ΡΕΡΠΟΡΤΑΖ: Χριστόφορος Παπαδάκης
Το πετρέλαιο θέρμανσης είναι η ακριβότερη λύση για να ζεστάνουμε τα νοικοκυριά μας, με βάση τις σημερινές τιμές, που κατά μέσον όρο στο νομό Ηρακλείου αρχίζουν από τα 0,96 ευρώ το λίτρο, με συνέπεια η μείωση του αγοραστικού ενδιαφέροντος σε σχέση με την έναρξη της περυσινής χρονιάς, όταν η τιμή ήταν σαφώς μικρότερη, να έχει φτάσει στο ποσοστό του... 100%.
Η πιο φτηνή λύση θέρμανσης για το σπίτι μας είναι αυτή του θερμού αέρα, δηλαδή του κλιματιστικού, και αν ο ηλεκτρισμός προέρχεται από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τότε μιλάμε κυριολεκτικά για κόστος εντελώς ανύπαρκτο!
Το συμπέρασμα με την ακριβότερη και τη φτηνότερη θέρμανση προκύπτει από τη μελέτη που εκπόνησε για λογαριασμό της εφημερίδας μας ο καθηγητής και μηχανολόγος, υπεύθυνος του Εργαστηρίου Αιολικής Ενέργειας και Σύνθεσης Ενεργειακών Συστημάτων ΤΕΙ Κρήτης, Δημήτρης Χρηστάκης.
Πιο αναλυτικά, η μελέτη του κ. Χρηστάκη αναφέρεται σε τιμές που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό του ενδεικτικού κόστους θέρμανσης και πάρθηκαν από καταστήματα του Ηρακλείου. Η τιμή για το φυσικό αέριο πάρθηκε από την εταιρεία "Φυσικό Αέριο Αττικής" και για το κόστος εγκατάστασης του κάθε είδους εξοπλισμού πάρθηκαν τιμές από επαγγελματίες μηχανολόγους.
Ακριβότερες και φτηνότερες μορφές
Έτσι, με βάση τα στοιχεία αυτά, προκύπτει ότι η πιο ακριβή θέρμανση σήμερα είναι αυτή του πετρελαίου θέρμανσης σε κεντρική θέρμανση. Η δεύτερη πιο ακριβή λύση για τα σπίτια μας είναι η θέρμανση που μας δίνουν οι ηλεκτρικές αντιστάσεις, δηλαδή οι ηλεκτρικές σόμπες. Και ακολουθούν το πετρέλαιο θέρμανσης σε σόμπα, ξύλα ή μπρικέτες σε κοινό τζάκι, το υγραέριο σε σόμπα, το φυσικό αέριο σε κεντρική θέρμανση, τα pellets με ελεγχόμενη τροφοδοσία, τα ξύλα σε ενεργειακό τζάκι και τέλος η αντλία θερμότητας, δηλαδή το γνωστό σε όλους μας κλιματιστικό.
Τώρα, με βάση αυτά τα στοιχεία, ο κάθε πολίτης μπορεί να επιλέξει μία ή περισσότερες μορφές θέρμανσης, χρησιμοποιώντας τις συνδυαστικά, αν ο ίδιος επιθυμεί για να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Το κόστος θέρμανσης
Και αναφερόμενος στη δεύτερη παράμετρο του κόστους της θέρμανσης, ο κ. Χρηστάκης μάς μιλάει για την περιβαλλοντική. «Βέβαια, η κρίση για το αν αξίζει να πεθάνουμε από το κρύο ή να κάψουμε ένα δέντρο, είναι μια κρίση που ο εγωισμός αποσοβεί με τον προγραμματισμό και την πρόβλεψη κοινωνούντων ανθρώπων. Το πρόβλημα της θέρμανσης, όπως και όλα τα προβλήματα της επιβίωσής μας στον κόσμο αυτό, λύνονται με κοινό προγραμματισμό και κοινά ρυθμιζόμενη και ελεγχόμενη πρόβλεψη».
Παρακάτω αναφέρει ότι η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι αμελητέα για τον πλανήτη, δεν είναι όμως καθόλου αμελητέα για το γείτονά μας αν καίμε τα οποιαδήποτε καύσιμα πλην του υδρογόνου. «Υδρογόνο βέβαια για θέρμανση δε θα βρούμε στην αγορά, αλλά καλό είναι να το έχουμε στο μυαλό μας για το απώτερο μέλλον. Το επόμενο μη επιβαρυντικό για το περιβάλλον μας καύσιμο είναι το υγραέριο και έπεται το φυσικό αέριο. Καθόλου πράσινα, αλλά λιγότερο επιβαρυντικά από άλλα καύσιμα, είναι αυτά τα αέρια επειδή δεν παράγουν δηλητηριώδη καυσαέρια (μονοξείδια, αιθάλη κ.λπ.). Παράγουν βέβαια διοξείδιο του άνθρακα, αλλά δε χάλασε ο κόσμος από αυτό. Το πετρέλαιο είναι βέβαια υπεύθυνο για τη μόλυνση του αέρα, ιδιαίτερα στις πόλεις, αλλά ούτε αυτό το φοβόμαστε, επειδή αφενός φρόντισαν όσοι το πουλάνε, να μην μπορούμε να το αγοράσουμε, και, αφετέρου, βελτιώθηκαν οι καυστήρες και δεν παράγουν πολλά επιβλαβή καυσαέρια»...
Παρακάτω, ο Δημήτρης Χρηστάκης αναφέρει ότι το πιο φθηνό καύσιμο σήμερα «είναι το καυσόξυλο και τα παράγωγά του, οι μπριγκέτες και τα pellets, ενώ η πυρήνα μας δε συζητιέται επειδή μυρίζει και είναι και λίγη. Η τοπική αγορά δε δημιούργησε παιδεία καύσης της πυρήνας για θέρμανση. Τα στερεά αυτά καύσιμα επιβαρύνουν οπωσδήποτε περισσότερο από τους υδρογονάνθρακες, λόγω της ατελέστερης καύσης που γίνεται στους καυστήρες και στα τζάκια και λόγω των στερεών αποβλήτων που έχουν. Αν κάποτε θα γίνεται έλεγχος καυσαερίων στις καμινάδες των τζακιών και των καυστήρων στερών ντόπιων καυσίμων, η τεχνολογία των τζακιών είναι σίγουρο ότι θα βελτιωθεί σημαντικά, αν φυσικά συνεχίζουμε να καίμε ξύλα. Βέβαια, η ρύθμιση για την απαγόρευση της καύσης των ξύλων από τα κλαδέματα στα χωράφια αναμένεται να αυξήσει την κατανάλωση των καυσόξυλων και αυτό σίγουρα θα δώσει νέες τεχνολογικές λύσεις στον τομέα της θέρμανσης. Οι τεχνολογικές λύσεις είναι κοινωνικά προϊόντα που απαιτούν συνολική προσπάθεια, οικονομικές συνθήκες, παιδεία, κρατική μέριμνα και ήθος».
Η οικονομική επιβάρυνση
Σε ό,τι αφορά την οικονομική επιβάρυνση, σύμφωνα με τον Δημήτρη Χρηστάκη, «έχει δύο παραμέτρους, την κοινωνική και την προσωπική - οικογενειακή και εταιρική. Η εισαγωγή του πετρελαίου με δανεικά χρήματα είναι ένα διαρκές έγκλημα που συνεχίζεται. Δε χρειάζεται πολλές αναλύσεις και προτάσεις για να δούμε το κόστος αυτής της πρακτικής. Με μια απλή φράση: Κάθε κατανάλωση πετρελαίου βουλιάζει την οικονομία μας βαθύτερα όσο υπάρχουν άλλες λύσεις, εγχώριες, που δίδουν ισοδύναμα αποτελέσματα. Η θέρμανση είναι ενεργοβόρα. Η θερμότητα είναι η κατώτερης ποιότητας μορφή ενέργειας και σε αυτήν τη μορφή καταλήγουν όλα τα ενεργειακά σκουπίδια, οι λεγόμενες θερμικές απώλειες. Αν λοιπόν καίμε το οποιοδήποτε καύσιμο, τότε οι επιπτώσεις γίνονται αθροιστικά θανάσιμες για την οικονομία μας», τονίζει κατηγορηματικά προς την εφημερίδα μας ο Δημήτρης Χρηστάκης.
Όπως εξηγεί παρακάτω, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλες οι κατοικίες που χτίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες είχαν πρόβλεψη για καυστήρες πετρελαίου και συστήματα κεντρικής θέρμανσης. «Τούτο υπήρξε και αντικείμενο σπουδής των μηχανικών, αφού αυτό ζητούσε η αγορά εργασίας. Έτσι ελάχιστοι μηχανικοί είναι ικανοί να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ένα βιοκλιματικό κτήριο. Ο αρχιτέκτονας το κάνει όμορφο αδιαφορώντας για την αντοχή του, ο πολιτικός μηχανικός το κάνει γερό και έρχεται τελευταίος ο μηχανολόγος να το... ζεστάνει. Αυτά γίνονται μονάχα από ανόητους ανθρώπους και η κοινότητα των μηχανικών στην Ελλάδα, δυστυχώς, ουδέποτε οργανωμένα δεν το είδε από τη σκοπιά του μηχανικού και του συμφέροντος του ελληνικού λαού. Η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση μάλλον ακολουθεί την αγορά παρά ηγείται. Οι καθηγητές της έχουν δουλειά πολλή να κάνουν. Η τεχνολογία είναι πολιτική πράξη άμεσα συνδεδεμένη με την παιδεία και, ως πολιτική πράξη, καθορίζει και καθορίζεται από τον πολιτισμό. Η τεχνολογία είναι κοινωνική υπόθεση με ιστορική συνέχεια και μορφώνει καθολικά τον κοινωνικό ιστό».
Ένας άλλος λόγος είναι η αδράνεια της κοινωνίας στην επιλογή των τεχνικών θέρμανσης. «Η επιλογή της τεχνικής της θέρμανσης γίνεται με το συνδυασμό της παιδείας και των θεσμών, όχι των θεσμών που εννοούν οι τελευταίας κοπής πολιτικοί μας, δηλαδή του ΔΝΤ και των άλλων ινστιτούτων, αλλά των θεσμών που διέπουν τον κοινωνικό και τον κρατικό μας ιστό. Η νομοθεσία που "φυτρώνει" πάνω στους θεσμούς καθορίζει και τις τεχνολογικές επιλογές, τόσο προδιαγράφοντας τις τεχνολογίες όσο και προάγοντάς τις με οικονομικές, κυρίως, ρυθμίσεις».
Για τον πίνακα που έφτιαξε ο κ. Χρηστάκης αναφέρει ότι «η φθηνότερη λύση για θέρμανση είναι η αντλία θερμότητας, η οποία δεν καίει κανένα καύσιμο, αν συνδυαστεί με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η τεχνική αυτή, σε συνδυασμό με τη θερμομόνωση, όταν μάλιστα γίνεται σε ένα βιοκλιματικό κτήριο, μπορεί να έχει πολύ χαμηλό κόστος, να επιβάλει μια παιδεία κτηριακής ανάπτυξης με χαμηλό κόστος και υψηλή τεχνική και αισθητική αξία, να συμβάλει στην απεξάρτηση από την κατανάλωση των εισαγόμενων καυσίμων και να μειώσει την όχληση με τα καυσαέρια».
ΠΤΩΣΗ 100% ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ
Πόσο μεγαλύτερη μείωση από τη σημερινή θα μπορούσε να υπάρξει στη ζήτηση του πετρελαίου θέρμανσης στο νομό Ηρακλείου, όταν αυτή φτάνει σε σχέση με πέρυσι στο... 100%;
Αυτό το ποσοστό μείωσης μάς ανέφερε χθες ο πρόεδρος των βενζινοπωλών του νομού Ηρακλείου Λυκούργος Σαμόλης. «Ο κόσμος δεν έχει ψωνίσει ακόμα. Η μέση τιμή των 96 λεπτών στο νομό Ηρακλείου είναι υψηλή. Και ο κόσμος περιμένει να δει μήπως υπάρξει μείωση της τιμής. Από την άλλη βοηθάει και ο καιρός. Μιλάμε λοιπόν για παραγγελίες... "μηδέν", όταν πέρυσι τέτοιο καιρό, που η τιμή ήταν χαμηλότερη, κάτι γινόταν. Φέτος δε βάζει σχεδόν κανείς»...
Στο σημείο αυτό ο Λυκούργος Σαμόλης αναφέρεται σε ακόμα παλαιότερες περιόδους. «Παλιότερα που υπήρχαν τα χρήματα», όπως λέει, «ο κόσμος ψώνιζε από νωρίς. Τώρα ο κόσμος, αν βάλει, θα βάλει μικρές ποσότητες για να εξυπηρετηθεί. Και μετά πάλι, μόλις του τελειώσουν, θα μας ξαναπάρει τηλέφωνο για να ξαναπάμε μικρές ποσότητες. Ο κόσμος τώρα δύσκολα παίρνει μεγάλες ποσότητες, σε αντίθεση με παλιότερες εποχές»...
Για την περυσινή χρονιά, όπως λέει, στην αρχή της περιόδου υπήρχε μια μικρή κίνηση. «Οι άνθρωποι δειλά-δειλά είχαν ξεκινήσει να βάζουν πετρέλαιο στα σπίτια τους, ενώ φέτος καθόλου»...
Καταλήγοντας, ο κ. Σαμόλης τονίζει ότι οι πολιτικές αύξησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι εντελώς λανθασμένες. Και αν η εκάστοτε κυβέρνηση ήθελε να πατάξει τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα, θα μπορούσε να εγκαταστήσει συστήματα ελέγχου σε όλα τα στάδια, διυλιστήρια και εταιρείες, και οι φόροι όχι μόνο να μην αυξάνονται αλλά να αρχίσουν να μειώνονται.
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1359994&srv=127
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου