Τέσσερα χρόνια, χωρίς τσιγάρο

Τέσσερα χρόνια πριν... 18 Ιουνίου 2010. Σηκώθηκα το πρωί και είπα «δεν καπνίζω. Το κόβω για πάντα»... Και το έκανα. Τουλάχιστον σήμερα μετράω τέσσερα χρόνια άκαπνος. Ούτε στα δάχτυλά μου το κράτησα για πλάκα. Ούτε στο στόμα μου το έβαλα ποτέ. Και δεν το παίζω ούτε πιο "μάγκας" από τους σημερινούς καπνιστές. Ούτε πιο έξυπνος. Ούτε λιγότερο εξαρτημένος. Άλλωστε το ομολογώ. Το τσιγάρο ήταν για μένα μια μεγάλη εξάρτηση. Δεν έπαψε ποτέ να μου λείπει μέχρι σήμερα. Και τώρα που γράφω τις αράδες αυτές, το νιώθω πως μου λείπει. Όμως, ο αγώνας του ανθρώπου που κόβει το τσιγάρο είναι ένας αγώνας που κάθε μέρα που περνάει τον κάνει και πιο δυνατό. Τον κάνει να νιώθει πιο σίγουρος για τον εαυτό του. Είναι ένας αγώνας που δεν τελειώνει ποτέ...

Του Χριστόφορου Παπαδάκη

Τέσσερα χρόνια πριν... Μετά από μια τρομερά δύσκολη χρονιά. Οι εκπομπές, η δουλειά στην εφημερίδα, το άγχος, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, κάποια προβλήματα στο άμεσο περιβάλλον μου... Όλα αυτά θα μπορούσε να είναι "άλλοθι" για να πω ότι θα καπνίζω ακόμα περισσότερο. Θα καπνίζω για να έχω "λιγότερο άγχος"... Μα όλα αυτά είναι φτηνές δικαιολογίες του καπνιστή προς τον εαυτό του. Του καπνιστή που δε θέλει - όχι δεν μπορεί - να κόψει το τσιγάρο...

Τέσσερα χρόνια πριν... Και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να στείλω τα δικά μου μηνύματα προς τους φίλους και συνανθρώπους καπνιστές, ενημερώνοντάς τους ότι από τότε και μετά άρχισα να "ξεβρομίζω"... Να αναπνέω πιο καλά.

Να κουράζομαι λιγότερο. Να τρώω και να νιώθω στο στόμα μου την πραγματική γεύση του φαγητού. Να κοιμάμαι πολύ πιο καλά το βράδυ. Να σηκώνομαι το πρωί και να μην έχω καμία εξάρτηση. Να πίνω τον καφέ μου και να τον απολαμβάνω, χωρίς να τον συνδέω με τη νικοτίνη. Να ασχολούμαι με ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα, που δε μου άφηνε χρόνο το "πάφα πούφα" να έχω. Όπως για παράδειγμα το διάβασμα. Το πρωί με το διάβασμα ξεχνάς την όποια σου εξάρτηση. Ή με χειρονακτικές εργασίες στον κήπο. Να σκάψεις. Να σκαλίσεις. Να ποτίσεις. Να ασχοληθείς με τη γη για να "ξεφύγει" το μυαλό σου...

Τέσσερα χρόνια πριν... Και θυμάμαι... Κανείς, ούτε σύζυγος, ούτε συγγενείς, ούτε φίλοι μπορούν να βοηθήσουν τον καπνιστή να κόψει το τσιγάρο. Μόνο ο ίδιος μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό σου. Δεν περιμένεις από κανένα να σκεφτεί «ας μην τον αγχώσω τον καημένο γιατί έχει κόψει το τσιγάρο και μπορεί να το ξαναρχίσει»... Αντιθέτως. Πολλές φορές θα σε στενοχωρήσουν, θα σε πιέσουν οι γύρω σου, θα σε αγχώσουν, θα σε νευριάσουν... Γιατί έτσι είναι η ζωή. Δεν υπάρχουν πάντα "καλές ημέρες"... Αλλά όλα είναι μες στο μυαλό μας... «Έχω κόψει το τσιγάρο, πάει και τελείωσε. Και για κανέναν λόγο δεν το ξαναρχίζω»...

Τέσσερα χρόνια πριν... Τέσσερα χρόνια μετά... Δηλαδή, 1.456 μέρες... Με δύο πακέτα την ημέρα, θα είχα 2.912 πακέτα καπνίσει μέχρι σήμερα. Που σημαίνει ότι δε δηλητηρίασα τον οργανισμό μου με 58.240 τσιγάρα... Όχι κι άσχημα, δε νομίζετε; Ας αφήσουμε τα λεφτά. Τα λεφτά είναι το τελευταίο...

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε... Και αυτό που κατάλαβα και θέλω να το "μεταφέρω" και σε όλους όσοι καπνίζουν είναι ότι μέσω της διατροφής, της θάλασσας και του αέρα, κάθε μέρα μας βομβαρδίζουν με λογής-λογής δηλητήρια... Γιατί εμείς, αντί να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, του δίνουμε και τις καρκινογόνες ουσίες του τσιγάρου; Κάθε μέρα μας αγχώνουν. Και μας σπρώχνουν σε διάφορες μορφές ασθενειών που συνδέονται με το άγχος. Εμείς γιατί θα πρέπει δηλαδή να βάζουμε τον εαυτό μας σε ακόμα πιο σύντομους δρόμους προς την αρρώστια και το θάνατο;

Τέσσερα χρόνια πριν... Και σήμερα ξέρω καλά πως ο κάθε καπνιστής για να κόψει το τσιγάρο μόνο ο ίδιος θα το αποφασίσει. Πως ό,τι και αν του λένε οι άλλοι, δεν έχει καμία σημασία. Το κόψιμο του τσιγάρου είναι μια εντελώς προσωπική υπόθεση. Μια υπόθεση σεβασμού προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Εσύ αποφασίζεις και κανείς άλλος. Αν το θέλεις πραγματικά, θα το μπορέσεις. Γύρνα την πλάτη σου στις εταιρείες τους, που δολοφονούν για να τους πληρώνεις. Τους πληρώνουν για να σε σκοτώσουν. Σε περνάνε για ηλίθιο. Δώσ' τους λοιπόν την απάντηση που τους αξίζει. Μην τους αφήσεις να σε στείλουν στις χημειοθεραπείες. Το θέλεις αυτό για τον εαυτό σου; Εσύ αποφασίζεις...

("Ν.ΚΡΗΤΗ" ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014)