«Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υπήρξε αύξηση της θνησιμότητας σε κάποιες ηλικίες και αυτό πιθανότατα σχετίζεται με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας». Σ΄ αυτό, το μακάβριο, συμπέρασμα καταλήγει επιστημονική έρευνα του Imperial College του Λονδίνου.
Θα μπορούσε να πει κανείς: Σιγά τα νέα… Θα έπρεπε να μας το πουν οι Άγγλοι για να καταλάβουμε ότι καπιταλιστική κρίση και τα εξοντωτικά μνημόνια έχουν θανατηφόρες επιπτώσεις;
Σωστά. Όμως η αποτύπωση αυτής της πραγματικότητας, που ζει ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια, σε μια επιστημονική έρευνα (και μάλιστα από ένα ίδρυμα που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αντιμνημονιακές, ή αντικαπιταλιστικές απόψεις), αποκτά την ισχύ αδιαμφισβήτητου τεκμηρίου, στη συζήτηση που διεξάγεται, για τις επιπτώσεις των μνημονίων που εφαρμόζονται στη χώρα μας.
Η έρευνα του Imperial College έγινε για το προσδόκιμο ζωής σε 35 χώρες του πλανήτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Ο Έλληνας επιστήμονας, Βασίλης Κόντης, που πήρε μέρος στην έρευνα, μιλώντας στην «Καθημερινή» (1), τόνισε:
«Οι επιπτώσεις της κρίσης είναι σημαντικές, καθώς η Ελλάδα έχει μειώσει δραματικά τις δαπάνες για την Υγεία. Οι χώρες με γρήγορη αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι αυτές με ισχυρά συστήματα υγείας και επιτυχίες στους τομείς της περίθαλψης και της δημόσιας υγείας…».
Οι διαπιστώσεις του κ. Κόντη, επιστημονικά διατυπωμένες και πολιτικά ουδέτερες, αποτυπώνουν, ωστόσο, τη δραματική κοινωνική (και πολιτική) πραγματικότητα.
Η ανεργία, η μείωση του εισοδήματος, σε συνδυασμό με τις περικοπές των δαπανών για την υγεία και την κατεδάφιση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, οδηγούν μοιραία στην αύξηση της θνησιμότητας. Πολύ περισσότερο όταν όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από τη συστηματική εμπορευματοποίηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» και της «απελευθέρωσης» των αγορών.
Ωστόσο το συμπέρασμα της έρευνας χρειάζεται μια συμπλήρωση.
Αν, λοιπόν, όπως λέει η έρευνα, η αύξηση της θνησιμότητας οφείλεται στη «δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας», τότε τα ποσοστά αυτής της αύξησης μοιράζονται ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθενός. Όχι γιατί δεν πεθαίνουν οι πλούσιοι, αλλά γιατί οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι φτωχοί, δυσκολεύονται, όλο και περισσότερο, να ανταποκριθούν στο στο συνεχώς αυξανόμενο κόστος της περίθαλψης τους. Αυτό που λέμε: «Όπου φτωχός και η μοίρα του»…
http://www.imerodromos.gr/mnimonio-thnisimotita/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου