Οι φτωχοί δεν πάνε διακοπές

"Πολυτέλεια" για κάθε λαϊκό νοικοκυριό οι καλοκαιρινές διακοπές. Και καταλαβαίνεις ότι ακόμα και οι λίγες ημέρες ξεκούρασης σε ένα νησί, ή ακόμα και σε μία παραλιακή περιοχή του νησιού σου, αν ζεις σε νησί, θα ήταν κυρίως για τα παιδιά σου μία πραγματική ανάγκη, όταν οι μέρες της άδειας σου περνούν κι εσύ επιστρέφεις στη δουλειά, χωρίς να έχεις πάει "κάπου". Όταν μάλιστα ζεις στην Αθήνα, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. 

Του Χριστόφορου Παπαδάκη

Βέβαια, έτσι για το "γαμώτο", ένα τριήμερο, κάπου πρέπει να πας. Όχι γιατί το χρειάζεσαι εσύ, ο γονιός, τόσο πολύ, όσο γιατί το χρειάζονται τα παιδιά σου. Αλλά ακόμα κι αυτό, με τι χρήματα θα το μπορέσεις;

Οι έχοντες την εξουσία, βέβαια, έχουν "άλλη άποψη" για μας, τους απλούς καθημερινούς ανθρωπάκους. Να είμαστε πάντοτε, "ακροβάτες" μεταξύ, του "έχω και δεν έχω". Του "μπορώ και δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα". Του "επιβιώνω και δεν επιβιώνω". Ιδιαίτερα σήμερα, που όλα γίνονται με κυβέρνηση που κάποιοι κύκλοι στη χώρα μας επιμένουν να την χαρακτηρίζουν "κομμουνιστική", "αριστερή" και δε συμμαζεύεται, η κοροϊδία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και εμείς, οι κακόμοιροι "ακροβάτες", είμαστε σε μια κατάσταση του "πέφτω" και "δεν πέφτω"...

Αλήθεια, με ποια χρήματα θα φύγουμε να πάμε "κάπου" για ξεκούραση; Μήπως με τις..."αποταμιεύσεις" μια ολόκληρης χρονιάς, εξοντωτικών φόρων και λογαριασμών - "φωτιά", δανείων προς τις τράπεζες και βαρύτατης τιμολόγησης ακόμα και του αέρα που αναπνέουμε; 

Δεν ενδιαφέρεται η Εξουσία, για τις πραγματικές ανάγκες του Λαού, να ζήσει πραγματικά, ανθρώπινα, να καλύψει όχι μόνο τις ανάγκες διατροφής και ένδυσης του, μόρφωσης και ψυχαγωγίας, αλλά και τις ανάγκες της ξεκούρασης, των διακοπών βρε αδελφέ. Η πολιτική των μνημονίων, είναι πολιτική αφαίμαξης κάθε λαϊκού νοικοκυριού. Έτσι, εκτός των συνεχώς και περισσότερων Ελλήνων, που "βγαίνουν" καθημερινά στην ανεργία, η Εξουσία "φροντίζει" ώστε ο άνεργος να λαμβάνει επιδόματα και να τρώει από τα συσσίτια και να λέει και "ευχαριστώ και μη χειρότερα". Ενίοτε, όταν δεν μπορεί ούτε τότε να χορτάσει την πείνα του, να καταφεύγει και στα σκουπίδια, ή στην ελεημοσύνη. Και ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, να μπορεί να ψευτοζεί, να τα βγάζει ίσα - ίσα πέρα, να ζει με δανεικά ή να στερείται πολύ βασικές και σημαντικές ανάγκες και να λέει και "ευχαριστώ που δεν είμαι, τουλάχιστον, εγώ στη θέση του ανέργου"...

Και όταν θα λαμβάνουμε τις άδειες μας, να καθόμαστε στο σπίτι μας, να μετράμε κάτι "πενταροδεκάρες" για να βάλουμε βενζίνη προκειμένου να πάμε σε μία κοντινή παραλία, αν υπάρχει, για να στήσουμε την ομπρέλα μας. Και αν φυσάει, ή δεν υπάρχει μέρος να καρφώσουμε την ομπρέλα μας, να πληρώσουμε το χαράτσι των 6 και 7 ευρώ στους εκμεταλλευτές της παραλίας, που μπορεί κάποιες φορές, να μην παρέχουν ούτε μία τουαλέτα, έστω και χημική, κάτι που υπαγορεύει ο στοιχειώδης πολιτισμός ακόμα και εντός της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουμε στην Ελλάδα.

"Ο Φίλης στην Πατρίδα του τη Ρωσία...Αυτή δεν είναι η Πατρίδα του; Κομμουνιστής δεν είναι"; Άκουγα αυτά τα απίστευτα προχθές στο ραδιόφωνο του Σκάϊ, σε απογευματινή εκπομπή, την ώρα που ως εργαζόμενος, σε μία χώρα..."κομμουνιστική", δεν μπορώ να πάω διακοπές με την οικογένεια μου, έχω να πληρώσω ένα σωρό χαράτσια, πληρώνω και τον αέρα που αναπνέω...

Πόσο κομμουνιστική είναι μια χώρα, με πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανέργους; Με την ακρίβεια να φτάνει στα ύψη. Σε αντίθεση με τους μισθούς που μειώνονται ολοένα και περισσότερο, γιατί έτσι "αποφάσισαν και διέταξαν" οι δανειστές της χώρας, η Γερμανία και πίσω από αυτήν, η Αμερική που έχει πάρει μέρος στο μοίρασμα του κόσμου και στην οικονομική και στρατιωτική εξόντωση των λαών; 

Όσο για τη Ρωσία και ένα μικρό παιδί γνωρίζει, ότι έχει πάψει να είναι κομμουνιστική, από τα τέλη της δεκαετίας του '80 και από πιο πριν ακόμα. Αλλά ο δημοσιογράφος δεν μπήκε στον κόπο να διορθώσει τον ακροατή του, που κατά τα λοιπά έλεγε και ξανάλεγε, "απλά πράγματα είναι αυτά. Όλος ο κόσμος τα γνωρίζει. Δεν χρειάζεται να βγάλεις πανεπιστήμιο για να τα ξέρεις"...

Ο 31χρονος ποδοσφαιριστής Ρονάλντο, στο σκάφος που νοίκιασε για τις καλοκαιρινές του διακοπές. Η μαμά, του βάζει αντηλιακό, όπως..."αποκαλύπτει" το..."τσακάλι" ο παπαράτσι...

Γι αυτό σου λέω. Αυτός ο λαός, δεν έχει δικαίωμα να "ξεκουράζεται". Μόνο να "παραμυθιάζεται", μπορεί. Να παρακολουθεί τον κόσμο της Ελληνικής και διεθνούς "σοουμπίζ", πού πήγε η κάθε τραγουδιάρα, πόσο κορμάρα είναι η ηθοποιός με το καυτό μπικίνι που εθεάθη σε παραλία της Μυκόνου, πόσο ωραία περνάει τις διακοπές του ο κάθε "διάσημος" αυτής της χώρας. Έτσι ώστε να ξεχνάμε τα "βάσανα" μας και να μην παραπονούμαστε...

Ποιος θυμάται σήμερα, το σύνθημα "8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο"; Από το 1800 μέχρι σήμερα, έχει χυθεί ποτάμι αίματος, για να μπορούμε να δουλεύουμε και να ξεκουραζόμαστε ως άνθρωποι. Αλλά η Ελλάδα γύρισε "σελίδα", πηγαίνοντας πιο πίσω...Και σήμερα, ένα λαϊκό νοικοκυριό, δεν μπορεί να έχει ούτε αυτό, το απλό δικαίωμα των διακοπών. Και είμαστε όλοι... "ακροβάτες, πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί, που είναι έτοιμο να σπάσει"...