Απόσπασμα από ρεπορτάζ στην Ειδομένη του γερμανικού καναλιού ARD
Απόδοση: Κωνσταντίνος Βιτσαράς
Φτάσαμε στην Ειδομένη, χωριό 150 κατοίκων, εκ των οποίων οι περισσότεροι αγρότες. Ζούνε από τα χωράφια τους, αυτά τα οποία τώρα έχουν γεμίσει με 13.000 περίπου πρόσφυγες και ολοένα και προστίθενται.
Ένα σπίτι μας κέρδισε την προσοχή, εκεί όπου πρόσφυγες μπαινοβγαίνουν. Ο κύριος Χρήστος μένει εκεί με τη γυναίκα του Ελένη και με προσκαλεί να περάσω μέσα. Το σπίτι και τον κήπο του τα έχει ανοίξει για τους πρόσφυγες όπως μας εξηγεί, όπου μπορούν συνεχώς να πιουν και να πλυθούν.
„- Χθες ήρθαν 4 παιδιά και τους δώσαμε ένα καφάσι ξύλα, ύστερα πάλι κι άλλα, κάνουμε ό,τι μπορούμε. – Όχι πουλάκι μου.. – Δεν κάνουμε τίποτα..“ Και ξέσπασαν όλοι σε κλάματα.
„-Εχω ζήσει πολλά, τη Γερμανική Κατοχή και τα λοιπά, αλλά πότε τέτοιο πράγμα όπως αυτό τώρα.“
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2016/03/video_9.html
2 σχόλια:
Συγκλονιστικό το βίντεο!
Το κυρίαρχο σύστημα έχει καταφέρει-μέσω του Φόβου (υπάρχει άραγε ισχυρότερο όπλο;)-να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όλους τους ανθρώπους. Αυτούς που είναι αληθινοί πρόσφυγες (που τους δημιουργήσαμε εμείς οι πολιτισμένοι ευρωΠΕΗ) με τους λαθρομετανάστες!
επειδή το σύστημα που γεννάει πολέμους και παράγει τεχνολογίες για τους πολέμους, αντιμετωπίζει την απειλή της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού του κέρδους, που το οδηγεί στην έξοδο της ιστορίας, αμύνεται παράγοντας κρίσεις και πολέμους για να επιβιώσει, σπρώχνοντας την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής, γι΄ αυτό θα πρέπει να ξαναδούμε το πρόβλημα των «τεχνολογιών» και της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» σε σχέση με εναλλακτικές προοπτικές της ανθρωπότητας. Ένας πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας ή Κίνας για την παγκόσμια ηγεμονία ή για την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, με τις σύγχρονες τεχνολογίες του πολέμου, τον οποίο μόνο αφελείς δε βλέπουν να έρχεται, αν οι λαοί δεν ανακόψουν αυτή τη πορεία, θα ήταν σίγουρα η πιο οδυνηρή εμπειρία της ανθρωπότητας ή αυτού που θα έχει απομείνει από αυτήν. Και όσο θα υπάρχει καπιταλισμός, θα υπάρχει όχι μόνο ο Φόβος του πολέμου, αλλά ο ίδιος ο πόλεμος, ως ο μοναδικός πια τρόπος επιβίωσης του. Η διαφθορά και ο πόλεμος είναι το οξυγόνο του καπιταλισμού (Κ. Λάμπος).
Οικονομία του Φόβου και Φόβος του πολέμου
Δημοσίευση σχολίου