 |
| Του Χριστόφορου Παπαδάκη |
Το ρεπορτάζ
Η Κρήτη αποκλείεται διά θαλάσσης λόγω θεομηνίας ή ακόμα και εμπόλεμης κατάστασης ανά πάσα στιγμή, χωρίς να έχει εναλλακτικές στις ακτοπλοϊκές γραμμές της, ακόμα και για δύο-τρία... δεκαήμερα. Με έναν λαό που του είναι πλέον άγνωστο να μένει χωρίς βασικά είδη διατροφής.
Τι κάνει τότε το νησί μας; "Σχέδιο σωτηρίας" έχει για να μη μετρήσει θύματα απ' το φαινόμενο της πείνας; «Θα αρχίσουμε και πάλι να παράγουμε», μπορεί κάποιος να πει. Ναι, αλλά, αν αναλογιστούμε τι έγινε τις προηγούμενες ημέρες, τότε θα καταλάβουμε πως θα είναι πολύ αργά πια για να μπορέσουμε να παράγουμε και να ξανασταθούμε, μόνοι μας, στα πόδια μας!
«Εφιαλτικές» χαρακτηρίζει τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν στην αγορά της Κρήτης σε κρέας χοιρινό, βοδινό και πολύ περισσότερο στο κοτόπουλο (κυρίως το βιομηχανικό) ο γνωστός κτηνίατρος-ερευνητής και πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ηρακλείου Αλέκος Στεφανάκης.
Η "Νέα Κρήτη" απευθύνθηκε σε εκπροσώπους αγροτικών και επιστημονικών φορέων και κατέγραψε τα στοιχεία αυτά, που δείχνουν ότι σε 8 μέρες μόνο η Κρήτη είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρότατες ελλείψεις, που έγιναν αισθητές σε όλα τα σούπερ-μάρκετ, με εξαίρεση τις αλυσίδες εκείνες που διακινούν σε μεγάλο ποσοστό ντόπια προϊόντα.
«Ζήσαμε "εφιαλτικές" ελλείψεις»
«Όσοι κυκλοφορούμε στο χώρο των τροφίμων, διαπιστώνουμε τη "γύμνια του βασιλιά", γιατί το πρόβλημα στα ζωικά προϊόντα ήταν εφιαλτικό, ενώ γενικώς με τα φυτικά είμαστε σε ένα πολύ καλό επίπεδο», λέει χαρακτηριστικά ο Αλέκος Στεφανάκης.
«Αν η Κρήτη μείνει χωρίς ακτοπλοϊκή συγκοινωνία για λίγες μέρες, πιστέψτε με, αρχίζω να τρομάζω ότι θα αρχίσει να "τρώει" ο ένας τον άλλο. Όπως αποδείχτηκε και από την τελευταία απεργία της ΠΝΟ, η εξάρτησή μας είναι τρομερή. Είναι μοναδική. Επειδή επί σειρά ετών υπάρχει μια τρομακτική απαξίωση του... "εγκληματία" πρωτογενούς τομέα, γιατί το βλέπουμε καθαρά με οικονομικούς όρους συμμετοχής στο εισόδημα, αγνοώντας όλους τους άλλους δείκτες, όπως είναι τα θέματα της ποιότητας και της ασφάλειας και της υγείας του ανθρώπου», σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ.
Και εξηγεί στο σημείο αυτό ότι «το πρόβλημα εμφανίζεται στο κρέας και όχι στα γαλακτοκομικά προϊόντα, επειδή έχουμε την αιγοπροβατοτροφία μας, ευτυχώς. Έχουμε και την κονικλοτροφία μας (κουνέλια), ευτυχώς. Σε όλα τα υπόλοιπα κρέατα το πρόβλημα ήταν εφιαλτικό»...
Οι πραγματικές ανάγκες
Πώς διαμορφώνονται όμως, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ, οι πραγματικές ανάγκες σήμερα στο νησί μας; «Έχουμε μια αυτάρκεια και είμαστε εξαγωγικοί στο αιγοπρόβειο κρέας. Έχουμε μια σημαντική αυτάρκεια στα κουνέλια. Η αυτάρκειά μας στο χοιρινό κυμαίνεται στο 10%, θλιβερό νούμερο, αφού για μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να υπάρχει αυτάρκεια στο χοιρινό κρέας πάνω από 50%, για να υπάρχει αυτή η δυνατότητα αντίδρασης. Και στα κοτόπουλα η αυτάρκειά μας οριακά είναι γύρω στο 30%, το οποίο συμπληρώνεται όμως και από την οικόσιτη πτηνοτροφία, που ανεβάζει την αυτάρκεια γύρω στο 50% κατά διαστήματα».
Όσο για τα βοοειδή; «Δε θέλω να σχολιάσω την αυτάρκειά μας εκεί. Δεν έχουμε καν αυτάρκεια. Δεν το συζητώ καθόλου»...
Γιατί όμως στο κοτόπουλο τόσο μεγάλες ελλείψεις; Ο κ. Στεφανάκης εξηγεί ότι ο κόσμος, λόγω της μεγάλης κρίσης, έχει στραφεί στο κοτόπουλο και μάλιστα στο βιομηχανικό, ως "φτηνή λύση", και κατά δεύτερο λόγο στο χοιρινό.
Επίσης, στα αβγά έχουμε αυτάρκεια στο 100%, ενώ στο αιγοπρόβειο γάλα, παρότι δεν υπάρχει τυποποίηση, ως πρώτη ύλη υπάρχει και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να την εκμεταλλευτούμε.
Όρια ασφαλείας
«Σε αυτόν τον τόπο, που έχει γίνει τουριστικός, δε μιλάμε για απόλυτη ασφάλεια. Αλλά θα πρέπει να υπάρχουν όρια ασφαλείας, γιατί οι ανατροπές στην περιοχή μας και τη ζωή μας, που τις βιώνουμε εξάλλου, είναι πάρα πολύ εύκολο να γίνουν», επισημαίνει κατηγορηματικά ο κ. Στεφανάκης.
«Όταν είναι μια απεργία και φτάσει στα όρια, υπάρχουν οι εναλλακτικές λύσεις των επιστρατεύσεων, των πλοίων ασφαλείας κ.λπ. Αλλά πρέπει να προβληματιστούμε σαν κοινωνία τι τελικά κάνουμε, για το αν συμβούν άλλες καταστάσεις πλην απεργίας»...
Τι θα μπορούσε, όμως, άλλο να συμβεί; Ο Αλέκος Στεφανάκης είναι ξεκάθαρος. «Μια αναταραχή που να επηρεάσει αρνητικά τον ανεφοδιασμό του νησιού. Οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε. Ζούμε σε μια περιοχή η οποία φλέγεται. Άρα θα πρέπει να αρχίσουμε σαν κοινωνία να σκεφτόμαστε με άλλους όρους τη διατήρηση της ύπαρξής μας, τη διατήρηση της ποιότητας της ζωής μας και του βιοτικού μας επιπέδου».
«Έχουμε τεράστιες δυνάμεις»
«Ξεπεσμός να μην μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας»
«Είναι βέβαιο ότι η Κρήτη μπορεί να θρέψει όλη την Ελλάδα», λέει, από την πλευρά του, προς την εφημερίδα μας το μέλος της διοίκησης του Επιμελητηρίου Ηρακλείου Γιώργος Φασουλάκης. «Ειδικά το Ηράκλειο είναι από τα μοναδικά μέρη στον κόσμο που μπορεί να παράξει σιτηρά δύο φορές τον ίδιο χρόνο. Δηλαδή να σπείρουμε σιτάρι, να μας κάνει καρπό και με τον ίδιο καρπό να ξαναβγάλουμε σιτάρι»!
Ο Γιώργος Φασουλάκης θεωρεί ως ξεπεσμό για την Κρήτη το να μην έχουμε τη δυνατότητα να καλύψουμε τις ανάγκες μας στο νησί για δέκα μέρες.
Καταλήγοντας, ο Γιώργος Φασουλάκης χαρακτηρίζει ως μέγα λάθος να έρχεται η σημερινή κυβέρνηση και να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο αγρότες και δημοσίους υπαλλήλους. «Ακόμη και όλους τους δημοσίους υπαλλήλους να τους απολύσει, θα υπάρξουν πολλαπλάσιοι που θα ενδιαφερθούν να αντικαταστήσουν τις κενές τους θέσεις. Ενώ οι αγρότες είναι ελάχιστοι και δεν υπάρχει και κανένας που θα ήθελε σήμερα να γίνει αγρότης, καλύπτοντας μια τέτοια θέση στον παραγωγικό ιστό της χώρας», καταλήγει χαρακτηριστικά.
ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ
Οι Κρητικοί έχουν εγκαταλείψει τη γη
«Υπάρχει και η εγκατάλειψη πάρα πολλών αγροτικών καλλιεργειών», διαπιστώνει από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Μπάμπης Λεκάκης.
«Έτσι εισάγουμε προϊόντα τα οποία θα μπορούσαμε να παράγουμε εμείς, ώστε να μη δημιουργούνται τέτοια προβλήματα».
Ο κ. Λεκάκης τονίζει την ανάγκη αλλαγής της νοοτροπίας των καταναλωτών. «Να προτιμούν τα ντόπια προϊόντα. Γιατί, όταν έχουμε την καταναλωτική συνήθεια να αγοράζουμε μόνο εισαγόμενα και να αγνοούμαι τα τοπικά μας προϊόντα, τότε σίγουρα θα αντιμετωπίζουμε και στο επόμενο διάστημα και άλλες τέτοιες καταστάσεις», επισημαίνει.
Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος της ΟΕΒΕΝΗ τονίζει την ανάγκη «να στηριχτεί ο αγροτικός τομέας σε πάρα πολλά επίπεδα. Για παράδειγμα, η υψηλή φορολογία που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή αποτρέπει τους νέους αγρότες να ασχοληθούν με τη γη. Και αυτό είναι ένα κακώς κείμενο της όλης κυβερνητικής πολιτικής».
Ο ίδιος δε θεωρεί τυχαίο το γεγονός ότι «οι ελλείψεις δεν υπήρχαν τόσο στα οπωροκηπευτικά, όσο στα γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγει πάρα πολλά η Κρήτη, αλλά δυστυχώς ο καταναλωτής δεν τα προτιμάει. Δεν προτιμούμε το αιγοπρόβειο γάλα. Δεν προτιμούμε τη γραβιέρα την κρητική. Το κεφαλοτύρι το κρητικό κ.λπ. Θα πρέπει και οι δικές μας συνήθειες να αλλάξουν. Αν δεν αλλάξουν οι δικές μας συνήθειες, δυστυχώς θα αντιμετωπίζουμε συνεχώς τα ίδια προβλήματα. Γιατί και ο άλλος που ασχολείται με την κτηνοτροφία, εάν δεν έχει πού να διαθέσει τα προϊόντα του, θα πάψει να ασχολείται».
Για τα προβλήματα τυποποίησης και συσκευασίας του αιγοπρόβειου γάλακτος, που παράγει η Κρήτη, ο κ. Λεκάκης μάς μετέφερε πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες το Επιμελητήριο Ηρακλείου κάνει μια προσπάθεια στήριξης κτηνοτρόφων προς την κατεύθυνση αυτή.
Τέλος, για τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις-μέλη της ΟΕΒΕΝΗ, ο Μπάμπης Λεκάκης λέει πως είχαν αρχίσει κάποιες ελλείψεις και πως ευτυχώς τώρα έχει αρχίσει να ομαλοποιείται η κατάσταση.
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1374010&srv=127
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου