Τα ξένα γαλακτοκομικά προϊόντα - αφού τα δικά μας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες μας ή μένουν και στα αζήτητα στα ράφια των καταστημάτων - έρχονται στην Ελλάδα με τιμές πολύ μεγαλύτερες από τις τιμές με τις οποίες φτάνουν στα ράφια των άλλων Ευρωπαίων καταναλωτών.
Έτσι, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση της λίστας με τις ακριβότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα γαλακτοκομικά προϊόντα, στα αβγά, ακόμη και στο ψωμί και τους Κρητικούς όπως και οι υπόλοιποι πολίτες αυτής της χώρας να καλούνται να βάλουν πολύ βαθιά το χέρι στη τσέπη για να αποκτήσουν αυτά τα αγαθά για το οικογενειακό τους τραπέζι.
Όταν πέρυσι γράφαμε ότι αποτελεί έγκλημα η απελευθέρωση της αγοράς του γάλακτος, που μας την επέβαλλαν οι δανειστές, υπήρχε από την κυβερνητική πλευρά ο αντίλογος ότι θα έπεφταν οι τιμές του...
Ο πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Ν. Ηρακλείου Νίκος Τζανάκης είναι καταπέλτης. «Όπως το είχαμε προβλέψει, όχι μόνο δεν είχαμε πτώση τιμών, αλλά είχαμε άνοδο. Σε όλα αυτά συμβάλλουν όμως και μια σειρά από ρυθμίσεις που έγιναν με το τελευταίο μνημόνιο. Η αύξηση του ΦΠΑ αλυσιδωτά, που επηρέασε την ενέργεια και τις τιμές των καυσίμων, επηρεάζει και το τελικό προϊόν. Δηλαδή υπάρχει μια αλυσιδωτή αντίδραση»...
Όπως εξηγεί ο πρόεδρος των καταναλωτών, αν τα στοιχεία της Eurostat είναι τέτοια για την περυσινή χρονιά, μπορούμε να φανταστούμε τι συμβαίνει φέτος, μετά την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου.
Παρακάτω τονίζει ότι «η φτωχοποίηση τα αγγίζει όλα, εκτός από τα είδη διατροφής και τα προϊόντα νοικοκυριού. Έτσι, η ακρίβεια πλήττει τεράστιες μάζες ανθρώπων, οι οποίοι είναι ανήμποροι και ευάλωτοι οικονομικά και αναγκάζονται να πληρώνουν ακριβότερα τα προϊόντα τους, σε σχέση με τους κατά τεκμήριο πλουσιότερους και καλύτερα αμειβόμενους, με πολύ καλύτερες αμοιβές και μισθούς, Ευρωπαίους των άλλων χωρών. Και δυστυχώς, συμβαίνει με μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι είναι αριστερή και κοιτάζει το συμφέρον των λαϊκών μαζών».
Μεγάλη αντίφαση
Τη στιγμή που το διαθέσιμο εισόδημα στη χώρα μας έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια κατά 25%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι τιμές των τροφίμων είναι υψηλότερες από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Συγκεκριμένα, τα γαλακτοκομικά και τα αβγά στην Ελλάδα είναι ακριβότερα κατά 31% από το μέσο κοινοτικό όρο. Επίσης, οι τιμές στη χώρα είναι κατά 14% υψηλότερες στο ψωμί και τα δημητριακά, ενώ τα αλκοολούχα ποτά είναι ακριβότερα κατά 17%.
Φθηνότερα, πάντως, από τον κοινοτικό μέσο όρο είναι τα κρέατα, κατά 12%, τα φρούτα και τα λαχανικά κατά 17%, αλλά και ο καπνός κατά 24%. Στα ψάρια, η Ελλάδα είναι κατά 13% ακριβότερη από το μέσο κοινοτικό όρο, και μάλιστα είναι η τέταρτη ακριβότερη ύστερα από χώρες όπως η Δανία, η Αυστρία και η Σουηδία.
Εισαγόμενα... φωτιά
Ο πρόεδρος των καταναλωτών του νομού Ηρακλείου κάνει λόγο κυρίως για εισαγόμενα προϊόντα.
«Όπως είναι διασπαρμένη η ελληνική παραγωγή, πλήττεται από τον ανταγωνισμό με τα φτηνά γάλατα των βόρειων χωρών, της Γαλλίας και της Ολλανδίας κυρίως. Με συνέπεια να μην μπορεί, βέβαια, ο παραγωγός να αντεπεξέλθει με τις τιμές στα ξένα γάλατα. Το θέμα είναι όμως ότι, μετά την εισαγωγή, υπάρχει μια αδιαφάνεια στην αγορά, και στον καταναλωτή τα προϊόντα αυτά φτάνουν με πάρα πολύ υψηλές τιμές. Και αναρωτιέται κανείς γιατί να μη στηρίζεται καλύτερα το ελληνικό γάλα»...
Γράφουν ό,τι θέλουν στις ετικέτες
Ιδιαίτερη αναφορά στο γάλα, μιλώντας για «τρομερή κατάντια της χώρας μας και της ελληνικής κοινωνίας», κάνει, απαντώντας στα ερωτήματα της εφημερίδας μας, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ Αλέκος Στεφανάκης. «Σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, ο καθένας μπορεί να πουλάει ό,τι θέλει, φτάνει να το γράφει η ετικέτα του. Επίσης, φτάνει να είναι ασφαλές. Αυτά ορίζει η νομοθεσία. Εμείς λοιπόν τι κάναμε;
Ασχολούμαστε με τις ημέρες που λήγει το γάλα για να βάλουμε φρένο σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, κάτι που είναι αστείο. Εμείς θα έπρεπε να διεκδικούμε να γράφουν οι εταιρείες τι γάλα πουλούν και από πού. Και ως καταναλωτές ας διαλέξουμε αν θέλουμε να πίνουμε γάλα ελληνικό, ολλανδικό ή γαλλικό»!
Ο κ. Στεφανάκης επισημαίνει, εξάλλου, ότι «οι μεγάλες εταιρείες γράφουν ό,τι θέλουν, πουλάνε ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν»... Καταλήγει, λέγοντας ότι οι ξένες εταιρείες μάς πλασάρουν τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα σαν καλύτερα και φτηνότερα από τα δικά μας. Και την ίδια ώρα τα δικά μας είναι αυτά που διασφαλίζουν και προάγουν την υγεία μας και άρα δεν είναι ούτε συγκρίσιμα ποιοτικά, ούτε και ακριβά. Και εμείς χρυσοπληρώνουμε τα ξένα προϊόντα και αφήνουμε τα δικά μας στα αζήτητα, ή δε βρίσκουμε να αγοράσουμε γιατί εγκαταλείπεται η παραγωγή τους, όπως έγινε με το χοιρινό και το βόειο κρέας.
«Όταν όμως ένας λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια μονοπωλιακή κατάσταση, αγοράζει πανάκριβα για να φάει τα προϊόντα που του σερβίρουν τα ίδια τα μονοπώλια»...
Ρεπορτάζ: Χριστόφορος Παπαδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου