Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Π Ρ Ω Τ Η   Ε Κ Δ Ο Σ Η     Α Π Ο...το blog της κιβωτού  (Γράφει ο Χριστόφορος Παπαδάκης)

     

Η μόδα...των πεινασμένων

Κάποτε ήταν μόδα να είσαι "αριστερός", στη συνέχεια ήταν μόδα να βρίζεις τους αριστερούς, ενώ πολύ γρήγορα η μία μόδα διαδέχτηκε την άλλη και πλέον, ήταν "παλαιομοδίτης" εκείνος που...πίστευε ακόμα στις ιδεολογίες και τα κόμματα. Και ήταν τότε, που εμφανίστηκαν στη ζωή μας, τα περιοδικά και οι ανάλαφρες εκπομπούλες του life stile, για να μας αποκοιμίσουν εντελώς, απομακρύνοντας μας από την πολιτική, για να ξεχάσουμε να σκεφτόμαστε. Και βέβαια κατά συνέπεια, να πάψουμε να μιλάμε για όλα αυτά που καταδυναστεύουν τη ζωή μας, είτε είναι ορατά, είτε βρίσκονται πίσω από τη "βιτρίνα" της "καλής" ζωής, της "χαλαρότητας", του "δε βαριέσαι αδελφέ, σιγά να μην ασχοληθώ εγώ με όσα συμβαίνουν γύρω μου".

Ακριβώς σε κείνη τη δεκαετία, ο Ανδρέας πέθαινε, το ΠΑΣΟΚ περνούσε στον Σημίτη και το σχέδιο των ξένων δυνάμεων που άρχιζε από το 1981 και μετά, όδευε προς το στάδιο της είσοδος της χώρας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Ένα σχέδιο που ο "λογιστής" της πολιτικής, ο τεχνοκράτης Κώστας Σημίτης αναλάμβανε να εκτελέσει, από το 2001 και μετά. Από την επόμενη μέρα άρχισε η ακρίβεια να σαρώνει την Ελληνική κοινωνία. Όλα αναπροσαρμόστηκαν προς τα πάνω. Ακόμα και μια...τσίχλα, που από 50 δραχμές, για παράδειγμα, έφτανε να πωλείται στο ένα ευρώ, δηλαδή στις 340,75 δραχμές - βάσει ισοτιμίας μεταξύ ευρώ και δραχμής - χωρίς καμία δικαιολογία. Με τον ίδιο τρόπο, όλα πήραν πάνω, μέσα σε χρόνο - ρεκόρ, εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις που έμεναν σχεδόν χωρίς καμιά μεταβολή και συνεπώς, με την αγοραστική μας δύναμη, να μειώνεται δραματικά.

Ακόμα τότε, βέβαια, δεν είχε εφευρεθεί η μείωση τους, αφού δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες, για να περάσουν αυτά τα πρωτοφανή μέτρα στο λαό μας και να μην αντιδράσει, ή να αντιδράσει χωρίς να μπορεί να τα ανατρέψει, αφού θα περνούσαν μέσα από...Προεδρικά Διατάγματα, κυριολεκτικά "νύχτα στη Βουλή" και αναφέρομαι σε γεγονότα που ζήσαμε από το 2010 μέχρι και τις 25 Ιανουαρίου του 2015. Όποιος τα ξέχασε τόσο γρήγορα, είναι δικαίωμα του. Αν και δε νομίζω ότι υπάρχουν και πολλοί που είναι...τόσο "ξεχασιάρηδες"...
Κι ερχόμαστε στο σήμερα. Θα κουράζαμε αν υπενθυμίζαμε τι έγινε με την Παιδεία και την Υγεία του Ελληνικού λαού. Αν ξαναμιλούσαμε για τα παιδάκια που λιποθυμούσαν στις σχολικές αυλές. Αν ξαναμιλούσαμε για τα συσσίτια των πεινασμένων Ελλήνων. Για τους κάδους απορριμμάτων με τις ανθρώπινες φιγούρες να κρέμονται εντός αυτών, μαλώνοντας με τις γάτες, για ένα ξεροκόμματο. Και άλλωστε, αυτά όλα συμβαίνουν και σήμερα. Πώς είναι δυνατόν, σε πέντε μήνες, να πει κάποιος ότι τόσο σοβαρά προβλήματα, έχουν αντιμετωπιστεί στη χώρα μας;

Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα. Μας απειλούν ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα πεινάσουμε...Μπορεί και να έχουν δίκιο. Αλλά το θέμα είναι..."Σήμερα που είμαστε στο ευρώ, τρώμε με χρυσά κουτάλια";
Κανέναν δεν θα βόλευε η λεγόμενη "ρήξη". Δεν αμφιβάλλουμε γι αυτό. Αλλά μήπως δεν είναι και "βαρύ", να δουλεύεις όλη μέρα, όλη την εβδομάδα, με δικαιώματα σακατεμένα από τα μνημόνια που μας έφεραν κατά τα προηγούμενα χρόνια και αυτοί να σου λένε πώς "αν θέλετε κι άλλα δανεικά, θα πρέπει να χάσετε κι άλλα δικαιώματα, να σας μειώσουμε κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις, γιατί έτσι πρέπει να γίνει η Ελλάδα. Θέρετρο για μας, "φέρετρο" για τον λαό της";...

Μα η Ελλάδα έχει ήδη γίνει η πιο φτωχή χώρα της ΕΕ. Και αυτό βάσει έρευνας του 2013. Βέβαια, η Ρουμανία και η Βουλγαρία, όπου ο βασικός μισθός δεν ξεπερνάει τα 150  ευρώ το μήνα, την ξεπερνούν στη φτώχεια. Αλλά...ποτέ δεν είναι αργά...Αρκεί να υπογράψουμε αυτά που προσπαθούν να μας επιβάλλουν καθώς μία νέα μόδα επικρατεί παγκόσμια. Η μόδα των πεινασμένων, που φοβούνται...μην πεινάσουν...