Ένας χώρος για συσσίτια, ύστερα ένα ιατρείο, μετά το οδοντιατρείο, ενώ ακολούθησε και το φαρμακείο... Μια μικρή κλινική, δηλαδή, που υποστηρίζει, προστατεύει και σε μεγάλο βαθμό σώζει τις ζωές ανθρώπων που είναι σε εξαθλίωση. Και αυτή η ωραία κοινωνική δράση ζωής αναπτύσσεται δίπλα στο... νεκροταφείο του Αγίου Κωνσταντίνου, στο Ηράκλειο.
Με τον ιερέα της Ενορίας, παπα-Κωστή Πιτσικάκη, ως επικεφαλής μιας ομάδας υπέροχων ανθρώπων που εθελοντικά, υπηρετώντας το δημιούργημα του Θεού, προσφέρουν τον ίδιο τους τον εαυτό, για να συμβάλουν με όλες τους τις δυνάμεις σε αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε "ανάσταση φτωχών", που πεινούν, πονούν, υποφέρουν και χτυπούν την πόρτα της Εκκλησίας, ζητώντας, όπως όλοι μας, δικαίωμα στη ζωή!
Ξεχωρίζουν και συγκλονίζουν αριθμητικά οι μητέρες που πετάχτηκαν στο δρόμο ή εγκαταλείφθηκαν από τους συζύγους τους, με τα παιδιά στην αγκαλιά. Αναζητούν στην Ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου τροφή, φάρμακα και περίθαλψη. Υπάρχει και η περίπτωση πρώην γνωστού επιχειρηματία του Ηρακλείου. Κάποτε τα είχε όλα. Σήμερα δεν έχει τίποτα. Για να φάει απευθύνεται καθημερινά στο συσσίτιο του Αγίου Κωνσταντίνου.
«Μια γριούλα ήρθε και μας έδωσε χρήματα. "Αυτά μου περίσσεψαν από τη σύνταξή μου", μας είπε. Είναι απίστευτες οι περιπτώσεις που βλέπουμε καθημερινά. Δεν μπορείς να μην κλάψεις»...
Πατέρας Κώστας Πιτσικάκης, εφημέριος Αγίου Κωνσταντίνου
Υπάρχουν και νέοι άνθρωποι, που έμειναν άνεργοι από τη μια στιγμή στην άλλη και απευθύνονται στο συσσίτιο της Ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου, αλλά και στη μικρή κλινική που στεγάζεται εντός της ενορίας, δίπλα στο νεκροταφείο, σε χώρο που βρίσκεται εντός της μικρής εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας. Εκεί μέσα, άνθρωποι "ανασταίνονται" καθημερινά, αφού χάρη στους επιστήμονες που προσφέρουν αφιλοκερδώς τις γνώσεις, τη δουλειά τους, τον καθημερινό τους χώρο, που τον αφαιρούν από τους εαυτούς και τις οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν τον πόνο, προστατεύουν τη ζωή τους, κάνοντας δωρεάν ακόμα και οδοντιατρικές εργασίες. Και μπορεί στα συσσίτια να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον μόνο Έλληνες, αλλά στα ιατρεία του Αγίου Κωνσταντίνου το συντριπτικό ποσοστό των σύγχρονων "φτωχούληδων του Θεού", που αναζητούν βοήθεια, είναι αλλοδαποί.
«Καθημερινά δράματα»
Ο πατήρ Κωστής Πιτσικάκης μάς άνοιξε τις πόρτες των κοινωνικών δομών και μας μίλησε γι' αυτές, τονίζοντας πως τα δράματα είναι καθημερινά και δείχνουν μια κατάντια της ελληνικής κοινωνίας που δεν έχει προηγούμενο, από το 2010 και μετά.
«Το πρόβλημα είναι μεγάλο και σοβαρό. Κι εμείς δε θα πηγαίναμε σε αυτό, εάν ο ίδιος ο κόσμος δε μας προέτρεπε με την κίνησή του, με τα λόγια του κ.λπ. Γιατί η δράση της Εκκλησίας είναι να ταΐζει πνευματικά. Όχι να ταΐζει με ψωμί»!
Η Μαρία Πιτσικάκη (αριστερά) και η Ανδρονίκη Καλομοίρη (δεξιά), δύο από τις πολύ εργατικές και χρήσιμες εθελόντριες της Ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου, προσφέρουν κάθε μέρα απλόχερα την αγάπη τους.
Ο παπα-Κωστής εξηγεί στο σημείο αυτό: «Όταν έρχονται εδώ άνθρωποι που λένε πως δεν έχουν 2 ευρώ να πάρουν ένα ντεπόν. Γιατί πονάει το δόντι τους κ.λπ. Αυτά όλα μαζί, με τον καθηγητή Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστο Λιονή, μας οδήγησαν να φτιάξουμε την πρώτη βάση, τα ιατρεία. Όταν ξεκινήσει ένα, ανοίγουν τα υπόλοιπα. Οπότε κάναμε ιατρεία, κάναμε παθολογικά εργαστήρια, πλήρως εξοπλισμένο οδοντιατρείο, που το υποστηρίζει ο οδοντογιατρός Βαγγέλης Σεγρεδάκης. Μετά κάναμε Κυτταρολογικό Εργαστήριο, που το υποστηρίζει η αναπληρώτρια καθηγήτρια Κυτταρολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Αλεξάνδρα Καλογεράκη. Μετά φτιάξαμε και το φαρμακείο, με εθελόντριες που το λειτουργούν, ενώ έχουμε και την Ανδρονίκη Καλομοίρη, που είναι διατροφολόγος και είναι συνεργάτιδα του κ. Λιονή, ο οποίος θεωρεί μεγάλης σημασίας το διατροφικό κομμάτι και οι έρευνές του είναι γύρω από αυτό»...
Εκτός από τους συγκεκριμένους αξιόλογους επιστήμονες και όπως αποδεικνύεται και ανθρώπους, στη μικρή κοινωνική κλινική της Ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου προσφέρουν αφιλοκερδώς επίσης τις υπηρεσίες τους ο παιδίατρος Ζαχαρίας Στειακάκης, ο νευρολόγος Θανάσης Πατρικαλάκης, ο γενικός ιατρός Δημήτρης Βασιλάκης, ο νευρολόγος Θανάσης Πατρικαλάκης και οι φυσιοθεραπευτές Ζαχαρίας Πιτσικάκης και Τάσος Αντωναράκης. Εθελόντριες γραμματειακής υποστήριξης ιατρείων είναι η Ράνια Χατζηαντωνίου και η Μαρία Σκουρογιάννη. Εθελόντριες οδοντιατρείου είναι οι Μαρίνα Κανονάκη, Μαρία Τζοάνου, Ρεγγίνα Πιτσούλη και Μαλάμω Μπελιμπασάκη.
Εθελόντριες φαρμακείου είναι οι Μαρία Τζωρτζάκη, Ευαγγελία Τελάκη, Φωτεινή Κοκκάλη και Έφη Πολίτου.
Ωράρια λειτουργίας
Η λειτουργία του οδοντιατρείου αλλά και του φαρμακείου είναι κάθε Δεύτερα, Τετάρτη και Παρασκευή πρωί, από τις 10 μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι το 2810/213.623. Τηλέφωνο επικοινωνίας για το Κυτταρολογικό και Διαιτολογικό τμήμα: 6946/969.639. Τηλέφωνο επικοινωνίας για το Παθολογικό τμήμα: 6974/521.592.
Εθελόντρια στο Κοινωνικό Οδοντιατρείο. Μόλις ολοκλήρωσε ο γιατρός Βαγγέλης Σεγρεδάκης μία επέμβαση σε συνάνθρωπό μας και εκείνη καθαρίζει και απολυμαίνει το χώρο, για να περάσει ο επόμενος.
Καθημερινά, σύγχρονα δράματα
Αν ζούσε σήμερα ο Βίκτωρ Ουγκό, δεν υπήρχε περίπτωση να μην επισκεφτεί τον Άγιο Κωνσταντίνο, για να εμπνευστεί το αριστούργημά του, να γράψει για τους "Άθλιους" της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Ρωτήσαμε τον πατέρα Κώστα Πιτσικάκη, αν μπορεί να μας περιγράψει μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων που απευθύνονται στην ενορία για φαγητό και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και ιδού πώς μας περιγράφει τα καθημερινά, σύγχρονα δράματα των ανθρώπων: «Έχουμε πρώην επιχειρηματία, που του τα πήραν όλα. Δεν του έμεινε τίποτα. Έχει μια ανιψιά που του δίνει το υπόγειό της, που είναι αποθήκη και κοιμάται εκεί - ούτε τουαλέτα, ούτε τίποτα. Και τρώει σε μας.
Έχουμε ανθρώπους που ήταν αξιοπρεπείς, και οι οποίοι για κάποιον λόγο υπέγραψαν κάπου, καλή τη πίστει, ως εγγυητές, οι άλλοι δεν πλήρωσαν και αυτοί έμειναν στο δρόμο. Έχουμε άνεργους. Ανθρώπους να κλαίνε. Έχουμε τα πάντα»...
Αξιοπερίεργο είναι δε το γεγονός ότι σχεδόν στο σύνολό τους οι άνθρωποι που ζητούν βοήθεια από την ενορία σε φαγητό είναι Έλληνες. Όμως, στο οδοντιατρείο, όπως λέει ο παπα-Κωστής, έχουν προσφύγει μέχρι σήμερα περισσότεροι από 2.500 συνάνθρωποί μας, εκ των οποίων οι περίπου 1.000 είναι Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Σύριοι κ.λπ.
«Στο οδοντιατρείο δε βάζουμε πλαφόν. Στο συσσίτιο όμως είμαστε αναγκασμένοι να βάλουμε πλαφόν. Τους λέμε να μας φέρουν χαρτιά ότι είναι νόμιμοι, ότι έχουν εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ κ.λπ., για να καταφέρουμε κι εμείς να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των φτωχών ανθρώπων, γιατί είναι δύσκολο να ταΐζεις κάθε μέρα 150 ανθρώπους».
«Έρχονται; Μπήκαν»
Ο οδοντογιατρός Βαγγέλης Σεγρεδάκης εξηγεί στην εφημερίδα μας: «Εμείς δε ζητάμε ταυτότητες από κανέναν. Αφού ήρθε εδώ, θα μπει. Έχουμε συγκεκριμένες μέρες και ώρες ραντεβού. Όσοι έχουν πρόβλημα, να το ξέρουν. Να κλείσουν ραντεβού και θα τους βοηθήσουμε».
Ιδιαίτερα στα θέματα των δοντιών, που ως γνωστόν είναι κοστοβόρες διαδικασίες, όπως λέει ο κ. Σεγρεδάκης καθημερινά διαπιστώνεται πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. «Ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα. Και αυτό που μου έχει κάνει εμένα εντύπωση είναι ότι πολλές νέες γυναίκες είναι διαζευγμένες με παιδάκια. Παρατημένες με παιδάκια, που έρχονται εδώ και ζητάνε βοήθεια. Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση για το φαινόμενο αυτό. Τι να πω»...
Στο ερώτημά μας αν πρόκειται για αλλοδαπές, ο κ. Σεγρεδάκης απαντά: «Είναι δικές μας, σε ποσοστό κατά 80%»...
Το φαρμακείο είναι γεμάτο με πολύ σημαντικά φάρμακα. Ο κόσμος που θέλει να βοηθήσει μπορεί να προσφέρει φάρμακα που του περισσεύουν στο σπίτι, ενώ κάποιοι συνάνθρωποι τα έχουν ανάγκη και αδυνατούν να τα αγοράσουν.
«Υπάρχει εξαθλίωση»
Περίμεναν μια άλλη ζωή...
Η Ανδρονίκη Καλομοίρη, μια νέα κοπέλα, που είναι διατροφολόγος, λέει στη "Νέα Κρήτη" ότι και η ίδια θλίβεται πραγματικά με το μέγεθος της φτώχιας και της εξαθλίωσης που συναντά στο χώρο της κοινωνικής δράσης στον Άγιο Κωνσταντίνο.
«Νομίζω ότι κανείς δεν περίμενε τέτοιες καταστάσεις. Και ειδικά η δικιά μας γενιά. Οι νεότεροι άνθρωποι. Κι εγώ περίμενα ένα άλλο μέλλον, μια άλλη ζωή, μια άλλη επαγγελματική αποκατάσταση. Όμως, πορευόμαστε με τις συνθήκες που μας έρχονται αναγκαστικά»...
Η ίδια θεωρεί ότι, αν δεν υπήρχε τόσο έντονα ο εθελοντισμός στη χώρα μας, θα βλέπαμε στους δρόμους, ίσως, να πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα.
«Το κάνουμε, γιατί νιώθουμε καταρχήν εμείς καλά. Και από 'κει και πέρα, την ευθύνη την έχουν κάποιοι άλλοι. Σημασία έχει εμείς να πράξουμε κάτι καλό γι' αυτόν τον κόσμο», συμπληρώνει η Ανδρονίκη, που επιβεβαιώνει και αυτή ως καθημερινό το φαινόμενο να υπάρχουν μητέρες που δεν έχουν ούτε ένα ποτήρι γάλα να δώσουν στα παιδιά τους. Εκεί έχουμε φτάσει...
Η Μαρία Πιτσικάκη βρίσκεται μαζί με την Ανδρονίκη στο χώρο του Μουσείου - μοναδικού στην Ευρώπη - όπου και βοηθάει και η ίδια εθελοντικά, ξεναγώντας τους επισκέπτες στο χώρο του μουσείου και εξηγώντας τους την ιστορία της ταφής στην Κρήτη από τα μινωικά χρόνια ως τις μέρες μας.
Σχολιάζοντας την κατάσταση, λέει χαρακτηριστικά: «Έρχονται εδώ γονείς που δεν έχουν να δώσουν κάτι στα παιδιά τους για να φάνε. Δε ζητάνε φαγητό για τους ίδιους, αλλά για τα παιδιά τους. Είναι μεγάλο το χρέος εδώ μέσα. Οι εθελοντές παλεύουν να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ στους ανθρώπους που το στερούνται. Είναι μια κατάσταση που πραγματικά μας θλίβει»...
Ρεπορτάζ:Χριστόφορος Παπαδάκης
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1321099&srv=127
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου