Ληνοπεραμάτων. Νέα αποκάλυψη: Στα νερά που διοχετεύονται τα απόβλητα της ΔΕΗ, όπου πολλοί Ηρακλειώτες κολυμπούν θεωρώντας τα ως ιαματικά,εντοπίστηκαν φαινόλες 28,8 mg/λίτρο με ανώτερο επιτρεπόμενο όριο τα 0,5 mg/λίτρο. 

Στο 1.15'.50''  έρευνα για το ναυάγιο Λιβανέζικου πλοίου μόλις 300 μέτρα από τα ξενοδοχεία των Ληνοπεραμάτων και μόνο 10 μέτρα βάθος με το πάνω μέρος του ναυαγίου να βρίσκεται μόλις στα 3 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το ναυάγιο χρονολογείται από το 1981. Μόνο από τύχη δεν έχουν χυθεί μέχρι και σήμερα στη θάλασσα, οι 16 τόνοι μαζούτ, οι 25 τόνοι ορυκτέλαια και οι τεράστιες ποσότητες χαπιών που βρέθηκαν στα αμπάρια του. Όλη η ιστορία του πλοίου. Και ακόμη, επιτόπου έρευνα της εκπομπής, εν πλω με το σκάφος του δύτη Μανόλη Βουτσαλά. Συνέντευξη πάνω από το ναυάγιο. 

Στο 1.28' η γριούλα από την Ελιά Πεδιάδος περιμένει ακόμα το ενδιαφέρον των τοπικών αρχών. Στο λιόφυτο της, τρέχουν τα λύματα του Βιολογικού. Η εκπομπή επανέρχεται τη νύχτα εκείνη και υπενθυμίζει τη θλιβερή ιστορία της πάμφτωχης γριούλας, που μέχρι και σήμερα δηλητηριάζεται από τα ποτάμια με τα λύματα... Η υπόθεση της γριούλας είχε συγκινήσει αλλά και εξοργίσει ολόκληρη την Κρήτη, μέσα από το ρεπορτάζ της εκπομπής Κιβωτός τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς. Το ημερολόγιο της Κιβωτού έγραφε ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Τα τοξικά ναυάγια στη Μεσόγειο - Αποκαλύψεις που σοκάρουν!

Ναυαγισμένα πλοία γεμάτα με τοξικά απόβλητα, που αν διαρρεύσουν θα σκοτώσουν τη θαλάσσια ζωή και θα μολύνουν την ανθρώπινη ύπαρξη σε ανύποπτο χρόνο χωρίς να προλάβουμε ούτε να το καταλάβουμε, βρίσκονται ναυαγισμένα στο βυθό της Μεσογείου, με την Κρήτη να είναι εντελώς απροστάτευτη απέναντι στα μαφιόζικα κυκλώματα βύθισης τέτοιων φορτίων, χωρίς να αποκλείεται μάλιστα να καταλήγουν στο βυθό του Λιβυκού Πελάγους ακόμη και απόβλητα ιατρικών κέντρων και νοσοκομειακών μονάδων.