Γιώργος Αλεξάτος
Ελεγχόμενη από τις δυνάμεις του ΕΑΜ, όπως και όλες οι εργατικές-λαϊκές συνοικίες της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά, η Κοκκινιά δέχτηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις από Γερμανούς, χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες, από τις 4 έως τις 8 Μαρτίου 1944.
Οι επιθέσεις αποκρούστηκαν από τον ΕΛΑΣ με τη συμβολή των κατοίκων της εργατούπολης, ενώ τη Δευτέρα 6 Μαρτίου η οικονομική ζωή ολόκληρου του Πειραιά σταμάτησε από τη μεγάλη απεργία που κήρυξε το Εργατικό ΕΑΜ.
300 Κοκκινιώτες πιάστηκαν κατά τις εφόδους των φασιστών και κλείστηκαν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, πολλοί από τους οποίους εκτελέστηκαν.
Η απόκρουση των φασιστικών επιθέσεων είχε ως συνέπεια να παραμείνει η συνοικία απελευθερωμένη μέχρι το τέλος της Κατοχής. Η εκδικητικότητα των φασιστών εκδηλώθηκε με νέα αιφνιδιαστική επίθεση, στις 17 Αυγούστου, όταν πραγματοποιήθηκε το πολύνεκρο Μπλόκο.
Η Μάχη της Κοκκινιάς, όπως και οι άλλες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες, φανερώνουν μια σημαντική διάσταση του ελληνικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος εκείνων των χρόνων. Τη μαζική στήριξή του από την εργατική τάξη, που είχε αναδειχθεί σε ηγεμονική δύναμη, στην ευρύτερη εαμική λαϊκή συμμαχία. Προσδίδοντας, έτσι, στην Εθνική Αντίσταση σαφή χαρακτηριστικά ταξικής-κοινωνικής αντιπαράθεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου