ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χριστόφορος Παπαδάκης
Χωρίς υπερπαραγωγή σε παγκόσμιο επίπεδο και με μειωμένα τα τελικά αποθέματα φέτος σε σχέση με πέρυσι, άρα με θετικά μηνύματα για το εισόδημα του Έλληνα ελαιοπαραγωγού, διαμορφώνεται μέχρι τώρα η χρονιά για την παραγωγή του ελαιολάδου. Τα στοιχεία του Δικτύου Κρητικού Ελαιολάδου, όπως μας τα αποκάλυψε ο πρόεδρος του Δικτύου και αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Ηρακλείου Μανόλης Φραγκάκης, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά παράλληλα γίνεται και η αναγκαία επισήμανση ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την εξέλιξη των καιρικών φαινομένων και τις επιπτώσεις τους στην παραγωγή του ελαιοκάρπου στην Κρήτη!
«Θετικά αλλά με κάθε επιφύλαξη λόγω του καιρού» είναι τα στοιχεία που διαθέτει, όπως χαρακτηριστικά λέει στην εφημεριδα "Νέα Κρήτη", ο γνωστός γεωπόνος-επιχειρηματίας Μανόλης Φραγκάκης, με την ιδιότητα του προέδρου του φορέα, που συστάθηκε το 2010 με βάση το δόγμα ότι προϊόντα όπως το ελαιόλαδο και η ελιά, το κρασί, τα κτηνοτροφικά προϊόντα και η τοπική γαστρονομία στο σύνολό της, καθώς και ο τουρισμός, μπορούν και πρέπει να γίνουν οι καλύτεροι πρεσβευτές της Κρήτης στον υπόλοιπο κόσμο.
Το Δίκτυο έχει ως βασικό και κύριο στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και των θεσμών, ώστε να ενδυναμωθεί η κατανάλωση ελαιολάδου εντός και εκτός Ελλάδος.
Συγκεκριμένα, τα στοιχεία που έδωσε ο Μανόλης Φραγκάκης αναφέρονται στην παγκόσμια παραγωγή της περυσινής ελαιοκομικής περιόδου, δηλαδή 2015-2016, στη φετινή περίοδο, και στις προβλέψεις που γίνονται μέχρι την ολοκλήρωσή της ως τα τέλη Ιουνίου, καθώς και στις προβλέψεις που αναφέρονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις ελαιοπαραγωγικές χώρες της Μεσογείου, σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία έχει στη διάθεσή του το Δίκτυο Κρητικού Ελαιολάδου, το οποίο και εκπροσωπεί για την αντίστοιχη ελαιοκομική περίοδο.
Με βάση όλα τα στοιχεία αυτά, φαίνεται πως από τη νέα ελαιοκομική περίοδο, με την έναρξη του λιομαζώματος τον ερχόμενο Οκτώβριο, θα ξεκινήσει μια χρονιά καλή για τους ελαιοπαραγωγούς και το ελαιόλαδο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις προοπτικές του προϊόντος στην εξωτερική αγορά. Η χρονιά πάει καλά και από άποψη παραγωγής, χωρίς ωστόσο κανείς ακόμα να μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη των καιρικών φαινομένων αν δεν μπούμε καλά στο καλοκαίρι και αν δε δούμε, βέβαια, και τις συνθήκες του καλοκαιριού.
Η παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου
Αναλυτικότερα, όπως αναφέρουν τα στοιχεία αυτά, η παγκόσμια ελαιοκομική περίοδος 2015-2016, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA), ολοκληρώθηκε με παραγωγή 3.110.000 τόνους ελαιολάδου. Και φτάνουμε στη φετινή περίοδο που "κλείνει" στο τέλος Ιουνίου και για την οποία ο κ. Φραγκάκης μας αναφέρει τα εξής: «Για την περίοδο 2016-2017, οι τελευταίες προβλέψεις του ίδιου φορέα είναι για παραγωγή 2.620.000 τόνων σε όλο τον κόσμο. Για την Ε. Ε. προβλέπει παραγωγή 1.900.000 τόνους. Δίνει επίσης και τα νούμερα των τελικών αποθεμάτων για φέτος, που θα είναι 220.000 τόνοι, από 470.000 πέρυσι. Όλα αυτά τα νούμερα, όταν μελετηθούν, συνηγορούν στο ότι δε θα υπάρξει υπερπαραγωγή ελαιολάδου, συνυπολογίζοντας και την εξάντληση των δέντρων από την περυσινή ξηρασία, και θα πρέπει να προσθέσουμε και το ποσοστό της ζήτησης που κυμαίνεται με αυξητικούς ρυθμούς από 2 έως 4%, ανάλογα τη χρονιά».
Βέβαια, ξεκαθαρίζει ότι «δυστυχώς αντιμετωπίζουμε μια αστάθεια του καιρού και προσευχόμαστε για το καλύτερο. Ο καιρός είναι πάνω από τις δυνάμεις μας»...
Στη Μεσόγειο
Και βέβαια να υπενθυμίσουμε ότι κατά την περίοδο 2016-2017, σε όλες τις ελαιοπαραγωγικές χώρες της Μεσογείου, είχαμε μειωμένη παραγωγή σε σχέση με την περίοδο 2015-2016. Έτσι, με βάση τα στοιχεία που μας έδωσε χθες ο Μανόλης Φραγκάκης, η παραγωγή για το έτος 2016-2017 σε μερικές χώρες της Μεσογείου ήταν: Ιταλία 190.000 τόνοι (-60%), Ελλάδα 180.000 τόνοι (-44%), Πορτογαλία 76.300 (-30%) και Τυνησία 90.000 (-65%).
Έτσι λοιπόν, ως προς τις εισαγωγές που έγιναν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις τρίτες χώρες, είχαμε από την Τυνησία το 67%, το Μαρόκο το 16%, την Τουρκία το 3% και την Αργεντινή το 2%.
Οι εξαγωγές της Ε.Ε. για το τρίμηνο Οκτωβρίου 2016-Ιανουαρίου 2017 κατευθύνονται κυρίως στις ΗΠΑ 79.944 τόνοι, στη Βραζιλία 15.117 τόνοι, στην Ιαπωνία 15.869 τόνοι, στην Κίνα 13.264 τόνοι, στον Καναδά 10.095 τόνοι, στην Αυστραλία 10.834 τόνοι και στη Ρωσία 5.055 τόνοι.
Παντού ελιές στην Κρήτη
Απαντώντας, εξάλλου, σε σχετική ερώτηση για το νησί μας και το ποσοστό που καταλαμβάνει η ελαιοκαλλιέργεια στο σύνολο της γεωργικής γης, κάτι που δείχνει φυσικά και τη δυναμικότητα όπως και τις προοπτικές της αν δουλέψουμε, βέβαια, σκληρά προς την κατεύθυνση αυτή, ο Μανόλης Φραγκάκης απαντά: «Η έκταση της γεωργικής γης στην περιφέρεια Κρήτης ανέρχεται στα 3.120.946 στρέμματα. Η συνολική καλλιεργούμενη έκταση είναι γύρω στα 3.000.000 στρέμματα. Η ελαιοκαλλιέργεια καταλαμβάνει το 65% της έκτασης αυτής, λίγο λιγότερο από 2.000.000 στρέμματα ή το 1/4 της συνολικής έκτασης του νησιού».
Τα τυποποιητήρια
Ο πρόεδρος του Δικτύου Κρητικού Ελαιολάδου, εξάλλου, αναφέρει στη "Ν.Κ." ότι σήμερα στην Κρήτη υπάρχουν 101 τυποποιητήρια ελαιολάδου και 551 ελαιοτριβεία, με μια μέση παραγωγή 218 τόνους. «Για να θεωρηθεί βιώσιμο ένα ελαιοτριβείο πρέπει να παράξει τουλάχιστον 250 τόνους ελαιολάδου ετησίως. Πώς επιβιώνουν, κανείς δεν ξέρει... Άποψή μου είναι ότι από τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία πρέπει να παραμείνουν μόνο τα αμιγώς παραδοσιακά "με μυλόπετρες", για πολύ μικρές ποσότητες "premium" ελαιολάδου και για ιστορικούς λόγους».
Εξάλλου, σύμφωνα με τον κ. Φραγκάκη και τα στοιχεία που διαθέτει, «παραγωγοί ελαιολάδου είναι ο μισός σχεδόν πληθυσμός της Κρήτης - άλλοι σαν κύρια απασχόληση και άλλοι σαν συμπληρωματικό εισόδημα στον οικογενειακό οικονομικό προγραμματισμό. Το σημαντικότερο πρόβλημα των παραγωγών αυτών δεν είναι τόσο η διάθεση του προϊόντος, όπως θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος, όσο η χαμηλή τιμή του. Δυστυχώς οι τιμές δεν καθορίζονται από κάποιο ενιαίο φορέα, ούτε από τη διαφαινόμενη τάση της αγοράς, εσωτερικής ή του εξωτερικού, με εξαγώγιμο τυποποιημένο προϊόν, αλλά από τις ορέξεις των γειτόνων Ιταλών αν θέλουν ή όχι να αγοράσουν χύμα λάδι. Στο παιχνίδι αυτό χρόνο με το χρόνο χαμένοι βγαίνουμε εμείς, γιατί, παρά το ότι έχουμε ακόμη μια εξαιρετική ποιότητα "έξτρα παρθένου ελαιολάδου", δε λαμβάνουμε υπόψη μας ότι δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο. Οι άλλες χώρες έχουν καταφέρει τα τελευταία δέκα χρόνια θεαματικά αποτελέσματα όσον αφορά στη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών του παραγόμενου προϊόντος τους, που κάποια στιγμή θα τρίβουμε τα μάτια μας για τη στασιμότητα που επιδεικνύουμε εμείς. Πολλές ελαιοκομικές χρονιές οι τιμές δεν καλύπτουν ούτε καν το κόστος παραγωγής. Συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι αρκετοί παραγωγοί να μη δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις καλλιεργητικές φροντίδες των ελαιοδέντρων, με αποτέλεσμα λιγότερη παραγωγή και υποβάθμιση ποιότητας, ξεκινώντας έτσι ένας "φαύλος κύκλος"».
«Χωρίς στήριξη και προγραμματισμό»
Στο μεταξύ, όπως τονίζει ο κ. Φραγκάκης, τόσο η Πολιτεία όσο και οι τράπεζες είναι απούσες. «Δεν υπάρχει στήριξη από κανέναν ούτε προγραμματισμός. Οι συνεταιριστικές οργανώσεις έχουν τα προβλήματά τους και έτσι αφήνεται στην τύχη του ο κάθε παραγωγός να αυτοσχεδιάζει, και αυτό όταν μπορεί. Η απουσία της Πολιτείας στον τομέα αυτό είναι εγκληματική, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε όλη τη χώρα μόνο οι αγροτικές οικογένειες που ασχολούνται με το προϊόν αυτό είναι πάνω από 450.000 και η ελαιοκαλλιέργεια καλύπτει το 20% της χρησιμοποιούμενης αγροτικής έκτασης της χώρας. Ετησίως η συμμετοχή του ελαιολάδου στο αγροτικό ΑΕΠ της χώρας είναι από 8 έως 10% και 5,5% της συνολικής δαπάνης για τρόφιμα».
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1410438&srv=127
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου