Με ηλεκτρικές σκούπες κυνηγούσαν τα κουνούπια στο Γιόφυρο

Πρωτοφανής επιδρομή κουνουπιών έκανε άνω-κάτω την περιοχή του Γιόφυρου. Παρότι οι κάτοικοι είναι συνηθισμένοι στις επελάσεις των συγκεκριμένων εντόμων, όπως μας έλεγαν, αυτό που είδαν το βράδυ της Δευτέρας αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη γι' αυτούς.

Ολόκληρα σύννεφα από κουνούπια κατέβαιναν από τον ουρανό και στροβιλίζονταν, σχηματίζοντας χοάνες ανάλογα με την πνοή του ανέμου. Οι κάτοικοι στην οδό Ωκεανού δεν μπορούσαν να κρυφτούν πουθενά. Καλά-καλά ούτε μέσα στα σπίτια τους. Ακόμη και στις σήτες των πορτοπαραθύρων τα κουνούπια κολλούσαν σαν κουρτίνα. Μέχρι και ηλεκτρικές σκούπες επιστρατεύτηκαν για το διωγμό τους. Την ίδια ώρα, ό,τι αντικουνουπικά υπήρχαν καταναλώθηκαν μέσα σε ελάχιστη ώρα.


Σύννεφα από σκνίπες

Το φαινόμενο ξεκίνησε, όπως αναφέρει ο κ. Γιώργος Βασσάλος, λίγο μετά τις 6 προχθές το απόγευμα, όταν άρχισε να σουρουπώνει. Όλοι οι κάτοικοι της οδού Ωκεανού παρακολουθούσαν έκπληκτοι τα σύννεφα των κουνουπιών να κατεβαίνουν από ψηλά, τα οποία, όπως έλεγαν, εκτός του ότι ήταν πάρα πολλά, ήταν και τεράστια. Μέχρι και τις 10 το βράδυ πολλά από αυτά βρίσκονταν ακόμη πάνω σε αυτοκίνητα, όπως διαπιστώσαμε κι εμείς, μετά τα τηλεφωνήματα που δεχτήκαμε για να καλύψουμε το ρεπορτάζ. «Είχαν κατακλύσει όλες τις οροφές των αυτοκινήτων, αλλά και τις σήτες των σπιτιών. Η κατάσταση δεν παλευόταν», ανέφερε ο κ. Βαγγέλης Νιπυράκης. «Τέτοιο σκηνικό δεν έχουμε ξαναδεί και μάλιστα τόσο νωρίς χρονικά», τόνισε ο κ. Δημήτρης Τερζάκης. Από την πλευρά του ο κ. Γιώργος Μόκας σημείωσε πως υπάρχουν και πολλά παιδιά στη γειτονιά, μαζί και τα δικά του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς είναι τα τσιμπήματά τους, όπως είπε, πολύ επικίνδυνα.


Απερίγραπτη κατάσταση

«Όλη η ευρύτερη περιοχή γέμισε από κουνούπια. Είναι απερίγραπτη η κατάσταση που ζούμε τις τελευταίες ημέρες και ακόμη δεν ήρθε καλοκαίρι. Επιτέλους, θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα, καθώς κινδυνεύουμε κι εμείς και οι οικογένειές μας, πόσω μάλλον τα μικρά παιδιά. Να γίνουν ψεκασμοί μήπως και εκλείψει το φαινόμενο. Δεν μπορούμε να καθίσουμε ούτε μέσα στα σπίτια μας. Θα πάθουμε ελονοσία με τόσα κουνούπια», σημείωσε ο κ. Βασσάλος, φανερά δυσαρεστημένος με την κατάσταση.


Εργολαβία

«Είναι θέμα ημερών να ξεκινήσει η καινούργια εργολαβία», τόνισε μιλώντας στη "Ν.Κ." ο αντιπεριφερειάρχης κ. Ευριπίδης Κουκιαδάκης, αναφέροντας πως μέχρι τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου γίνονταν ψεκασμοί από την παλιά εργολαβία. Ο ίδιος κατέστησε σαφές πως το Ηράκλειο αποτελεί μέχρι στιγμής τη μοναδική περιοχή ανά την Ελλάδα που έχει πάρει για φέτος εργολαβία.


Αιτία του κακού

«Στάσιμα και βρόμικα νερά». Αυτοί οι δύο παράγοντες κάνουν τα κουνούπια και τις σκνίπες να "τρίβουν τα χέρια τους". Την επισήμανση αυτή, έκανε προς τη "Ν. Κρήτη" σε πρόσφατο δημοσίευμά μας ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ Αλέκος Στεφανάκης, ξεκαθαρίζοντας ότι «γεννούν τα αβγά τους σε νερά, εκεί που υπάρχει υγρό περιβάλλον και υπάρχει φαγητό, δηλαδή πρωτεΐνη. Κοπριά ή λύματα για να πολλαπλασιαστούν και να αυξηθούν και να αρχίσουν την επίθεση. Τα κουνούπια για να μας τσιμπάνε, οι σκνίπες για να μεταφέρουν προβλήματα στα ζώα και τους ανθρώπους και πάει λέγοντας».

Στο ερώτημά μας αν σε χώρους εσταυλισμού ζώων ένα ασβέστωμα θα βοηθούσε στην προληπτική αντιμετώπιση του προβλήματος, ο ίδιος αναφέρει ότι με το ασβέστωμα επιτυγχάνουμε και τη μείωση της υγρασίας και την απολύμανση του χώρου μας. Υπάρχουν όμως και εντομοκτόνα που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στους χώρους όπου βρίσκεται στάσιμο υγρό, πριν φτάσουμε να γίνει η κατάσταση δύσκολη.


Συστάσεις: «Να εφαρμόζετε κατά γράμμα τις επίσημες οδηγίες του ΚΕΕΛΠΝΟ»

Από την πλευρά του, ο γνωστός υγιεινολόγος, επόπτης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Κρήτης και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Εποπτών Δημόσιας Υγείας Αντώνης Παπαδάκης καλεί τους πολίτες να εφαρμόζουν κατά γράμμα τις επίσημες οδηγίες του ΚΕΕΛΠΝΟ.

«Με την εφαρμογή αυτών των οδηγιών μπορούμε να προστατευτούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έτσι, για παράδειγμα, θα πρέπει να δείχνουμε προσοχή στα εξής σημεία, τόσο για τα κουνούπια όσο και για τις σκνίπες: ρέματα και ανοιχτά κανάλια, αποχετεύσεις όμβριων υδάτων, ανοικτά κανάλια διοχέτευσης λυμάτων, δοχεία μεταφοράς ή φύλαξης νερού, πισίνες που δε συντηρούνται». Επίσης, όπως εξηγεί ο Αντώνης Παπαδάκης, «σιντριβάνια, διακοσμητικές λιμνούλες, διαρροές από αρδευτικά συστήματα, δοχεία με μεγάλο άνοιγμα (καροτσάκια, λεκάνες πλυσίματος, βάρκες, βαρέλια). Δοχεία με στενό άνοιγμα (ανθοδοχεία, βάζα, κονσερβοκούτια, μπουκάλια κ.λπ.), αντικείμενα που συγκρατούν νερό (πιατάκια γλαστρών, υδρορροές, σωλήνες κ.λπ.). Παλιά ελαστικά αυτοκινήτων. Φυσικές κοιλότητες δένδρων, ποτίστρες ζώων και πηγάδια».

Τώρα, σε ό,τι αφορά τα ενδεδειγμένα και προτεινόμενα μέτρα με στόχο τον περιορισμό ανάπτυξης των εστιών, αυτά είναι: Αποστράγγιση ή επιχωμάτωση κοιλοτήτων του εδάφους, καθαρισμός των εστιών αυτών από τη βλάστηση, ώστε να υπάρχει συνεχής ροή του νερού (κανάλια, ρυάκια), καταστροφή, απομάκρυνση ή κάλυψη των μικρών εστιών και χρήση διαφόρων σκευασμάτων για βιολογική και χημική καταπολέμηση.

(ΙΩΑΝΝΑ ΒΛΑΧΑΚΗ - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" ΤΡΙΤΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)

Σε ανακλήσεις προϊόντων, προχώρησε ο ΕΦΕΤ

Για τη διακίνηση πλαστικής κουτάλας και παιδικού πλαστικού μπολ ενημερώθηκε ο ΕΦΕΤ, μέσω του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης για τα Τρόφιμα και τις Ζωοτροφές (RASFF).

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, ο ΕΦΕΤ ενημερώθηκε για τη διακίνηση προϊόντος, "Kουτάλα με τρύπες", στο οποίο διαπιστώθηκε η μετανάστευση πρωτοταγών αρωματικών αμινών σε ποσότητα που υπερβαίνει τα νομοθετημένα όρια για τη χρήση του σε επαφή με τρόφιμα.

Πρόκειται για το προϊόν με εμπορική ονομασία "Bosfor HOUSEWARE", προέλευσης Τουρκίας, με αριθμό παρτίδας Lot: 28062014 και αριθμό γραμμοκώδικα 8693395006331. Επίσης, στη συσκευασία αναγράφεται ο κωδικός BSF633.

Επιπλέον, η Περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής του ΕΦΕΤ, στο πλαίσιο διερεύνησης καταγγελίας, προέβη σε έλεγχο παιδικού πλαστικού μπολ, το οποίο διαπιστώθηκε, μέσω εργαστηριακών δοκιμών από το Γενικό Χημείο του Κράτους ότι δεν πληροί τους όρους για τη χρήση που προορίζεται, με επιπτώσεις στην ασφάλεια των τροφίμων, διότι κατά τη δοκιμή μετανάστευσης σε προσομοιωτές τροφίμων παρατηρήθηκαν αποκολλήσεις της πλαστικής διακοσμητικής επίστρωσης τόσο στο εσωτερικό (βυθό) όσο και στο χείλος του μπολ.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για το παιδικό μπολ, με την εμπορική ονομασία "Μπολ πλαστικό ζούγκλα" και αριθμό παρτίδας Lot NO:RA 1401 - 04.

Τα συγκεκριμένα προϊόντα διακινήθηκαν από την ελληνική εταιρεία "JUMBO S.A.".

Ο ΕΦΕΤ απαίτησε από την επιχείρηση την άμεση ανάκληση/απόσυρση των εν λόγω προϊόντων και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι. Παράλληλα, καλεί τους καταναλωτές οι οποίοι έχουν προμηθευτεί τα ανωτέρω προϊόντα να μην τα χρησιμοποιήσουν.

Ο ΕΦΕΤ ενημερώθηκε μέσω του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης για τα Τρόφιμα και τις Ζωοτροφές (RASFF) σχετικά με τη διακίνηση προϊόντος "σάλτσα με μανιτάρια" ιταλικής προέλευσης, στην πρώτη ύλη του οποίου ανιχνεύτηκε η παρουσία γλουτένης, αλλεργιογόνο συστατικό, που δεν αναφέρεται στην ετικέτα του προϊόντος".

Πρόκειται για το προϊόν με εμπορική ονομασία "Biffi Σάλτσα Με Μανιτάρια" σε συσκευασία των 200g, ανεξαρτήτως παρτίδας, το οποίο διακινήθηκε από την ελληνική επιχείρηση "ΑΒ Βασιλόπουλος".

Ο ΕΦΕΤ απαίτησε από την εν λόγω επιχείρηση την άμεση ανάκληση/απόσυρση του συγκεκριμένου προϊόντος και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι. Παράληλα, καλεί τους καταναλωτές, οι οποίοι έχουν προμηθευτεί το συγκεκριμένο προϊόν και είναι αλλεργικοί στη γλουτένη να μην το καταναλώσουν.

Τέλος, ο ΕΦΕΤ, στο πλαίσιο της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας, ενημερώθηκε από την εταιρεία "ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ" σχετικά με την ανάκληση προϊόντος "Καρύδα Τριμμένη" στην πρώτη ύλη του οποίου ανιχνεύτηκε ο παθογόνος μικροοργανισμός Salmonella spp.

Πρόκειται για το προϊόν με εμπορική ονομασία "Καρύδα Τριμμένη CRF", προέλευσης Ινδίας, σε συσκευασία 200g, με αριθμούς παρτίδας L151209 και L151212, που παρασκευάζεται για λογαριασμό της εταιρείας "ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ".

Οι έλεγχοι από πλευράς ΕΦΕΤ είναι σε εξέλιξη και καλούνται οι καταναλωτές, οι οποίοι έχουν προμηθευτεί το ανωτέρω προϊόν να μην το καταναλώσουν.

(ΠΗΓΗ "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Έρευνα: Τα αγροτικά προϊόντα "τρέχουν" τις εξαγωγές

Τα αγροτικά προϊόντα - παρά τη σταδιακή μείωση της παραγωγής στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα - ήταν κατά το 2014 τα προϊόντα εκείνα τα οποία έφεραν στο νησί μας περίπου το 50% του συνολικού συναλλάγματος από τις εξαγωγές όλων των κρητικών προϊόντων. Κι αυτό είναι το βασικό και ελπιδοφόρο συμπέρασμα του Συνδέσμου Εξαγωγέων Κρήτης, που έχει στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι πράγματι η κρίση της οικονομίας έπληξε και τις εξαγωγές, αλλά η φθίνουσα πορεία δεν μπόρεσε να ανατρέψει τη δυναμικότητα του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, που συνεχίζει να τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις με τα προϊόντα εκείνα τα οποία στη συνέχεια καταλήγουν στο τραπέζι των Ευρωπαίων, όπως των Γερμανών και τους Ιταλών που είναι... οι καλύτεροι πελάτες μας!

Η "Νέα Κρήτη" δημοσιεύει σήμερα ενδιαφέροντα στοιχεία αλλά και απόψεις, που συμφωνούν ως προς το βασικό συμπέρασμα της ανάγκης μας ως Κρήτη, αλλά και ως λαός, να συνεχίσουμε να παράγουμε προϊόντα, να αυξήσουμε την παραγωγή τους και κατά συνέπεια να καλύπτουμε τις δικές μας ανάγκες και να κάνουμε και εξαγωγές.

Όπως λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Κρήτης Άλκης Καλαμπόκης, «το 2013 ήταν καλύτερη χρονιά από το 2014. Ενώ στο 2014 που το παρακολουθούσαμε μήνα-μήνα, στο πρώτο εξάμηνο οι εξαγωγές μας είχαν μία πτώση 11%. Και το ότι έκλεισε στο 4,28% αυτή η μείωση πρόκειται για ένα πολύ καλό ποσοστό, αν αναλογιστούμε ότι οι πρώτοι μήνες του 2014 είναι οι εξαγωγές του ελαιολάδου της σοδειάς του 2013. Μιας χρονιάς δηλαδή που, όπως όλοι θυμόμαστε, ήταν καταστροφική ως προς το ύψος της παραγόμενης ποσότητας τόσο στην Κρήτη όσο και σε ολόκληρη τη χώρα».

Το 2014 τα έσοδα από τις εξαγωγές των προϊόντων της Κρήτης (βιομηχανικών, βιοτεχνικών και αγροτικών) ανήλθαν στα 536 εκατομμύρια ευρώ, από 560 εκατομμύρια ευρώ το 2013. Επομένως υπήρξε μια απώλεια της τάξεως των 24 εκατομμυρίων ευρώ. «Το κομμάτι των εξαγωγών είναι ένα σημαντικό ανάχωμα στην κρίση. Και όπως βλέπετε και τη διαστρωμάτωση των προϊόντων, το 50% αυτών προέρχεται από τον κλάδο των τροφίμων και των ποτών. Μετά έρχονται τα πλαστικά και τα χημικά που είχαν αύξηση εξαγωγών και το υπόλοιπο μοιράζεται σε διάφορους κλάδους», λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Κρήτης.

«Είναι προφανώς παράγοντας ανάπτυξης και ευημερίας αυτός των εξαγωγών, γιατί απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής παραγωγής, ανεξάρτητα από τη χύμα ή την τυποποιημένη μορφή. Και από τις εξαγωγές έχουμε περίπου μισό δισ. ευρώ στην Κρήτη, ενισχύοντας την τοπική οικονομία. Θεωρώ ότι δεν είναι το νούμερο που μας αναλογεί. Θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερο, αλλά πρέπει από τα λάθη και τις κακές εμπειρίες του παρελθόντος να μάθουμε... Η κρίση ήταν μια ευκαιρία για να μάθουμε, αλλά δε βάλαμε το μυαλό που έπρεπε», τονίζει ο Άλκης Καλαμπόκης.

«Είμαστε εφησυχασμένοι»

Ως ένδειξη εφησυχασμού στην κρίση και όχι προσπαθειών για ένα καλύτερο παραγωγικό και εξαγωγικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Κρήτης το γεγονός ότι «κάνουμε εξαγωγές σε χύμα μορφή στο 75% του ελαιολάδου μας και μόνο στο 25% κάνουμε τυποποίηση». Και όπως λέει παρακάτω, «το 25% τυποποιημένο είναι πολύ καλύτερο από το 5% που ήταν πριν από δέκα χρόνια. Όμως, μπροστά μας, εξακολουθούμε να βλέπουμε το 75%. Άρα έχει δρόμο ακόμη η εξαγωγή. Απλά θα πρέπει να έχουμε μια άποψη της παγκόσμιας αγοράς. Δεν είναι η γειτονιά μας. Είναι η παγκόσμια αγορά. Όπου οι διατροφικές ανάγκες είναι ποικίλες και διαφορετικές.
Πρέπει να σεβόμαστε τον πολιτισμό και τις συνήθειες που έχουν τα άλλα κράτη και να προσπαθούμε να βρούμε εκείνους τους μηχανισμούς ώστε να κάνουμε βατά τα προϊόντα μας σε αυτούς. Και όχι με τις απλουστευμένες λογικές "η Κίνα θα αγοράσει το λάδι της Κρήτης". Η Κίνα έχει έναν πλούσιο διατροφικό πολιτισμό που είναι πολύ ισχυρός και διαχρονικός. Μπορούμε, όμως, με άλλους τρόπους να διεισδύσουμε σιγά-σιγά».

Οι χώρες

Στο μεταξύ, τα στοιχεία του Συνδέσμου Εξαγωγέων Κρήτης δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των κρητικών προϊόντων εισάγεται από τους Γερμανούς. Πρόκειται για το 41%. Ακολουθούν η Ιταλία το 19%, η Βουλγαρία το 6%, η Αυστρία το 4%, η Τσεχία το 4%, το Ηνωμένο Βασίλειο το 4%, η Κύπρος το 3%, οι ΗΠΑ το 2%, οι Κάτω Χώρες (δηλαδή Βέλγιο-Ολλανδία-Λουξεμβούργο) το 2%, η Ισπανία το 2% και οι λοιπές χώρες (μεταξύ των οποίων και η... Κίνα) το 13%.

«Στηρίξτε μας»

Σχολιάζοντας τη δυναμικότητα αυτή του πρωτογενούς τομέα της Κρήτης, παρά τις πολύ μεγάλες μειώσεις της παραγωγής από χρόνο σε χρόνο, ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης λέει στη "Νέα Κρήτη": «Το ότι από το σύνολο των εξαγωγών μας το 50% είναι αγροτικά προϊόντα, αυτό είναι θετικό. Και η κρίση έχει και κάποια θετικά στοιχεία. Ένα από τα θετικά στοιχεία είναι ότι ο κόσμος θα ξαναγυρίσει στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων».

Στο σημείο αυτό ο συνεταιριστής στέλνει προς την κεντρική εξουσία ένα σημαντικό μήνυμα. «Θέτουμε την ανάγκη στήριξης της παραγωγής του πρωτογενούς τομέα. Να μπορέσει ο κόσμος να παράγει. Για να γίνει αυτό που κατά καιρούς όλοι λένε, ότι ο πρωτογενής τομέας είναι μια μηχανή παραγωγής που μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μας να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει φτάσει».
Συνεχίζοντας, ο Ανδρέας Στρατάκης χαρακτήρισε το συνεταιριστικό κίνημα ως ένα βασικό εργαλείο του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα. «Το συνεταιριστικό κίνημα με οποιαδήποτε μορφή, είναι αναγκαίο. Χωρίς συνεταιριστικό κίνημα, χωρίς συνεταιριστικές οργανώσεις, λυπούμαι που το λέω αλλά είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει και παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Το συνεταιριστικό κίνημα δημιουργήθηκε σε εποχές παλιότερες μέσα από την ανάγκη του κόσμου και σήμερα και βέβαια πρέπει να υπάρχει και να συνεχίσει τη λειτουργία του με μια νέα φιλοσοφία και λειτουργία που να είναι προς όφελος και των ίδιων των οργανώσεων αλλά πολύ περισσότερο των ανθρώπων που παράγουν, είτε είναι κτηνοτροφικά προϊόντα είτε είναι αγροτικά προϊόντα».

Υπάρχουν υποδομές στο Ηράκλειο

Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου αναφέρεται ιδιαίτερα, όμως, και στις παραγωγικές μονάδες που υπάρχουν στη διάθεση της οργάνωσης και που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο. «Η Ένωση Ηρακλείου έχει αυτές τις μονάδες, που είναι σίγουρα εργαλεία, τα οποία ευτυχώς έγιναν σε άλλες εποχές, γιατί σήμερα δυστυχώς δεν μπορούν να δημιουργηθούν παραγωγικές μονάδες τέτοιου μεγέθους. Και βέβαια πρέπει αυτές οι μονάδες να στηριχτούν και βέβαια πρέπει να καταλάβει και ο κόσμος όλος ότι είναι ένα εργαλείο δικό του. Είναι μηχανές μέσα από τις οποίες μπορεί να γίνουν η εμπορία, η τυποποίηση, η εμφιάλωση και όλη η επεξεργασία την οποία χρειάζεται το κάθε προϊόν, το λάδι, το σταφύλι, το κρασί μας, για να μπορέσουμε να μπούμε σε αγορές».

Οι νέοι επιστρέφουν στα χωράφια...

Από την πλευρά του, ο αγρότης από τις Αρχάνες Στάθης Καφετζογιαννάκης σχολιάζει τις εξελίξεις αυτές, λέγοντας πως «η νεολαία έχει αρχίσει και γυρίζει πίσω στα χωριά και στα χωράφια των προγόνων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και περισσότερη παραγωγή και περισσότερη εξαγωγή, ενώ έχουμε και τη σταδιακή εκπαίδευση των αγροτών γύρω από τα εξαγώγιμα προϊόντα, είτε είναι αυτά οπωροκηπευτικά, είτε είναι σταφύλια, είτε ελαιόλαδο, είτε είναι οτιδήποτε».

Ωστόσο, ο ίδιος συνεχίζει λέγοντας ότι «δε μας αφήνουν να παράγουμε. Για παράδειγμα, με τις φορολογίες τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Έρχεται η σημερινή κυβέρνηση και βάζει να πληρώνουμε ΦΠΑ ανά τρίμηνο. Αυτό έρχεται να κάνει ακόμα χειρότερο το νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης, που προέβλεπε να καταβάλλουμε το ΦΠΑ μια φορά το χρόνο», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Καφετζογιαννάκης. Καταλήγοντας, ο Αρχανιώτης αγρότης κάνει λόγο για κόστος παραγωγής που είναι "φωτιά" και χωρίς να ληφθούν μέτρα μείωσής του δε θα μπορέσει ο αγροτικός κόσμος να συνεχίσει να παράγει και να αυξήσει και τις παραγωγές των προϊόντων του.

Ελπιδοφόρο μήνυμα

Για το γεγονός ότι το 50% των εξαγώγιμων προϊόντων της Κρήτης είναι αγροτικά προϊόντα, ο αγροτοσυνδικαλιστής Στάθης Φραγκιαδάκης λέει: «Είναι ελπιδοφόρο το μήνυμα. Και νομίζω ότι θα πρέπει να σκύψει και το κράτος και η Περιφέρεια στη στήριξη και την καθοδήγηση της αγροτικής παραγωγής, διότι μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση. Διότι εμείς δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε εύκολα βιομηχανίες. Και το βλέπουμε αυτό, ότι η δική μας βιομηχανία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τη βιομηχανία των τρίτων χωρών. Μας ζητούν να ρίξουμε κι άλλο τους μισθούς των εργατών για να είναι ανταγωνιστική η βιομηχανία μας. Δηλαδή, να φτάσουμε πού; Στον κινεζικό μισθό για να είμαστε ανταγωνιστικοί;».

Ο Στάθης Φραγκιαδάκης αναφέρει επίσης ότι, «όταν η παραγωγή μας στον πρωτογενή τομέα μπορεί και έχει αυτά τα αποτελέσματα σε καιρό κρίσης, όλοι καταλαβαίνουμε τι περιθώρια υπήρχαν και υπάρχουν. Όλο ανακοινώσεις κάνει η Περιφέρεια Κρήτης, προσπαθεί, αλλά όταν δεν έχεις από τα συναρμόδια υπουργεία συγκεκριμένες κατευθύνσεις, δε θα μπορέσει ποτέ ούτε η Περιφέρεια, ούτε ο αγρότης να μπει σε μια γραμμή παραγωγής η οποία να είναι ελπιδοφόρα».

Καταλήγοντας, ο συνδικαλιστής τονίζει: «Τώρα, κάνουμε εξαγωγές σε αυτά που έχουμε και σε αυτά που προσπαθεί ο καθένας μόνος του. Αυτό, όμως, δεν είναι το μέλλον. Το μέλλον υπάρχει όταν υπάρχει στρατηγική. Και στρατηγική από το υπουργείο δεν υπάρχει. Και όσες προσπάθειες και να θέλει να κάνει η Περιφέρεια Κρήτης, σκοντάφτουν στη συνέχεια σε κανονισμούς και νόμους του κεντρικού κράτους και παραμένουν μόνο σχέδια και λόγια σε επίπεδο Περιφέρειας».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)

Η ιστορία ενός παλιού οικοδόμου - Ο Γιώργος Λαπράκης αναπολεί τις παλιές καλές εποχές

"Το σφυρί, το πηλοφόρι, το μυστρί"... Τα έπαιρνε και τράβαγε για την οικοδομή. Άφηνε τα θρανία της δευτέρας γυμνασίου και το διάβασμα και ανέβαινε στη σκαλωσιά, χωρίς να φοβηθεί τη δουλειά, που στα 18 του την είχε πλέον μάθει και δούλευε κανονικά. Ούτε την κούραση υπολόγιζε τότε, ούτε τη βλάβη στον οργανισμό από τα τσιμέντα και τα άλλα χημικά, που ευθύνονται για την αναπηρία των περισσότερων συνταξιούχων οικοδόμων.

Ο Γιώργος Λαμπράκης μάς ταξίδεψε χθες στα γεγονότα προηγούμενων δεκαετιών, στις λεγόμενες "χρυσές εποχές για την οικοδομή", ενώ βουρκώνοντας μας μίλησε για την εξέλιξη της δουλειάς, του μεροκάματου και της ασφάλισης από τη δεκαετία του 1960 μέχρι και σήμερα, κάνοντας λόγο για «κατάντια», που δε θα περίμενε κανείς παλιότερα ότι θα έβλεπε να συμβαίνει!

Μια ζωή στα συλλαλητήρια, στις αίθουσες των συνελεύσεων των οικοδόμων και γενικά των εργατών, θυμάται ο κυρ Γιώργος ότι υπήρχε πολύ κυνηγητό από τα "όργανα της τάξης" μέχρι και το 1982. Αλλά ο κλάδος των οικοδόμων ήταν τόσο ισχυρός, που τόσο η Χούντα όσο και οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά τον αντιμετώπιζαν με δέος, υποχωρώντας πολλές φορές απέναντι στις διεκδικήσεις του, γιατί ήξεραν ότι με τους οικοδόμους δεν μπορούσαν να τα βάλουν εύκολα.

«Χρόνια οικοδομής»

Αλλά πέρα από τα "πέτρινα χρόνια", που ο ίδιος πριν περάσει στο ΠΑΣΟΚ ως συνδικαλιστής της ΕΣΑΚ (ΚΚΕ) τότε τα έζησε από πολύ κοντά, ο Γιώργος Λαμπράκης μας μίλησε και για τα «καλά χρόνια της οικοδομής».

«Εγώ μπήκα στη δουλειά στη δευτέρα γυμνασίου. Ήταν το 1964. Μπήκα μαθητής. Στα 18 μου είχα μάθει τη δουλειά. Δούλευα κανονικά τεχνίτης από το 1967. Από το 1960 η πιο βαριά βιομηχανία που είχε η Ελλάδα ήταν η οικοδομή. Και ιδιαίτερα από το 1970, όταν άρχισαν οι αντιπαροχές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο, η οικοδομή συντηρούσε 180 επαγγέλματα, χωρίς τους εξωγενείς»...

Ως εξωγενείς, ο κ. Λαμπράκης αναφέρει τους μαθητές των γυμνασίων τα καλοκαίρια που έκλειναν τα σχολεία, φοιτητές που "έκαναν" χαρτζιλίκι από την οικοδομή αλλά και τους ξενοδοχοϋπαλλήλους που, κλείνοντας τα ξενοδοχεία, απασχολούνταν στην οικοδομή. «Και οι εργολάβοι προτιμούσαν τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, διότι επιδοτούνταν από τον ΟΑΕΔ και δεν είχαν την υποχρέωση το χειμώνα να τους βάλουν ένσημα, απασχολώντας τους στην οικοδομή. Συνήθως οι μεγάλοι εργολάβοι εκμεταλλεύονταν αυτό το προνόμιο», θυμάται ο παλαίμαχος συνδικαλιστής.

«Όποιος ήθελε να "κάνει" χαρτζιλίκι έλεγε... "πού θα πάμε, στην οικοδομή". Ήταν δηλαδή η καλύτερη δουλειά», λέει παρακάτω.

Σκληρή δουλειά

Στο ερώτημά μας για τη δουλειά αυτή εκείνα τα χρόνια, ο κυρ Γιώργος θυμάται... «Αντέχαμε. Γιατί τότε ήταν οι κλιματολογικές συνθήκες τέτοιες που δεν είχαμε τότε αρρώστιες από τη διατροφή, για παράδειγμα. Αλλά αργότερα μας έβγαιναν τα προβλήματα από τα χημικά που χρησιμοποιούμε στην οικοδομή. Το τσιμέντο. Τα διαλυτικά που βάζουμε για να αραιώσουμε το χρώμα και όλα αυτά, με συνέπεια το μεγαλύτερο ποσοστό των συνταξιούχων οικοδόμων να είναι με αναπηρική σύνταξη λόγω αρρώστιας». Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά τα χημικά. «Από το 1960 μέχρι το 1990 τα περισσότερα δημόσια κτήρια είχαν αμίαντο. Και όπως γνωρίζουμε, ο αμίαντος είναι καρκινογόνος. Και βλέπουμε το παράδοξο οι οικοδόμοι να είναι κανονικοί συνταξιούχοι μόνο σε ένα 10 με 20% και οι άλλοι να έχουν βγει στη σύνταξη με συντάξεις αναπηρίας», λέει χαρακτηριστικά.

Ο Γιώργος Λαμπράκης μας ταξιδεύει στις λεγόμενες "χρυσές εποχές για την οικοδομή" ενώ βουρκώνοντας μας μίλησε για την εξέλιξη της δουλειάς, του μεροκάματου και της ασφάλισης, κάνοντας λόγο για κατάντια

Εργατικά ατυχήματα

Αλλά μέχρι και το 1985 οι εργάτες στις οικοδομές, εργατοτεχνίτες, βοηθοί και μαθητευόμενοι, μπορούσαν να πάνε στη δουλειά με... σαγιονάρες! «Μόνο από το 1985 και μετά άρχισαν τα μέτρα προστασίας να είναι υποχρεωτικά. Μέχρι τότε δεν υπήρχε ούτε μηχανισμός ελεγκτικός να ελέγχει τα μέτρα προστασίας. Αποτέλεσμα, να πηγαίνουμε στην οικοδομή με τη σαγιονάρα, αν και ήταν γεμάτη από καρφιά. Μετά άρχισαν και μας υποχρέωναν να βάζουμε άρβυλα, να βάζουμε κράνη, να βάζουμε ζώνες ασφαλείας... Αυτά όλα άρχισαν από το 1985, παρά το γεγονός ότι στο βωμό του "πώς θα οικονομήσουμε περισσότερα", ειδικά οι εργολάβοι, δεν τα τηρούσαν όσο θα έπρεπε», προσθέτει ο Γιώργος Λαμπράκης. «Και εκεί έχει ευθύνη και το κράτος, που από τότε δεν είχε προβλέψει στην έκδοση αδείας να υπάρχει ο επιβλέπων μηχανικός που θα φέρει την ευθύνη για τα μέτρα ασφαλείας»...

Έβαζαν μέσο για να βρουν τεχνίτες… «Δίνω τόσα»

Όταν ξεκίνησε η μεγάλη οικοδόμηση της Αθήνας, έφευγαν οι οικοδόμοι από το Ηράκλειο και πήγαιναν στην Αθήνα για να βρουν μεροκάματο. Ο Γιώργος Λαμπράκης θυμάται: «Καθόμασταν στο "Μέγα Αλέξανδρο", το περίφημο καφενείο της Ομόνοιας, και στην πλατεία Κοτζιά και πίναμε καφέ. Και θυμάμαι το 1970 μέχρι και το 1974 να έρχονται οι εργολάβοι να ψάχνουν να βρουν εργατοτεχνίτες. Και έβλεπες το παράδοξο να έχει την τσάντα δίπλα και να έχει έξω γραμμένη την τιμή του ημερομισθίου. Και έγραφε και δίπλα «αν σου αρέσει, αλλιώς να μη με απασχολήσεις»! Και έβαζαν και μέσον οι εργολάβοι την εποχή εκείνη για να βρουν τεχνίτες. Γιατί την εποχή εκείνη δεν είχαν ξένους μετανάστες. Ήταν καθαρά όλοι Έλληνες».

Βέβαια, τότε υπήρξε "έκρηξη" οικοδομής και στα αυθαίρετα. Μάλιστα, ο πιο καλός "σιδεράς" ήταν εκείνος που το χέρι του δούλευε σαν "τανάλια". Και "σιδέρωνε" την οικοδομή πολύ γρήγορα για να μην προλάβει η Αστυνομία να πάρει χαμπάρι την αυθαίρετη εργασία. Όταν κάποιες φορές κατέφτανε η Αστυνομία, ο "σιδεράς" πηδούσε σε ύψος δύο-τριών μέτρων από την ταράτσα της οικοδομής και γινόταν καπνός...

Η εποχή των παχιών αγελάδων: «Ποιες προσφορές;»

Ο Γιώργος Λαμπράκης θυμάται ότι τα μεγαλύτερα θύματα την περίοδο της δεκαετίας του '70 στις αυθαίρετες οικοδομές ήταν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες. «Δεν τολμούσες τότε να πας σε έναν εργολάβο και να μην του δώσεις τη δουλειά. Αν έπαιρνες προσφορές, τότε οι προηγούμενοι εργολάβοι, που δεν είχες βάλει, δε σε άφηναν να χτίσεις. Κάθε τρεις και λίγο ερχόταν το "100", μόλις άρχιζε η δουλειά»!

Οι εποχές που χαρακτηρίζονταν για τους οικοδόμους ως "εποχές των παχιών αγελάδων" άρχισαν μετά τη μεταπολίτευση. «Ήταν η μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία, την υποτίθεται δημοκρατία. Ειδικά ο κόσμος που ζούσε σε αγροτικές περιοχές, μόλις έπεσαν τα λεφτά από τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, ερχόταν στις πόλεις και έχτιζε σπίτια για τα παιδιά τους. Θυμάμαι περίοδο που δουλεύαμε στην οικοδομή μέχρι τις 3-4 το πρωί! Και εκεί ήταν και η καταστροφή των πόλεων, γιατί τα κάναμε όλα μπετόν. Να μην αφήσουμε πράσινο, να μην αφήσουμε χώρο, ούτε για εκκλησία, ούτε για πάρκο, ούτε για δρόμο, ούτε για σχολείο. Και βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα με τους δυνατούς σεισμούς, να κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή, αφού δεν έχουμε διαφυγή από πουθενά», λέει χαρακτηριστικά.

Δυνατός συνδικαλισμός

Ο Γιώργος Λαμπράκης θυμάται όμως, επίσης, ότι λόγω της αγανάκτησης του κόσμου μετά την επτάχρονη δικτατορία οι Έλληνες κατέφευγαν στα σωματεία τους για να βρουν λύσεις. «Και αν το δούμε συνδικαλιστικά, ο κλάδος μας κέρδισε πολλά από εκείνη την περίοδο. Για παράδειγμα, κερδίσαμε το πενθήμερο, που συνοδευόταν με 20% στα ένσημα. Πήρε κάποια προνόμια ο κλάδος, όχι γιατί τον αγαπούσαν. Τον φοβόντουσαν. Όλες οι κυβερνήσεις μας φοβόντουσαν, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, γιατί έχει χαθεί η αξιοπιστία των ίδιων των συνδικαλιστών και των οργανώσεών τους. Και δεν μπορούμε πια να πείσουμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους»...

Στο σημείο αυτό κάνει λόγο για κυνηγητά που έληξαν το 1982. «Κάναμε συνελεύσεις και λέγαμε πως όποιοι δεν είναι οικοδόμοι να αποχωρήσουν απ' την αίθουσα. Και το λέγαμε αυτό, διότι είχαμε πάντα ασφαλίτες με πολιτικά, που μετά το πέρας της συνέλευσης ειδοποιούσαν τους συνδικαλιστές να παρουσιαστούν στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα»!

Διαμαρτυρία: Το χτίσιμο του ΙΚΑ... στη Ν. Αλικαρνασσό

Και βέβαια, δεν μπορούσε να μην αποτελεί σταθμός στην πορεία του Γιώργου Λαμπράκη η χρονιά του 2002, όταν συμμετείχε στην κίνηση διαμαρτυρίας με τον τότε πρόεδρο του ΕΚΗ Γιώργο Σκουλατάκη, να χτίσουν τοιχίο κλείνοντας συμβολικά την είσοδο του ΙΚΑ στη "Ν. Αλικαρνασσό.

Γελώντας, ο κ. Λαμπράκης λέει ότι τότε οι χτίστες και ο πρόεδρος του ΕΚΗ παραπέμφθηκαν σε δίκη με την κατηγορία της ανέγερσης τοιχίου χωρίς... άδεια οικοδομής! «Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο το κτήριο του ΙΚΑ Ν. Αλικαρνασσού ήταν... αυθαίρετο»...

Η κατρακύλα

Έχει πολύ μεγάλη σημασία η ενημέρωση που μας έγινε από τον παλαίμαχο οικοδόμο-συνδικαλιστή για την πορεία των μεροκάματων και των ενσήμων των οικοδόμων από το 1960 μέχρι και σήμερα. Συγκεκριμένα, το 1960 ο εργατοτεχνίτης έπαιρνε μεροκάματο από 140 έως 150 δραχμές. Και 80 δραχμές ο ανειδίκευτος εργάτης. Μία απότομη αύξηση σημειώνεται το 1970, όταν τα μεροκάματα κυμαίνονταν από 500 έως 700 δραχμές και από 300 έως 350 δραχμές στον ανειδίκευτο εργάτη.

Και το 1980 το μεροκάματο διαμορφώνεται στις 1.500 δραχμές στον εργατοτεχνίτη και 1.000 δραχμές στον ανειδίκευτο εργάτη. Από το 1985 και μετά έχουμε αύξηση του μεροκάματου μέχρι και το 1995 γύρω στις 15.000 δραχμές με τριετίες για τον εργατοτεχνίτη και γύρω στις 10.000 δραχμές στον ανειδίκευτο εργάτη.

Τα μεροκάματα αυτά ισχύουν μέχρι και το 1999, ενώ το 2000 το μεροκάματο έφτασε τις 17.000 δραχμές. Όταν λοιπόν μπήκαμε στην ευρωζώνη, άρχισε η μεγάλη πτώση του μεροκάματου των οικοδόμων. Έτσι ο εργατοτεχνίτης με 4-5 τριετίες βλέπει ξαφνικά το μεροκάματο να πέφτει στα 40-60 ευρώ και ο ανειδίκευτος στα 30-35 ευρώ τη μέρα. Και η μεγαλύτερη κατρακύλα αρχίζει μετά το 2009, οπότε και τα μεροκάματα διαμορφώνονται μόλις στα 35 ευρώ (στην καλύτερη περίπτωση) για τον εργατοτεχνίτη και πιο κάτω για τον ανειδίκευτο εργάτη, αφού πλέον υπογράφονται για το χώρο της οικοδομής ατομικές συμβάσεις.

Αλλά και στα ένσημα... Όπως λέει ο κ. Λαμπράκης, το ένα ένσημο στην οικοδομή στην περίοδο 1990-2002 ήταν στα 88 ευρώ (αν μιλήσουμε με ευρώ). Και στα 46 ευρώ του βοηθού. Και στα 40 ευρώ του ανειδίκευτου εργάτη. Και τώρα το ένσημο δεν ξεπερνά τα 36 ευρώ για ασφαλισμένο με 7 τριετίες ο εργατοτεχνίτης, και ο ανειδίκευτος εργάτης όπως και ο βοηθός έχει ένσημο μόλις 22 ευρώ.

«Μέχρι να μπούμε στο ευρώ», όπως λέει, «παίρναμε 15 και 17 χιλιάρικα. Και ήρθε το ευρώ και όταν κάναμε τη μετατροπή από δραχμές σε ευρώ ευνοήθηκαν πάλι οι μεγαλοεργολάβοι, οι μάντρες των οικοδομικών υλικών κ.λπ. Ο εργατοτεχνίτης στην καλύτερη περίπτωση να έπαιρνε 40 ευρώ μεροκάματο»!

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)

Ποια θάλασσα είναι αρκετά μεγάλη, για να χωρέσει τον καημό που μάζεψε η ψυχή...

ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ. ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ...


Πες μου πού πήγε ο 
Αύγουστος με τα καμπαναριά του
Το γέλιο σου που γέμιζε το σπίτι μας βροχή
Τώρα μας δίνει ο άνεμος γυμνή την αγκαλιά του
Ω πρόσωπο που σκέπασε με μάρμαρο τη γη

Πόσα σβησμένα βλέμματα κοιτάνε όταν κοιτάζεις
Πόσα δεμένα στόματα μιλάνε όταν μιλάς
Ήταν του ήλιου η δύναμη το ρόδο που ωριμάζει
Κλειστά παραθυρόφυλλα τα στήθια που αγαπάς

Είναι καρδιές που μάθαμε σαν γράμματα ανοιγμένα
Είναι τραπέζια όπου κανείς δε θα καθίσει πια
Μια μουσική πανάκριβη που γράψανε για σένα
Τόσες χιλιάδες δάχτυλα για τελευταία φορά

Εσάς που πήρε ο θάνατος βαριά στα δάχτυλά του
Από τα μάτια σας η αυγή πηγάζει σαν νερό
Άστρα σε κάθε μέτωπο και φως τ’ ανάστημά του
Καμιά ζωή δε γράφεται χωρίς το δάκρυ αυτό

Ακουμπισμένες δυο εποχές η μια κοντά στην άλλη
Ω πρόσωπο που φώτισε μια μακρινή αστραπή

Ποια θάλασσα ποια θάλασσα θα `ναι αρκετά μεγάλη
Για να χωρέσει τον καημό που μάζεψ’ η ψυχή;

Σα μυθικό τριαντάφυλλο μια νύχτα ο κόσμος κλείνει
Είναι η πόρτα όπου κανείς δε θα περάσει πια
Είναι του δήμιου η ταραχή του ήρωα η γαλήνη
Ο ποταμός που κύλησε σαν έσπασε η καρδιά

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ "2H MATIA" - ΚΡΗΤΗ ΤV "H σωτηρία της αγροτικής οικονομίας"

Χωρίς διατροφική δεν υπάρχει ούτε εθνική ανεξαρτησία. Και σήμερα η χώρα μας τελεί υπό τεράστια εξάρτηση στον τομέα των τροφίμων. Και αυτό ήταν το επακόλουθο του λανθασμένου εξαγωγικού προσανατολισμού της χώρας μας από την αντιπολίτευση και μετά, μέσα από τις κατευθύνσεις της πρώην ΕΟΚ και νυν Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες. 

Κρούσμα λεϊσμανίασης...σε άνθρωπο!

«Μία ίωση θα είναι, που θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει», πίστεψε ο οικογενειάρχης Δημήτρης Σαρρής, που διαμένει με την οικογένειά του στην περιοχή των Βασιλειών και διατηρεί υπαίθριο μανάβικο. Όμως ο πυρετός, αντί να πέσει, δυνάμωνε διαρκώς. Χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 35 ολόκληρες μέρες στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου με πολύ υψηλό πυρετό, για να διαπιστωθεί τελικά ότι η περιπέτειά του ξεκίνησε από το τσίμπημα μιας σκνίπας!

Δεν ήταν όμως μία συνηθισμένη σκνίπα, αφού μάλλον είχε πρώτα τσιμπήσει ένα σκύλο που έπασχε από λεϊσμανίαση! Μετά από χρόνια, νέο κρούσμα λεϊσμανίασης σε... άνθρωπο σημειώθηκε στην Κρήτη και αυτή τη φορά, στις Βασιλειές, που ως περιοχή "υποφέρει" από τα αδέσποτα. Έχει όμως και φιλόζωους κατοίκους, που είτε για λόγους συντροφιάς είτε για λόγους φύλαξης, έχουν στο χώρο τους, σε αυλές αλλά και μέσα στο σπίτι, σκύλους που, όσο και αν τους φροντίζουν, ο κίνδυνος καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.

Η περιπέτεια

Ο Δημήτρης Σαρρής, που διατηρεί υπαίθριο μανάβικο στη λεωφόρο Εθνικής Αντίστασης των Βασιλειών, χρειάστηκε να νοσηλευτεί 35 ημέρες στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου με ιδιαίτερα υψηλό πυρετό, μέχρι να αποδειχτεί στα εργαστήρια των γιατρών πως η ασθένειά του ήταν η λεϊσμανίασή και για την καταπολέμησή της χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και συγκεκριμένο μείγμα αντιβιοτικών, το μόνο που κατάφερε να "σκοτώσει" το βακτήριο, για να γλιτώσει ο άνθρωπος αυτός.

Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος μιλώντας στη "Νέα Κρήτη", «ανησυχήσαμε οικογενειακώς όταν είδαμε ότι ο πυρετός δε σταματούσε. Μας έλεγαν πως επρόκειτο για πνευμονία. Ότι επρόκειτο για κάποια ίωση σοβαρή. Και γενικά δεν μπορούσε να πάει το μυαλό μας πως όλα ξεκινούσαν μετά το τσίμπημα μιας σκνίπας. Όταν πια σοβάρεψαν τα πράγματα, πήγα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όπου και μου έκαναν εισαγωγή, αλλά, αφού πρώτα και εκεί μου έλεγαν αρχικά πως ήταν μία απλή ίωση».

Στα 39,5 ο πυρετός

Στο σημείο αυτό, ο Δημήτρης Σαρρής μας λέει ότι ο πυρετός ήταν διαρκώς γύρω στα 39 με 39,5. «Και φανταστείτε ότι αυτός ο πυρετός ήταν χωρίς να πέφτει για περισσότερες από 30 μέρες. Αρχές του Μάρτη ξεκίνησε η περιπέτειά μου αυτή και κράτησε συνολικά επί 35 μέρες. Στην αρχή ένας γιατρός που επισκέφτηκα έξω μού έκανε διάγνωση για πνευμονία. Πήρα την αντιβίωση, δεν έκανε κάτι. Πήρα στη συνέχεια πιο ισχυρή αντιβίωση. Και αφού πήγα στο νοσοκομείο, μου έκαναν εξετάσεις και μου είπαν ότι πρόκειται για μία απλή ίωση. Αλλά, μετά που ξαναπήγα, γιατί ο πυρετός δεν έπεφτε, μου έκαναν εισαγωγή και μου πήραν μυελό των οστών. Από την εξέταση εκείνη φάνηκε πως ήταν λεϊσμανίαση».

Οι γιατροί τότε ενημέρωσαν τον Δημήτρη Σαρρή πως είχε αρρωστήσει από λεϊσμανίαση, που του τη μετέφερε μια μολυσμένη σκνίπα. Ωστόσο, είχε πρηστεί το συκώτι του, είχε μεγάλη απώλεια βάρους και είχαν "τρελαθεί" και οι τιμές στο αίμα του. Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά να φοβηθεί πολύ, ανησυχώντας για τα χειρότερα... Ο ίδιος μάλιστα σχολίασε το πάθημά του, λέγοντάς μας πόσο άτυχος στάθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού μέσα στην παγωνιά του Μαρτίου βρέθηκε μία σκνίπα, που κι αυτή να είναι μολυσμένη και να τύχει να τον τσιμπήσει.

«Σπάνιες περιπτώσεις»

Όπως εξηγεί στη "Νέα Κρήτη" και ο γνωστός κτηνίατρος Μανόλης Σουρανάκης, πρόκειται για σπάνια κρούσματα να προσβληθεί άνθρωπος από λεϊσμανίαση, που ως ασθένεια θερίζει τα σκυλιά και ιδιαίτερα τα αδέσποτα που είναι απροστάτευτα. «Είναι βέβαια γνωστή ζωοανθρωπονόσος από παλιά η λεϊσμανίαση. Αλλά είναι σπάνιο να προσβληθεί άνθρωπος. Φανταστείτε ότι το 25% των σκυλιών είναι "θετικά" στην Ελλάδα, δηλαδή έχουμε πάνω από 100.000 "θετικά" στην Ελλάδα κάθε χρόνο, αλλά ετησίως αρρωσταίνουν γύρω στους 50 κατά μέσο όρο άνθρωποι. Αυτό σημαίνει ότι η λοίμωξη στους ανθρώπους είναι σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα».

Στο σημείο αυτό, ο κ. Σουρανάκης δίνει απάντηση στο ερώτημα γιατί αρρωσταίνουν τόσο πολύ οι σκύλοι και δεν αρρωσταίνουν οι άνθρωποι. «Υπάρχουν δύο απαντήσεις, ουσιαστικά. Η μία είναι ότι το είδος των σκνιπών που έχουμε στην Ελλάδα αρέσκονται να τσιμπάνε το σκύλο και όχι τον άνθρωπο. Άρα σπανίως πάνε να φάνε αίμα ανθρώπου. Και η δεύτερη εξήγηση είναι ότι λειτουργεί διαφορετικά το αμυντικό σύστημα του ανθρώπου απ' ό,τι του σκύλου. Αλλά και για τους σκύλους τους ίδιους, αυτούς καθαυτούς, εξαρτάται το είδος της ανοσίας το οποίο αναπτύσσεται. Διότι, λογικά, ένας σκύλος σε όλη του τη ζωή αποκλείεται να μη μολυνθεί από μια μολυσμένη σκνίπα. Αλλά δεν αρρωσταίνουν όλοι οι σκύλοι».

Αλλά ξεκαθαρίζει ο κ. Σουρανάκης ότι συνήθως λεϊσμανίαση παθαίνουν οι άνθρωποι που στη δεδομένη χρονική στιγμή τσιμπήματος από τη μολυσμένη σκνίπα ήταν πεσμένο το ανοσοποιητικό τους σύστημα, είτε επειδή ήταν ήδη άρρωστοι από κάποια ίωση, είτε επειδή κάνουν θεραπείες για χρόνιες παθήσεις. Όμως, όπως αποδεικνύεται πλέον στην πράξη, αυτό δεν είναι απόλυτο.

«Κατά την άποψη τη δική μου, δεν έχει ψαχτεί όσο θα έπρεπε το θέμα της μόλυνσης των ανθρώπων», λέει ο Ηρακλειώτης κτηνίατρος, που καταλήγει λέγοντας ότι η μόλυνση μεταφέρεται αποκλειστικά και μόνο από συγκεκριμένη σκνίπα, που αφού τσιμπήσει το σκύλο (σπανιότατα και γάτα) που είχε το πρωτόζωο, το λαμβάνει, το επεξεργάζεται στον οργανισμό του και το μετατρέπει σε μορφή, που μολύνει και τον οργανισμό του ανθρώπου.

Σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΕΛΠΝΟ, η υψηλότερη μέση ετήσια δηλούμενη επίπτωση της νόσου στην Κρήτη καταγράφηκε την πενταετία 2005-2009 και συγκεκριμένα καταγράφηκαν 8 κρούσματα από τα 55 που είχαν καταγραφεί σε πανελλαδικό επίπεδο.

Να γίνουν προσπάθειες για το θέμα των αδέσποτων και......Πρέπει να αρχίσουν ψεκασμοί στις Βασιλειές

Το ζητούμενο είναι τώρα, μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης από τη "Νέα Κρήτη", να αρχίσουν ψεκασμοί στις Βασιλειές κατά των κουνουπιών και των σκνιπών, ενώ καλό θα είναι να ενταθούν και οι προσπάθειες αντιμετώπισης του φαινομένου των αδέσποτων, που τόσο στην περιοχή αυτή όσο και σε άλλες περιοχές της Κρήτης αποτελούν κυριολεκτικά μάστιγα. Και βέβαια, οι ιδιοκτήτες των σκυλιών και των γατών θα πρέπει να χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που προβλέπονται για την προστασία των ζώων τους, για να συμβάλλουν ο καθένας από τη δικιά του πλευρά στην προστασία της δημόσιας υγείας.

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)

Παιχνίδια πολυεθνικών πίσω από τα σεμινάρια - Υπόθεση "βόμβα"!

Σε απαγόρευση της παραγωγής προϊόντων καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια η κατά τα λοιπά σωστή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελεί και νόμο του ελληνικού κράτους, για τα σεμινάρια των επαγγελματιών αγροτών γύρω από τα φυτοφάρμακα. 

Η "Νέα Κρήτη" παρουσιάζει σήμερα σοβαρές καταγγελίες και εύλογους προβληματισμούς στο χώρο των επιστημόνων και των αγροτών, που δεν καταλαβαίνουν, όπως λένε, γιατί θα πρέπει για τον αγρότη που δε θα καθίσει στο θρανίο και μάλιστα σε σύντομο χρονικό περιθώριο που του δίνουν, και που του ζητούν να πληρώσει κιόλας το κόστος των σεμιναρίων, να του αφαιρείται το δικαίωμα για πάντα της αγοράς φυτοφαρμάκων.

Κατά συνέπεια πιστεύουν πως πίσω από αυτές τις μεθοδολογίες βρίσκονται οι πολυεθνικές, που δε σταμάτησαν ποτέ εδώ και δεκαετίες να προσπαθούν να ελέγξουν την παγκόσμια αγορά και τη διατροφή του ανθρώπου!

 

Όλες τις πλευρές αυτής της σοβαρής υπόθεσης, που δεν την έχουν αντιληφθεί μέχρι στιγμής οι αγρότες, αλλά έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο μέλλον του επαγγέλματός τους, επιχειρεί να αναδείξει η "Ν.Κ." σήμερα. Ο επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ερευνών "Δημόκριτος", πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών και του ΕΦΕΤ Νίκος Κατσαρός, καλεί τη σημερινή κυβέρνηση, που δεν κατήργησε το σχετικό νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης, να απαντήσει σε πολλά και σημαντικά ερωτήματα.

«Υπάρχουν πάρα πολλά κενά για το λόγο που γίνεται αυτό. Αν είναι υποχρεωτικό από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πότε έχει εκδοθεί αυτή η οδηγία ότι θα πρέπει να παρακολουθούν σεμινάρια και να παίρνουν πιστοποιήσεις αυτοί που θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουν. Τι γίνεται με τα φυτοφάρμακα που υπάρχουν στη χώρα μας και έχουν έρθει από τρίτες χώρες. Εάν ισχύει και γι' αυτά, και τελικά προκαλεί πάρα πολλές ανησυχίες αυτό το θέμα και είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να δώσει σαφείς και τεκμηριωμένες απαντήσεις γύρω απ' το τι ακριβώς συμβαίνει».

Στο σημείο αυτό, ο Νίκος Κατσαρός ξεκαθαρίζει τη θέση του, καθώς πάντοτε ήταν υπέρμαχος της μείωσης στη χρήση των φυτοφαρμάκων και της ορθολογικής και λελογισμένης χρήσης τους. «Άλλο είναι αυτό και άλλο είναι το να εκπαιδεύονται πάνω σε συγκεκριμένα φυτοφάρμακα και να παίρνουν πιστοποιήσεις μόνο σε αυτά και όχι σε άλλα»...

Στο ερώτημά μας αν ο ίδιος εκτιμά ότι, μέσα από τους φορείς που θα παρέχουν τα σεμινάρια, οι πολυεθνικές των φυτοφαρμάκων θα επιβάλλουν τις πολιτικές τους, ο επιστημονικός συνεργάτης του "Δημόκριτου" απαντάει: «Υπάρχουν πάρα πολλά κενά στην ενημέρωση του κόσμου και στην ενημέρωση όλων μας. Αλλά την ευθύνη για την αβεβαιότητα αυτή την έχει η κυβέρνηση».

Διατροφικός έλεγχος

Τι θα γίνει, λοιπόν, για τους επαγγελματίες εκείνους αγρότες που δε θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της Πολιτείας; Η "Νέα Κρήτη" παρουσιάζει σήμερα βασικά σημεία του σχετικού ΦΕΚ με Αριθμό Φύλλου 1883 και ημερομηνία έκδοσης 1 Αυγούστου 2013, όπου γίνεται η εξής αναφορά για την υποχρεωτικότητα του μέτρου: «Οι επαγγελματίες χρήστες γεωργικών φαρμάκων υποχρεούνται να κατέχουν πιστοποιητικό γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων στα θέματα του Παραρτήματος Β του Ν. 4036/2012 (Α' 8), όπως κάθε φορά ισχύει, για να μπορούν να προμηθεύονται μετά τις 26 Νοεμβρίου 2015 φυτοπροστατευτικά προϊόντα εγκεκριμένα για επαγγελματική χρήση».

Το ερώτημα είναι, βέβαια, ποια κριτήρια βάζει ο νόμος για το διαχωρισμό του αγρότη σε επαγγελματία και ερασιτέχνη. Έχει ενδιαφέρον μάλιστα και η αμέσως παρακάτω αναφορά, ότι «η κατοχή πτυχίου γεωπόνου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΑΕΙ) ή πτυχίου Τμήματος Φυτικής Παραγωγής ή Τμήματος Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας ή Τμήματος Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας της Σχολής Γεωπονίας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) ή ισότιμου πτυχίου ή διπλώματος αντίστοιχων ειδικοτήτων σχολών κράτους-μέλους της Ε.Ε. ή χωρών εκτός Ε.Ε. επέχει θέση πιστοποιητικού γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων αορίστου ισχύος».

Να λοιπόν με ποιον τρόπο θα βγουν εκτός παραγωγικής διαδικασίας κάποιοι - προφανώς οι περισσότεροι αγρότες - επειδή δε θα πάνε να... μάθουν γράμματα τώρα στα γεράματα... Ο επιστημονικός συνεργάτης του "Δημόκριτου" Νίκος Κατσαρός λέει χαρακτηριστικά: «Άρα, αν δεν παρακολουθήσει ο αγρότης αυτά τα σεμινάρια, δε θα έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει αυτά τα φυτοφάρμακα; Αν είναι έτσι, τότε μήπως θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει άλλον, που θα έχει το σχετικό πιστοποιητικό, για να έρθει στο δικό του αγρό και να διαχειριστεί αυτά τα φυτοφάρμακα; Και να πληρώνει και επιπλέον χρήματα σε αυτόν τον εξουσιοδοτημένο; Το θέμα είναι πραγματικά μεγάλο. Και υπάρχει και μια αδυναμία μέχρι τώρα για να μας δώσουν υπεύθυνες απαντήσεις, όποιος είναι ο αρμόδιος για την ενημέρωση αυτή».

«Καλοστημένο σχέδιο»

Η "Ν. Κρήτη" σκόπιμα επικοινώνησε για την υπόθεση αυτή και με ιδιώτες γεωπόνους, που καλούνται να εφαρμόσουν αυτό το σοβαρό νόμο, χωρίς να τον γνωρίζουν! Ο τεχνολόγος γεωπόνος Άρης Κοζής υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται για μια καλοπροαίρετη και θεμιτή προσπάθεια ελέγχου της χρήσης των φυτοφαρμάκων για την ορθολογική χρησιμοποίησή τους από τους παραγωγούς. Αλλά είναι ένα μεγάλο, παλιό και καλοστημένο σχέδιο των πολυεθνικών, για να ελέγξουν την αγορά, να επιβάλλουν τα δικά τους φυτοφάρμακα μέσω αυτών των σεμιναρίων και στο τέλος να ελέγξουν και τη διατροφή του κόσμου.

«Οι πολυεθνικές, μέσω της διατροφικής αλυσίδας, θέλουν να ελέγξουν τα πάντα. Και γι' αυτό γίνεται από πέρυσι η καταγραφή των φαρμάκων με ΑΦΜ και ονοματεπώνυμο του επαγγελματία αγρότη που θα τα αγοράσει. Και το δεύτερο θέμα είναι ότι δε θέλουν πολλούς παραγωγούς μικρούς. Θέλουν τσιφλικάδες πλέον. Αυτή είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η παγκοσμιοποίηση. Και θέλουν μεγάλους αγρότες. Τους μικρούς θέλουν να τους αφανίσουν. Γι' αυτό γίνονται και οι μειώσεις στις επιδοτήσεις», καταγγέλλει ο Αριστείδης Κοζής, καταλήγοντας ότι κανείς δε θα ήταν αντίθετος με μια σωστή κατάρτιση του αγροτικού κόσμου. Όχι όμως με αυτόν τον τρόπο. Και βέβαια, θεωρεί ως απαράδεκτο και το γεγονός ότι ο αγρότης πρέπει να βάλει το χέρι του στην τσέπη για να παρακολουθήσει τα σεμινάρια αυτά. Εξάλλου, δηλώνει βέβαιος ότι μέσα από τα σεμινάρια αυτά οι πολυεθνικές θα προωθούν τα φυτοφάρμακά τους, τα οποία και θα αποσύρουν κατά διαστήματα, επιβάλλοντας στους αγρότες να κάνουν χρήση των καινούργιων σκευασμάτων που θα βγάζουν στην αγορά.

Εξάλλου, τονίζει ότι οι εξελίξεις οδηγούν σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. «Όσοι δε θα έχουν πιστοποίηση, θα αναζητούν φάρμακα από άλλον παραγωγό, που για να τους εξυπηρετήσει θα τα προμηθεύεται εκείνος και όταν θα τον ελέγξουν θα του βρουν ότι χρησιμοποίησε περισσότερα από αυτά που έπρεπε και προφανώς θα του επιβάλλουν κυρώσεις».

Ο Αριστείδης Κοζής, τέλος, τονίζει κατηγορηματικά ότι πίσω απ' όλα αυτά βρίσκεται ο Κώδικας "Αλιμεντάριους", που έχει αρχίσει ήδη να εφαρμόζεται στην Αμερική και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί επηρεάζουν αναμφισβήτητα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Ήδη στην Αμερική δεν μπορείς να καλλιεργήσεις οτιδήποτε θέλεις. Δεν μπορείς να φυτέψεις οποιονδήποτε σπόρο θέλεις. Βέβαια, στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πέρασε ακόμη από το Ευρωκοινοβούλιο. Αλλά κάποια στιγμή θα το περάσουν», καταλήγει.

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

«Είμαστε ανενημέρωτοι»

Η γεωπόνος από την Ιεράπετρα κ. Αλεξία Κανακαράκη είπε στην εφημερίδα μας ότι ο κλάδος των γεωτεχνικών δεν έχει ενημερωθεί επίσημα και υπεύθυνα από πουθενά. «Δε μας έχουν ενημερώσει ποιες θα είναι οι κυρώσεις για τον αγρότη που δε θα πάρει το χαρτί της πιστοποίησης. Στο μεταξύ, τα πράγματα είναι τόσο αυστηρά σε επίπεδο αγοράς πια, που η ίδια η αγορά δεν αφήνει την αλόγιστη χρήση φαρμάκων. Και θα σας φέρω ως παράδειγμα την Ιεράπετρα, που έχει από τα πιο καθαρά προϊόντα της Ευρώπης. Δεν υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο καμία ειδοποίηση ότι βρέθηκαν προϊόντα με απαγορευμένη υπολειμματικότητα φυτοφαρμάκων».

Αλλά όπως λέει παρακάτω για τον επίμαχο νόμο, «αυτή τη στιγμή γίνεται μια προσπάθεια ελέγχου υποτίθεται της αλόγιστης χρήσης φαρμάκων, η οποία το μόνο που δημιουργεί είναι περαιτέρω γραφειοκρατία, μεγαλύτερα προβλήματα στο χώρο των ιδιωτών γεωπόνων που είμαστε στην πρώτη γραμμή παλεύοντας να βάλουμε καθαρές ντομάτες, καθαρές πιπεριές και άλλα προϊόντα στην Ευρώπη, με πολύ λίγα όπλα στη φαρέτρα μας. Δηλαδή, σκευάσματα που έχουν εγκρίσεις και είναι πάρα πολύ λίγα. Με μεγάλο αριθμό εχθρών και ασθενειών. Και καλούμαστε κάθε τιμολόγιο να το κάνουμε ηλεκτρονική καταγραφή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και καλούμαστε σε λίγο και να το συνταγογραφούμε. Όλο αυτό μας δημιουργεί μια φοβερά μεγάλη γραφειοκρατία και μέσα σε αυτή τη γραφειοκρατία δικαιολογούν το ρόλο της ύπαρξής τους οι δημόσιοι υπάλληλοι και τα υπουργεία που υπερψηφίζουν και το νόμο για τις διάφορες εταιρείες που θα κάνουν σεμινάριο στους παραγωγούς, που θα μας πουλάνε εμάς εμπορικές διαχειρίσεις για να πουλάνε περισσότερο»...

ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ

Θα περνούν από εξετάσεις

Για την Κρήτη, ανακοίνωση έχει εκδώσει το ΤΕΙ Κρήτης. Αλλά τα σεμινάρια αυτά, με τις ευλογίες του κράτους, μπορούν να γίνονται ακόμα και από ιδιώτες!

Στο μεταξύ, στο ΦΕΚ αναφέρεται το περιεχόμενο των εξετάσεων που θα πρέπει να περάσουν με επιτυχία οι αγρότες για να πιστοποιηθούν και να συνεχίσουν... να παράγουν...

«Για τη χορήγηση του πιστοποιητικού απαιτείται η σωστή απάντηση σε τουλάχιστον 35 ερωτήσεις. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονται άμεσα για τον αριθμό των ερωτήσεων που απάντησαν ορθά και για τη χορήγηση ή μη του πιστοποιητικού. Το πιστοποιητικό εκτυπώνεται και σε αυτό αναγράφεται μοναδικός κωδικός και ενημερώνεται σχετικά το μητρώο»...

Για τα εξεταστικά κέντρα, το ΦΕΚ μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς που ενδιαφέρονται να καταχωρισθούν ως κέντρα εξετάσεων χορήγησης πιστοποιητικού γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων... πρέπει να διαθέτουν την κατάλληλη κτηριακή και υλικοτεχνική υποδομή και ιδίως επαρκή αριθμό αιθουσών εξοπλισμένων με ηλεκτρονικούς υπολογιστές συνδεδεμένους στο διαδίκτυο. Σε κάθε αίθουσα εξέτασης δεν μπορεί να βρίσκονται περισσότεροι από είκοσι εξεταζόμενοι και ένας υπεύθυνος του φορέα ως επιτηρητής. Ο επιτηρητής δεν πρέπει να έχει συμμετάσχει για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ενός έτους, ως εκπαιδευτής ή ως εκπαιδευτής εκπαιδευτών, σε προγράμματα του συστήματος κατάρτισης στην ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων. Ο επιτηρητής δύναται να παρέχει στους εξεταζόμενους συνδρομή μόνο σε θέματα σύνδεσης στη βάση δεδομένων της εξέτασης»...

ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΙ

«Ύποπτη υπόθεση»

Ως «ύποπτη» χαρακτηρίζει την υπόθεση αυτή ο γενικός γραμματέας της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης Γιώργος Στειακάκης. «Δηλαδή θα μας επιβάλουν να κάνουμε σεμινάρια; Δικτατορία έχουμε; Άλλο πάλι και τούτο», είπε στην εφημερίδα μας, δηλώνοντας πως δε γνώριζε μέχρι τώρα αυτή την ιστορία.

«Αυτό λοιπόν που βλέπουμε είναι ότι συνεχίζεται η εκμετάλλευση. Άλλος ένας νόμος, δηλαδή, που ψηφίστηκε για τις πολυεθνικές και μόνο. Δεν καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετεί η διοργάνωση αυτών των σεμιναρίων. Μα, η χρήση των φυτοφαρμάκων τα τελευταία χρόνια είναι πολύ ικανοποιητική. Και σας λέω αυτό. Δεν εξάγεται τώρα καθόλου προϊόν, αν δε γίνει ο έλεγχος. Εμείς το καλοκαίρι που δίνουμε τα σταφύλια, έρχονται οι ίδιοι οι εξαγωγείς και παίρνουν απ' τα αμπέλια ρώγες ως δείγματα στα οποία γίνεται ανάλυση. Και αν βρουν ουσίες δεν έρχονται να μας πάρουν τα σταφύλια. Σου λένε ένα φάρμακο να μπαίνει μέχρι δύο φορές, ένα φάρμακο να μπαίνει μια φορά κ.λπ.».

Ερώτηση Μιχελογιαννάκη

Το οικονομικό μέρος της υπόθεσης, με τίτλο "Ντροπή να πληρώνουν οι αγρότες", αναπτύσσει σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μιχελογιαννάκης. Το κείμενο της ερώτησής του έχει ως εξής: «Ένας αγρότης, για να χρησιμοποιήσει γεωργικό φάρμακο οφείλει: σεμινάριο 40 ευρώ. Κόστος εξέτασης 15 ευρώ. Παράβολο 50 ευρώ, το οποίο από τον Αύγουστο θα γίνει 100 ευρώ. 

Γιατί όλα αυτά; Γιατί την εκπαίδευση των αγροτών δεν την ανέλαβε ο ΕΛΓΟ "Δήμητρα"; Μπορεί σε τέτοια κρίση να πληρώνει ο αγρότης;».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)

Όλη η αλήθεια για τη διάλυση της χοιροτροφίας στην Κρήτη - Η..."Κυβέρνηση της Αλλαγής" και το..."Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ"

«Μάθαμε και καλομάθαμε για την ΕΟΚ», τελικά, με συνέπεια σήμερα να είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε ντόπιο κρητικό χοιρινό και γουρουνόπουλο στην αγορά, αν δεν έχουμε... θείο το χοιροτρόφο. Κι όμως. Η ιστορία της χοιροτροφίας στην Κρήτη δε φαίνεται μέχρι τώρα να έχει διδάξει τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Σήμερα, με μια νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα που δείχνει ότι επιθυμεί να συγκρουστεί με τις λογικές του λεγόμενου διευθυντηρίου των Βρυξελλών, υπάρχει ελπίδα για σταδιακή αναγέννηση της χοιροτροφίας αλλά και γενικότερα της κτηνοτροφίας στην Κρήτη; Η "Ν. Κρήτη" συνεχίζει την έρευνά της, βάζοντας σήμερα το μαχαίρι στο κόκκαλο και χωρίς υπερβολή ξύνοντας παλιές πληγές, μήπως και αποφασίσουν οι αρμόδιοι να προχωρήσουν στις αναγκαίες πολιτικές χωρίς να υποκύπτουν στα συμφέροντα!

«Είσαι στην ΕΟΚ; Μάθε για την ΕΟΚ» ήταν το βασικό μήνυμα που εξέπεμπε η τότε κρατική ραδιοτηλεόραση, με τους χοιροτρόφους να δέχονται από την πρώτη στιγμή μαθήματα "καταστροφής" από την τότε Ενωμένη Οικονομική Κοινότητα. Και όπως γράφαμε και στο φύλλο του Μεγάλου Σαββάτου, η δεκαετία του 1970 τελείωνε με την Ελλάδα να έχει αυτάρκεια σε χοιρινό κρέας 85% (ενώ η Κρήτη πρέπει να υπερκάλυπτε την αυτάρκειά της, μπορεί και πολύ πιο πάνω από το 100%) και σήμερα στη χώρα μας η αυτάρκεια δεν είναι πάνω από 20 με 25%, με την Κρήτη να έχει γύρω στις 10 μικρές μονάδες ντόπιας παραγωγής και να υπάρχουν και κάποιες μεγαλύτερες, με πάρα πολλά προβλήματα. Και η φθίνουσα πορεία στην παραγωγή του χοιρινού κρέατος άρχιζε το 1981 με την ένταξη της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη και συγκεκριμένα όταν άνοιξαν τα σύνορά μας και έμπαιναν ανεξέλεγκτα μέσα τα πολύ πιο φτηνά από τα δικά μας κρέατα των Ολλανδών και των άλλων οργανωμένων ευρωπαϊκών χωρών.

«Είναι δίδαγμα»

Ως ένα μεγάλο δίδαγμα για τη σημερινή κυβέρνηση χαρακτηρίζει την υπόθεση «Χοιροτροφία στην Κρήτη και στην υπόλοιπη Ελλάδα» ο αγροτοκτηνοτρόφος-συνδικαλιστής Γιώργος Τζουλιαδάκης. «Όλες αυτές οι πολιτικές μας έφτασαν σε αυτή την κατάντια σήμερα. Να μην μπορούμε να παράγουμε βασικά προϊόντα και κυρίως το κρέας που είναι προϊόν βασικής διατροφής. Νομίζω ότι έπρεπε να ασκηθεί εθνική πολιτική πάνω σε αυτό το κομμάτι και να μη σκύβουμε το κεφάλι στις επιταγές των Βρυξελλών και να υπηρετούμε τα συμφέροντα των ξένων και όχι των παραγωγών μας. Όλα αυτά διέλυσαν τη χοιροτροφία και την κτηνοτροφία γενικότερα και είμαστε υποχείρια αυτών που μας τα επέβαλαν αυτά. Και η ιστορία συνεχίζεται»...

Στο σημείο αυτό ο Γιώργος Τζουλιαδάκης επισημαίνει ότι το ισοζύγιο του κρέατος ανταγωνίζεται το ισοζύγιο των καυσίμων. Για τους καταναλωτές και τις τυχόν ευθύνες τους, αφού τότε έτριβαν τα χέρια τους βλέποντας τις τιμές-"σοκ" στην κραταγορά, των ξένων κρεάτων και έσπευδαν να... επωφεληθούν αυτών των τιμών, ο κ. Τζουλιαδάκης λέει ότι μπορεί τότε να υπήρχαν ευθύνες, αλλά σήμερα οι καταναλωτές δε βρίσκουν ντόπια κρέατα, παρά ελάχιστα. «Όλα εισαγωγής. Οι ξένοι έχουν τώρα το μαχαίρι, έχουν και το πεπόνι. Ό,τι θέλουν σου πασάρουν». Μάλιστα, ο ίδιος χαρακτηρίζει ως "απίστευτο" ότι η τότε κυβέρνηση "της Αλλαγής" δεχόταν να υπάρχουν τα Νομισματικά Εξισωτικά Προγράμματα (ΝΕΠ) και να επιδοτούν τους... εισαγωγείς στη χώρα μας για τις εισαγωγές που έκαναν σε κρέατα της τότε ΕΚΟ...

Σε ό,τι αφορά τη σημερινή κυβέρνηση, ο Γιώργος Τζουλιαδάκης λέει: «Αν δε διδάσκεσαι από το παρελθόν, δεν πρόκειται ποτέ να σταθείς στα πόδια σου. Και πάνω απ' όλα θα πρέπει να κάνουμε εθνική αγροτική πολιτική, σε όλους τους κλάδους παραγωγής».

"Βρόμικο σχέδιο"

«Όλα έγιναν βάσει σχεδίου», τονίζει στην εφημερίδα μας ο παλιός αγροτοσυνδικαλιστής και κτηνοτρόφος Στέλιος Σαμαρειτάκης, που έζησε όλα αυτά τα γεγονότα της δεκαετίας του '80 και δηλώνει και αυτός βέβαιος ότι σήμερα μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, αρκεί - χωρίς να τίθεται θέμα παραμονής της χώρας μας στην ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση - να αντισταθεί η Ελλάδα, να πάρει τις αποφάσεις της και να τις υλοποιήσει, χωρίς να δίνει λογαριασμό στους... κομισάριους με τα ακριβά κοστούμια. «Το σχέδιο ήταν τέτοιο από τότε, για να μπορέσουν οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες να καταναλώνουν τα βούτυρα, τα γάλατα και τα διάφορα γαλακτοκομικά και κτηνοτροφικά γενικά που παρήγαγαν. Κοντά στο νου κι η γνώση. Μην ξεχνάμε ότι ο νομός Ηρακλείου έβγαζε 120.000 τόνους σταφίδας, 50.000 τόνους ροζακί σταφύλι κ.λπ. Αυτά όλα έχουν εκλείψει. Αυτοί έφεραν τη μεθοδολογία μέσα από τις επιδοτήσεις και κατέστρεψαν την παραγωγή της Ελλάδας, η οποία ήταν από τις καλύτερες παραγωγές στον κόσμο».

Στη κτηνοτροφία

Ο Στέλιος Σαμαρειτάκης κάνει όμως και μια γενικότερη αναφορά στην κτηνοτροφία της Κρήτης, τονίζοντας πως ευθύνες έχουν και οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι, διευκρινίζοντας πως δεν αναφέρεται στους χοιροτρόφους της δεκαετίας του '80 που κυριολεκτικά χωρίς να φταίνε πιάστηκαν στον ύπνο.

«Οι αιγοπροβατοτρόφοι εγκατέλειψαν την εκτατική κτηνοτροφία. Από την άλλη μεριά ως χώρα δε φροντίσαμε να βελτιώσουμε την ποιότητα των φυλών που έχουμε εδώ στην Κρήτη. Κακά τα ψέματα.

Έχουμε μερικές φυλές που δεν είναι οι ενδεδειγμένες για να μας δίνουν την παραγωγή που πρέπει να έχουμε. Και πριν από μερικά χρόνια ο Αλέκος Στεφανάκης ζητούσε την επαναλειτουργία της Σχολής των Ασωμάτων στο Ρέθυμνο, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ, γιατί οι κυβερνήσεις σκόπιμα δεν ήθελαν να στηρίξουν τη ζωική έρευνα. Και ήθελε μέσω της σχολής, να βελτιώσει την ποιότητα των ζώων που έχουμε στην Κρήτη, ώστε να βελτιώσει και την επάρκεια του κρέατος και την επάρκεια του γάλακτος. Αυτά δεν έγιναν εσκεμμένα», υποστηρίζει ο κ. Σαμαρειτάκης.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

Κτηνίατροι... "πεντοχιλιαρικάκηδες"

"Πεντοχιλιαρικάκηδες" ή "πετσετάκηδες"... Έτσι χαρακτήριζαν τους κτηνίατρους της Κρήτης τότε οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι, λόγω των πολλών κρουσμάτων που υπήρχαν στα "λαδώματα" εντός των σφαγίων και όχι μόνο σε κάποιους από αυτούς που φυσικά δημιουργούσαν πολύ κακή εικόνα για τους υπόλοιπους. Και μάλιστα, υπήρχε μία πολιτική κατεύθυνση που με επιστολές τους τότε είχαν καταγγείλει ο Χοιροτροφικός Συνεταιρισμός Ηρακλείου και ο Χοιροτροφικός Σύνδεσμος Κρήτης, τόσο προς τον τότε υπουργό Γεωργίας Κώστα Σημίτη (!) όσο και προς τον Ακριτίδη, τον υπουργό Εμπορίου. Κατέβαιναν τα μικτά κλιμάκια για ελέγχους στην κρεαταγορά του Ηρακλείου, πήγαιναν στα κρεοπωλεία και κοιτούσαν τις βιτρίνες. Όποια κρεοπωλεία είχαν ντόπιο κρέας κρεμασμένο στη βιτρίνα του, έμπαιναν μέσα και άλλαζαν στον κρεοπώλη τα φώτα, "βρίσκοντάς" του ένα σωστό παρανομίες και παρατυπίες. Όπου έβλεπαν κρεμασμένο "γουρουνάκι Ολλανδίας"... προσπερνούσαν γιατί ξαφνικά "δεν έβλεπαν" κρεοπωλείο στο διάβα τους...

 

Η μεγάλη καταστροφή ξεκίνησε με τον Σημίτη υπουργό Γεωργίας

«Εγώ θυμάμαι πως τους έλεγαν "πεντοχιλιαρικάκηδες" τους κτηνιάτρους τότε. Ασφαλώς και δε "λαδώνονταν" όλοι. Αλλά εξαιτίας αυτών που "λαδώνονταν" τους είχε βγει το όνομα», λέει ο κ. Σαμαρειτάκης και καταλήγει στέλνοντας το μήνυμα στη σημερινή κυβέρνηση «να καλέσει ανθρώπους που είναι γνώστες όλων αυτών των θεμάτων. Να τα βάλουν κάτω. Να τα κοιτάξουν. Και να το προωθήσουν το θέμα. Μπορούν να το κάνουν. Αλλά έχει κολλήσει η βελόνα στη διαπραγμάτευση. Δε βλέπουν ότι οι Ευρωπαίοι κοιτάζουν να τους τουμπάρουν; Τους εκβιάζουν από 'δω. Εκβιάζουν από 'κει... Αυτά τα πράγματα θέλουν... "αντράκια"».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)