Ας μείνουμε, λοιπόν, με τη σταθερότητα που "πέτυχαν" ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ας μην αλλάξουμε τίποτα σε αυτήν εδώ τη χώρα... Ίσως, αλλάζοντας μόνο υπουργούς, να εδραιώσουμε ακόμα περισσότερο αυτή τη "σταθερότητα"...
Γιατί "σταθερότητα" θα πει να εξακολουθήσουμε να βλέπουμε ακόμα και με το φως της μέρας ανθρώπους με σκισμένα ρούχα χωμένους μέσα στα σκουπίδια να ψάχνουν για να φάνε, ή για να βρουν ανακυκλώσιμα υλικά να τα πουλήσουν και να εξασφαλίσουν ένα καρβέλι ψωμί...
"Σταθερότητα" θα πει το παιδί της λαϊκής οικογένειας να μη "δικαιούται" να ελπίζει και να ονειρεύεται γιατί πρέπει από το δημοτικό σχολείο να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει όσο θέλει, ενώ την ίδια ώρα τα παιδιά των πλούσιων οικογενειών θα φεύγουν στο εξωτερικό και θα γυρίζουν "έτοιμοι" επιστήμονες με "έτοιμες" δουλειές, που θα υπάρχουν χάρη στον "αγώνα" του μπαμπά τους που... στήριξε τη "σταθερότητα" ακόμα και χρηματοδοτώντας τη με πολλά εκατομμύρια ευρώ... πληρώνοντας... "για το παιδί του"...
"Σταθερότητα" θα πει να αυξάνονται ο άνεργοι Έλληνες, αλλά να αυξάνονται και... τα επιδόματα... Να κλείνουν δουλειές, αλλά να ανοίγουν Κοινωνικά Παντοπωλεία... Να καταρρέουν εργατικά δικαιώματα που πριν από αιώνες θεμελιώθηκαν, αλλά να θεσπίζονται κοινωνικά προγράμματα ενίσχυσης της αλληλεγγύης και της διανομής τροφίμων από τις κατά τόπους Αρχιεπισκοπές με χορηγό... το κράτος...
"Σταθερότητα" θα πει να μένει η κυβέρνηση, να φεύγουν τα πρόσωπα των υπουργών, να γίνεται ανακύκλωση για τα μάτια του κόσμου, και τα κανάλια των Αθηνών να βομβαρδίζουν τους φτωχούς με "ζωντανές συνδέσεις" γραβατωμένων δημοσιογράφων που τρέχουν πίσω από τους καλογυαλισμένους νέους υπουργούς για μια δήλωση... «Καμία δήλωση», λένε αυτοί και οι συνδέσεις επαναλαμβάνονται, χωρίς να βγαίνει νόημα, χωρίς καμιά ουσία, με τη φτώχια να εντείνεται, αλλά τους κυβερνώντες να πανηγυρίζουν... «Όλα καλά, όλα σταθερά, αρχίζει η ανάπτυξη, ώρα να την απολαύσουμε»...
"Σταθερότητα" θα πει να μη σε υπολογίζουν, να μην τους ενδιαφέρεις εσύ και τα παιδιά σου, αν δεν ανήκεις στα δικά τους σαλόνια, όπου πίνουν σαμπάνια και κουβεντιάζουν δίπλα σε πισίνες, κοσμώντας τις κοσμικές στήλες των περιοδικών της ελίτ, χωρίς ίχνος ντροπής που εσύ δεν έχεις να πληρώσεις, δεν έχεις να φας, δεν μπορείς να συντηρήσεις την οικογένειά σου και να "προχωρήσεις" τα παιδιά σου στα γράμματα...
"Σταθερότητα" θα πει να μην μπορείς να πας διακοπές, αλλά να πρέπει να πανηγυρίζεις που οι ξενοδόχοι θα έχουν φέτος πληρότητα 100% στα ξενοδοχεία τους από τον τουρισμό που έρχεται...
"Σταθερότητα" θα πει να αρρωσταίνεις και αν δεν είσαι από τους τυχερούς που μπορούν να έχουν ασφάλιση, να μην έχεις και πολλές ελπίδες να γίνεις καλά, ή αν τα καταφέρεις να το χρωστάς στον ηρωισμό και την αυτοθυσία των γιατρών. Και αν πρόκειται και για καμιά σοβαρή εγχείρηση, να εύχεσαι να είχες κάνει τουλάχιστον τη διαθήκη σου, γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει το αύριο...
"Σταθερότητα", λοιπόν, δεν είναι κάτι που μας λείπει από αυτήν εδώ τη χώρα. Άλλωστε, ένα κομμάτι του λαού μας αυτή τη "σταθερότητα" ασπάστηκε ψηφίζοντας... Κι εμείς, που δεν ανήκουμε σε αυτούς τους εκφραστές μιας τέτοιας "σταθερότητας", αλλά πονάμε για τούτη εδώ τη χώρα, προσπαθούμε να σκεφτούμε αν με τόση "σταθερότητα" έχουμε τόσα πάθει, πόσα θα πάθουμε ακόμα; Πόσο πιο "σταθερά" θα πάμε, τελικά;
("ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" ΠΕΜΠΤΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου