Η χοιροτροφία στο απόσπασμα - "Είσαι στην ΕΟΚ; Μάθε για την ΕΟΚ"!

"Μουσειακό είδος" κινδυνεύει να αποτελέσει μέσα σε λίγους μήνες ο κρητικός χοίρος, αφού τα "εγκλήματα" που ξεκίνησαν στη δεκαετία του '80, με την ένοχη συμπεριφορά των εκάστοτε κυβερνώντων και τη στοχευμένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχουν τέλος. Φτηνά ολλανδικά χοιρινά κατακλύζουν την κρητική αγορά και εκτοπίζουν τα λιγοστά χοιρινά της Κρήτης, σηματοδοτώντας, ίσως, την τελευταία πράξη του δράματος, που παίζεται σε επεισόδια από το 1981 μέχρι σήμερα, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ»!

Από τουλάχιστον 80% αυτάρκειας στο χοιρινό κρέας με την έναρξη της δεκαετίας του '80, σήμερα έχουμε φτάσει σε μια αυτάρκεια που δεν ξεπερνάει ούτε το 25%, με τις λιγοστές μονάδες να παλεύουν με πολύ μεγάλες δυσκολίες να αντέξουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό των χοιρινών που έρχονται από την Ολλανδία. Αξίζει να υπενθυμίσουμε, για παράδειγμα, τα Νομισματικά Εξισωτικά Προγράμματα (ΝΕΠ) της δεκαετίας του '80 που επιδοτούσαν τους εισαγωγείς στην Κρήτη για τις... εισαγωγές που έκαναν!

Η "Νέα Κρήτη" ξεκινάει σήμερα την έρευνά της για τη χοιροτροφία στην Κρήτη, θέλοντας να επαναφέρει γεγονότα που σηματοδότησαν την καταστροφή του κλάδου, αλλά και να δώσει το μήνυμα προς τη σημερινή κυβέρνηση, ότι αν δε θέλει οι περίπου 10 χοιροτροφικές μονάδες που παραμένουν στο νησί μας να κλείσουν κι αυτές, θα πρέπει να υψώσει τείχος αντίστασης στα συμφέροντα των Ολλανδών, των Βέλγων και όλων όσοι μας "ταΐζουν" με φτηνά και λιγότερο ποιοτικά από τα δικά μας κρέατα.

Μιλώντας στη "Νέα Κρήτη" χθες, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και γνωστός κτηνίατρος-ερευνητής Αλέκος Στεφανάκης τόνισε ότι «πριν τη δεκαετία του '80 η Ελλάδα είχε μια αυτάρκεια στο χοιρινό πάνω από το 80%. Στη διάρκεια της επταετίας, το τότε καθεστώς είχε χρηματοδοτήσει δραστηριότητες, προκειμένου να καλυφθεί η αυτάρκεια της Ελλάδος. Στη συνέχεια όμως, με την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να δουλεύει αυτό που ισχύει και σήμερα, αυτό που λέμε ο εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών».

Στο σημείο αυτό, ο κ. Στεφανάκης αναφέρει ότι «εμείς, ως χώρα χωρίς εθνική αγροτική και ιδιαίτερα κτηνοτροφική πολιτική, είχαμε το αποτέλεσμα οι άνθρωποι που είχαν εμπλακεί σε αυτό το σύστημα να βρεθούν εντελώς εκτεθειμένοι. Δηλαδή, ένας χοιροτρόφος στην Ολλανδία παίρνει ένα τηλεφώνημα και του έρχονται τα ζώα αντικατάστασης.

Κάνει ένα τηλεφώνημα και του έρχεται από το οργανωμένο εργαστήριο του συνεταιρισμού η δόση του σπέρματος που χρειάζεται για τις ανάγκες της αναπαραγωγής. Είναι οργανωμένα τα σφαγεία τους. Άλλος κάνει παραγωγή. Άλλος κάνει αναπαραγωγή. Άλλος κάνει πάχυνση. Και υπάρχει ένα οργανωμένο εξαγωγικό σύστημα».

Όπως προσθέτει ο κ. Στεφανάκης, «αυτό το σύστημα δουλεύει τόσο αριστοποιημένα, που ασφαλώς ο δικός μας τρόπος και έτσι που είχαμε δομημένη τη χοιροτροφία μας δε θα μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό. Εμείς δεν ασχοληθήκαμε εξάλλου ούτε με τη διασφάλιση της ποιοτικής μας διαφοράς και υπεροχής».

Χαμηλές τιμές

Ο Αλέκος Στεφανάκης αναφέρεται στο σήμερα λέγοντας ότι «η Ρωσία έχει τη δική της παραγωγή. Δεν αγοράζει λοιπόν χοιρινά και κοτόπουλα. Και ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες διατηρούν τις ισορροπίες στην αγορά και κρατούν χαμηλά τις τιμές στα χοιρινά τους, ό,τι τους περισσεύει το εξάγουν. Εμείς ως ελλειμματικοί το εισάγουμε με αποτέλεσμα εδώ να έρχεται το χοιρινό σε πολύ χαμηλή τιμή. Σε τιμή τέτοια που οι υπάρχοντες χοιροτρόφοι να χάνουν περίπου 30 ευρώ στο χοίρο. Άρα σε λίγους μήνες θα έχουμε χοίρο για τον ζωολογικό κήπο»...

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015)