Μπορεί στην ίδια η ζωή να μη χαμογέλασε, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να αφιερώσει τη ζωή της για να χαμογελούν οι άλλοι άνθρωποι, κάνοντας σήμερα στα 90 της χρόνια δωρεά ένα κτήριο άνω των 700 τετραγωνικών μέτρων, προς τον Ιερό Ναό της Παναγίτσας Μασταμπά.
Σφραγίζει έτσι την πολυτάραχη ζωή της με μια εξαιρετικά σπουδαία πράξη, η οποία και στο απώτερο μέλλον θα αποδειχτεί πολύτιμη για τους φτωχούς, τους άνεργους και όλους τους αναξιοπαθούντες αυτής της πόλης.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα "Νέα Κρήτη", η καθηγήτρια φιλόλογος Στυλιανή Κατσαράκη-Λουλάκη, στη μνήμη του συζύγου της και των δύο της παιδιών, δωρίζει το τεράστια τριώροφο κτήριο, κατασκευής 1979, στην Ενορία της Παναγίτσας, η οποία και σε ειδική εκδήλωση, που διοργανώνει για μεθαύριο Κυριακή, θα την τιμήσει όπως της αξίζει!
Η προσωπική ιστορία της κ. Κατσαράκη είναι πολύ θλιβερή, αλλά στάθηκε η αφορμή για να δώσει χαρά στην τοπική κοινωνία, με δωρεές που κατά καιρούς συζητούνται και γίνονται ευχάριστες ειδήσεις μέσα στην καταχνιά και τη μιζέρια της σύγχρονης εποχής.
Ήταν το 1979, όταν με τον αείμνηστο σύζυγό της κατασκεύασαν το βασικό μέρος αυτής της τριώροφης οικοδομής, που μέχρι σήμερα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ένα χρόνο μετά, ο σύζυγός της πέθανε και έτσι τα σχέδιά τους να δημιουργήσουν εμπορικό κατάστημα ανατράπηκαν άδοξα και εξαιρετικά δυσάρεστα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η σπουδαία αυτή γυναίκα έμελλε να ζήσει και να αποχαιρετήσει και τα δυο της παιδιά, γεγονός που την συγκλόνισε ακόμη περισσότερο.
Στη μνήμη λοιπόν αυτών των τριών αγαπημένων της προσώπων, προχώρησε στη δωρεά του κτηρίου, που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Ραυτοπούλου και Παρασκευοπούλου γωνία, ακριβώς δίπλα από το κτήριο του ναού (αν σταθούμε στην Παρασκευοπούλου).
Το σοβαρό αυτό θέμα αποκαλύπτει ο εφημέριος της Παναγίτσας Μασταμπά, πατήρ Αντώνιος Φραγκιαδάκης.
Λόγια ευγνωμοσύνης
Χωρίς να μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή του, ο πατήρ Αντώνιος μάς λέει: «Είναι πραγματικά μια μεγάλη ευεργεσία. Είναι ένα τριώροφο κτήριο της τάξεως των 736,5 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο προσφέρεται από την κ. Στέλλα Κατσαράκη-Λουλάκη, συνταξιούχο καθηγήτρια, η οποία είναι υπέργηρη τώρα, 90 χρονών, αλλά από αγάπη για την ενορία μας και εις μνήμην των αγαπημένων της προσώπων (του συζύγου και των δύο παιδιών της) δωρίζει αυτό το κτήριο στην Ενορία, προκειμένου να γίνει το σπίτι της Παναγίτσας»!
 |
Ο πατέρας Αντώνιος Φραγκιαδάκης διαβεβαιώνει την τοπική κοινωνία, ότι από αυτό το σπίτι της Ενορίας της Παναγίτσας Μασταμπά θα προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες για την ίδια την κοινωνία.
|
«Εμείς μάλιστα πριν από πολλά χρόνια είχαμε ζητήσει να το αγοράσουμε αυτό το κτήριο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε εκεί το Πνευματικό Κέντρο της Ενορίας μας. Αλλά τότε τα παιδιά της βρίσκονταν εν ζωή. Τότε δεν ενδιαφερόταν η γυναίκα να πουλήσει. Τώρα η Παναγία τη στέλνει μόνη της. Και ήρθε μια μέρα με την ανιψιά της και μας παρέδωσαν ένα φάκελο που αφορά όλα τα στοιχεία της οικοδομής κι από 'κει και πέρα ξεκίνησε η διαδικασία για να μεταγραφεί πια στην Ενορία το κτίσμα αυτό»...
Μεγάλη η ιστορία του
Ρωτήσαμε τον πατέρα Αντώνιο για την ιστορία του κτίσματος. Και μας είπε χαρακτηριστικά: «Απ' ό,τι ξέρουμε, τα μπετά πρέπει να έπεσαν το 1979. Είναι, όπως βλέπετε, δις γωνιακό. Ξεκίνησε με οριζόντιες ιδιοκτησίες, γιατί τότε ζούσαν τα παιδιά, ώστε να γίνουν μαγαζιά στα ισόγεια και τα υπόγεια και από πάνω ύστερα να μοιραστούν με οριζόντιες ιδιοκτησίες τα μαγαζιά, τα διαμερίσματα που θα βγουν ίσως στα δύο παιδιά. Και δυστυχώς δεν τα κατάφεραν, γιατί το 1980 αμέσως "έφυγε" ο σύζυγος. Δεν πρόλαβαν λοιπόν να τελειώσουν αυτήν την οικοδομή»...
Περιγράφοντας την οικοδομή και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και που θα πρέπει να αποκατασταθούν σταδιακά, ο πατήρ Αντώνιος μάς λέει ότι «σίγουρα υπάρχουν φθορές από το χρόνο, ενώ έχει κατασκευαστεί με τον αντισεισμικό κανονισμό εκείνης της εποχής. Όπως βλέπετε, τα μπετά δεν είναι τόσο ανθεκτικά, όπως είναι με τον καινούργιο κανονισμό. Γι' αυτό θα χρειαστεί μια υποστήριξη καινούργια με μπετά, σίδερα κ.λπ. Διότι θα πρέπει το κτήριο, που είναι πια δημόσιο, όταν θα παραδοθεί σε κοινή χρήση και λειτουργία να είναι ασφαλές»...
Οι σκέψεις για αξιοποίηση
«Σκέψεις υπάρχουν. Δυστυχώς, χρήματα δεν υπάρχουν», απαντά ο ιερέας στο ερώτημά μας με ποιον τρόπο θα γίνει η αξιοποίηση αυτού του κολοσσού, προς όφελος των ανθρώπων.
«Ήδη πολύ σύντομα θα ενοχλήσουμε τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου Χάρη Βαβουρανάκη και θα τον ρωτήσουμε κατά πόσο είναι εφικτό, εάν διαθέσουμε έναν ολόκληρο όροφο, ο οποίος είναι 170 τετραγωνικά, να κάνουμε ένα Κοινωνικό Πολυϊατρείο! Να ζητάμε, δηλαδή, βοήθεια από γιατρούς, οι οποίοι θα έρχονται να εξετάζουν εδώ, σε έναν πολυτελέστατο χώρο, δωρεάν τον κόσμο. Αλλά στο κτήριο αυτό θα δημιουργήσουμε και ένα Κοινωνικό Φαρμακείο, έτσι όπως το σκεφτόμαστε. Και ό,τι άλλες δομές προκύψουν, ό,τι θα δούμε πως έχει ανάγκη η εδώ Ενορία και ο κόσμος του Ηρακλείου».
Καταλήγοντας, ο πατήρ Αντώνιος ξεκαθαρίζει ότι η Εκκλησία δεν έχει καμία ανάγκη για νέες κτηριακές υποδομές. Και το νέο κτήριο θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά για φιλανθρωπική και κοινωνική δραστηριότητα. Θα ενημερωθεί άμεσα η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης, για να παρέχει την ευλογία της προς την κατεύθυνση αυτή, όπως μας είπε ο πατήρ Αντώνιος, ενώ τα χρήματα που θα χρειαστούν και προφανώς θα είναι αρκετές χιλιάδες ευρώ, θα αναζητούν από κοινωνικά προγράμματα.
Αξιοσημείωτο είναι, τέλος, ότι η εφορία έχει κοστολογήσει τη σημερινή αξία του κτηρίου σε ένα ποσό που ξεπερνάει τις 350 χιλιάδες ευρώ.
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1407091&srv=149
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου