Οι αντιλήψεις των ανθρώπων δοκιμάζονται στην πράξη. Γιατί, τελικά, δεν είμαστε αυτό που πιστεύουμε, αλλά αυτό που πράττουμε. Αν, λοιπόν, πιστεύουμε ότι είμαστε μια ανεκτική, δημοκρατική, αντιρατσιστική κοινωνία, αυτό θα πρέπει να το αποδείξουμε στην πράξη. Είμαστε, με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας να ενεργήσουμε σύμφωνα τις πεποιθήσεις μας. Και αυτό δεν είναι πάντα ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση…
Η πρωτόγνωρη ροή ανθρώπων που θέλοντας να διέλθει προς την Ευρώπη παγιδεύεται στη χώρα περιγράφει μια εξαιρετικά δύσκολη για την διαχείρισή της κατάσταση σε δύο τουλάχιστον επίπεδα:
Υπάρχουν οι δεδομένες ελλείψεις και αδυναμίες του ελληνικού κράτους, να καταγράψει να ταυτοποιήσει αλλά και να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη για τη φιλοξενία χιλιάδων ανθρώπων που φτάνουν καθημερινά και θα παραμείνουν επί μακρό στη χώρα.
Εμφανίζεται ήδη στην επιφάνεια το πολιτικό –φασιστικό- κατακάθι που καλεί σε εξέγερση τον καλά κρυμμένο φασιστάκο που εν υπνώσει βρίσκεται σε στο μυαλό, ίσως κάθε ανθρώπου.
Η ελληνική κοινωνία έχει δείξει αξιοθαύμαστη ανοχή, υπομονή και ευαισθησία απέναντι στο ένα εκατομμύριο προσφύγων που πέρασαν τον περασμένο χρόνο από τη χώρα αλλά και κυρίως απέναντι στην ανοργανωσιά του ελληνικού κράτους που δεν έχει ακόμη καταφέρει να αντιμετωπίσει ένα ολοφάνερο εδώ και μήνες πρόβλημα δημιουργώντας τις δομές για την σύντομη ή μακρόχρονη φιλοξενία αυτών των ανθρώπων.
Ωστόσο, κυκλοφορούν ανάμεσά μας- ας μην κλείνουμε τα μάτια- οπαδοί της «τελικής λύσης» για τους πρόσφυγες. Πρόκειται για πολιτικούς απογόνους των ΝΑΖΙ που ζητούν να «τους πετάξουμε στη θάλασσα», να «βουλιάζουμε τις βάρκες» να τους πυροβολούμε να τους διώξουμε. Πρόκειται για φωνές που προσπαθούν να ερεθίσουν σκοτεινά ανθρώπινα «αμυντικά» αντανακλαστικά, τον φόβο και να ξυπνήσουν τον «φασιστάκο» μέσα μας…
Πολύ σύντομα και όσο ο αριθμός των προσφύγων αυξάνεται θα μεγαλώνει και η ένταση των φασιστικών κηρυγμάτων. Οι πρόσφυγες, πολλές δεκάδες χιλιάδες αποδιοπομπαίοι τράγοι διασκορπισμένοι σ όλη τη χώρα θα υποδειχτούν ως υπεύθυνοι για τη μιζέρια και τη δυστυχία που σκεπάζει την ελληνική οικονομία/ κοινωνία πολύ πριν την άφιξή τους…
Αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή και δύσκολη κατάσταση η δημοκρατική, ανεκτική, αντιρατσιστική ελληνική κοινωνία καλείται να αποδείξει και να επιβεβαιώσει στην πράξη αυτές τις αρετές της κρατώντας το φασιστικό κατακάθι στο περιθώριο.
Κι αν κάποιον πρέπει να πνίξουμε για να σωθούμε, όπως «υπογείως» μας υποδεικνύουν οι πολιτικοί απόγονοι των Ναζί, ας ξεκινήσουμε από τον «φασιστάκο» που ενδεχομένως κρύβεται μέσα μας, αναζητώντας κάποιον ακόμη πιο αδύναμο για να ξεχάσει τη δική του αδυναμία…
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου