Η αγορά του Ηρακλείου τον 20ό αιώνα

Με "παλιό σκονισμένο πολυσέλιδο βιβλίο", που σε προκαλεί να το ανοίξεις και να το διαβάσεις λέξη-λέξη, θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει την οικογένεια του πασίγνωστου εμπόρου Μηνά Γιέτη. Με έναν μοναδικό τρόπο που τον χαρακτήριζε πάντοτε, ο παλιός πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου και για πολλά χρόνια συνταξιούχος έμπορος δέχτηκε χθες και "άνοιξε το βιβλίο της οικογένειάς του", για την ενημέρωση της κοινής γνώμης, μιλώντας στην εφημερίδα μας για το παλιό Ηράκλειο.

Την κεντρική αγορά της πόλης σε περασμένες δεκαετίες. Από τις "σελίδες" για τις καλές εποχές, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη συνέχεια, μέχρι και τη σημερινή "νεκρή" κατάσταση, εκφράζοντας τις προσωπικές του ελπίδες για το "αύριο" όχι μόνο του εμπορικού κόσμου, αλλά γενικότερα των Ελλήνων, στους οποίους δεν έπαψε ποτέ να "επενδύει", πιστεύοντας στην ικανότητα που έχουν «να βγαίνουν πάντα νικητές από την κάθε κρίση»!

Οι πιο "λαμπρές" σελίδες του μεταπολεμικού Ηρακλείου, στον τομέα του εμπορίου, γράφτηκαν, όπως μας είπε ο κ. Γιέτης, από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '70. Αλλά και η δεκαετία του '80, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα αυτής, πήγε καλά. Ο κόσμος ψώνιζε, οι έμποροι έκαναν χρυσές δουλειές τόσο στα υφάσματα, όπου πατροπαράδοτα δραστηριοποιούνταν η οικογένεια Γιέτη, όσο και σε όλα τα είδη που κυκλοφορούσαν στην αγορά. Η σταδιακή κατρακύλα αρχίζει μετά τα μέσα της δεκαετίας του '80 και ειδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '90, οπότε και φάνηκε πως υπήρχε μια κατάσταση που θα χειροτέρευε διαρκώς...

Στη Μικρασία

Ο Μηνάς Γιέτης αρχίζει την ιστορία "ταξιδεύοντάς" μας πάρα πολύ πίσω... «Εγώ παρέλαβα την επιχείρηση από τον πατέρα μου το 1963. Αλλά δε μιλάμε για το κτήριο που έχουμε τώρα. Ήταν ένα άλλο μαγαζί πολύ μικρότερο, μόλις 12 τετραγωνικών, πάλι στην Καλοκαιρινού και συγκεκριμένα ακριβώς απέναντι από το σημερινό μαγαζί».

Το παλιότερο μαγαζί Γιέτη στο Ηράκλειο είχε φτιαχτεί μετά το 1935, όταν ο πρόσφυγας πατέρας του Μηνά γνώρισε τη μάνα του και την παντρεύτηκε. Μέχρι τότε εργαζόταν σε έναν ξάδελφό του, τον Κωνσταντινίδη, του οποίου το μαγαζί ήταν πάλι στη λεωφόρο Καλοκαιρινού.

«Το υφασματάδικο Κωνσταντινίδη είχε δημιουργηθεί από το 1926. Μετά από τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν ο πατέρας μου μαζί με τα ξαδέλφια του ήλθαν στο Ηράκλειο και θυμήθηκαν τη δουλειά που ήξεραν στη Μικρά Ασία. Ήταν υφασματάδες στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας, σε ένα μαγαζί που πήγα εγώ το 2000 και το βρήκα. Γκρεμισμένο βέβαια, στην παλιά αγορά μέσα. Οι τοίχοι υπήρχαν. Και η πόρτα υπήρχε, σιδερένια, και είχε απ' έξω και το μονόγραμμα Α.Κ., Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, που ήταν ο ένας εκ των εξαδέλφων του πατέρα μου, και είχε πάνω και την ημερομηνία 1888. Από το 1888 είχαν φτιάξει αυτό το μαγαζί στην Αττάλεια. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη.

Βρήκα και το σπίτι του πατέρα μου. Και αυτό γκρεμισμένο. Μάλιστα ο πατέρας μου δεν ήθελε ποτέ να ξαναγυρίσει πίσω. Διότι, μου λέει, "εγώ άμα πάω να δω το μαγαζί και το σπίτι γκρεμισμένα, θα με πιάσει η καρδιά μου και θ' απομείνω εκεί. Λοιπόν καλύτερα άσε να θυμάμαι τις καλές μέρες που περάσαμε στον τόπο μας"»!..

Ο πατέρας του Μηνά Γιέτη πρώτα πήγε για λίγα χρόνια στην Αθήνα και στη συνέχεια κατέβηκε από Αθήνα εδώ για να δουλέψει ως υπάλληλος στο μαγαζί του Κωνσταντινίδη. Το 1937, που παντρεύτηκε, δημιούργησε το δικό του υφασματάδικο.

Σας θυμίζει κάτι αυτή η εικόνα από το εσωτερικό του καταστήματος;...

Το 1961-1962 ο Μηνάς απολύεται από το στρατό. «Τότε πήρα την απόφασή μου να συνεχίσω το εμπόριο. Γιατί φαίνεται ήταν στο αίμα μου. Και τότε λέω στον πατέρα μου ότι σε αυτό το μικρό μαγαζάκι δε θα κάτσω. Θέλω να πάω σε ένα πιο μεγάλο, γιατί μου φαίνεται στενάχωρα. Τότε μου λέει ο πατέρας μου "κάτσε εδώ διότι εδώ βγάζουμε καλό μεροκάματο. Και δεν είναι ανάγκη να τρέχουμε στα μεγαλύτερα μαγαζιά, με μεγαλύτερα έξοδα". Αλλά εγώ, ως νέος, δε χαμπάριαζα από τέτοια. Βρήκα το απέναντι μαγαζί περίπου 50 τ.μ. Ήταν το μαγαζί του Μυλωνάκη, που πουλούσε τα καπέλα. Και αυτό νοίκιασα τότε, το οποίο το κράτησα μέχρι το 1968. Μετά το 1968 έφυγα και πήγα εκεί που είναι σήμερα ο γιος μου και έχει τα έτοιμα ανδρικά ρούχα και παπούτσια. Και αυτό το μαγαζί από το '69 μέχρι τώρα τα κρατάμε και το δουλεύουμε από τον πατέρα στο γιο, και είναι η τέταρτη γενιά τώρα ο γιος μου μέσα από την οικογένειά μας. Τώρα η κόρη μου ακολούθησε και αυτή το εμπόριο του υφάσματος, στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης».

Ο κύριος Μηνάς κάποιες ώρες της ημέρας πηγαίνει στον κόρη του και τη βοηθάει. Όπως μας εξηγεί, δεν ξέρει καθόλου από έτοιμα ρούχα και παπούτσια. Έτσι μόνο στο μαγαζί με τα υφάσματα μπορεί να βοηθήσει, όπως έκανε για πάνω από 65 χρόνια, γράφοντας τη δική του ιστορία στο χώρο του υφάσματος, στην αγορά του Ηρακλείου.


"Χρυσές" δεκαετίες

«Οι αγορές στο Ηράκλειο δεν ήταν όπως είναι τώρα, που έχουμε Καλοκαιρινού, Αβέρωφ, Ίδης κ.λπ. και είναι πολλά τα μαγαζιά. Τότε η αγορά ήταν η Καλοκαιρινού, άντε να ήταν μερικά μαγαζιά στην οδό του Αγίου Μηνά. Άντε να ήταν μερικά στην Αβέρωφ και κάποια στην Έβανς. Αλλά η καρδιά της αγοράς του Ηρακλείου ήταν πάντα η Καλοκαιρινού», λέει ο Μηνάς Γιέτης. Και θυμάται πως ειδικά το κομμάτι από το Μεϊντάνι μέχρι την Αγίου Μηνά ήταν το καλύτερο της αγοράς.

Από το ύψος της Αγίου Μηνά και πάνω, δηλαδή στο κομμάτι αυτό την Καλοκαιρινού μέχρι τη Χανιώπορτα, υπήρχαν λιγότερα εμπορικά καταστήματα και περισσότερα μανάβικα.

Για να μας δώσει να καταλάβουμε πόσο "χρυσές" ήταν οι εποχές εκείνες, ο κ. Γιέτης λέει: «Όταν το 1968 μεταφερθήκαμε στο μαγαζί που έχουμε μέχρι σήμερα, το ενοίκιο αυτού του μαγαζιού ήταν το μεγαλύτερο του Ηρακλείου. Τότε έδινα το μήνα 11.000 δραχμές. Ήταν πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη. Φανταστείτε ότι για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα 60-70 τετραγωνικών έδινες τότε από 180.000 έως 200.000 δραχμές. Όταν δίνεις, συνεπώς, 11.000 δραχμές το μήνα, καταλαβαίνετε ότι με τα ενοίκια αυτά σε δύο χρόνια το διαμέρισμα θα το είχες αγοράσει»!

Στο σημείο αυτό μας λέει ότι «η Καλοκαιρινού ήταν το διαμάντι του Ηρακλείου. Διότι ο κόσμος τότε ψώνιζε. Διότι τότε δεν υπήρχε η πληθώρα των μαγαζιών στην περιφέρεια. Δηλαδή τα χωριά και οι γύρω δήμοι του Ηρακλείου δεν είχαν μαγαζιά. Όλοι κατέβαιναν στο Ηράκλειο».


Αντίστροφη μέτρηση

Ρωτήσαμε τον Μηνά Γιέτη για την αντίστροφη μέτρηση του εμπορίου στο Ηράκλειο. Και όπως λέει στη "Ν.Κ.", «από το 1980 μέχρι και το '86-'87 είχε κίνηση η αγορά. Από το 1987 έως το 1990 είχαμε και μια διαφοροποίηση της αγοράς ως προς το είδος. Τότε άρχισαν να δημιουργούνται πολλές μονάδες με έτοιμο ένδυμα. Και υπήρχε πρόβλημα στα υφασματάδικα σε σχέση με μαγαζιά που έγιναν ετοιματζίδικα. Και κάποιοι από τους συναδέλφους που είχαν υφάσματα το γύρισαν στο έτοιμο».

Ακόμα τότε η αγορά του Ηρακλείου "δούλευε" πολλά ελληνικά υφάσματα, αλλά "δούλευε" και ξένα. «Δε μιλάμε βέβαια για τα ξένα της σημερινής ποιότητας. Τότε τα ξένα ήταν καλά υφάσματα γιατί ήταν από Ιταλία, από Αγγλία, από Γερμανία και παραμένουν καλά υφάσματα. Αλλά είχαμε κι εμείς καλές βιομηχανίες υφασμάτων».

Κι όμως, πράγματι. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80 η Ελλάδα είχε ακόμη πολλές δικές της βιομηχανίες και βιοτεχνίες υφασμάτων και ρούχων. «Ήταν άριστες και στα ανδρικά και στα γυναικεία. Και είχαμε και μεγάλες βιομηχανίες σε σχέση με το μέγεθος της Ελλάδας, σε ό,τι αφορά τα κασμίρια, τα οποία τα εξάγαμε στο εξωτερικό, και από την άλλη μεριά είχαμε και πολλά εργοστάσια υφαντουργίας, που ως γνωστόν έκλεισαν»!

Ο κ. Γιέτης πιστεύει ότι από τότε και μετά ο κόσμος άρχισε να μην ενδιαφέρεται για την ποιότητα, αλλά μόνο για την εμφάνιση ενός ρούχου και την οικονομική του τιμή. Πλέον δεν υπάρχουν ελληνικές βιομηχανίες. Και κάποιες βιοτεχνίες που έχουν απομείνει χρησιμοποιούν υφάσματα από το εξωτερικό, όπως από την Κίνα κυρίως, φτιάχνοντας όμως καλά προϊόντα, που πωλούνται και σε ακριβότερες τιμές, από τα άλλα προϊόντα που μας έρχονται από το εξωτερικό.


Η κρίση

Ο ίδιος ήταν πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου μες στη δεκαετία του '90. «Η αγορά στη δεκαετία αυτή μέχρι και τις επόμενες δεκαετίες γνώρισε τη μεγάλη κρίση. Σαν μπήκε η δεκαετία του '90 φάνηκαν τα πρώτα σημάδια. Ότι κάτι δεν πάει καλά και κάπου τα πράγματα πρέπει να ελεγχθούν. Αυτή τη δεκαετία φάνηκαν οι πραγματικοί έμποροι, ειδικά σε ό,τι αφορά το Ηράκλειο. Μέσα στις δεκαετίες από το '90 μέχρι το 2000 αυτές οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν, που αναπτύχθηκαν, που μπόρεσαν και κρατήθηκαν στην αγορά ήταν οι επιχειρήσεις που από τα παλιά τα χρόνια είχαν γερές βάσεις».

ΧΑΜΟΣ ΚΑΘΕ ΟΚΤΩΒΡΙΟ


Η σταφίδα "έτρεφε" την αγορά

Και να πώς αλλάζουν οι εποχές. «Εγώ θυμάμαι Οκτώβρη μήνα, μετά το μάζεμα της σταφίδας», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Γιέτης, «και γινόταν ο χαμός. Να έχουμε τρεις υπαλλήλους και μαζί με εμένα και τον πατέρα μου να είμαστε πέντε και κάποια εποχή πήραμε και τρίτο υπάλληλο και να μην προλαβαίνουμε. Κλείναμε το μεσημέρι το μαγαζί και αφήναμε τα υφάσματα στα τόπια αδίπλωτα για να πάμε να φάμε κάτι και να γυρίσουμε να τα μαζέψουμε να ανοίξουμε το απόγευμα. Η δουλειά ήταν αρκετά καλή. Και γι' αυτό έγιναν όσα έγιναν στο Ηράκλειο. Και αν θα κρίνω και από συναδέλφους μου στην Καλοκαιρινού, άλλοι επένδυσαν στο εμπόριο, άλλοι επένδυσαν στα ξενοδοχεία, άλλοι επένδυσαν στα σπίτια, άλλοι επένδυσαν πιθανώς σε αγροτικές περιουσίες και πάει λέγοντας. Τα χρήματα έρχονταν. Η αγορά δούλευε. Ο κόσμος δούλευε»...

Κι όμως, πιο παλιά, ο κόσμος ψώνιζε, παρά την οικονομική στενότητα 

Ο κ. Γιέτης τονίζει επίσης ότι η σταφίδα ήταν ένα εξαιρετικά χρυσοφόρο προϊόν, κάτι που είχε φανεί έντονα στην αγορά του Ηρακλείου και στη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης. «Δεν είναι καθόλου τυχαίο», όπως λέει, «ότι είχαμε 9 σταφιδεργοστάσια. Σε αυτά τα εργοστάσια δούλευε όλος ο εργατικός κόσμος του Ηρακλείου. Και όταν πολύ παλιά καταργήθηκε το δικαίωμα να κρατάμε ανοιχτά τα καταστήματα το απόγευμα του Σαββάτου, η αντίδρασή μας ήταν ότι δεν πρέπει να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση, γιατί όλοι οι εργαζόμενοι έρχονταν το Σάββατο και μας έδιναν λεφτά. Γιατί; Γιατί ψώνιζαν. Οι εργαζόμενοι ψώνιζαν με δόσεις τότε. Θυμάμαι τον πατέρα μου με το τεφτεράκι»...

Στο ερώτημά μας τι είδους πελάτες ήταν οι σταφιδοπαραγωγοί, ο κ. Γιέτης λέει κουνώντας το κεφάλι: «Οι σταφιδοπαραγωγοί πλήρωναν κατευθείαν. Μετρητοίς. Πήγαιναν τις σταφίδες. Τις παρέδιδαν. Έπαιρναν τα λεφτά. Και βγαίνανε στην αγορά. "Κόψε κι εκείνο", "δώσε και τούτο", "κόψε και το άλλο" και πάει λέγοντας. Ωραία πράγματα. Πάνε αυτά».

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, όπως μας λέει χαρακτηριστικά, ότι «ο νομός Ηρακλείου κάποτε έβγαζε 100.000 τόνους σταφίδα. Αυτά ήταν λεφτά. Και μόλις την παρέδιδαν, έπαιρναν και το χρήμα. Αλλά και με το λάδι υπήρχε χρήμα. Οι περιοχές του λαδιού, Μεσαρά και Βιάννος, είχαν και αυτές έντονη παρουσία. Και ήταν περίπου οι ίδιες εποχές που κατέβαινε ο κόσμος στα μαγαζιά του Ηρακλείου».

Βέβαια, όπως εξηγεί ο συνταξιούχους σήμερα έμπορος του Ηρακλείου, «τότε δεν υπήρχαν τα πολλά έτοιμα ρούχα. Και γι' αυτό μόνο στο Ηράκλειο είχαμε γύρω στα 28 υφασματάδικα. Στην Καλοκαιρινού 7, στη 1866 άλλα τρία και είχαμε και στην Αβέρωφ. Βέβαια, δεν ήταν όλα μεγάλα μαγαζιά. Ήταν και μικρά μαγαζιά. Άλλα είχαν λαϊκά είδη, άλλα είχαν πιο καλά. Θυμάμαι χρονιές που ήταν ανεπανάληπτες»...

Σύμφωνα με όσα θυμάται ο Μηνάς Γιέτης, «οι πιο καλές χρονιές ήταν από το 1969 μέχρι και το 1977-1978, που κυκλοφορούσε χρήμα. Θυμάμαι ότι γίνονταν πολλοί χοροί στο Ηράκλειο τις Απόκριες και έρχονταν οι γυναίκες και έπαιρναν υφάσματα για να ράψουν ρούχα να πάνε στο χορό. Και γινόταν τζίρος καλός στα μαγαζιά. Και δούλευαν όλα τα μαγαζιά».

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΜΗΝΥΜΑ


«Ο Έλληνας στις δύσκολες στιγμές τα καταφέρνει»

Άραγε, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξανακάνουμε στη χώρα μας μια νέα αρχή; Ο κ. Γιέτης τονίζει ότι είναι καθαρά πολιτικό το ζήτημα. «Έχω όμως την εντύπωση ότι ο Έλληνας στις δύσκολες στιγμές τα καταφέρνει. Αρκεί να του αφήσεις τα περιθώρια. Χωρίς όμως να τον έχεις ανεξέλεγκτο. Ο Έλληνας θέλει τον έλεγχο, αλλά τον θέλει με μέτρο. Όχι όμως με δύο μέτρα και δύο σταθμά, άλλοι να μπορούν να φοροδιαφεύγουν και άλλοι να μην μπορούν να σταυρώσουν μια δεκάρα».


Εμπορικός Σύλλογος

Μέσα στη δεκαετία του '90, με τον ίδιο να είναι στέλεχος και για κάποια χρόνια πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου, είχαν καταγραφεί οι πιο θυελλώδεις συνεδριάσεις και συνελεύσεις των εμπόρων, που κατέληγαν ακόμα και σε... ξύλο! Ακόμα και σε θέματα εκπτώσεων, η διοίκηση έπαιρνε μια απόφαση για την περίοδο των εκπτώσεων και αμέσως την άλλη μέρα μέλη του Δ.Σ. την καταστρατηγούσαν, συμπαρασύροντας και μερίδα των εμπόρων της πόλης...

Ο κ. Γιέτης θυμάται: «Στη δεκαετία του '90 ο εμπορικός κόσμος ήταν διχασμένος. Δημιουργούνταν πολλά προβλήματα μέσα στον εμπορικό κόσμο. Οι περισσότεροι από τους συναδέλφους εμπόρους ήταν ενταγμένοι σε ένα κόμμα. Και αντιμετώπιζαν όλες τις καταστάσεις σαν μέλη κόμματος. Και όχι σαν μέλη του εμπορικού κόσμου. Είχαμε αυτόν το δικομματισμό και αυτός ο δικομματισμός, ο φανατισμός των εμπόρων τόσο στο συμβούλιο όσο και απ' έξω ήταν πολύ έντονος»...

Καταλήγοντας, μας λέει ότι προσωπικά ό,τι κι αν έκανε δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει αυτήν την κατάσταση. «Και δεν τα κατάφερα ποτέ, διότι όλοι όσοι ήταν με το κόμμα πήγαιναν με το κόμμα τους. Οι άλλοι που ήταν στο άλλο, πήγαιναν με το κόμμα τους. Τι λέει το κόμμα; Τι υποστηρίζει ο συνδικαλιστής του τάδε κόμματος; Και έτσι λειτουργούσαν. Κανένας δεν κοίταζε τότε το συμφέρον του κλάδου μας».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "Ν.ΚΡΗΤΗ" ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΪΟΥ 2015)

Προς εγκληματικά αδιάφορους βενζινάδες...

Επειδή είναι πραγματικό το γεγονός, θα ήθελα να επισημάνω ότι, την ώρα που ένα πρατήριο υγρών καυσίμων κάνει ανεφοδιασμό βενζίνης, είναι αδιανόητο, είναι απαράδεκτο και μπορεί να αποβεί μοιραίο και εγκληματικό, να συνεχίζει να τροφοδοτεί από τις αντλίες με βενζίνη τα αυτοκίνητα. Αυτό που πρέπει να γίνεται αμέσως είναι για όσο διαρκεί ο ανεφοδιασμός να κλείνει η είσοδος στους πελάτες. Δε θα πέσει έξω το πρατήριο για μερικά λεπτά...
Αντιθέτως, όταν ο ένας οδηγός που περιμένει να βάλει βενζίνη την ώρα του ανεφοδιασμού καπνίζει (διόλου τυχαία η αναφορά αυτή...), τότε μπορεί να συμβεί μια μεγάλη καταστροφή, που δεν τη βάζει ο νους του ανθρώπου. Και καλά θα κάνουν οι ιδιοκτήτες την ώρα εκείνη να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα. Δεν τους φταίνε οι άνθρωποι που έχουν τα σπίτια τους γύρω από το πρατήριο. Καλά θα κάνουν να προσέχουν. Και καλά θα κάνει και το κράτος να ελέγχει τα πρατήρια υγρών καυσίμων σε τέτοια ζητήματα, όπως και σε ζητήματα λειτουργίας των συστημάτων ασφαλείας τους.
Χ.Π. ("Ν.Κ" ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2015).

ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ: Όταν η Κιβωτός έλεγε την αλήθεια - Πέντε χρόνια μετά, σοκάρουν οι αποκαλύψεις!

Οι συγκρούσεις της βραδιάς της δεύτερης εκπομπής για τα φυτοφάρμακα, τον Απρίλιο του 2010 ήταν συνεχείς και σαφώς επώδυνες για το δημοσιογράφο που αισθάνεται ότι κάνει τη δουλειά του όσο πιο σωστά μπορεί. Αλλά πνίγεται στον τηλεοπτικό αέρα, αντιλαμβανόμενος ξαφνικά ότι συνδικαλιστής των αγροτών (!), βγαίνει και λέει ανακρίβειες και ψέμματα προσπαθώντας να τον κατασυκοφαντήσει και να τον κάνει να...χάσει την ψυχραιμία του! 

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, "το blog της Κιβωτού" επανέρχεται, λόγω των νέων αποκαλύψεων για τα φυτοφάρμακα, μέσα από την εφημερίδα "Ν.Κρήτη" και τον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό, την ΚΡΗΤΗ ΤV.
Πριν πάμε στις νέες αποκαλύψεις, ας πάρουμε το χρονικό από τη δύσκολη νύχτα εκείνης της εκπομπής.


ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ 

Ήταν το προτελευταίο ταξίδι της Κιβωτού λίγο πριν τη νύχτα της 12ης Μάη 2010 όταν θα ρίχναμε τις άγκυρες για πάντα. Και τη βραδιά ετούτη, γίναμε στόχος επίθεσης από στέλεχος της ΟΑΣΝΗ. Τόσο ο δημοσιογράφος, όσο και οι καλεσμένοι του, που ήταν ο γεωπόνος Κωστής Παπαδάκης από αριστερά, ο γεωπόνος από την Ιεράπετρα και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιδιωτών Γεωπόνων Γιώργος Γεννιατάκης, ο εξαγωγέας Λάμπρος Περβολαράκης, ο πρόεδρος των χονδρεμπόρων της κεντρικής λαχαναγοράς Γιώργος Πουλινάκης, ο πρόεδρος των οπωροπωλών Μιλτιάδης Χαλκιαδάκης και ο πρόεδρος των παραγωγών στις λαϊκές αγορές Βασίλης Θεοδωράκης.  

"Στο μάτι του κυκλώνα" - λίγο πριν ρίξει τις άγκυρες για πάντα -  βρέθηκε τη νύχτα εκείνη η Κιβωτός, ολοκληρώνοντας το ταξίδι της στον κόσμο των φυτοφαρμάκων. 

44:28' μετά την έναρξη της εκπομπής,  ζητάει να παρέμβει στο τηλέφωνο της εκπομπής, ο τότε γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηρακλείου και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τυμπακίου Γιώργος Ντισπυράκης.

Ήδη είχαν γίνει συγκλονιστικές αποκαλύψεις, αφού εμείς πήγαμε στο Τυμπάκι και μιλήσαμε με τους αγρότες. Είχαν προηγηθεί οι συνεντεύξεις της οικογένειας Χονδράκη μέσα στο θερμοκήπιο της, όπου ο Γιάννης Χονδράκης είχε επιβεβαιώσει πλήρως τη δημοσιογραφική έρευνα της Κιβωτού. 

"Είστε όλοι άσχετοι", είπε περίπου ο κ. Ντισπυράκης. Και κατηγόρησε το δημοσιογράφο για άρθρο του στη "Ν.Κρήτη" και ρεπορτάζ γύρω από τα φυτοφάρμακα, παραποιώντας προς την κοινή γνώμη, το περιεχόμενο τους. Για παράδειγμα ο κ. Ντισπυράκης έλεγε πως στα εν λόγω δημοσιεύματα ο δημοσιογράφος είχε γράψει πως "όλα τα συμβατικά προϊόντα είναι καρκινογόνα και μόνο τα βιολογικά είναι καλά"! 

Μα ούτε ένα μωρό παιδί δεν έγραφε τέτοια ανοησία...

"Όλα τα προϊόντα της Κρήτης είναι πεντακάθαρα", τόνισε, "ενώ εσείς αυτό που κάνετε απόψε είναι να παραπληροφορείτε τον κόσμο", πρόσθεσε ο αγροτοσυνδικαλιστής, για να πάρει αμέσως την απάντηση του μέσα από το επόμενο βίντεο, που είχε θέμα "αν δεν ψεκάσεις να τι παθαίνεις"...

"Αν δεν ψεκάσεις να τι παθαίνεις. Αλλά όχι υπερβολές"...

Η απάντηση της εκπομπής σε όλα αυτά είχε δοθεί ήδη από την οικογένεια του Γιάννη Χονδράκη. 

Μάλιστα, ο γιος του, δείχνει τις αγγουριές στο θερμοκήπιο τους πως έχουν καταντήσει επειδή δεν ψέκασαν σε βαθμό τέτοιο που να καταπολεμήσουν ή να προλάβουν τις ασθένειες...

Από την πλευρά του ο Γιάννης Χονδράκης ήταν καταπέλτης λέγοντας πως για να τον εμπιστευτούν οι άνθρωποι στη λαϊκή, τρώει κι αυτός μπροστά τους... "Τρώγω εγώ για να φάνε κι αυτοί. Αλλιώς δεν πιστεύουν. Φοβούνται", λέει. Μάλιστα επιβεβαίωσε και τις καταγγελίες που έγιναν στην εκπομπή για κατάχρηση στα φυτοφάρμακα από πολλούς παραγωγούς, αλλά και ότι στον χώρο των λαϊκών δεν γίνονται οι έλεγχοι που θα έπρεπε για υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων. 

Την άλλη μέρα ο Γιάννης Χονδράκης δέχτηκε επίθεση στη λαϊκή από άλλους επειδή μας είπε την αλήθεια. Ο ίδιος πάντως δεν πρόλαβε να απλώσει τα ξημερώματα τα προϊόντα του στον πάγκο και κυριολεκτικά έγιναν ανάρπαστα... Η παρουσία του την προηγούμενη νύχτα στα βίντεο της Κιβωτού, κρίθηκε θετικά από τον κόσμο, που εκτίμησε την ειλικρίνεια και την συνείδηση του μέσα από τη σκληρή δουλειά του και τον τρόπο που προσπαθεί να παράγει προϊόντα. "Αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί", μας έλεγε αργότερα ο ίδιος...

Το ημερολόγιο της Κιβωτού έγραφε ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010

Το βασικό θέμα της εφημερίδας μας έρχεται μετά από πέντε χρόνια να δικαιώσει τον αγώνα της εκπομπής Κιβωτός της ΚΡΗΤΗ ΤV και όλων των ανθρώπων εκείνων, που πίστεψαν στα ταξίδια της. 

Ένοχοι για καρκίνο οι ψεκασμοί με φυτοφάρμακα 

Ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά η ευθύνη από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων στα διαυξανόμενα κρούσματα καρκίνου και άλλων σοβαρών ασθενειών που θερίζουν τους κατοίκους κάθε ηλικίας στο Πενταμόδι Μαλεβιζίου, αλλά και σε δεκάδες χωριά της Κρήτης.

Παρά τις εδώ και χρόνια επισημάνσεις των κατοίκων της περιοχής, αλλά και της Αντικαρκινικής Εταιρείας για τις ενδείξεις που προμήνυαν πως κάτι κακό συμβαίνει, ποτέ τα πράγματα δεν είχαν ειπωθεί με το όνομά τους. Κάτι που όμως γίνεται επισήμως τώρα, με τους επιστήμονες, κατονομάζοντας από τη μια τα "ύποπτα" τοξικά οργανοφωσφορικά φυτοφάρμακα, να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, και από την άλλη, καταγράφοντας τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η αλόγιστη χρήση τους στην ανθρώπινη υγεία και δη ο ψεκασμός τους σε αμπελοκαλλιέργειες κοντά σε κατοικίες, να ζητούν από τις Αρχές να λάβουν μέτρα, με το όλο θέμα να χαρακτηρίζεται "ζωής και θανάτου".

Με μελέτες τις τελευταίες δεκαετίες να τα θέλουν να εισβάλουν με ύπουλο τρόπο στην υγεία του ανθρώπου, με κύριες εισόδους στον οργανισμό το αναπνευστικό, το δέρμα και το πεπτικό, ο λόγος γίνεται για τα τοξικά οργανοφωσφορικά και πυρεθρινοειδή φυτοφάρμακα: Diazinon, Parathion, Lorsban, Dursban, Reldan, Dimethoate και άλλα.

Η μακροχρόνια έκθεση που, όπως τονίστηκε σε ενημερωτική ημερίδα που πραγματοποίησε χθες ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πενταμοδίου, τα συνδέει με την αύξηση καρκινικών, νευροεκφυλιστικών, ενδοκρινολογικών, νεοπλασματικών, φλεγμονωδών, ανοσολογικών και αιματολογικών και άλλων σοβαρών ασθενειών.

Τα κρούσματα στο Πενταμόδι

Στο χωριό Πενταμόδι με καλλιέργειες επιτραπέζιων σταφυλιών, οι κάτοικοι, που βλέπουν τις τοξικές ουσίες να μπαίνουν στο αίμα τους, αγωνιούν και εκλιπαρούν για βοήθεια. Από 15ετίας στην περιοχή, όπως λένε τόσο οι ίδιοι όσο και οι επιστήμονες, υπάρχουν αυξημένα κρούσματα ανίατων παθήσεων, όπως παραπρωτεϊναιμίες, λέμφωμα, διαταραχές όρασης και διάκρισης χρωμάτων, νευροεκφυλιστικά νοσήματα, όπως άνοιες, νευροπάθειες, αυτοάνοσες μυοσκελετικές παθήσεις ή θυρεοειδίτιδες, σακχαρώδης διαβήτης, καρκίνος, κ.ά. Με τις ασθένειες που ταλαιπωρούν τους κατοίκους, συν τοις άλλοις, να είναι: γαμμαπάθεια, αναιμία, μετάλλαξη γονιδίων, πολυνευροπάθειες, οπτική νευρίτιδα και τα συμπτώματα: εύκολη κόπωση, δεσμιδώσεις και κράμπες μυών, κεφαλαλγία, ζάλη, διαταραχές μνήμης και αντίληψης, διαταραχές ύπνου, απώλεια βάρους, δυσκαταποσία, απώλεια όρασης και διαταραχές διάκρισης χρωμάτων, επώδυνες οστεο-αρθροπάθειες με ή χωρίς οστεοπόρωση, διαταραχές κίνησης, ισχύος και αίσθησης άκρων, κ.ά. Τη στιγμή που και ύποπτος θάνατος κατοίκου το 1997 από οξεία αιματολογική πάθηση που ψέκαζε στους αμπελώνες έχει παρατηρηθεί.

Ταυτόχρονα οικογένειες έχουν άρρωστα όλα τα μέλη τους, με πολλά παιδιά όλα αυτά τα χρόνια να παρουσιάζουν αυτοάνοσες θυρεοειδοπάθειες. Γεγονότα που δείχνουν πως τα πράγματα είναι σοβαρά και έρχονται να το επιβεβαιώσουν οι εργαστηριακές εξετάσεις, αφού σε πολλούς κατοίκους βρέθηκαν μεταλλάξεις, παραπρωτεϊναιμίες, αύξηση αντισωμάτων και ανοσοσφαιρινών, αιμοποιητικές βλάβες μυελού οστών, λέμφωμα, αισθητικές και κινητικές διαταραχές άκρων, οπτικές νευρίτιδες, διαταραχές αυτοανοσίας και φαινοτύπων, θυρεοειδίτιδες και καρκίνοι.

Ωστόσο, μέσα σε όλα αυτά και ο αλόγιστος και εντελώς αντίθετος σε όσα προστάζει ο νόμος ψεκασμός των αμπελιών φαίνεται να παίζει το δικό του βλαβερό ρόλο στον πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων, αφού παρά το ότι η νομοθεσία λέει πως σε περιοχές όπου τα αμπέλια βρίσκονται σε απόσταση μέχρι 500 μέτρα από σπίτια απαγορεύονται οι ψεκασμοί με τρακτέρ, όπως επίσης και όταν φυσάει πολύ, κάτι τέτοιο δεν εφαρμόζεται στις περισσότερες των περιπτώσεων. Έτσι το ψεκαστικό νέφος "ενοχοποιείται" για δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου και στο περιβάλλον.

Το καμπανάκι μάλιστα σχετικά με αυτό χτυπά και το ότι σε εξετάσεις που έγιναν από το Εργαστήρι Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε κατοίκους της περιοχής, τα σπίτια των οποίων γειτνιάζουν με αμπελοκαλλιέργειες, εντοπίστηκαν ευρήματα που "δείχνουν" συστηματική και χρόνια έκθεση σε φυτοφάρμακα, σε συνδυασμό με την εκδήλωση σοβαρών, ανίατων ασθενειών.

Όπως δήλωσε στη "Νέα Κρήτη" ο διευθυντής του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικών Επιστημών και της Μονάδας Τοξικολογίας και Εγκληματολογικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο ΠΑΓΝΗ και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Τοξικολογίας Eurotox, Αριστείδης Τσατσάκης, οι τιμές που εντοπίστηκαν από τους ελέγχους που έκανε το εργαστήρι είναι αδικαιολόγητα υψηλές και χρήζουν περαιτέρω εξέτασης, επισημαίνοντας παράλληλα τις προφύλαξης που πρέπει να παίρνουν και οι αγρότες, που μη διαθέτοντας κατάλληλο εξοπλισμό, φαίνεται να θέτουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους.

Ο παιδοχειρουργός, εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου και κάτοικος στο Πενταμόδι Δημήτρης Πετράκης κάνει λόγο για ένα γνωστό, όπως είπε, θέμα, για το οποίο όμως «δε θέλουμε να μιλάμε, κυρίως στα χωριά», την ώρα που καρκίνοι "θερίζουν" τους κατοίκους.

Έκκληση από τους κατοίκους: «Κάντε κάτι»

Πασχίζοντας τα τελευταία 20 χρόνια να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, οι κάτοικοι στο Πενταμόδι, μετά το πέρας της χθεσινής ενημερωτικής εκδηλώσεις, στην οποία χαιρετισμό απηύθυνε ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Βαρδάκης, με ψήφισμά τους ζητούν, μεταξύ άλλων, οι καλλιεργητές να σεβαστούν την υγεία και τη ζωή των ίδιων, των εργαζομένων στις καλλιέργειες και των κατοίκων της περιοχής. Να εφαρμόζουν τις ορθές καλλιεργητικές πρακτικές, να μη κάνουν χημικούς ψεκασμούς στις καλλιέργειες, που απέχουν λιγότερο από 500 μέτρα από κατοικίες και με μηχανήματα υψηλών πιέσεων διασποράς, όπως και να προσαρμοστούν στις οδηγίες της Ε.Ε. και στις ανάγκες της νέας ΚΑΠ, σύμφωνα με τις αρχές και μεθόδους της Ολοκληρωμένης Αντιμετώπισης Εχθρών στις καλλιέργειες.

Έτσι, προχωρώντας στη δραστική αντιμετώπιση του προβλήματος, αποφάσισαν να συγκροτηθεί Επιστημονική Ομάδα Πρωτοβουλίας με τη συμμετοχή της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, του ΙΣΗ, του ΙΤΕ, των ΤΕΙ Κρήτης και του ΙΜΔΑ για κοινή βάση δεδομένων σε θέματα έκθεσης σε φυτοφάρμακα και για τις ανάγκες ενός μακροχρόνιου προγράμματος επιστημονικής ενημέρωσης, πρόληψης, τεκμηρίωσης και διεκδίκησης δικαιωμάτων που θα αφορούν προβλήματα έκθεσης σε τοξικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες, σε συνεργασία με τους ήδη υπάρχοντες επιστημονικούς φορείς (Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο κ.ά.), με τις προσπάθειες για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας να συνεχίζονται.

(ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΟΓΙΑΝΝΑΚΗ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" - ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΜΑΪΟΥ 2015)

ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ "ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ" - Κι όμως...σκοτώνουν!

Απρίλιος 2010 - Μάϊος 2015. Τότε από την εκπομπή Κιβωτός του σταθμού μας. Σήμερα από την εφημερίδα "Ν.Κρήτη" και από άλλους καλούς συναδέλφους, έρχεται μία νέα έρευνα, για να κάνει κατανοητό στους πάντες, ότι τα φυτοφάρμακα, όταν γίνεται αλόγιστη χρήση...σκοτώνουν!

"Το blog της Κιβωτού" σεβόμενο πάνω απ΄ όλα την ιστορία των τριών χρόνων της Κιβωτού, τις δημοσιογραφικές μάχες της ΚΡΗΤΗ ΤV και της εφημερίδας "Ν.Κρήτη". Αλλά και γιατί τότε, είχαμε γίνει αποδέκτες περίεργων αντιδράσεων και συμπεριφορών, όχι μόνο από τα κυκλώματα των φυτοφαρμάκων αλλά και μέσα από...την ΟΑΣΝΗ (!), σήμερα επανέρχεται.

Με αφορμή το σημερινό πρώτο θέμα της εφημερίδας μας, θα σας "ταξιδέψουμε" ξανά στα δύσκολα ταξίδια μας στον κόσμο των φυτοφαρμάκων, τον Απρίλιο του 2010, μόλις λίγες ημέρες πριν ολοκληρώσει η Κιβωτός  τον κύκλο της, (το τελευταίο ταξίδι με θέμα την επιστροφή στην ύπαιθρο, είχε γίνει  την Τετάρτη 12 του Μάη του 2010).

Κάποιοι μας επιτέθηκαν, γιατί λέει..."όλα τα αγροτικά προϊόντα της Κρήτης είναι πεντακάθαρα κι εμείς...τα συκοφαντούμε"!...

ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ



ΠΑΡΑΚΑΤΩ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ 

Ένας μαιευτήρας, ο Σταύρος Σηφάκης αριστερά στο πάνελ, αποκάλυψε ανατριχιαστικά στοιχεία... Ένας επίσης γιατρός με έρευνα στο παρελθόν γύρω από τα ζητήματα αυτά, ένας γεωπόνος - ερευνητής, ένας κτηνίατρος και ο πρόεδρος των οπωροπωλών στο πάνελ της πρώτης εκπομπής για τα φυτοφάρμακα, προκάλεσαν...πολλές αναταράξεις στα λιμνάζοντα νερά...

Εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, τον Απρίλιο του 2010, η Κιβωτός παλεύει με τα κύματα, για να ολοκληρώσει άλλο ένα δύσκολο ταξίδι της, ετούτη τη φορά στον γεμάτο «υφάλους» και «σκοπέλους» κόσμο των φυτοφαρμάκων. 

Έναν κόσμο που είναι γεμάτος από συμφέροντα πολυεθνικών, γεωπόνων που κάνουν εμπόριο, αλλά και αγροτοσυνδικαλιστών που προφανώς δεν έχουν καταλάβει την ευθύνη τους απέναντι στους παραγωγούς (τους σωστούς, που είναι οι περισσότεροι) αλλά και τους καταναλωτές!

    

Μια σειρά από μεταβολίτες φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην Κρήτη ανιχνεύτηκαν στα κόπρανα 50 νεογνών, σε έρευνα της Μαιευτικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, που έγινε με τη συνεργασία του Εργαστηρίου Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. 

Η ανακάλυψη αυτή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για μια διεθνή προσπάθεια απάντησης των γιατρών στο βασικό ερώτημα αν και κατά πόσον το έμβρυο εκτίθεται σε φυτοφάρμακα, ενώ υπάρχει δρόμος ακόμα να δοθούν και απαντήσεις για τη συσχέτιση ή όχι των φυτοφαρμάκων με επιμέρους συγγενείς ανωμαλίες ή για επιπλοκές στις εγκυμονούσες γυναίκες.

Τα στοιχεία αυτά ανακοίνωσε στη διάρκεια της εκπομπής, ο μαιευτήρας-γυναικολόγος και τότε υπεύθυνος της Μονάδας Προγεννητικού Ελέγχου του ΠΑΓΝΗ Σταύρος Σηφάκης. 

Σοκάρουν τα στοιχεία της επιστημονικής έρευνας στα νεογνά, που πριν γεννηθούν έχουν "βομβαρδιστεί", από φυτοφάρμακα στην Κρήτη!...

Στο δείγμα των επτακοσίων γυναικών έχει γίνει κατηγοριοποίηση και ομαδοποίηση, για την εξαγωγή πιο ασφαλών συμπερασμάτων. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κ. Σηφάκη, «έχουμε την κατηγορία γυναικών που δουλεύουν σε θερμοκήπια. Ή έχουμε γυναίκες που δουλεύουν σε αγροτικές περιοχές. Ή γυναίκες που ζουν σε αστικές περιοχές. Αλλά, βέβαια, η έκθεση σε φυτοφάρμακα δεν είναι μόνο στον αγρό ή στο θερμοκήπιο. Φυτοφάρμακα καταναλώνουμε και στην οικιακή χρήση, από άλλα τρόφιμα κ.λπ.». 

Ο κ. Σηφάκης εξέφρασε όμως και την άποψή του για το γενικότερο πρόβλημα των φυτοφαρμάκων, λέγοντας ότι «αυτό που πραγματικά λείπει είναι ο κεντρικός έλεγχος στη δοσολογία, στην εφαρμογή, στα αποτελέσματα. Ειδικότερα, δε, ο ρόλος ο δικός μας ως γιατρών είναι ο εξής: Ξέρουμε ότι υπάρχει πρόβλημα με τα φυτοφάρμακα και την ανθρώπινη υγεία. Στον καρκίνο. Σε μια σειρά από νοσήματα. Υπάρχουν χιλιάδες άρθρα γύρω από αυτό. Νομίζω ότι ο δικός μας ο ρόλος είναι να συγκεκριμενοποιήσουμε στο δικό μας πληθυσμό, εάν πραγματικά υπάρχει πρόβλημα παραπάνω έκθεσης. Δε νομίζω ότι είμαστε σε θέση να πούμε ότι υπάρχει κίνδυνος για συγγενείς ανωμαλίες, για επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, εκτός κι αν γίνει μια πάρα πολύ μεγάλη, μακροχρόνια σχεδιασμένη μελέτη. Αυτό πρέπει να γίνει σε μεγάλα πανεπιστήμια και σε μεγάλες χώρες. Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι η δικιά μας δουλειά είναι να αποδείξουμε ότι ο μαιευτικός πληθυσμός από τη δικιά μας τη σκοπιά ή γενικότερα ο πληθυσμός εκτίθεται. Και να το αποδείξουμε μετρώντας ακριβώς τις ίδιες τις ουσίες αυτές, τους μεταβολίτες, σε διάφορα βιολογικά υλικά στον ανθρώπινο οργανισμό. Και από τη στιγμή, που έχουμε ήδη στοιχεία τα τελευταία χρόνια ότι οι ουσίες αυτές ανευρίσκονται στην έγκυο γυναίκα και γενικότερα στα παιδιά, σημαίνει ότι εκτιθέμεθα...». 

Η Τοξικότητα

«Σήμερα δεν μπορούμε να παράγουμε αγροτικά προϊόντα χωρίς τη χρήση χημικών ουσιών», ξεκαθάρισαν όλοι όσοι συμμετείχαν στο πάνελ της εκπομπής, διευκρινίζοντας όμως ότι «το πρόβλημα δεν είναι στην παρούσα φάση τα φυτοφάρμακα, αλλά η αλόγιστη χρήση τους από τους αγρότες». 

Έχει ενδιαφέρον η τοποθέτηση του διευθυντή του Ινστιτούτου Προστασίας Φυτών και του Γεωργικού Σταθμού Μεσαράς του ΕΘΙΑΓΕ Λευτέρη Λιγοξυγκάκη. «Σήμερα δεν μπορούμε να παράγουμε χωρίς φυτοφάρμακα. Μπορούμε όμως να προχωρήσουμε σταδιακά στην ολοκληρωμένη καταπολέμηση και βαθμιαία ένα ποσοστό της παραγωγής να σχετίζεται με τη βιολογική παραγωγή. Να έχετε υπόψη σας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια έχει περιορίσει σημαντικά τον αριθμό των φυτοπροστατευτικών, εξαιτίας του γεγονότος ότι θέλει να προστατέψει τη δημόσια υγεία και φυτοφάρμακα τα οποία μέχρι πρότινος έδειχναν καλή συμπεριφορά όσον αφορά στην καταπολέμηση συγκεκριμένων ασθενειών σε συγκεκριμένες καλλιέργειες αποσύρονται εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουν υψηλή τοξικότητα».

Τόσο ο κ. Λιγοξυγκάκης όσο και οι υπόλοιποι κάλεσαν τους παραγωγούς να τηρούν αυστηρά τους χρόνους αναμονής μεταξύ του χρόνου επέμβασης και συγκομιδής και να εφαρμόζουν πλήρως τα αναγραφόμενα πάνω στις συσκευασίες των φυτοφαρμάκων. Ξεκαθάρισαν επίσης ότι οι αγρότες δεν έχουν τις γνώσεις και δεν ευθύνονται αυτοί για την αλόγιστη χρήση, όσο οι ιδιώτες γεωπόνοι που τους "φορτώνουν" φάρμακα για να μπορούν να τα πουλήσουν με κάθε ευκαιρία.

Φυτοφάρμακα...τρόμου!

Σε δύο διαδοχικά βίντεο,  (από το 1: 06:00'') ο γεωπόνος Κωστής Παπαδάκης, κυριολεκτικά έκοψε την ανάσα της κοινής γνώμης, με όλα τα στοιχεία που κατέθεσε για τις ανάγκες της δημοσιογραφικής έρευνας της Κιβωτού.

"Έκοψαν την ανάσα" οι μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις του γεωπόνου Κωστή Παπαδάκη. Όπου πήγαινε στη συνέχεια για αρκετούς μήνες, όποιος τον έβλεπε τον ρωτούσε για την επικινδυνότητα των φυτοφαρμάκων. 

"Η μέχρι πρότινος άγνοια της επικινδυνότητας των χημικών ουσιών αυτών, που σε ένα ποσοστό υπάρχει και σήμερα, οφείλεται στην παντελή έλλειψη ενημέρωσης των παραγωγών, που πρωτίστως όφειλε να παρέχει το κράτος. Ακόμη και σήμερα, ουδείς φορέας υπάρχει για σχετική ενημέρωση παραγωγών και καταναλωτών, με την άγνοια να επιτείνει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων. Και η άγνοια δεν είναι ευθύνη των παραγωγών, οι οποίοι επιδεικνύουν έντονο ενδιαφέρον για έγκυρη ενημέρωση.

Και το ενδιαφέρον αυτό αποτυπώθηκε με τις δυο πρόσφατες εκπομπές σχετικά με τα φυτοφάρμακα που πραγματοποίησε η τοπική τηλεόραση ΚΡΗΤΗ TV στην γεωργική εκπομπή ΚΙΒΩΤΟΣ. Εξέπληξε δε το γεγονός ότι, πέρα από τη μεγάλη ακροαματικότητα, που, κατά γενική ομολογία έτυχε η εκπομπή, εντύπωση έκανε και το εύρος των κοινωνικών τάξεων, μη γεωργών, που παρακολούθησε την εκπομπή, παρά το προχωρημένο της ώρας. 

Να σημειωθεί ότι οι εκπομπές της ΚΙΒΩΤΟΥ συνέβαλλαν σημαντικά στο να γίνει κατανοητό στον απλό κόσμο αυτό που η επιστήμη σήμερα έχει συμπεράνει, ότι δηλαδή η χρήση των φυτοφαρμάκων, παρά τους κινδύνους που περικλείουν, είναι επιβεβλημένη, αν θέλουμε να έχουμε βιώσιμη οικονομικά γεωργία. Κάθε άλλη θεωρία που υποστηρίζει την ολοσχερή απαλλαγή από τα φυτοφάρμακα και την καλλιέργεια με βάση τους αστέρες, τους πλανήτες, το ράντισμα με νερό κ.α απορρίπτεται ως ανεδαφική".

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Ο Βαγγέλης Αποστόλου από το Ηράκλειο: «Δεν παράγουμε ούτε τα προς το ζην»

Ως μια χώρα που αδυνατεί να καλύψει ακόμα και τις ποσοστώσεις των αγροτικών προϊόντων τις οποίες επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, επιτρέποντάς μας να... παράγουμε έως κάποιες ποσότητες, αλλιώς θα "πρέπει" να μας τιμωρήσουν, παρουσίασε χθες από το Ηράκλειο την Ελλάδα ο ίδιος ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Βαγγέλης Αποστόλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της "Νέας Κρήτης". Μάλιστα, ξεκινώντας τη συνέντευξη Τύπου, στο Δημαρχείο Ηρακλείου, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κυβερνητικό ενδιαφέρον για το "αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα" της χώρας, ξεκαθαρίζοντας ότι για το ΣΥΡΙΖΑ τα δύο ζητήματα άμεσης προτεραιότητας είναι η ανταγωνιστικότητα των αγροτικών μας προϊόντων και η διατροφική επάρκεια του λαού μας!

Η εμφάνιση Αποστόλου στο νομό Ηρακλείου χθες δεν έδειξε να αποτελεί επίσκεψη που σκοπό είχε να "φέρει" λύσεις σε προβλήματα που ήδη είχε ο ίδιος καταγράψει, από τις επαφές των αγροτικών στελεχών μαζί του στην Αθήνα. Ωστόσο, αν και επανέλαβε τα ήδη γνωστά ζητήματα, εξαγγέλλοντας για άλλη μια φορά αυτά που... είχε εξαγγείλει από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων του, ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης έδωσε πολλές λεπτομέρειες στη δημοσιότητα, που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για την κοινή γνώμη και την ενημέρωση των παραγωγών και των καταναλωτών.


Διατροφική... ανεπάρκεια

Απαντώντας σε ερώτηση της "Νέας Κρήτης" για τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μας βάζουν "όριο παραγωγής" σε διάφορα προϊόντα και συνεπώς υπάρχει πρόβλημα στις όποιες εθνικές πολιτικές αύξησης της παραγωγής, ο Βαγγέλης Αποστόλου απάντησε: «Δεν είναι έτσι. Δυστυχώς σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορούμε ούτε καν να προσεγγίσουμε τις ποσοστώσεις που έχουμε. Παράδειγμα. Για τη ζάχαρη, που συζητάμε τώρα, έχουμε 158.000 στρέμματα (για την ποσόστωση). Και όμως δεν έχουμε πάνω από 60.000 στρέμματα. Στο γάλα το αγελαδινό έχουμε ποσόστωση 850 τόνων κι εμείς είμαστε κάτω από 600 τόνους. Δηλαδή, πλέον είμαστε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση από αυτή που περιγράφετε στο ερώτημά σας»!

Ο Βαγγέλης Αποστόλου συνέχισε λέγοντας ότι «όταν το 60% σχεδόν του αγροτικού εισοδήματος προέρχεται από ενισχύσεις, καταλαβαίνετε. Πάμε, συζητάμε με τους αγρότες οι οποίοι διαμαρτύρονται για το ένα, για το άλλο... Όμως πού καταλήγουν; "Πότε θα πάρουμε την επιδότηση;"». Ο κ. Αποστόλου συνεχίζει λέγοντας ότι έχει δημιουργηθεί και μια εικόνα στους αγρότες ότι «χωρίς την ενίσχυση δεν μπορούμε να παράγουμε»...


Η κρητική διατροφή

«Ο αγροτικός χώρος», είπε ο κ. Αποστόλου, «έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει το εργαλείο εκείνο που θα βγάλει τη χώρα απ' την κρίση. Και πραγματικά ο αγροτικός χώρος και αναφέρομαι ιδιαίτερα στην Κρήτη, είναι αυτός ο χώρος ο οποίος μπορεί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που έχει η κάθε περιοχή, ούτως ώστε, αυτό που εμείς ως τεχνικό σχέδιο έχουμε καταθέσει με το όνομα Αγροτοδιατροφικό Σύμπλεγμα της χώρας να μπορέσει να υλοποιηθεί».

Στο σημείο αυτό, ο Βαγγέλης Αποστόλου αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην Κρήτη. «Το νησί σας έχει το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της κρητικής διατροφής. Και μπορούμε να δούμε πώς θα δώσει ιδιαίτερο βάρος σε αυτή την κατεύθυνση όλη η παραγωγή της Κρήτης», τόνισε χαρακτηριστικά.

Ακολούθως, ο αναπληρωτής υπουργός αναφέρθηκε σε δύο επιμέρους ζητήματα, στα οποία και θα δώσει μεγάλη μάχη η κυβέρνηση. Το ένα είναι η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και το άλλο η διατροφική επάρκεια της χώρας.

Και αναφέρθηκε στο στόχο της ιδιαίτερης στήριξης στα παραδοσιακά προϊόντα της χώρας, ξεχωρίζοντας για την Κρήτη το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Εξάγουμε, όπως είπε, πάνω από 100.000 τόνους χύμα ελαιόλαδο και από τη συνολική παραγωγή ελαιολάδου τυποποιούμε μόνο το 27%.

«Κι όμως στην Ιταλία τυποποιείται πάνω από το 80% και το ξέρετε πως ένα μέρος αυτού του τυποποιημένου λαδιού, δυστυχώς, επιστρέφει και στη χώρα μας», είπε στους δημοσιογράφους ο Βαγγέλης Αποστόλου.


Πρόστιμα-φωτιά

Για την κτηνοτροφία, η κυβέρνηση έχει στόχο ιδιαίτερης στήριξης της αιγοπροβατοτροφίας, όπως είπε ο κ. Αποστόλου. Και έκανε αναφορά στα πρόστιμα που έχει δεχτεί η χώρα μας εξαιτίας των χειρισμών που έχουν γίνει στον τρόπο καταβολής των ενισχύσεων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τόσο προς τους αγρότες όσο και προς τους κτηνοτρόφους. Μάλιστα αποκάλυψε ότι μόλις προχθές, πέρα από τα 2,4 δισ. που είχαν επιβληθεί στη χώρα μας για τα ζητήματα αυτά, η Ελλάδα δέχτηκε ένα ακόμη πρόστιμο 320 εκατομμυρίων ευρώ, που αφορούσε στους χειρισμούς των βοσκίσιμων γαιών! «Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αν άμεσα δε λύσουμε αυτό το πρόβλημα, την ερχόμενη χρονιά κινδυνεύουν στο σύνολό τους τα 340 εκατομμύρια ευρώ της ενιαίας και εξισωτικής αποζημίωσης που αφορούν στο χώρο των κτηνοτρόφων. Και ταυτόχρονα τα πρόστιμα θα έρχονται το ένα μετά το άλλο».


Φόρος πετρελαίου και ζωοτροφές: Δεσμεύσεις για το κόστος παραγωγής

Ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανασυγκρότησης αναφέρθηκε στη συνέχεια στο κόστος παραγωγής. «Στην μεν φυτική παραγωγή κατά 60% οφείλεται στο κόστος ενέργειας, στη δε ζωική παραγωγή το 60% οφείλεται στο κόστος των ζωοτροφών». Και στο σημείο αυτό, ο Βαγγέλης Αποστόλου δεσμεύτηκε ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα υπάρξει μία μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης του Πετρελαίου κατά 3%, για να φτάσουμε σε έναν μέσο όρο 70-72 λεπτών το λίτρο, όπως ισχύει στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση στο πετρέλαιο κίνησης. Ενώ στις ζωοτροφές θα γίνει προσπάθεια μέσα από την καλλιέργεια των κτηνοτροφικών φυτών να δοθεί ώθηση για την αύξηση της παραγωγής τους και την παραγωγή, κατά συνέπεια, φτηνών ζωοτροφών.


Στήριξη ρευστότητας

«Μεγάλα είναι και τα προβλήματα σχετικά με τη ρευστότητα του χώρου», συνέχισε ο υπουργός. Σύμφωνα με τον ίδιο, μετά το κλείσιμο της ΑΤΕ, έχει μειωθεί κατά 64% η χρηματοδότηση των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Και στο σημείο αυτό επανέλαβε τη γνωστή δέσμευσή του για τη δημιουργία Τράπεζας Ειδικού Σκοπού, που θα υποκαταστήσει, ουσιαστικά, το ρόλο της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος, χρηματοδοτώντας την αγροτική δραστηριότητα.


Τι θα γίνει με τη ρύθμιση των αγροτικών χρεών - Διαγραφή του 50% των παλιών

Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση των αγροτικών χρεών, ο Βαγγέλης Αποστόλου επανέλαβε τη δέσμευση του, για τη διαγραφή μέχρι του 50% των παλιών αγροτικών χρεών, που συσσωρεύτηκαν σε βάρος χιλιάδων αγροτοκτηνοτρόφων, οι οποίοι είχαν εξαιρεθεί από το νόμο των πανωτοκιών.

Απαντώντας στις ερωτήσεις της "Νέας Κρήτης" ο κ. Αποστόλου παραδέχτηκε ότι όλος αυτός ο κόσμος αδίκως εξαιρέθηκε από το νόμο του 2004 περί πανωτοκιών, αλλά δήλωσε αδυναμία διαγραφής του συνόλου των χρεών τους.

Κι αυτό παρά το γεγονός ότι τα ελληνικά δικαστήρια όποτε εκδικάζονταν αυτές οι υποθέσεις δικαίωναν τους δανειολήπτες αγρότες και κτηνοτρόφους, μέσα από το γράμμα του νόμου που έλεγε «πήρες ένα ευρώ, πλήρωσες δύο ευρώ; Καθάρισες».

Η Ν.Δ. στην πρώτη της διακυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης τον Ευάγγελο Μπασιάκο και διοικητή της ΑΤΕ τον Δημήτρη Μηλιάκο, ενώ πραγματικά ωφέλησαν το μεγαλύτερο μέρος των καταχρεωμένων αγροτοκτηνοτρόφων, δημιούργησαν και δύο κατηγορίες τις οποίες εξαιρούσαν από τις ευεργητικές διατάξεις του νόμου. Την κατηγορία της Εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου. Και εκείνη των Αλληλόχρεων Λογαριασμών.

Ο κόσμος που συμπεριελήφθη σε αυτές τις δυο κατηγορίες, από το 2004 μέχρι σήμερα, έχει εμπλακεί σε έναν ατελείωτο δικαστικό αγώνα. Πολλές είναι οι υποθέσεις που έφτασαν στον Άρειο Πάγο. Καμία - τουλάχιστον σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις - δεν έχει τελεσιδικήσει.

Την ίδια ώρα όμως, ένα μεγάλο μέρος των χρεών αυτών έχει βεβαιωθεί στις κατά τόπους ΔΟΥ και πάρα πολλοί δέχονται κάθε τόσο τις απειλές της κατάσχεσης των περιουσιακών τους στοιχείων. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι το 2004 εξαιρέθηκαν από το νόμο και ας είχαν (αποδεδειγμένα) πληρώσει μέχρι τότε πολλές φορές πάνω από το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου!

Το θέμα είχε γίνει πολλές φορές σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Και μάλιστα η πρόσφατη συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων έφτασε στο παρά πέντε να καταθέσει τροπολογία στη Βουλή, ώστε να τελειώσει επιτέλους το μαρτύριο των καταχρεωμένων ανθρώπων της υπαίθρου, αλλά ως διά μαγείας για μια ακόμη φορά η τροπολογία αυτή δε... συζητήθηκε ποτέ...

«Βρισκόμαστε σε μία προσέγγιση», είπε χθες ο Βαγγέλης Αποστόλου, «που λέμε ότι γενικότερα στα κόκκινα δάνεια θα έχουμε περίπου ένα 30% μείωση. Αλλά ειδικότερα η διαγραφή των δανείων της λεγόμενης κακής ΑΤΕ μπορεί να πλησιάσει και το 50%. Και βρισκόμαστε αυτή την ώρα σε μια διαδικασία ολοκλήρωσης, μιας προσέγγισης του ζητήματος».

Μάλιστα, ο Βαγγέλης Αποστόλου τόνισε ότι «δυστυχώς όλες οι ρυθμίσεις των χρεών μέχρι σήμερα δεν έλυναν το πρόβλημα. Το μετατόπιζαν. Και όταν δε λύνεις ένα πρόβλημα και το μετατοπίζεις, διογκώνεται. Και έχουμε φτάσει σήμερα σε μια κατάσταση απελπιστική»...


Περί οργανώσεων

Μέχρι το τέλος Ιουνίου, η κυβέρνηση θα φέρει ένα νέο νομοσχέδιο για τις Αγροτικές Συνεταιριστικές και Συνδικαλιστικές Οργανώσεις. «Θα το φέρουμε για διαβούλευση σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του χώρου, για να δημιουργήσουμε ισχυρές Ομάδες Παραγωγών κατά προϊόν, πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς κατά κλάδο και θα αντιμετωπίσουμε και τα πολλά προβλήματα κακής διαχείρισης που έχουν διαπιστωθεί στο χώρο μέσα στους καταλογισμούς που μας έχουν έρθει και μας υποχρεώνουν να εισπράξουμε από τους συνεταιρισμούς 462 εκατομμύρια ευρώ».

Στο σημείο αυτό, ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης ξεκαθαρίζει ότι η απάντησή του προς τον επίτροπο ήταν πως αυτό το ποσό δε γίνεται να εισπραχθεί από τους καταχρεωμένους και διαλυμένους αγροτικούς συνεταιρισμούς. «Όμως αυτό δε σημαίνει», όπως είπε, «ότι δε θα γίνει καταλογισμός για τις ευθύνες που υπάρχουν στο χώρο».


Για "αγροτοδικεία"

Θέλοντας να δώσει έμφαση στο κυβερνητικό ενδιαφέρον κατά των λεγόμενων "αγροτοδικείων" που έχουν στηθεί στην Κρήτη και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ώστε να εκδιωχθούν ποινικά συνδικαλιστές και απλοί παραγωγοί για τη συμμετοχή τους σε συλλαλητήρια με πρόσχημα την πρόκληση προβλημάτων στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους, ο κ. Αποστόλου ανακοίνωσε την απόφαση για κατάθεση τροπολογίας. Βάσει της τροπολογίας αυτής, απαλλάσσονται των όποιων ποινικών ευθυνών οι κατηγορούμενοι αγρότες.


Για δακοκτονία

Σε ό,τι αφορά τη δακοκτονία, ο Βαγγέλης Αποστόλου είπε: «Κάναμε μία πρώτη κατανομή κυρίως με βάση τα ποσά που είχαν εγκριθεί την περασμένη χρονιά και ποσά που είχαν χρησιμοποιηθεί. Δεσμευόμαστε λοιπόν κι εδώ ότι στη διαδρομή, τυχόν ανάγκες που θα προκύψουν για τη δακοκτονία στην Κρήτη θα τις καλύψουμε με πρόσθετες ενισχύσεις».


Η ΚΑΠ

Αναφερόμενος στη "σφαγή" που έχει γίνει σε βάρος της Κρήτης μέσα από τη νέα ΚΑΠ λόγω των μειώσεων των ενισχύσεων στις δεντρώδεις καλλιέργειες, ο υπουργός παραδέχτηκε το πρόβλημα, είπε όμως ότι δε γίνεται πριν από το 2017 να υπάρξει οποιαδήποτε προσπάθεια ανακατομής των ενισχύσεων.


Νοικοκύρεμα βοσκοτόπων

Ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης χαρακτήρισε ως απαράδεκτο μέχρι σήμερα να δηλώνονται εκτάσεις από κτηνοτρόφους της Κρήτης σε περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας. Η κυβέρνηση, όπως είπε, θα καταγράψει όλες τις εκτάσεις και θα κάνει την ορθολογική κατανομή τους για την ενεργοποίηση των επιλέξιμων εκτάσεων των κτηνοτρόφων και να προστατευτούν αυτή τη φορά ακόμα και... δασικές εκτάσεις που "ταΐζονται" για τις ανάγκες... των ενισχύσεων.


Η φορολόγηση

Αναφορικά με την περίφημη φορολόγηση των επιδοτήσεων, ο κ. Αποστόλου τόνισε ότι στην πραγματικότητα η προηγούμενη συγκυβέρνηση δεν άφηνε εκτός φορολόγησης το σύνολο των επιδοτήσεων. Και έρχεται η σημερινή κυβέρνηση και βάζει ως αφορολόγητο όριο το ποσό μέχρι 12.000 ευρώ των επιδοτήσεων. Αλλά πάνω από 12.000 ευρώ, όπως είπε, λαμβάνουν μόλις 50.000 παραγωγοί. Από αυτούς τους παραγωγούς θα εισπράξει η κυβέρνηση 64 εκατομμύρια ευρώ. «Αν ίσχυε ο συντελεστής 13% στο σύνολο των επιδοτήσεων, θα παίρναμε από το 1 εκατομμύριο των παραγωγών 300 εκατομμύρια ευρώ».

Για την επόμενη χρονιά, η κυβέρνηση, όπως ανέφερε, θα εφαρμόσει και για τους αγρότες το αφορολόγητο του εισοδήματος μέχρι τα 12.000 ευρώ, ενώ θα διατηρηθεί και το αφορολόγητο των επιδοτήσεων μέχρι 12.000 ευρώ.


Οι επαφές

Μετά τη συνέντευξη Τύπου, ο Βαγγέλης Αποστόλου και η συνοδεία του επισκέφτηκαν το δήμαρχο Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινό. Στη συνάντηση συμμετείχαν επίσης οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο κ. Μιχάλης Κριτσωτάκης και Σωκράτης Βαρδάκης, καθώς και ο γενικός διευθυντής του ΟΠΕΚΕΠΕ Γιώργος Αποστολάκης, ο αντιδήμαρχος Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Πέτρος Ινιωτάκης, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΗ Νίκος Φακουρέλης, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ενεργοί Πολίτες» Ηλίας Λυγερός, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό και δημοτικοί σύμβουλοι.

Στη συνάντηση αυτή με τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης συζητήθηκαν θέματα του πρωτογενούς τομέα στο Δήμο Ηρακλείου. Πιο συγκεκριμένα, αφού ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι «δεν πρόκειται να δοθεί ούτε 1 ευρώ για πλακοστρώσεις και καλντερίμια από τη στιγμή που ο αγροτικός κόσμος έχει ουσιαστικά προβλήματα», ο δήμαρχος Ηρακλείου συναίνεσε με τη θέση του υπουργού, θέτοντας σε απόλυτη προτεραιότητα τις αγροτικές οδούς και το αρδευτικό νερό, αναφέρθηκε δε και στα βασικά προβλήματα των αγροτικών περιοχών του Δήμου Ηρακλείου.

Ανάλογες ήταν και οι συναντήσεις που προηγήθηκαν στο γραφείο του περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη με τη συμμετοχή και της αρμόδιας αντιπεριφερειάρχη Κρήτης Θεανώς Βρέντζου.

Η επίσκεψη Αποστόλου ξεκίνησε από τις 9 το πρωί στο ΕΘΙΑΓΕ στον Κατσαμπά, όπου υποσχέθηκε στήριξη του ερευνητικού ιδρύματος με οποιονδήποτε τρόπο.


«Η Ελλάδα έπαψε πλέον να είναι μια μνημονιακή αποικία… Είμαστε κοντά σε μια έντιμη συμφωνία»

«Εμείς από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας ως κυβέρνηση σωτηρίας διατρανώσαμε από την πρώτη στιγμή και διατρανώνουμε συνεχώς ότι η χώρα μας άλλαξε σελίδα», είπε ξεκινώντας τη χθεσινή συνέντευξη ο κ. Αποστόλου, θέλοντας να κάνει μια σύντομη αναφορά στα τρέχοντα ζητήματα.

«Η χώρα μας έπαψε πλέον να είναι μια μνημονιακή αποικία. Ο ελληνικός λαός όχι απλά μας ψήφισε στις 25 Ιανουαρίου, αλλά σε όλη τη μέχρι σήμερα πορεία στηρίζει την προσπάθεια που κάνουμε, στηρίζει τη σκληρή διαπραγμάτευση που γίνεται από τη δική μας πλευρά και να είναι σίγουρος ότι όχι απλά θα την υπηρετήσουμε τη στήριξή του, αλλά κυρίως αυτό που βρίσκεται πλέον πολύ κοντά είναι μια έντιμη συμφωνία, μια νέα συμφωνία, η οποία δε θα ξεφεύγει από τις κόκκινες γραμμές που έχουμε θέσει, παρότι λειτουργούμε όλη αυτή την περίοδο μέσα σε ένα ναρκοθετημένο περιβάλλον».


Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Αποστόλου, «διαρκώς πληρώνουμε δάνεια, υποχρεώσεις, χωρίς ούτε ένα ευρώ από το καλοκαίρι και δώθε. Αρκεί να φανταστείτε ότι την επομένη της ορκωμοσίας το Γενικό Λογιστήριο του κράτους είχε ανακοινώσει ότι στις 24 Φεβρουαρίου η χώρα μας θα έχει 552 εκατομμύρια ευρώ έλλειμμα». Ο κ. Αποστόλου επισήμανε ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει συνεπής στις υποχρεώσεις της στους δανειστές και βρίσκεται στα πρόθυρα μιας συμφωνίας που θα σέβεται όλες τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης.

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" - ΤΡΙΤΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2015)

Μας "έζωσαν" τα φίδια-Έντονη η παρουσία ερπετών το τελευταίο διάστημα

Τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό και σε πολλές περιοχές της Κρήτης οι άνθρωποι βλέπουν τα... φίδια να τους ζώνουν; Σε χωριά της Πεδιάδας, μάλιστα, υπάρχουν μαρτυρίες προς τη "Ν.Κ." ανθρώπων που λένε ότι ξαφνικά είδαν φίδι μέσα στην αποθήκη τους, κάτω από τον αρακά την ώρα που τον γύριζαν για να αποξηρανθεί, ή την ώρα που έκοβαν με το χορτοκοπτικό τα χόρτα ή στο λουρί της σκαπτικής μηχανής καθώς έσκαβαν το χωράφι.

Υπήρξε και άλλος κάτοικος της υπαίθρου που μπήκε στο αυτοκίνητό του και έντρομος είδε ότι ήδη ένα φίδι... είχε επιβιβαστεί σε αυτό και τον περίμενε για... βόλτα!

Μπορεί βέβαια να το ξέρουν όλοι ή να αντιλαμβάνονται ότι στην Κρήτη τα φίδια δεν είναι δηλητηριώδη, αλλά αυτό δεν αποτρέπει τον πανικό ή τη... μεγάλη ανατριχίλα, στην περίπτωση που έρθουν σε "στενή" επαφή με τα κατά τα λοιπά... χαριτωμένα αυτά πλάσματα.

Οι πληροφορίες που έφτασαν στη "Ν.Κ." αναφέρουν πως μεγάλος ο πληθυσμός φιδιών εντοπίζεται στην περιοχή των Ζωφόρων, του Σαμπά, αλλά και της ευρύτερης περιοχής στην πρώην επαρχία Πεδιάδος. «Εκεί που κάνουμε αγροτικές εργασίες πετάγονται μπροστά μας», λένε οι κάτοικοι των χωριών αυτών. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι υπάρχουν "πληροφορίες" σύμφωνα με τις οποίες πολλά φίδια τα έχουν απελευθερώσει... οικολόγοι για να ενισχύσουν την ισορροπία της φύσης. Για να υπογραμμίσουν δε τη "βασιμότητα" της πληροφορίας, τονίζουν ότι τα ποντίκια δείχνουν να έχουν εξαφανιστεί και αυτό το φαινόμενο το αποδίδουν στον πολλαπλασιασμό των φιδιών που, ως γνωστόν, έχουν ως βασικό... μεζεδάκι τα τρωκτικά.

Οι επιστήμονες

«Δε μου τηλεφωνούν μόνο από την Κρήτη. Με παίρνουν τηλέφωνο από όλη την Ελλάδα και μου λένε για τα φίδια», λέει χαρακτηριστικά στη "Ν.Κ." ο ερπετολόγος και ερευνητής στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Πέτρος Λυμπεράκης. «Με έχουν πάρει 40 άτομα τηλέφωνο που μου λένε ότι βλέπουν πολλά φίδια», λέει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, ο γνωστός επιστήμονας κάνει λόγο για φυσιολογικό φαινόμενο την περίοδο αυτή, λόγω της αναπαραγωγής των φιδιών. «Δεν ισχύει ότι τα άφησαν οικολόγοι. Όπου ακούτε τέτοια πράγματα, να ξέρετε ότι πρόκειται για αστείες απόψεις ανθρώπων που δε γνωρίζουν ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να κάνεις αναπαραγωγή φιδιών. Είναι κάτι που γίνεται σε ειδικές εγκαταστάσεις, θέλει εργαλεία. Δεν είναι απλή υπόθεση», λέει ο κ. Λυμπεράκης.

Σε ό,τι αφορά την έξαρση της εποχής, ο κ. Λυμπεράκης λέει στην εφημερίδα μας ότι «εμφανίζονται τώρα πολλά φίδια σε αγροτικές περιοχές, διότι είναι η εποχή που ψάχνουν το ταίρι τους για να ζευγαρώσουν. Είναι η εποχή που γυρνάνε για να ζευγαρώσουν και γι' αυτό τα βλέπουμε πιο συχνά. Και μιλάμε γι' αυτό το δίμηνο, Απριλίου-Μαΐου. Η έξαρση είναι εποχική. Μετά θα εξαφανιστούν πάλι. Δηλαδή τον Ιούλιο δε θα ακούς τέτοιο πράγμα».

Είναι ακίνδυνα

Στο ερώτημά μας αν θα πρέπει οι άνθρωποι στην Κρήτη να φοβούνται τα φίδια θεωρώντας τα ως επικίνδυνα, ο Πέτρος Λυμπεράκης λέει: «Όχι βέβαια. Αυτά τα φίδια που έχουμε εδώ στην Κρήτη είναι όλα ακίνδυνα. Δεν έχουν δηλητήριο. Και για να σε δαγκώσουν πρέπει να το πιάσεις και να το ζουλίξεις και αυτό, για να αμυνθεί, να σε δαγκώσει. Αλλά και να σε δαγκώσει, τίποτα δε θα πάθεις. Έχει τόσο λεπτά δοντάκια που δεν πρόκειται να σου προκαλέσει ούτε γρατζουνιά».

Είναι χρήσιμα

Κρίκος στη φυσική αλυσίδα

Στην Κρήτη έχουμε τέσσερα είδη φιδιών, που είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τον άνθρωπο. Έχουμε το νερόφιδο, τη δενδρογαλιά, το αγιόφιδο και σπιτόφιδο. «Είναι ένας κρίκος στη φυσική αλυσίδα και το θετικό για μας αποτέλεσμα είναι ότι μειώνουν άλλα ζώα που μας ενοχλούν περισσότερο. Και κυρίως τα ποντίκια. Τρώνε όμως και έντομα, ενώ κάποια φίδια μπορεί να φάνε και τα σαυράκια. Τα φίδια έχουν ως κύριο εχθρό τους τα αρπακτικά πουλιά, που τα τρώνε. Οι γάτες τα σκοτώνουν. Αλλά, αν τα βρει, θα τα φάει και η ζουρίδα».

Εξαιρετικά χρήσιμη είναι όμως με τη σειρά της και η ζουρίδα, που μπορεί κάποιες φορές να πνίγει τις κότες μας, όμως τρώει και αυτή πολλά ποντίκια. «Έχει αυξηθεί πολύ ο πληθυσμός της ζουρίδας από τα σκουπίδια που πετάμε», λέει ο κ. Λυμπεράκης, που επισημαίνει ότι όσο βρίσκει σκουπίδια αποφεύγει να "επισκέπτεται" τα κοτέτσια... Τα ίδια ισχύουν και για τη νυφίτσα που είναι πιο μικρόσωμη. Όσο για τον άρκαλο, αυτός σκάβει τη γη και τρέφεται αποκλειστικά και μόνο με σκουλήκια ή... σταφύλια, όταν αυτά είναι ώριμα.

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" - ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΜΑΪΟΥ 2015)

Οδύσσεια 21 χρόνων για τους απολυμένους της Βάσης

Μια Οδύσσεια που δεν τελείωσε ποτέ και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα τελειώσει άρχιζε για εκατοντάδες εργαζόμενους από τη στιγμή που έκλεινε η αμερικανική βάση των Γουρνών, με μια απόφαση που οφειλόταν καθαρά στον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος μάλιστα φρόντισε να αποζημιώσει τους υπαλλήλους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Σε αντίθεση με το Ελληνικό Δημόσιο, που παρά τις πάρα πολλές δικαστικές αποφάσεις, δεν προχώρησε ποτέ στην καταβολή αποζημιώσεων.

Η "Νέα Κρήτη" ταξιδεύει σήμερα στα μέσα της δεκαετίας του '70, από το 1975 που έπιασαν δουλειά οι Έλληνες της βάσης μέχρι και το 1994, όταν έκλεισε. Και άρχιζε τότε το δικό τους μαρτύριο. Σήμερα, άλλοι έχουν πεθάνει και οι υπόλοιποι δεν έπαψαν ποτέ να ζουν καταστάσεις πείνας και εξαθλίωσης!

Μια ζωή πρόεδρος των περίπου 240 υπαλλήλων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και μετέπειτα απολυμένων, ο Αντώνης Ιερωνυμάκης. Χθες άφησε τη σκέψη του να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, αρχίζοντας τη διήγηση στα γραφεία της εφημερίδας μας για το 1975 που τελείωνε το στρατό και έπιανε δουλειά στο Ταχυδρομείο της πρώην Αμερικανικής Βάσης Γουρνών.

«Ποτέ δεν περιμέναμε ότι θα έκλεινε αυτή η Βάση. Και ποτέ δεν περιμέναμε πόσο άδικο θα ήταν απέναντί μας το ελληνικό Δημόσιο, εξαιτίας των πολιτικών όλων των κυβερνήσεων που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, αλλά και της αντιπολίτευσης», λέει με προβληματισμό, λύπη και αγανάκτηση.

«Ήταν κακό για το κράτος μας που έκλεισε η συγκεκριμένη Βάση. Αλλά δεν είχαμε και ανθρώπους στο ελληνικό κράτος που να δείξουν ενδιαφέρον να εκμεταλλευτούν τις πληροφορίες μας. Διότι ήταν Βάση Πληροφοριών. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις είχαν ανθρώπους πάντοτε υπόδουλους στον εκάστοτε αμερικανικό και ευρωπαϊκό παράγοντα και δε διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Αν τα διεκδικούσαν, πιστεύουμε ότι η χώρα μας θα είχε μεγάλη στρατιωτική πληροφόρηση, που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί στρατηγικά», όπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Ιερωνυμάκης.


Εμπειρίες ζωής

Ο Αντώνης Ιερωνυμάκης, που σήμερα είναι 64 χρόνων, δούλεψε στην πρώην Βάση για 21 ολόκληρα χρόνια. Έπιασε δουλειά στα 25 του χρόνια και στα 46 του, που έκλεισε η Βάση, έμεινε χωρίς δουλειά, όπως και οι υπόλοιποι, που κατά μέσον όρο ήταν στα 50 τους χρόνια και δεν τους έπαιρνε κανείς για να δουλέψουν σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά, είτε του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα.

Ο Αντώνης Ιερωνυμάκης, που σήμερα είναι 64 χρόνων, δούλεψε στην πρώην Βάση για 21 ολόκληρα χρόνια. Στη φωτογραφία με το δημοσιογράφο της "Νέας Κρήτης" Χριστόφορο Παπαδάκη.

«Το να εργάζεσαι σε μια στρατιωτική βάση ήταν μια εμπειρία για μας. Μιλάμε για ένα αμερικανικό χωριό μέσα στην πατρίδα μας. Και δεν μπορώ να μη μιλήσω για την πολύ καλή συμπεριφορά των Αμερικανών απέναντί μας. Ποτέ δεν είχαμε συγκρούσεις με τους Αμερικανούς. Η επικοινωνία μεταξύ μας ήταν πολύ εύκολη. Δεν είχαμε προβλήματα μεταξύ μας και προσπαθούσαμε βεβαίως να μη δημιουργούνται. Άλλωστε, ήταν μια στρατιωτική βάση».

Βέβαια, επειδή ο ίδιος εκπροσωπούσε τους εργαζόμενους της Κρήτης στο πανελλαδικό συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων όλων των πρώην Αμερικανικών Βάσεων, αντιμετώπιζε προβλήματα. «Όχι όμως με τους Αμερικανούς, που δεν τους ενδιέφερε αυτό, αρκεί να έκανες καλά τη δουλειά σου. Τα προβλήματα τα είχα με τον Έλληνα προσωπάρχη, δηλαδή με τους Έλληνες προϊσταμένους μας, και δεν αναφέρομαι σε στρατιωτικούς αλλά σε πολίτες».


Πώς πληρώνονταν

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για την έκβαση της ιστορίας αυτής να μεταφέρουμε τις πληροφορίες του Αντώνη Ιερωνυμάκη για τους μισθούς των περίπου 240 εργαζομένων της Ελληνικής Αεροπορίας εντός της Βάσης. «Οι μισθοί μας ακολουθούσαν τους μισθούς του Ελληνικού Δημοσίου. Δηλαδή, το 1974 ο μισθός μας ήταν 6.000 δραχμές και σε 15 χρόνια με 37,5 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως παίρναμε 150.000-180.000 δραχμές το μήνα».

Υπήρχε όμως και μια εταιρεία των Αμερικανών, εντός της Βάσης, όπου οι περίπου 500 Έλληνες εργαζόμενοι έπαιρναν ακριβώς τα διπλάσια, καθώς πληρώνονταν σε αξία μισθού αμερικανικού δημοσίου.

«Όταν λοιπόν ρώτησα τον Αμερικανό προϊστάμενό μου στο Ταχυδρομείο, μου απάντησε ότι το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, λόγω ξένων γλωσσών, μας δάνεισε στις νατοϊκές δυνάμεις. Μας πλήρωνε λοιπόν η Αμερική. Και το συνάλλαγμα δραχμοποιούνταν. Ποιος όμως ήταν ο πραγματικός μισθός μας; Το Πεντάγωνο στην Αμερική πλήρωνε για μας 4.500 δολάρια, δηλαδή περίπου 400.000 δραχμές τότε»!

Επομένως, σχεδόν τα διπλάσια χρήματα δεν έφταναν ποτέ στις τσέπες των Ελλήνων εργαζομένων. «Πού χάνονταν τα χρήματα αυτά; Ποτέ δε μάθαμε. Και ζητήσαμε εξηγήσεις από το υπουργείο Εξωτερικών. Η απάντησή του ήταν: «Δε σας αφορά. Σας αφορά μόνο ότι παίρνετε ελληνικό μισθό. Είστε αποσπασμένοι του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Από 'κει και πέρα, θα ακολουθείτε τον ελληνικό μισθό»!

Ο κ. Ιερωνυμάκης πιστεύει, όπως λέει, ότι «έχει γίνει μεγάλη λαμογιά. Και αυτή η λαμογιά γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, από το 1974 μέχρι και το 1996, πιστεύω εγώ. Στα πρώτα χρόνια είχαμε τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία και μετά πήγαμε στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης»...


Ανά... κυβέρνηση

Ανάλογα με το ποιος κυβερνούσε τη χώρα, ήταν και το κλίμα που επικρατούσε μέσα στην Αμερικανική Βάση των Γουρνών, με τους Αμερικανούς να μη θέλουν ούτε να ακούσουν για το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80, με επιπτώσεις στους ίδιους τους εργαζόμενους...

«Πάντοτε το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. γνωρίζουμε πολύ καλά τι έκαναν στο ελληνικό Δημόσιο. Και με ανάλογο τρόπο προσπαθούσαν να επηρεάζουν τους Έλληνες εργαζόμενους, είτε στις αμερικανικές βάσεις, είτε στις Νατοϊκές βάσεις. Δηλαδή, όταν ήταν η Ν.Δ. στην κυβέρνηση, μπορώ να πω ότι ήταν πιο "μαλακά" τα πράγματα μες στη Βάση. Γιατί η Ν.Δ. ήταν συνυφασμένη με το θέμα ότι η χώρα μας είναι "αμερικανόφιλη". Όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ, μας κυνηγούσαν οι Αμερικανοί. Άλλαζε η συμπεριφορά τους απέναντί μας. Δεν ήθελαν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά τότε είχα αναγνωρίσει πραγματικά και στον υπουργό Εθνικής Αμύνης Χαραλαμπόπουλο, ότι ήταν ένας πολιτικός που ήξερε να κάνει εξωτερική πολιτική. Αλλά η Αμερική είναι μια υπερδύναμη που δε θέλει να της φέρνουν αντιρρήσεις».

Όπως εξηγεί ο Αντώνης Ιερωνυμάκης, το κλίμα επί Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν καλό στη Βάση. Διότι «ο Παπανδρέου ήταν ένας άνθρωπος που ήταν οξυδερκής και για να βοηθήσει την πατρίδα του ήξερε να ελίσσεται εξωτερικά, κάτι που δεν το ήθελαν οι Αμερικανοί.

Δηλαδή προκαλούσε πάντοτε αντιδράσεις στους Αμερικανούς, ενώ ο ίδιος προερχόταν από την Αμερική. Μέσα λοιπόν στη Βάση Γουρνών δεν τους άρεσε να λένε κάποιοι εργαζόμενοι ότι είναι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, θα θυμάστε και τις τοποθετήσεις του Παπανδρέου, που έλεγε κάθε τόσο ότι θα κλείσουμε στην Ελλάδα τις "Βάσεις του θανάτου"!».


«Όταν ειδοποιηθήκαμε»

Και στο σημείο αυτό ρωτήσαμε τον Αντώνη Ιερωνυμάκη για το τι έγινε όταν τους δόθηκε η ενημέρωση ότι η Βάση κλείνει.

«Εμάς μας ειδοποίησαν ότι κλείνει η Βάση ένα χρόνο πριν γίνει. Δηλαδή μας ενημέρωσαν από το 1993. Και τότε άρχισαν να φεύγουν πολλοί. Αυτοί που έφυγαν ήταν τυχεροί. Διότι τότε όσοι εργαζόμασταν στην Πολεμική Αεροπορία θεωρούμασταν ήδη Δημόσιο. Πολλοί λοιπόν συνάδελφοί μας έφυγαν και εργάστηκαν στην 126η Σ.Μ. Άλλοι πήγαν στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Εμείς όμως που μείναμε, όταν έκλεισε η Βάση, δε μας αναγνώρισαν ούτε το Δημόσιο, ούτε τι είμαστε, ούτε τίποτα. Τέλειωσε»...

Και η μόνο εξαίρεση έγινε για όσους ήθελαν να πάνε να δουλέψουν στη Νατοϊκή Βάση της Σούδας. Όμως λόγω της ανάγκης να αλλάξουν νομό, ελάχιστοι το έκαναν, μόλις 10 από τους 190 απολυμένους που είχαν κάνει το λάθος να μείνουν ως το κλείσιμο. Και τελικά έμειναν στο δρόμο. Και από τότε αρχίζει μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια, που μέχρι και σήμερα συνεχίζεται, για όσους ζουν από τότε και για τις οικογένειες των περίπου 60 ανθρώπων που πέθαναν στην πορεία των χρόνων.

Την ώρα που αρχειοθετεί την αλληλογραφία της Βάσης

Ο Αντώνης Ιερωνυμάκης εν ώρα υπηρεσίας στη Βάση των Γουρνών.

Ούτε το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, κατά την άποψη του κ. Ιερωνυμάκη, συμπαραστάθηκε πραγματικά μέχρι σήμερα στους ανθρώπους αυτούς. «Αυτό το "ή όλοι ή κανένας" στην πραγματικότητα ήταν το πρόσχημα για να μη μας συμπαρασταθεί το ΕΚΗ», λέει χαρακτηριστικά, εκφράζοντας το παράπονό του.

«Ποτέ οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν εφάρμοσαν τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Αρείου Πάγου. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που δημιουργούσαν σκόπιμα τα προβλήματα. Και καταγγέλλω επίσημα το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, ενώ φαινόταν φιλολαϊκό, ήταν το μόνο που αντιδρούσε σε όλες τις διαδικασίες. Αντιθέτως, μάλιστα, αντί να μας αποκαταστήσει στο Δημόσιο, όταν ήταν στην εξουσία προτιμούσε μέσα από πελατειακές σχέσεις να πάρει τους δικούς του ανθρώπους, λειτουργώντας πελατειακά. Έτσι κατέστρεψαν την Ελλάδα. Με πελάτες. Πελάτες ήθελαν. Δεν ήθελαν υπαλλήλους.

Αλλά και η Ν.Δ., ενώ είχε δεσμευτεί εγγράφως ότι θα αποκαταστήσει αυτές τις αδικίες, ουδέποτε τις αποκατέστησε», σύμφωνα με τον Αντώνη Ιερωνυμάκη.


Αχτίδες φωτός άφησε ο υπουργός

Σήμερα, ο Σύλλογος Απολυμένων της Πρώην Αμερικανικής Βάσης Γουρνών βλέπει "αχτίδες φωτός". «Τώρα με τον κ. Καμμένο κάτι φαίνεται πως πάει να γίνει. Προεκλογικά μας έλεγε ότι, αν οι ΑΝ.ΕΛ. συμμετάσχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας, θα αναγνωρίσει τις δικαστικές αποφάσεις και τις δεσμεύσεις του ελληνικού Δημοσίου. Σήμερα τα έγγραφα τα έχω στείλει στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Ο κ. Καμμένος τα έστειλε στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας για να ελέγξει τους φακέλους και τις εκκρεμότητες. Και απ' ό,τι έμαθα, ο φάκελος από το ΓΕΑ διεκπεραιώθηκε και επιστρέφει μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα στον υπουργό Εθνικής Άμυνας. Έχουμε λοιπόν άλλη μια ελπίδα»...

Σήμερα ο σύλλογος διεκδικεί αποζημίωση 50.000 ευρώ για τον κάθε απολυμένο και την οικογένειά του.

Η εξαθλίωση

Στο μεταξύ, από το 2005 μέχρι το 2010 ο σύλλογος έφτασε στο σημείο να κάνει εράνους για να βοηθήσει τις οικογένειες αυτές. «Ντρέπονταν. Από 'κει που κάποτε ήταν υπάλληλοι του υπουργείου Εθνικής Αμύνης και είχαν μια αξιοπρέπεια, τους την καταρράκωσαν εκείνοι οι οποίοι δε σέβονται τις δικαστικές αποφάσεις και τους νόμους του κράτους που οι ίδιοι ψήφισαν μέσα στη Βουλή. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. Μας χρησιμοποίησαν αυτά τα δύο κόμματα και μας πέταξαν σαν τα σκουπίδια»...

Ο... "κατάσκοπος"

Στην Αμερικανική Βάση Γουρνών εργαζόταν και ένας Ελληνοαμερικανός. «Ο Λάλας εργαζόταν μαζί μας. Ήταν ο Ελληνοαμερικανός που κατηγορήθηκε από τους Αμερικανούς για κατασκοπία υπέρ της Ελλάδας. Μία μέρα τον χάσαμε από τη Βάση. Ήταν την περίοδο που η Βάση έκλεινε. Και τότε μάθαμε ότι το αμερικανικό κράτος τον εξεδίωκε με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ των Ελλήνων. Και όμως, το ελληνικό κράτος δεν του έδωσε άσυλο. Και έμεινε στη φυλακή για χρόνια μέχρι που αθωώθηκε και βγήκε. Αυτό είναι το ελληνικό κράτος».


Απεργία πείνας έξω από τη Νομαρχία - Έπεφταν λιπόθυμοι

Τον Ιούλιο του 1996, ο Αντώνης Ιερωνυμάκης και οι άλλοι απολυμένοι προχώρησαν σε μία εξοντωτική απεργία πείνας έξω από τη Νομαρχία Ηρακλείου. Η απεργία κράτησε 16 ολόκληρες ημέρες. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που λιποθύμησαν από την πείνα. Και όπως μας λέει σήμερα ο πρόεδρος των απολυμένων, «από την πολυήμερη κατανάλωση μόνο πορτοκαλάδας υπήρξαν πολλοί, που ήταν σε μεγαλύτερες ηλικίες από τους υπόλοιπους, που αρρώστησαν. Έπαθαν ζακχαροδιαβήτη»!

Σήμερα θυμάται με θετικό τρόπο τη συμπαράσταση που εκδήλωσε ο τότε νομάρχης, ο αείμνηστος Γιάννης Γαρεφαλάκης, αλλά και ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος, σε συνάντηση με αντιπροσωπία των απεργών πείνας στην Αθήνα.


Αδιαφορία

«Όλα αυτά δε θέλει να τα ακούσει μέχρι και σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Και καταγγέλλω στην εφημερίδα σας ότι είναι πάντα εχθροί των πρώην εργαζομένων των βάσεων της Πολεμικής Αεροπορίας. Και δε θα ξεχάσω ποτέ ότι πέρασαν άνθρωποι της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ όταν είχαμε την απεργία πείνας και μας έλεγαν "εμείς σας έχουμε καταγράψει εσάς που μας κάνετε απεργία πείνας να μας ξεφτιλίσετε". Γι' αυτούς, τους ξεφτιλίζαμε. Εμείς διεκδικούσαμε τα δικαιώματά μας, αλλά αυτοί έτσι μας έβλεπαν».


"Πλιάτσικο" άνευ προηγουμένου… Δεν άφησαν τίποτα

Το 1994 η Βάση κλείνει. Και ακολουθεί ένα πλιάτσικο άνευ προηγουμένου... «Μέσα είχε ό,τι μπορεί να έχει ένα χωριό για να είναι πλήρως οργανωμένο. Σχολεία, εκκλησία, θέατρα κ.λπ. Είχε μέχρι και μεγάλες μηχανές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Εμείς ποτέ δε μάθαμε τι έγιναν αυτές οι μηχανές»...

Μάλιστα, ο Αντώνης Ιερωνυμάκης θυμάται τριαξονικά αυτοκίνητα από την Αθήνα να φορτώνουν σαν "παλιοσίδερα" τα μηχανήματα που είχαν απομείνει, και τα οποία θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει το ελληνικό Δημόσιο. Μέσα σε ένα χρόνο δεν είχε μείνει τίποτα.

Τίποτα δεν έμεινε όρθιο όταν το 1994 η Βάση έκλεισε. Σχολεία, εκκλησία, θέατρα αφέθηκαν να ρημάζουν στην τύχη τους.

«Ένας σκοπός είχε τοποθετηθεί όμως. Αλλά πολλοί έμπαιναν απαρατήρητοι από άλλα σημεία της πρώην Βάσης και έπαιρναν τα πάντα. Φανταστείτε ότι, επειδή τα σπίτια των Αμερικανών ήταν φτιαγμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όλα από την Αμερική, ξεκολλούσαν τα παράθυρα με τα διπλά τζάμια, τα φόρτωναν στα αγροτικά και έφευγαν»!

«Με την εκποίηση της Βάσης, οι Αμερικανοί ζήτησαν από το ελληνικό Δημόσιο να πάρει τα πέντε υπερσύγχρονα πυροσβεστικά οχήματα που διέθεταν, γερμανικής τεχνολογίας, σε εξευτελιστική τιμή. Όπως είχαμε μάθει τότε, το κάθε όχημα κόστιζε 25 εκατομμύρια δραχμές. Και οι Αμερικανοί τα έδιναν μόλις στα 5 εκατομμύρια δραχμές το ένα», λέει ο Αντώνης Ιερωνυμάκης, που καταλήγει λέγοντας: «Απ' ό,τι ακούσαμε, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας δεν τα ήθελε. Και καταλάβαμε ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν τα ήθελε γιατί δεν είχαν... μίζα επειδή τα έπαιρναν κατευθείαν (εποχή Τσοχατζόπουλου). Το αποτέλεσμα; Ήρθαν οι Τούρκοι και τα πήραν και τα πέντε».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" - ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΜΑΪΟΥ 2015)

Όταν οι μικροσυσκευές..."μιλάνε" για την οικονομική εξέλιξη των Ελλήνων

Εκεί, στο υπόγειο εργαστήριο ηλεκτρικών συσκευών και οικοσυσκευών του Μανόλη Βενιανάκη στη λεωφόρο Κνωσού, στο Ηράκλειο, μπορεί ο ανθρώπινος νους να "καταγράψει" όλη την οικονομική εξέλιξη των Ελλήνων. Από την εποχή που παίρναμε "τα πάντα για το σπίτι" και πληρώναμε τοις μετρητοίς, από τα μετέπειτα χρόνια που οι διαφημίσεις για "τις 60 και 72 άτοκες δόσεις" μάς έκαναν να "θέλουμε" πράγματα που στην πραγματικότητα δεν τα χρειαζόμασταν, μέχρι και τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης, οπότε και μάθαμε «πότε μας συμφέρει να επιβαρυνθούμε για μια επισκευή και πότε όχι, ανάλογα με το κόστος του εξαρτήματος και την αξία μίας καινούργιας συσκευής»!

Η "Νέα Κρήτη" κατέγραψε χθες ενδιαφέροντα στοιχεία μέσα από τη συνομιλία με τον κ. Βενιανάκη, που μας μίλησε και για τα χρόνια πριν και μετά την οικονομική κρίση, εξηγώντας μας ότι μπορεί η κρίση να τον έχει κάνει να μην προλαβαίνει να ανασάνει από την πολλή δουλειά, αλλά το αποτέλεσμα είναι ότι οι ακυρώσεις επισκευών είναι πολύ περισσότερες από το 2010 και μετά, απ' ό,τι ήταν κατά τα προηγούμενα χρόνια, στη διάρκεια της δεκαετίας του 2000.

«Από το 2010 που ξεκίνησε η κρίση, η επισκεψιμότητα στο σέρβις έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Αλλά, ενώ έχουμε τις διπλάσιες ή και παραπάνω συσκευές που παραδίδονται για επισκευή, σε σχέση με την περίοδο προ κρίσης, έχουμε το εξής αποτέλεσμα: Ανακοινώνοντας το κόστος στον πελάτη, λόγω της καθυστέρησης να μας στείλουν οι εταιρείες από το εξωτερικό ένα ανταλλακτικό, καθώς η Ελλάδα δεν παράγει τέτοια βιομηχανικά είδη, ή λόγω του μεγάλου κόστους επισκευής, έχουμε μεγάλη ακυρωσιμότητα. Και ενώ βλέπουμε διπλάσιες συσκευές σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, στην ουσία στο αποτέλεσμα μας μένουν οι ίδιες ή και λιγότερες να παραδίδουμε έτοιμες στον πελάτη».

Υπάρχει απόλυτη οργάνωση. Οι χώροι είναι ασφυκτικά γεμάτοι. Ο κόσμος φέρνει χαλασμένες συσκευές. Πόσες όμως θα φτιαχτούν και θα παραληφθούν στο τέλος;

Τι ισχύει

Στο σημείο αυτό, ο γνωστός τεχνικός λέει στην εφημερίδα μας ότι οι νοικοκυρές αλλά και όλος ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζουν ότι «στα ηλεκτρικά οι τιμές των προϊόντων στα εμπορικά καταστήματα από το 2010 και μετά έχουν καθοδική τάση. Δηλαδή ένα πρεσοσίδερο που το 2008 ή 2009 έκανε 140 ευρώ, κάτι αντίστοιχο το 2014 ή το 2015 κάνει 90 ευρώ. Αυτό το πρεσοσίδερο, αν το επισκεύαζες το 2009 που ήταν ακριβό, σε συνέφερε. Τώρα αυτό δε συμφέρει. Και σε αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι τα ανταλλακτικά δεν έχουν "πέσει". Δηλαδή το ίδιο ανταλλακτικό το 2009 το πλήρωνα 20 ευρώ και τώρα κάνει τα ίδια χρήματα ή και παραπάνω, ενώ το σίδερο από τα 140 ευρώ έχει πέσει στα 90 ευρώ»...

Πού όμως οφείλεται αυτή η αναντιστοιχία μεταξύ της ηλεκτρικής συσκευής και του εξαρτήματος; Ο κ. Βενιανάκης απαντά: «Αυτή είναι η πολιτική των εταιρειών. Αυτό είναι κάτι σαν "παγίδα" για να αναγκάζεται ο καταναλωτής να αγοράζει μία καινούργια συσκευή από το να καταφεύγει στην επισκευή της. Αν και θα δείτε από την άλλη ότι οι εταιρείες που ανθούν εμπορικά είναι αυτές που τα προηγούμενα χρόνια έχουν "χτίσει" την παράδοση της αξιοπιστίας τους. Δηλαδή, παίρνοντας μία "άλφα" μάρκα, αν την έχεις 10 χρόνια και είσαι ευχαριστημένος, θα ξαναπάρεις την ίδια μάρκα. Ή αν δε σε βγάλει από χρήματα. Ή αν η επισκευή της ήταν φτηνή. Κάπως έτσι "χτίστηκαν" δύο-τρία μεγάλα ονόματα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην αγορά».


Φέρνουν συνεχώς

«Ο κόσμος φέρνει συσκευές. Φέρνει ακόμα και συσκευές που παλιότερα δεν έφερνε. Δηλαδή καφετιέρες γαλλικού καφέ ή "διαβολάκια", ή μίξερ χειρός. Τώρα τα φέρνει και αυτά γιατί θέλει να δει μήπως συμφέρει η επισκευή τους», λέει στην εφημερίδα μας ο Μανόλης Βενιανάκης.

Αλλά δεν είναι μόνο ότι ένα μεγάλο μέρος πελατών δε θα πάει καθόλου να παραλάβει το επισκευασμένο αντικείμενο. Μάλιστα, πλέον, πάνω από τους μισούς από αυτούς που φέρνουν ηλεκτρικές συσκευές, δε θα συμφωνήσουν με το κόστος επισκευής. Υπάρχει όμως και το παζάρι, ακόμα και αν αρχικά είχαν συμφωνήσει. «Έχουμε από πολλούς και φοβερό παζάρι. Καταρχήν το 2009, γνωρίζοντας την αγοραστική αξία της συσκευής, ήξερες ότι σε συνέφερε να επισκευάσεις τη ζημιά. Δηλαδή είχες μια συσκευή αξίας 300 ευρώ και η ζημιά της ήταν 35 ευρώ. Και τότε εγώ δεν έμπαινα καν στον κόπο να πάρω τον πελάτη να τον ρωτήσω αν θέλει να την επισκευάσει. Την επισκεύαζες και τον έπαιρνες τηλέφωνο και του έλεγες "έλα, είναι έτοιμη η συσκευή σου". Τώρα μακάρι να κάνει η συσκευή 500 ευρώ και να κάνει 20 ευρώ η ζημιά, θα τον πάρω τηλέφωνο. "Συμφωνείς με τα 20 ευρώ; Αν συμφωνείς προχωράω". Κι έχουμε μετά και τα εξής: Πάνω στην παράδοση, συμφωνημένα τα χρήματα, και όμως έχω παζάρι. Δηλαδή φαίνεται ότι ο κόσμος δεν έχει χρήματα», λέει ο κ. Βενιανάκης.

Με το νεαρό βοηθό του, τον 27χρονο ηλεκτρονικό Γιάννη Πολάκη, προσπαθούν να οργανώσουν τη δουλειά, που αυξάνεται διαρκώς, όπως και η ανέχεια του κόσμου...

Μικρό το περιθώριο κέρδους

Ο Μανόλης Βενιανάκης λέει ότι πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τον τομέα αυτό από το 2007, επειδή εντόπισε ότι στην αγορά «στη μικροσυσκευή δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Ίσως επειδή δεν υπήρχε πολύ κερδοφορία. Είχε μεγάλο όγκο δουλειάς και μικρή κερδοφορία. Δεν είναι όπως η μεγάλη ηλεκτρική συσκευή, δηλαδή η κουζίνα, η τηλεόραση, το πλυντήριο κ.λπ., που βλέπεις τρεις, τέσσερις ή και πέντε τέτοιες συσκευές τη μέρα. Στις μικροσυσκευές, για να έχεις κάποιο κέρδος, πρέπει να επισκευάσεις 10 με 15 συσκευές τη μέρα. Και με πολύ-πολύ μικρό περιθώριο κέρδους».

Στο ξεκίνημά του, ο κ. Βενιανάκης ήταν ήδη στο κύκλωμα των ηλεκτρικών ειδών αφού εργαζόταν πριν σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών. «Γνωρίζοντας κάποια άτομα από διάφορες εταιρείες, ξεκίνησα παίρνοντας μερικές αντιπροσωπίες, σαν επίσημο σέρβις. Οπότε έχοντας αυτό το ατού στην αρχή, έγινε το ξεκίνημα».


"Γυμνή" χώρα… Εισάγουμε τα πάντα

Τι γίνεται όμως με τον τομέα παραγωγής των ηλεκτρικών συσκευών και των ανταλλακτικών τους; Παλιότερα η Ελλάδα διέθετε βιομηχανίες. Σήμερα; Ο κ. Βενιανάκης δηλώνει με απογοήτευση ότι «παλιά υπήρχε η Eskimo, υπήρχε η "Ιζόλα", υπήρχε η "Πίτσος". Και σήμερα καταλαβαίνουμε κι εμείς τι "εταιρειάρες" ήταν. Σήμερα, όμως, εισάγουμε τα πάντα. Είναι κάποια εργοστάσια που δουλεύουν ακόμα και παράγουν, αλλά παράγουν στο όνομα μιας ξένης "μαμάς" εταιρείας"».

Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα αν μία συσκευή χαλάσει και χρειαστούμε ένα εξάρτημα; Ο Μανόλης Βενιανάκης εξηγεί πράγματα που είναι καλό να γνωρίζουν άπαντες. «Αυτό το εξάρτημα θα πρέπει να το εισάγουμε. Και δεν είναι το θέμα της εισαγωγής. Είναι το θέμα της καθυστέρησης. Από τις μεγάλες εταιρείες που διακινούν τα ανταλλακτικά, όποιοι πριν την κρίση ήταν ήδη φορτωμένοι με μεγάλες αποθήκες συνεχίζουν ακόμα κάπως και παραδίδουν ανταλλακτικά. Και μπορούν να κάνουν αυτό το "αλισβερίσι", να φέρνουν ανταλλακτικά και να διανέμουν ανταλλακτικά. Αλλά οι περισσότεροι δεν είχαν αυτήν τη δυνατότητα.

Και αυτό που ίσχυε πριν ήταν να έχει το περιθώριο ο εισαγωγέας, φέρνοντας ανταλλακτικά, να ξεπληρώσει στους έξι μήνες. Στο διάστημα όμως αυτό είχε εισπράξει χρήματα, έκανε άλλες τόσες παραγγελίες και δεν είχε πρόβλημα. Αλλά από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα, οι εταιρείες του εξωτερικού έλεγαν ότι θέλουν να πληρώνονται με μετρητά, αλλιώς δε στέλνουν ανταλλακτικά στη χώρα μας»!

Οι ξένες εταιρείες ξεχώρισαν βέβαια τους πιο "καλούς και συνεπείς" πελάτες τους στην Ελλάδα. Αλλά και σε αυτούς ξεκίνησαν μειώνοντας το περιθώριο πληρωμών σε τρεις μήνες και μετά σε ένα μήνα, μέχρι που έκοψαν και σε κείνους τις πιστώσεις.

Η δουλειά είναι τέτοια που θα πρέπει από την πρώτη στιγμή ο πελάτης να γνωρίζει αν τον συμφέρει να προχωρήσει η επισκευή ή αν θα πρέπει να αγοράσει καινούργια.

«Κι ενώ προ κρίσης ήξερες ότι τα ανταλλακτικά που παραγγέλνεις τα έχεις στα χέρια σου ό,τι ώρα θέλεις, τώρα δεν υπάρχει αυτό. Θα έρθει η ακριβή συσκευή από τον πελάτη που θα αποφασίσει να τη φτιάξει. Παραγγέλλουμε το ανταλλακτικό στο εξωτερικό. Έρχεται ένα τεμάχιο και έρχεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό το τεμάχιο, για να μας έρθει, θα πρέπει να περιμένουμε 20 μέρες. Και αυτό συμβαίνει διότι ο εισαγωγέας θα πρέπει πρώτα να συγκεντρώσει ανταλλακτικά από όλη την Ελλάδα για να αντιμετωπίσει το κόστος της εισαγωγής», όπως λέει ο κ. Βενιανάκης.

Και προσθέτει: «Άνθρωποι που διακινούσαν προ κρίσης 70.000 κωδικούς (δηλαδή ανταλλακτικά), αυτήν τη στιγμή διακινούν 29 χιλιάδες κωδικούς. Δηλαδή έχουν χωρίσει αυστηρά τα ανταλλακτικά τους σε Α, Β, C. Τα Α είναι αυτά που δεν μπορείς να κάνεις δουλειά αν δεν τα έχεις. Πρέπει να τα έχεις πάση θυσία, γιατί είναι τα πολύ εμπορεύσιμά σου. Αλλά αυτά τα πολύ "κινήσιμα" πριν από 5 χρόνια ήταν τεράστιο το νούμερο».


Κακή ψυχολογία… «Κουμπωμένος ο κόσμος»

«Ο κόσμος είναι πολύ "κουμπωμένος" και η αγορά είναι "παγωμένη" εδώ και πολύ καιρό», λέει χαρακτηριστικά ο Μανόλης Βενιανάκης. Και συνεχίζοντας λέει πως «η ψυχολογία είναι το νούμερο ένα. Εδώ μέσα, σε αυτό το μαγαζί, στις τελευταίες 4 εκλογικές αναμετρήσεις που έχουν σημειωθεί στη χώρα μας, μία εβδομάδα πριν τις εκλογές και μία με δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές ήταν να μας κλαίνε και οι ρέγκες. Δε σταματούσε η επισκεψιμότητα. Αλλά δεν ερχόταν άνθρωπος να δώσει τα 10-15-25 ευρώ της έτοιμης επισκευής του για να παραλάβει τη συσκευή του. Δηλαδή για 2-3 εβδομάδες μόνο έφτιαχνα. Δεν παρέδιδα τίποτα. Ή όταν έβγαιναν οι τηλεοράσεις και έλεγαν "πτωχεύουμε, δεν πτωχεύουμε" και γενικά όταν είχαμε τέτοια γεγονότα, φαινόταν στα μετρητά. Αλλά και τώρα που μιλάμε είναι "παγωμένα" τα πράγματα. Και μάλιστα είναι "παγωμένα για πολύ καιρό. Για πάνω από δυο μήνες. Όχι απλά περπατάμε, σερνόμαστε»!

Η δουλειά είναι τέτοια που θα πρέπει από την πρώτη στιγμή ο πελάτης να γνωρίζει αν τον συμφέρει να προχωρήσει η επισκευή ή αν θα πρέπει να αγοράσει καινούργια

Στο σημείο αυτό κάνει αναφορά στο ΤΕΒΕ, τονίζοντας ότι τώρα με τις 100 δόσεις μπορεί οι έμποροι να καταφέρουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. «Χρειάζεται όμως να μειωθούν και οι δόσεις κατά κατηγορία», λέει. Μάλιστα ο ίδιος πληρώνει δόση 700 ευρώ το μήνα και όταν χρειάστηκε να κάνει μια ακτινογραφία αξίας 25 ευρώ αναγκάστηκε να την πληρώσει απ' την τσέπη του!

Κόστος: Καλύτερα να πάρεις... καινούργιο

Ο Γιάννης Πολάκης, στα 27 του χρόνια, έχει βρει δουλειά στο κατάστημα του Μανόλη Βενιανάκη. Μετά την αποφοίτησή του με το πτυχίο του ηλεκτρονικού από το ΤΕΙ δεν μπόρεσε να βρει δουλειά καθαρά στον κλάδο αυτό τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα. Έτσι, όταν βρήκε τη συγκεκριμένη δουλειά, δεν έχασε την ευκαιρία. Όπως εξηγεί στην εφημερίδα μας μάλιστα, την αγαπάει τόσο πολύ που τη βλέπει σαν παιχνίδι!

«Είμαι κοντά δύο χρόνια στη δουλειά αυτή. Και επέλεξα να εργαστώ εδώ, με τον κύριο Μανόλη, γιατί είναι κάτι παραπλήσιο με αυτό που έχω σπουδάσει. Έχω σπουδάσει ηλεκτρονικός. Αλλά καθαρά ως ηλεκτρονικός δεν μπόρεσα να βρω δουλειά. Μια δουλειά μάλιστα που δεν μπορώ να την πω δύσκολη. Δεν είναι δύσκολη μια δουλειά, όταν έχεις δίπλα σου κάποιον να σε βοηθάει, όπως έχω εγώ τον κύριο Μανόλη. Όποιο πρόβλημα κι αν συναντήσω με βοηθάει. Βέβαια, είναι και θέμα εμπειρίας. Μετά από ένα σημείο και μετά, όταν βλέπεις και ξαναβλέπεις κάποια πράγματα, είναι εύκολη η δουλειά που έχεις να κάνεις. Και σίγουρα, αν δω κάτι καινούργιο, θα δυσκολευτώ. Αλλά ψάχνοντας θα το βρω το πρόβλημα».

Στο ερώτημά μας αν αξίζει τον κόπο ο κόσμος να φτιάχνει κάτι που του χαλάει σήμερα, ο Γιάννης απαντά: «Κοιτάξτε, τα περισσότερα σήμερα κατασκευάζονται στην Κίνα. Αλλά με τόσες κινέζικες κατασκευές έχει πέσει η ποιότητα κατασκευής τόσο πολύ που πολλές φορές είναι καλύτερα να αγοράσεις καινούργιο από το να το επισκευάσεις. Εμείς στους πελάτες μας το λέμε αυτό. Γιατί το κόστος επισκευής μπορεί να φτάσει πάνω από το μισό κόστος της συσκευής. Μπορεί να συμπληρώσει κάποιο ποσό παραπάνω και να αγοράσει καινούργιο σίδερο - ή ό,τι είναι αυτό που του χάλασε - και να έχει και την εγγύηση της καινούργιας συσκευής. Μάλιστα, αν έχουν δίλημμα, εμείς όχι απλά τους το λέμε, αλλά τους προτρέπουμε και να αγοράσουν μια καινούργια συσκευή, στην περίπτωση που δεν τους συμφέρει να την επισκευάσουν».

(ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ" - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΜΑΪΟΥ 2015)