ΑΠΟΨΗ Μόνο αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα

ΜΑΖΙ δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, πια. Γιατί να μην τα λένε; Γιατί να μην κάνουν πλακίτσα; Γιατί να μην ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις; Μήπως τώρα που μπαίνει ο χειμώνας, τα δικά τους παιδιά θα κρυώνουν; Αυτοί θα είναι άνεργοι ή χαμηλόμισθοι, μεροκαματιάρηδες, φτωχοί, αγχωμένοι, αδύναμοι, φοβισμένοι, ανασφαλείς για τις ζωές τους, για τις ζωές των οικογενειών τους; 

KIVOTOSBLOG 

ΜΠΟΡΟΥΝ να είναι μαζί, να κυβερνούν μαζί, να κάνουν μαζί ότι γουστάρουν. Γιατί έχουν την στήριξη του Βερολίνου, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, των ισχυρών της Δύσης. 

ΜΝΗΜΟΝΙΑ ψήφισαν και τα δύο κόμματα. Μνημόνια υπερασπίζονται μαζί με τους Πασοκοποταμίτες και τους άλλους "σοβαρούς" της Βουλής, άσχετα αν κάποιοι λένε πως είναι "αντιμνημονιακοί".

ΕΜΕΙΣ πάντως δεν έχουμε κανένα λόγο να πιστεύουμε σε όλους αυτούς. Εμείς δεν είμαστε ούτε τόσο "χαλαρουά", ούτε τόσο "άνετοι", ούτε έχουμε εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών μας. Μωρέ ποιο μέλλον των παιδιών μας; Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει το αύριο. Για ποιο μέλλον μιλάμε; 

ΧΕΙΜΩΝΑΣ εν όψει. Έρχεται και θα είναι πολύ σκληρός. Τρομερά δύσκολος. Τρομερά κακός για τον φτωχό λαό, που σε λίγα 24ωρα θα πρέπει, λέει, να ξαναβρεθεί στις κάλπες για να ψηφίσει ποιους και γιατί να τους ψηφίσει; 

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ψηφίζεις, δεξιά σου έρχεται. Δεξιά ψηφίζεις, ακροδεξιά σου βγαίνει. Κέντρο ψηφίζεις, ένα "τίποτα" αποδεικνύεται. Ότι και αν ψηφίσεις, τίποτα δεν είναι αυτό το οποίο σου παρουσιάστηκε, όταν διεκδικούσε την ψήφο σου. 

ΓΙΑΤΙ επομένως να ψηφίσουμε; Ας μας δώσουν μια απάντηση όλοι αυτοί που διεκδικούν την ψήφο μας. Γιατί να τους ψηφίσουμε; 

ΦΤΩΧΕΙΑ παντού. Μια Ελλάδα βαθύτατα πληγωμένη. Προδομένη. Φτωχοποιημένη. Αηδιασμένη. Μέχρι χθες γελούσε, φώναζε "όχι", τραγουδούσε με περηφάνια, είχε ψηλά το κεφάλι, ψηλά το ηθικό, είχε μπροστά της την ελπίδα, περιμένοντας πως θα ξημερώσει ένα αύριο που δεν θα μοιάζει με το χθες. 

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...όμως, το σκοτάδι ενός χειμώνα, που θα μοιάζει πολύ με τους προηγούμενους, αλλά θα είναι πολύ χειρότερος εξαιτίας της μνημονιάρας που ψήφισε ποιος; Ο "Πρώτη Φορά Αριστερά"! Κι ας ψήφισε το 62% του λαού, "όχι σε ένα νέο μνημόνιο". Γιατί κάλεσες Αλέξη τον λαό να ψηφίσει σε δημοψήφισμα; Αφού δε θα το τηρούσες αν έβγαινε "όχι". Και εντάξει. Βγήκε το "όχι". Τι δουλειά είχες, αμέσως την επόμενη μέρα, να καλέσεις τους πολιτικούς αρχηγούς για να φτιάξετε το...μνημόνιο με το οποίο υποτίθεται ότι θα...αντιπάλευες το μνημόνιο που θα σου έφερναν στο τραπέζι οι δανειστές;

ΕΝΤΑΞΕΙ όλα αυτά. Ας τα δεχτούμε ως αδυναμίες, λάθη, πισωγυρίσματα, αναγκαίες υποχωρήσεις κ.λπ. Αφού όμως είχες αποφασίσει ότι θα πήγαινες για εκλογές, κατά τη δική σου την παραδοχή Αλέξη και μάλιστα από τη νύχτα της 12ης Ιουλίου. Γιατί δεν έλεγες στους δανειστές. "Μου ζητάτε να "σφάξω" το λαό μου με τα μέτρα που θέλετε να υπογράψω; Στοπ"... Και να επέστρεφες στην Ελλάδα. Να έλεγες την αλήθεια στον λαό μας. Και να προκήρυσσες αμέσως εκλογές. Αν το έκανες αυτό, θα έβγαινες παντοδύναμος, όχι απλά αυτοδύναμος. Δεν θα ξανάπεφτες για πολλά - πολλά χρόνια και θα εξαφάνιζες για ακόμα περισσότερα χρόνια, τους πολιτικούς σου αντιπάλους...

ΜΙΑ ακόμα διάσπαση της Αριστεράς... Πολλοί μιλούν για "νέα Βάρκιζα". Αλλά οι περισσότεροι έπαψαν να μιλούν.Παίρνουν το δρόμο για το σπίτι τους... Ξαφνικά, το κεφάλι χαμήλωσε. Το ηθικό έπεσε. Κι αρχίσαμε ξανά, με πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες πληγές να σκάβουμε με τα νύχια, γύρω από τα καταφύγια μας, για να φτιάξουμε τα δικά μας χαρακώματα και να προστατέψουμε τα παιδιά μας, από τα νύχια του χειμώνα, των μνημονίων, των φόρων, των χαρατσιών, της παγωνιάς που έρχεται...

ΓIATI, την ώρα που τα κόμματα ζητούν και πάλι να ψηφίσουμε για να μας φέρουν...την "ελπίδα", η αλήθεια είναι άλλη...

ΜΟΝΟ αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα...

                                                      Χριστόφορος Παπαδάκης