Η Κιβωτός σας εύχεται...

Το blog της Κιβωτού εύχεται σε όλους εσάς και τις οικογένειες σας, το 2015 να είναι η χρονιά της αρχής μιας νέας ζωής για τους Έλληνες, χωρίς συσσίτια, πεινασμένους μαθητές, φτωχούς ανθρώπους, εξαθλιωμένους εργαζόμενους, ανασφαλείς οικογενειάρχες, άνεργους νέους, πλάσματα που ψάχνουν στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ψωμί, νοσοκομεία διαλυμένα, εκπαιδευτικούς στο απόσπασμα... Και γενικά, χωρίς όλα εκείνα που μας λένε πως θα..."χάσουμε" αν ανατρέψουμε αυτούς που τα προκάλεσαν... 
Χρόνια Πολλά σε όλους και σε όλο τον κόσμο που ψάχνει την Ιθάκη του.
Γιατί μια Κιβωτός, είναι  η ζωή μας. Κάθε λιμάνι είναι και ένας νέος χρόνος. Και η ζωή συνεχίζεται εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, αλλά κοιτάζοντας μπροστά, ακολουθώντας τη θολή γραμμή των οριζόντων, από λιμάνι σε λιμάνι, μεγαλώνοντας, μαθαίνοντας και σφίγγοντας γερά το τιμόνι της ζωής μας, γιατί αυτό το τιμόνι οφείλουμε να το παραδώσουμε κάποτε στα παιδιά μας. Και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αφήσουμε στο σκάφος ακυβέρνητο, να προσκρούσει σε υφάλους και να καταστραφεί. 
Καλή Χρονιά!

"Παιχνίδια" συμφερόντων ρίχνουν την τιμή του ελαιολάδου

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ 

«Κάτω από 3 ευρώ; Γιατί;». Αυτό το ερώτημα απευθύνει προς την Κρήτη η Πελοπόννησος μέσα από το ρεπορτάζ της "Νέας Κρήτης", που μίλησε χθες με στελέχη της αγοράς της περιοχής αυτής, που λένε πως ακόμα και τα 3 ευρώ το κιλό στην οξύτητα 0,3 ετούτη την περίοδο αποτελεί τη χειρότερη τιμή στη χώρα μας, κάτω από την οποία όμως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Τι φταίει, λοιπόν, και η Κρήτη έχει ρίξει τις τιμές από λίγο έως πολύ κάτω των 3 ευρώ τις τελευταίες μέρες;

Στο ερώτημα αυτό αναζητήσαμε απαντήσεις, λαμβάνοντας το μήνυμα «μην υποκύπτετε στους εκβιασμούς των Ιταλών. Αν εσείς κρατήσετε το λάδι, θα αναγκαστούν να το χρυσοπληρώσουν με την έναρξη του νέου έτους»!

Από τα 3 έως τα 3,20 ευρώ το κιλό είναι οι μέσες τιμές παραγωγού που έχουν διαμορφωθεί από την αρχή της ελαιοκομικής περιόδου μέχρι τώρα στην περιοχή της Πελοποννήσου, με τη Λακωνία και τη Μεσσηνία να είναι οι ελαιοπαραγωγικές περιοχές που επηρεάζουν, όπως πάντα, την κατάσταση εκεί. Μέχρι και 4 ευρώ το κιλό πληρώθηκαν παραγωγοί, ενώ δόθηκαν ως τώρα και αρκετές τιμές στα 3,30, στα 3,40, στα 3,95 ευρώ το κιλό κ.λπ., αλλά σε κάποιες περιπτώσεις επρόκειτο για τιμές δημοπρασιών σε πολύ καλά λάδια. Ωστόσο, αυτό που θεωρείται ως μεγάλη διαφορά της Πελοποννήσου με την Κρήτη, ως προς τη διαχείριση του προϊόντος, είναι ότι στην Πελοπόννησο υπάρχουν λιγοστές συνεταιριστικές οργανώσεις. Και από αυτές, οι περισσότερες στον τομέα του λαδιού λειτουργούν με δημοπρασίες, συγκεντρώνοντας μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου, που στη συνέχεια τις διαπραγματεύονται, παίρνοντας προσφορές τιμών αγοράς από τους αντιπροσώπους των ξένων εμπορικών οίκων και κυρίως των Ιταλών.

Το μεγάλο ατού στο μανίκι τους είναι η μεγάλη ποσότητα του προϊόντος και φυσικά και η καλή ποιότητα που έχουν φέτος, με συνέπεια στη χειρότερη περίπτωση να έχουν πετύχει τιμή 3,15 ευρώ το κιλό στην οξύτητα μέχρι τις 3 γραμμές. Μα, με μια μεγάλη ποσότητα λαδιού, η όποια τιμή επηρεάζει ανάλογα και τη γενικότερη αγορά της Πελοποννήσου και φυσικά επηρεάζει και ολόκληρη τη χώρα, ενώ ανάλογα και φυσικά αρνητικά επηρεάζουμε εμείς την αγορά της Πελοποννήσου και την ελληνική αγορά, με μια τιμή κατώτερη των περιστάσεων και των πραγματικών συνθηκών στην παγκόσμια αγορά ελαιολάδου.

Αλλά ακόμα και οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας και Λακωνίας, που δε λειτουργούν με δημοπρασίες αλλά ιδιωτικά η καθεμιά και αποτελούν βαρόμετρο για την Πελοπόννησο, προσφέρουν φέτος τιμή βάσης 3,10 ευρώ το κιλό προς τους παραγωγούς, πληρώνοντας με τη μέθοδο της εκκαθάρισης, ώστε να τους δώσουν το υπόλοιπο της τιμής, στην εκκαθάριση που θα κάνουν, μέσα στο πρώτο τρίμηνο του νέου έτους και συγκεκριμένα το Μάρτιο.

Ακόμα και τα ελαιουργεία, που κάνουν εμπόριο ελαιολάδου λειτουργώντας ως ιδιώτες έμποροι στην αγορά της Πελοποννήσου, αρνούνται να ρίξουν τιμές προς τους παραγωγούς με τους οποίους συνεργάζονται κάτω από 3,10 ευρώ το κιλό, την περίοδο αυτή.


«Μη βιάζεστε»

Μιλώντας στη "Νέα Κρήτη", ο γεωπόνος και διευθυντής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής από την περιοχή της Τριφυλλίας (δηλαδή της Δυτικής Μεσσηνίας), Αντώνης Παρασκευόπουλος, τονίζει πως δεν μπορεί να καταλάβει τους λόγους για τους οποίους φέτος η Κρήτη ρίχνει τις τιμές κάτω από τα 3 ευρώ.

«Μη βιάζεστε στην Κρήτη. Μην πουλάτε σε τιμές του 2013. Το 2013 είχαμε υπερπαραγωγή στις άλλες χώρες και δραματική έλλειψη στην Ελλάδα. Φέτος ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα. Μόνο η Ελλάδα έχει αύξηση παραγωγής. Η Ιταλία και η Ισπανία έχουν μεγάλη μείωση»... Ο κ. Παρασκευόπουλος εκτιμά ότι γύρω στο Φεβρουάριο οι τιμές του λαδιού «θα παίξουν δυνατά προς τα πάνω». Βέβαια, αν η Κρήτη βιαστεί να πουλήσει σε χαμηλότερες τιμές, δε θα προλάβει να εκμεταλλευτεί τις τιμές που θα διαμορφωθούν στο προσεχές διάστημα.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία που μας έδωσε, μέχρι στιγμής η Τριφυλλία έχει συγκομίσει 10.000 τόνους ελαιολάδου. Σε ολόκληρη τη Μεσσηνία, αναμένονται φέτος από 50.000 μέχρι 55.000 τόνοι ελαιολάδου. Πέρυσι η Τριφυλλία παρήγαγε 22.000 τόνους, αλλά η υπόλοιπη Μεσσηνία παρήγαγε μόνο 19.000 τόνους ελαιολάδου.

«Εμάς φέτος μας "κράτησε" όρθιους η Τριφυλλία, γιατί είναι μια περιοχή που βγάζει κάθε χρόνο λάδι. Είναι μια πολύ παραγωγική περιοχή με αρδευόμενες ελιές», εξηγεί ο κ. Παρασκευόπουλος.

Φέτος, εκτός από πολύ μεγαλύτερη παραγωγή, υπάρχουν και πολύ χαμηλές οξύτητες μέχρι 4 γραμμές, το πολύ. Μάλιστα, στην Τριφυλλία έχει συγκομιστεί ήδη το 60% με 65% της συνολικής παραγωγής και στην υπόλοιπη Μεσσηνία το 35% με 40%. Μέχρι τέλος Δεκεμβρίου με αρχές Ιανουαρίου η Τριφυλλία θα έχει ολοκληρώσει τη συγκομιδή του ελαιοκάρπου, ενώ μέχρι τέλος Ιανουαρίου θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία και στην υπόλοιπη Μεσσηνία.

«Αυτό που έχει σημασία», τονίζει ο κ. Παρασκευόπουλος, «είναι ότι ξεκινήσαμε με τιμές 3,10, 3,20, 3,30, 3,40 ευρώ το κιλό. Και σήμερα οι ομάδες παραγωγών και οι συνεταιρισμοί αγοράζουν με τιμές από 3,05 έως 3,15. Και οι έμποροι παίρνουν λάδι γύρω στα 3 με 3,10 ευρώ το κιλό. Κι ενώ γίνεται κι εδώ μια προσπάθεια να επηρεαστούν οι τιμές προς τα κάτω κυρίως από Ιταλούς, υπάρχει μια διαφοροποίηση σε σχέση με σας στην τιμή παραγωγού, της τάξεως των 5 με 10 λεπτών, κι αυτό θα πρέπει να το δείτε».

«Είστε χαμηλά» - Οι ευθύνες των οργανώσεων

Ο κ. Παρασκευόπουλος χαρακτηρίζει την τιμή των 2,80 ευρώ (πόσω μάλλον 2,60 και 2,70 που πληρώνουν τις τελευταίες μέρες κάποιοι ελαιουργοί το λάδι) ως μια πολύ χαμηλή τιμή για τη φετινή χρονιά. «Μόνο στην Ισπανία η μείωση της παραγωγής ξεπερνάει τους 600.000 τόνους. Το ίδιο ισχύει και στην Ιταλία. Και δε δικαιολογείται αυτή η πτώση των τιμών. Εκτιμώ ότι οι συνεταιριστικές οργανώσεις και οι συλλογικοί φορείς της Κρήτης θα πρέπει να το δουν αυτό. Έπρεπε να κρατήσουν τις τιμές από 3 ευρώ και πάνω. Εδώ οι συνεταιρισμοί και οι Ομάδες Ολοκληρωμένης Διαχείρισης αγοράζουν με 3,10 και 3,15 ευρώ στη Μεσσηνία. Και στη Λακωνία η κατάσταση είναι η ίδια, με εξαίρεση ένα συνεταιρισμό που μπορεί να πιάνει μια ειδική τιμή επειδή πουλάει μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου. Αλλά ας μην πιάνουμε τις ειδικές περιπτώσεις. Όμως, σήμερα, εδώ δεν πουλάει λάδι κανείς κάτω από 3 ευρώ το κιλό».

Παρακάτω, ο διευθυντής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Τριφυλλίας ανέφερε: «Οι Κρητικοί φημίζονται για τις αντιδράσεις τους στις αγορές. Έχουν καλά αντανακλαστικά και καλό αισθητήριο. Δεν μπορώ να καταλάβω, λοιπόν, γιατί φέτος δεν υπάρχει η αντίδραση που υπήρχε άλλες χρονιές».

Καταλήγοντας, κάλεσε τους παραγωγούς της Κρήτης να μη βιάζονται να πουλήσουν. Αρκεί το λάδι να είναι αποθηκευμένο σωστά είτε στις δικές τους αποθήκες, είτε στις Ενώσεις, "κόβοντας" όμως σταδιακά μικρές ποσότητες. «Εγώ θα κάνω την εκτίμηση ότι μετά το Φεβρουάριο οι τιμές θα είναι αρκετά δυνατές. Δεν υπάρχει λάδι στην Ευρώπη. Συγκυρία είναι αυτή. Θα πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Και δε λέω να πιάσουμε τιμές πάνω από 3,40. Αλλά τιμές κάτω από 3 ευρώ δε δικαιολογούνται».

Η Μεσσηνία οδηγεί την "κούρσα" τιμών: 3,96 ευρώ το λάδι

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Μπροστά στον ορατό κίνδυνο να υποβαθμιστεί το κρητικό ελαιόλαδο εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών των τελευταίων ημερών και των προβλημάτων που δημιουργεί στις ελιές που στοιβάζονται στα τσουβάλια και δε γίνεται να αλεστούν αμέσως, οι ελαιουργοί της Κρήτης καλούν τους παραγωγούς να σταματήσουν για λίγες μέρες το λιομάζωμα.
Στο μεταξύ χθες, στην περιοχή της Μεσσηνίας, έμπορος έδωσε τιμή παραγωγού στα 3,96 ευρώ το κιλό στην οξύτητα των τριών γραμμών, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις ότι η πορεία των τιμών του προϊόντος φέτος ξεκίνησε ανοδικά και παραμένει προς τα πάνω!
Όπως λένε στη "Ν. Κρήτη", ήδη παρατηρούνται προβλήματα αύξησης της οξύτητας του λαδιού, από το "στραπάτσο" του ελαιόκαρπου στα τσουβάλια, κάτι που δε θα συμβαίνει από τη στιγμή που παγώσει ο καιρός, ακόμα και αν οι ελιές μένουν για μέρες αλεστές στους χώρους των ελαιουργείων.
«Μη μαζεύετε μέχρι να παγώσει ο καιρός. Είναι σε βάρος σας, σε βάρος του προϊόντος σας, αυτό που γίνεται σήμερα», λένε οι ελαιουργοί απευθύνοντας προς τους παραγωγούς το μήνυμα αυτό. Άλλωστε, επειδή στην Ιταλία και την Ισπανία παρατηρούνται και πάλι κόλπα για να πέσουν οι τιμές, θα είναι καλό για την Κρήτη να κάνει στάση πωλήσεων, για να προκαλέσει την ανάγκη των ξένων να αγοράσουν ελαιόλαδο και άρα να διατηρηθούν ή και να ανέβουν οι τιμές της αγοράς.

Όχι στα τσουβάλια

«Κάποτε μπορούσαν οι ελιές με κρύο και βροχή να αντέξουν και πέντε και έξι μέρες. Δεν παθαίνανε τίποτα. Δυο γραμμές μου το φέρνανε, γινόταν τρεις. Τώρα μπορεί οι ελιές να έρθουν και μέχρι να αλεστούν έχουν φτάσει ακόμα και το ενάμισι οξέο», λέει χαρακτηριστικά ελαιουργός από το Μαλεβίζι.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «καλά θα κάνουν οι παραγωγοί να μειώσουν λίγο το μάζεμα. Ας αφήσουν την ελιά πάνω στο δέντρο. Δεν παθαίνει τίποτα η ελιά. Αλλά στοιβαγμένες μέσα σε τσουβάλια με τέτοιες θερμοκρασίες οι ελιές χαλάνε. Και η ποιότητά μας θα πάει περίπατο». Στο μεταξύ, με αυτές τις συνθήκες, έχουμε και την επανεμφάνιση του δάκου, όπως προσθέτει ο ελαιουργός. «Με αυτές τις θερμοκρασίες, ο δάκος ξαναγεννάει κανονικά», λέει χαρακτηριστικά.

Είναι ζημιά

«Μην πηγαίνουν τώρα που κάνει ζέστες να μαζεύουν τις ελιές τους. Δε χάλασε ο κόσμος να περιμένουν λίγες μέρες», καλεί τους παραγωγούς από την πλευρά του και ο γενικός διευθυντής της εταιρείας "Ρούσσος Α.Ε." Ζαχαρίας Χιωτάκης. «Δεν ωφελεί τώρα. Διότι το κάθε ελαιουργείο είναι στην "τσίτα". Και δουλεύει και σε πιο υψηλές στροφές, απ' ό,τι συνήθως. Ενώ τα τσουβάλια στοιβάζονται για μέρες γιατί η δυναμικότητα των ελαιουργείων δεν είναι τόσο μεγάλη για να μπορεί να αλέθει αυθημερόν τις ελιές. Και όταν η ελιά με τέτοια θερμοκρασία είναι στην αυλή και είναι και σε τσουβάλι, αυτό κάνει ζημιά στο λάδι. Διότι μπορεί να έχουμε συνηθίσει να μαζεύουμε τις ελιές και να τις βάζουμε στα τσουβάλια, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Στην Ιταλία δε θα δεις τσουβάλια στο λιομάζωμα. Έχουν τον ελαιόκαρπο σε πλαστικά κιβώτια. Στα τσουβάλια θα έπρεπε η αποθήκευση των ελιών να έχει απαγορευτεί εδώ και χρόνια».

Μαζεύουν "φουλ"

Την ίδια ώρα, λόγω της παρατεταμένης καλοκαιρίας και των καλών τιμών παραγωγού, έχουν μαζευτεί ήδη μεγάλες ποσότητες ελαιοκάρπου σε ολόκληρη την Κρήτη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που γίνονται, από τη φετινή συνολική παραγωγή, έχει ήδη μαζευτεί το 30% τουλάχιστον σε επίπεδο Κρήτης. Και αν συνεχιστεί η συγκομιδή του ελαιοκάρπου με αυτούς του ρυθμούς, η διαδικασία θα ολοκληρωθεί σύντομα, κάτι, όμως, που δε θα ήταν καλό για την ποιότητα του ελαιολάδου αλλά και για την πορεία των τιμών του. Ο ελαιουργός από το Μαλεβίζι λέει στην εφημερίδα μας: «Εγώ ήδη έχω συγκεντρώσει τουλάχιστον το 1/3 του λαδιού μίας καλής χρονιάς. Και είμαστε ακόμα στις αρχές του Δεκεμβρίου». Από την πλευρά του, ο Ζαχαρίας Χιωτάκης εξηγεί πως, «βλέποντας όλα τα ελαιουργεία να έχουν φρακάρει από τσουβάλια, νομίζεις ότι έχει φέτος πολύ μεγάλη βεντέμα. Όμως, δεν είναι έτσι. Διότι όλες τις μέρες τώρα ραβδίζουν».
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος. Οι ελαιουργοί δηλώνουν ότι όταν θα φρακάρουν οι δεξαμενές τους με λάδι που ο παραγωγός τούς το παραδίδει προς φύλαξη, δηλαδή χωρίς να το τιμολογήσει περιμένοντας μια καλύτερη τιμή, θα αναγκαστούν το υπόλοιπο που θα παραλάβουν να το παραδώσουν προς φύλαξη στον έμπορο με τον οποίο συνεργάζονται. Και αν γίνει αυτό, κάποια στιγμή που ο έμπορος ξεμείνει από άλλο λάδι και χρειαστεί κάποια ποσότητα, θα το διαχειριστεί το λάδι τους.

Εκτιμήσεις παραγωγής: Θα φτάσουμε τους 110 χιλιάδες τόνους

Οι εκτιμήσεις που γίνονται από διάφορους φορείς για τη φετινή παραγωγή ελαιολάδου αναφέρουν πως στην Κρήτη θα φτάσουμε τους 100 με 110 χιλιάδες τόνους και σε 250 έως και 285 χιλιάδες τόνους στο σύνολο της Ελλάδας.
Όσον αφορά την υπόλοιπη Ελλάδα, η παραγωγή στην Πελοπόννησο εκτιμάται μεταξύ 90.000 και 100.000 τόνων, 40.000-50.000 τόνων για την κεντρική Ελλάδα και 20.000-25.000 τόνων για τα νησιά. Έτσι, η συνολική ελληνική παραγωγή θα ανέλθει ανάμεσα στους 250 και 285.000 τόνους.

Γράμμα Σ'έναν Ποιητή

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.

Κάτι που πάντα βρίσκεται σ' αιώνια εναλλαγή,

κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,

και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη.

Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι,

που του γραφείου σας πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά·

να φύγει κρώζοντας βραχνά, χτυπώντας τα φτερά του,

προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα του Νοτιά.

Κάτι που θα 'κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια,

που αβρές μαθήτριες τα αγαπούν και σιωπηροί ποιηταί,

χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουν

με κάποιον τρόπο που, όπως λεν, δε γέλασαν ποτέ.

Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει.

Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ... Σκεφτείτε... Εγώ.

Ένα καράβι... Να σας πάρει, Καίσαρ... Να μας πάρει...

Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ.

Μια μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε.

Τα ρυμουλκά περνώντας θα σφυρίζαν,

τα βρωμερά νερά η βροχή θα ράντιζε,

κι οι γερανοί στους ντόκους θα γυρίζαν.

Οι πολιτείες οι ξένες θα μας δέχονταν,

οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες

κι εγώ σ' αυτές αβρά θα σας εσύσταινα

σαν σε παλιές, θερμές μου αγαπημένες.

"Φέσωσε" ανάπηρο η ΔΕΗ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Αντί να του παράσχουν τα πάντα ως όφειλαν από την αρχή, τον έχουν εγκαταλείψει. Είναι ο Νίκος Στρατάκης από τη Γαρίπα, που από τον Οκτώβριο του 2006 σε ηλικία μόλις 45 χρονών έμεινε ανάπηρος, μετά από πτώση του σε πηγάδι 12 μέτρων ορεινά της Εμπάρου. Κι αυτοί που τον έχουν εγκαταλείψει είναι οι ιθύνοντες της ΔΕΗ, της υπηρεσίας του, που φρόντισαν για την αποκατάστασή του... μέχρις ενός σημείου.

Μέχρι εκεί που έκριναν ότι πλέον το κόστος ήταν "υπερβολικό" για την Επιχείρηση. Τα νοσήλια στο Κέντρο Αποκατάστασης Χανίων η ΔΕΗ δεν τα πλήρωσε ποτέ, εν αγνοία βεβαίως του νοσηλευόμενου υπαλλήλου της.

Συνέπεια; Ο άνθρωπος κινδυνεύει με κατάσχεση ακόμη και του αναπηρικού αυτοκινήτου του (που του είχε χορηγήσει η ΔΕΗ), αφού το νοσηλευτικό κέντρο διεκδικεί συσσωρευμένα χρέη άνω των 37.000 ευρώ, που, είπαμε, δεν είναι οφειλές του ίδιου αλλά της ΔΕΗ.

Τι κι αν γλίτωσε σαν από θαύμα τόσες ώρες στον πάτο του πηγαδιού; Τα τελευταία χρόνια του έκοψαν ακόμη και το δικαίωμα να πληρώνει μόνο τη συμμετοχή του 25% για τα φάρμακά του, με συνέπεια να δαπανά για φάρμακα και υλικά περίπου όσα λαμβάνει ως αναπηρική σύνταξη!

Η "Νέα Κρήτη" βρέθηκε χθες στο φτωχικό, παλιό πατρικό σπίτι του Νίκου Στρατάκη στο χωριό Γαρίπα - για το οποίο είχαμε ξαναγράψει - αυτή τη φορά με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτη Βαρδάκη, που πήγε μαζί με τον αδελφό του άτυχου εργαζόμενου της ΔΕΗ, τον Μιχάλη Στρατάκη, το μόνο άνθρωπο που έχει στον κόσμο ο Νίκος και ο οποίος δε διστάζει να μας πει: «Αν δεν είχα στην άκρη κάποια χρήματα, ο αδελφός μου στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο θα είχε πεθάνει ίσως πριν προλάβει να εγχειριστεί»(!)...

Ένας αρχίατρος της ΔΕΗ, που κατέβηκε τα τελευταία χρόνια στο Ηράκλειο για την υπόθεση του Νίκου Στρατάκη, καταγγέλλεται από τον Σωκράτη Βαρδάκη και τα δύο αγαπημένα αδέλφια ως πρόσωπο-"κλειδί" στην όλη ιστορία, καθώς εκεί που οι αποφάσεις υλοποιούνταν κουτσά-στραβά, ήρθε εκείνος και λειτούργησε περίεργα, διαταράσσοντας την ομαλότητα των διαδικασιών.

«Ο αρχίατρος λειτούργησε σαν νταβατζής της διοίκησης της ΔΕΗ. Και δεν έφταιξε μόνο αυτός. Η διοίκηση της ΔΕΗ τον είχε δασκαλέψει να λειτουργήσει έτσι», καταγγέλλει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης.

Μάλιστα, παρά την προσωπική του επικοινωνία με το γραφείο του αρχίατρου στην Αθήνα και την επιτακτική έκκληση να συναντηθεί μαζί του, εκείνος ήρθε στο Ηράκλειο, έκανε τη ζημιά του και εξαφανίστηκε, «κρύφτηκε», κατά την εκτίμηση του προέδρου του ΕΚΗ.

«Το ξέρετε ότι, όταν είπα στον αρχίατρο, τη λέξη "εργατικό" για το ατύχημα του αδελφού μου, εκείνος μου είπε "μην ακούω αυτήν τη λέξη. Δεν μπορώ να ακούω για εργατικά ατυχήματα. Ατύχημα θα μου λες"», λέει ο Μιχάλης Στρατάκης με φανερό εκνευρισμό, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε!


Τον εγκατέλειψαν

Έτσι, μετά την επίσκεψη του αρχίατρου, από το 2011 και μετά, το ταμείο των εργαζομένων της ΔΕΗ, το ΤΑΥΤΕΚΟ, κόβει από τον Νίκο Στρατάκη το μισό εφάπαξ. Και ταυτόχρονα έκοψε και τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκεί που πλήρωνε μόνο τη συμμετοχή του 25%, ενώ ούτε αποζημίωση του έχουν δώσει, παρότι από την αρχή δεν αμφισβητήθηκε πως επρόκειτο για εργατικό ατύχημα. Από τότε και μετά ο Νίκος Στρατάκης πληρώνει εξ ολοκλήρου τα φάρμακά του, που μαζί με καθετήρες, πάνες και άλλα αναγκαία υλικά στοιχίζουν γύρω στα 1.100 ευρώ, όταν η αναπηρική του σύνταξη φτάνει τα 1.200 ευρώ.

Και σαν να μην έφτανε αυτό... Του έρχονται και ειδοποιητήρια κατάσχεσης, καθώς η ΔΕΗ έπαψε να πληρώνει το Κέντρο Αποκατάστασης στα Χανιά (ιδιωτικό νοσοκομείο), ενώ η πληρωμή γινόταν με την έκδοση επιταγών στο όνομα του αδελφού του, του Μιχάλη Στρατάκη, και έτσι έρχεται το νοσοκομείο και απειλεί να κατασχέσει σε βάρος της οικογένειας ακόμα και το αναπηρικό αυτοκίνητο που η Επιχείρηση του είχε χορηγήσει, δικαιωματικά, μετά το ατύχημά του.

«Ήδη οι απλήρωτες οφειλές πρέπει να ξεπερνούν τα 37.000 ευρώ. Είναι χρήματα που όφειλε η ΔΕΗ να τα δώσει στο Κέντρο Αποκατάστασης των Χανίων, όπως πλήρωνε πριν και το Κέντρο Αποκατάστασης Πατρών», λέει με αγανάκτηση και οργή ο αδελφός του Νίκου.

Χειροτέρεψε

Μάλιστα, σύμφωνα με την καταγγελία του Μιχάλη, «τον έβγαλαν από το κέντρο της Πάτρας και έπρεπε να μπει αμέσως στο κέντρο των Χανίων. Αλλά με ευθύνη της ΔΕΗ ο αδελφός μου έμεινε πέντε μήνες εκτός με συνέπεια να χειροτερέψει ακόμα περισσότερο η κατάστασή του. Τουλάχιστον τότε στο Κέντρο Αποκατάστασης της Πάτρας μπορούσε με τις πατερίτσες να προχωρήσει σε μια ευθεία. Και μετά κατάπεσε και πάλι και δεν μπορούσε να σηκωθεί από το καροτσάκι».

«Η ΔΕΗ, όχι απλά αυθαιρετεί, αλλά στην ουσία εγκληματεί. Όταν έχει αφήσει χρέος σε ένα κέντρο αποκατάστασης που η ίδια με απόφασή της είχε στείλει τον άνθρωπο να νοσηλευτεί, τότε μιλάμe πραγματικά για έγκλημα», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βαρδάκης.

Στο σημείο αυτό ο αδελφός του Νίκου παρεμβαίνει. «Αυτοί μας είπαν πού θα νοσηλευτεί ο αδελφός μου. Εμείς δεν ξέραμε τίποτα. Και μπορώ να πω ότι υπήρχε μια κοπέλα μέσα στη ΔΕΗ εκείνη την περίοδο που πραγματικά βοηθούσε. Αλλά κάποια στιγμή, με την οικονομική κρίση, τα μάζεψε και έφυγε στην Αυστραλία. Και έτσι δεν υπάρχει πια κανείς άλλος που να μας έχει βοηθήσει. Ούτε οι συνδικαλιστές μάς βοήθησαν, ούτε κανείς», τόνισε στην εφημερίδα μας ο Μιχάλης Στρατάκης.

Είναι χαρακτηριστική η κουβέντα συνδικαλιστή της ΔΕΗ, που τότε εργαζόταν σε γραφείο πρώην... βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και συγγενή της οικογένειας (!). «Μου ζητάς να έρθω και να καταθέσω; Μα, πας να με μπλέξεις;», είπε χαρακτηριστικά ο... "εκπρόσωπος" των εργαζομένων της ΔΕΗ στον Μιχάλη Στρατάκη, σύμφωνα με όσα μας μετέφερε ο ίδιος χθες, ενώ ακόμα και ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ Νίκος Φωτόπουλος υποσχέθηκε στον Σωκράτη Βαρδάκη, μετά από άπειρες τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε μαζί του, ότι θα ασχοληθεί προσωπικά με την υπόθεση, αλλά μετά αδιαφόρησε, όπως λέει στη "Ν.Κ." ο κ. Βαρδάκης.

Σωκράτης Βαρδάκης: «Έτσι βγαίνουν τα πρωτογενή πλεονάσματα»...

«Αυτά είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα του κράτους», λέει, έχοντας έκδηλη την αηδία του για όσους κάνουν κουμάντο στη ΔΕΗ, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης. «Κυβερνώντες και διοίκηση ΔΕΗ απαξιώνουν κάθε έννοια δικαίου. Απομονώνουν με τον τρόπο τους ανθρώπους και τους οδηγούν ακόμα και στο θάνατο σε τέτοιες περιπτώσεις. Η αναλγησία, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο. Ένα ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος, που με το παράδειγμα αυτό φαίνεται για άλλη μια φορά. Εμείς, από τη μεριά μας, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αναδείξουμε την κατάσταση. Αλλά και η Δικαιοσύνη είναι πολύ αργή σε αυτά τα θέματα», όπως λέει ο κ. Βαρδάκης.

Μάλιστα την προηγούμενη μέρα, όπως λέει, εντελώς συμπτωματικά, ενημερώθηκε δικηγόρος στο Ηράκλειο ότι εκλιπαρεί στο Εφετείο για να δικάσει μια εργατική διαφορά και να πάρει μια απόφαση μετά από δυο χρόνια, όταν μετά από αυτά τα χρόνια τα χρήματα που είναι να πάρει ένας εργαζόμενος έχουν εκμηδενιστεί.

«Τα χρήματα αυτά δεν τοκίζονται. Κι όταν ένα δικαστήριο μετά από πέντε χρόνια εκδικάσει μια εργατική διαφορά, είναι δώρον-άδωρον», καταλήγει ο κ. Βαρδάκης.

Πήγε για καταμέτρηση και έπεσε μέσα σε μοιραία παγίδα - Σώθηκε χάρη σε μια γιαγιά που πήγε να ταΐσει τις κότες της

Σαν από θαύμα έζησε ο άνθρωπος αυτός. Χθες του ζητήσαμε να μας εξιστορήσει τι του συνέβη εκείνο το πρωινό της 22ης Οκτωβρίου του 2006. «Περπατούσα σε ορεινή περιοχή της Εμπάρου για να καταγράψω το ρεύμα από τα ρολόγια των γεωτρήσεων. Και πάνω στο μονοπάτι είχαν βάλει κλαδιά σε ένα σημείο. Δε φαινόταν ότι στο σημείο αυτό υπήρχε παλιό πηγάδι. Και δεν υπήρχαν και χόρτα στη μεριά του πηγαδιού, ώστε ακόμα και σκεπασμένο να ήταν το πηγάδι, αφού δε φυτρώνουν χόρτα εκεί που υπήρχε το άνοιγμα, να το καταλάβαινα ότι ήταν σκεπασμένο το πηγάδι από τα κλαδιά. Σαν να ήταν δηλαδή μια καλοστημένη παγίδα, που έμελλε να πέσω εγώ μέσα. Καλλιά να ήταν ανοιχτό το πηγάδι. Θα το έβλεπα και θα το απέφευγα».

Από την ώρα που έπεσε μέσα στο πηγάδι, μέχρι και τις 5 το απόγευμα που τον έβγαλαν, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα υπήρχε κάποιος που θα άκουγε τις εκκλήσεις του, σε μια τόσο απομονωμένη περιοχή και μάλιστα σε μήνα Οκτώβριο. «Εγώ έπεσα με τα πόδια και τραντάχτηκα. Στην αρχή έχασα λίγο τις αισθήσεις μου, αλλά μετά καταλάβαινα. Για καλή μου τύχη μια γριούλα που είχε παραδίπλα περβόλι με κότες και πήγε να τις ταΐσει, με άκουσε και έτρεξε στο χωριό να ζητήσει βοήθεια».

Ο αδελφός του Νίκου, ο Μιχάλης, στο σημείο αυτό παρεμβαίνει να μας πει ότι η γριούλα σε κατάσταση πανικού βρήκε δύο αστυνομικούς σε ένα καφενείο που έπιναν ρακές. Αρχικά δεν την πίστεψαν. Όταν όμως εκείνη τους είπε «εγώ σας ενημέρωσα. Αν πάθει κάτι ο άνθρωπος, θα έχετε εσείς την ευθύνη», τότε εκείνοι θορυβήθηκαν και πήγαν να δουν αν πράγματι υπάρχει άνθρωπος στο πηγάδι. Και όταν εντόπισαν τον άτυχο εργαζόμενο, ειδοποίησαν την ΕΜΑΚ που χρειάστηκε πάνω από μία ώρα για να τον βγάλει έξω.

Ούτε ενδιαφέρθηκαν

Στο μεταξύ, τα αδέλφια Στρατάκη βάζουν μία σοβαρή διάσταση στο όλο θέμα. Όπως μας λένε, «στέλνουν τους εργαζόμενους να κάνουν την καταμέτρηση και ούτε επικοινωνούν μαζί τους στη συνέχεια να δουν αν ζούνε ή αν τους έχει συμβεί κάτι»... Στην περίπτωση του Νίκου, ο ίδιος είχε πάρει το δικό του αυτοκίνητο, είχε μαζί του κινητό, που δεν ήταν όμως σε θέση να το χρησιμοποιήσει. Και η εντολή της ΔΕΗ ήταν να πάει να καταμετρήσει όσο γίνεται περισσότερες γεωτρήσεις, γιατί λόγω κακοκαιρίας των προηγούμενων ημερών δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα.

«Από 'κει και πέρα τον αδελφό μου δεν τον πήρε κανείς να δει τι συμβαίνει. Να δούνε αν την ώρα που σχολάει... σχόλασε; Άντε και βρέθηκε μια γυναίκα και ειδοποίησε ότι τον άκουσε μέσα στο πηγάδι. Αν δε βρισκόταν αυτή η γυναίκα, δε θα τους ενδιέφερε τίποτα. Απλά αυτοί πίεζαν τους ανθρώπους να πάνε μέσα σε δέκα μέρες να βγάλουνε τη δουλειά που είχε μαζευτεί λόγω της κακοκαιρίας που είχε προηγηθεί», μας είπε ο Μιχάλης, κάνοντας λόγο για μια ΔΕΗ που δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τους εργαζομένους της.

S.O.Sτε τα κρητικά ψάρια

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Κάθε χρόνο και πιο φτωχές γίνονται οι θάλασσες της Κρήτης και γενικότερα της χώρας μας, αφού την ώρα που οι επαγγελματίες ψαράδες λιμοκτονούν και είναι και οι μόνοι που ελέγχονται από το κράτος, οι ερασιτέχνες και οι τράτες κάνουν χρυσές δουλειές μέσα από την παράνομη αλιεία, που δεν μπορούν να ελέγξουν και να αντιμετωπίσουν οι λιμενικές Αρχές λόγω των μειωμένων και απαρχαιωμένων μέσων που διαθέτουν, σε αντίθεση με τα "σαΐνια".

Η "Ν.Κ." σήμερα φέρνει στο φως μαρτυρίες και στοιχεία που σοκάρουν, τόσο από τους επιστήμονες που ασχολούνται με την έρευνα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, όσο και από τους εκπροσώπους των επαγγελματιών ψαράδων του νομού Ηρακλείου, που εκπέμπουν SΟS προς την Πολιτεία, ζητώντας να ασχοληθεί επιτέλους σοβαρά με τη δραματική μείωση των αποθεμάτων των ψαριών!

Δραματική μείωση

Σε πανελλαδικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, τόσο ο ερευνητής βαθέων οικοσυστημάτων που έχει την έδρα του στον Πειραιά αλλά συνεργάζεται και με το πρώην ΕΛΚΕΘΕ στην Κρήτη Τάσος Τσελεπίδης, όσο και ο διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας-Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών (πρώην ΕΛΚΕΘΕ) Κώστας Ντούνας αποκαλύπτουν στη "Ν.Κ." ότι η μείωση των ψαριών κατά μέσο όρο ανέρχεται σε ένα 30% τα τελευταία χρόνια.

«Εξαρτάται από το για τι είδους ψάρια μιλάμε», εξηγεί ο Τάσος Τσελεπίδης. «Τα περισσότερα είδη έχουν υποστεί μια μείωση γύρω στο 30% και πάνω. Οπότε η μέση μείωση είναι γύρω στο 27%. Μιλάμε για είδη τα οποία καταναλώνουμε. Σε ορισμένα είδη δηλαδή, όπως είναι ο ξιφίας, ο τόννος κ.λπ., η μείωση τουλάχιστον στους ωκεανούς έχει φτάσει και το 80%. Σε ορισμένα είδη, δηλαδή, η μείωση είναι δραματική. Στα δικά μας είδη η μείωση είναι εκεί, γύρω στο 30% στα περισσότερα».

Χωρίς έλεγχο

Απαντώντας στο ερώτημά μας αν και ο ίδιος συμμερίζεται την άποψη των επαγγελματιών ψαράδων του Ηρακλείου ότι δεν υπάρχει καμία προστασία και καμία μέριμνα από το κράτος για τα ιχθυοαποθέματα, ο κ. Τσελεπίδης συμφωνεί απόλυτα. «Αν και υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο, δεν υπάρχουν τα μέσα. Δεν ελέγχει κανείς κανέναν. Όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι, Λιμεναρχεία, Λιμενικά Ταμεία κ.λπ., δε λειτουργούν. Δεν έχουν καύσιμα, δεν έχουν το ένα, δεν έχουν το άλλο. Δε γίνεται η εφαρμογή των κανόνων και της νομοθεσίας. Και δεν υπάρχουν και τα μέσα πλέον».

Πάντως, ο γνωστός επιστήμονας διευκρινίζει ότι «προς εξαφάνιση δεν είναι κανένα είδος ψαριού. Έχουμε όμως μεγάλες μειώσεις πληθυσμών. Για παράδειγμα, ο μπακαλιάρος στο Βόρειο Αιγαίο έχει μειωθεί δραματικά. Στο Θερμαϊκό Κόλπο έχουν φτάσει να τον ψαρεύουμε μέχρι και τα 800 μέτρα πλέον».

Για να δείξει πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση, ο κ. Τσελεπίδης λέει πως «ο μπακαλιάρος έξω από τη Μασαχουσέτη έχει καταρρεύσει εδώ και χρόνια πλέον. Από τη συνεχή υπεραλίευση κατέρρευσε».

Τι φταίει

Εξηγώντας ποιοι είναι κυρίως οι υπεύθυνοι για την κατάσταση αυτή, ο ερευνητής βαθέων οικοσυστημάτων απαντά: «Ο καθένας παίρνει ένα ψαροντούφεκο το καλοκαίρι, παίρνει τα δίκτυα του και γίνεται χαμός. Ελ Ντοράντο γίνεται η χώρα. Κανένας δεν ελέγχει. Για παράδειγμα, αν ήμασταν τώρα στις ΗΠΑ και θέλαμε αύριο το πρωί να πάμε να ψαρέψουμε, θα πηγαίναμε στην Εποπτεία Αλιείας, θα δίναμε 10 δολάρια για να έχουμε δικαίωμα να ψαρέψουμε μία μέρα, σε ένα συγκεκριμένο μέρος, όπου θα μας δίνανε κι ένα φυλλάδιο με ποια είδη επιτρέπεται να ψαρέψουμε και πάνω από ποιο μέγεθος. Εδώ πέρα η Εποπτεία Αλιείας, που είναι επιφορτισμένη με την αστυνόμευση κ.λπ., δεν παίζει το ρόλο της. Δεν έχει τα μέσα; Τι να σας πω τώρα».

Διεθνή ύδατα

Στο μεταξύ, όπως αποκαλύπτει ο κ. Τσελεπίδης, «επειδή οι Τούρκοι δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι επειδή τα χωρικά μας ύδατα είναι στα 6 μίλια, έξω από τα 6 μίλια ο Τούρκος έρχεται το καλοκαίρι και ψαρεύει στο Βόρειο Αιγαίο. Οπότε και οι δικοί μας ψαράδες τώρα έχουν ζητήσει και έχουν πάρει άδεια, ζητώντας να ψαρεύουν κι αυτοί στα διεθνή. Κι ενώ υποτίθεται ότι τον Ιούνιο, τον Ιούλιο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο ηρεμεί το σύστημα και δεν ψαρεύει κανένας με την τράτα. Αλλά η απαγόρευση αυτή έχει επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ισχύει για τους Τούρκους. Και τα τελευταία χρόνια που ψαρεύουν και οι δικοί μας στα διεθνή ύδατα δεν περιορίζονται στα διεθνή ύδατα. Βγαίνοντας και μπαίνοντας ψαρεύουν παντού. Οπότε και αυτή η απαγόρευση πλέον ισχύει εν μέρει»!

Σε ό,τι αφορά τα δορυφορικά συστήματα που επιβάλλονται στις τράτες και στη συνέχεια μάλλον και στα μικρότερα σκάφη, ο Τάσος Τσελεπίδης δηλώνει θετικός. «Ναι, αυτά θα φέρουν αποτέλεσμα», όπως χαρακτηριστικά λέει. Συνεχίζοντας, χαρακτηρίζει ως υπερβολικό το δραματικό σενάριο που υποστηρίζουν κάποιοι, λέγοντας ότι μελλοντικά θα πρέπει να εισάγουμε όλα τα είδη ψαριών, αφού οι δικές μας θάλασσες θα έχουν ολοκληρωτικά ερημώσει από ψάρια.

Καταλήγοντας ζητάει απ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς τη συνεργασία τους, ώστε «να εφαρμοστεί η υπάρχουσα νομοθεσία. Να μην ψαρεύουν κάτω από το ένα μίλι. Και αν θυμάστε, ο υπουργός Γεωργίας προ ετών Αλέξανδρος Κοντός το είχε μειώσει στο μισό μίλι, με συνέπεια η τότε επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαμανάκη να αντιδράσει και να ζητήσει την επαναφορά της απόστασης του ενός μιλίου. Να είναι το κατάλληλο το "μάτι" των δικτύων, ώστε να φεύγουν τα μικρότερα ψάρια κ.ά.».

Χωρίς μέσα

«Να βοηθήσουμε όλοι όσοι εμπλεκόμαστε, ώστε να πιέσουμε στην κατεύθυνση εξοπλισμού των λιμενικών Αρχών. Θέλουν οι άνθρωποι να πατάξουν το φαινόμενο, αλλά δεν έχουν τα μέσα για να κινηθούν γρήγορα», τονίζει κατηγορηματικά στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος των επαγγελματιών αλιέων Ν. Ηρακλείου Μανόλης Μαντζαράκης.

Μάλιστα, επισημαίνει ότι έχει συμβεί να έρχεται το γρι-γρι στη "μύτη" του κεντρικού Λιμεναρχείου Ηρακλείου, ανοιχτά του Κούλε, και να σαρώνει τα κοπάδια με τα ψάρια στο βυθό, και μέχρι το Λιμεναρχείο να στείλει το σκάφος που διαθέτει, αυτό να έχει σηκώσει τα δίκτυα με την πλούσια λεία του και να έχει εξαφανιστεί!

"Καμπανάκι"

Αλλά, εκτός από τις τράτες και τα γρι-γρι, ο Μανόλης Μαντζαράκης τονίζει ότι παράνομη αλιεία κάνουν και πολλοί ερασιτέχνες ψαράδες. Και τα είδη τα οποία εκείνοι κυνηγάνε κοντεύουν να εξαφανιστούν, πράγμα διόλου τυχαίο.

«Μιλάμε για τους ροφούς, όπου η μείωση είναι πολύ μεγάλη. Κοντεύουν να εξαφανιστούν. Για τις συναγρίδες, τις σφυρίδες, τους σαργούς, τα φαγκριά, τα μπαρμπούνια, την κουτσομούρα, τα μαγιάτικα, που τα έχουν διαλύσει εντελώς-παντελώς, και σε λίγο θα είναι είδος προς εξαφάνιση. Έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για όλα αυτά τα είδη εδώ και πέντε χρόνια εμείς. Έχουμε, επίσης, πρόβλημα με τα γρι-γρι, που έχουν εξαφανίσει το σαυρίδι. Σαρδέλα έχουμε να δούμε κάτι χρόνια και γενικά έχουμε μεγάλα προβλήματα και σε ξιφίες και ερυθρούς τόννους, που κινδυνεύουν με εξαφάνιση».

Ερασιτέχνες

Ο πρόεδρος των επαγγελματιών ψαράδων τονίζει ότι «η ερασιτεχνική αλιεία είναι ανεξέλεγκτη. Δεν ελέγχεται με τίποτα. Δεν μπορούν να την ελέγξουν. Δεν υπάρχουν τα μέσα. Δεν έχουν τον εξοπλισμό που χρειάζονται και τα ανάλογα σκάφη. Όταν έχει ο άλλος ένα φουσκωτό και έχει πάνω 400 ίππους και φεύγει από ’δω και σε δύο ώρες είναι στα Ερημόνησα, ποιος θα τον ελέγξει το τι θα κάνει και πόσα ψάρια θα πιάσει; Γιατί, εκτός του ότι δεν μπορεί κανείς να τον ελέγξει, δεν έχουν ποτέ γίνει και έλεγχοι στις ποσότητες. Δηλαδή, πόσα ψάρια πιάνει; Η νομοθεσία λέει ότι δικαιούνται σε κάθε εξόρμησή τους 5 κιλά ή ένα μεγάλο ψάρι. Αυτοί πιάνουν 25 και 50 κιλά ψάρια και πάνε και τα εμπορεύονται κανονικά. Πάνε με τις μπουκάλες, πάνε με τα ψαροντούφεκα. Εδώ στην Ντία απαγορεύεται το ψαροντούφεκο και έχει ο καθένας που πάει εκεί κι από ένα ψαροντούφεκο».

Στα νότια

Συγκλονιστικά στοιχεία μάς έδωσε όμως και ο Κώστας Ντούνας, δίνοντας βάρος στα νότια της Κρήτης. Ο διευθυντής Ερευνών Θαλάσσιας Βιολογίας-Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιέργειας τονίζει: «Από την υπεραλίευση στον κόλπο της Μεσαράς, η συγκριτική μελέτη έδειξε ότι μέσα σε μια 20ετία υπήρξε μια μείωση τουλάχιστον κατά 30% των αλιευμάτων, που είναι μια σημαντική μείωση».

Κι ενώ μειώνονται όλα τα είδη επικίνδυνα, εντούτοις «στη μελέτη που κάναμε εμείς σαν Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας είναι ότι δεν έχει αλλάξει η σύνθεση των αλιευμάτων, που είναι ένα επόμενο στάδιο. Δηλαδή να φτάσουμε σε εξαφανίσεις και σε αντικατάσταση των ειδών από άλλα. Απλά η μείωση ακολουθεί όλους τους πληθυσμούς, αλλά είναι σε ένα πρώτο στάδιο αυτή η κατάσταση. Που σημαίνει ότι, αν βρούμε τα κατάλληλα διαχειριστικά μέτρα, τότε θα μπορέσει το σύστημα αυτό να επανέλθει απ’ ότι αν ήμασταν σε αδιέξοδη κατάσταση».

Ιδιαίτερα για τον κόλπο της Μεσαράς, «η πρόταση του Ινστιτούτου ήταν δύο προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές στη Μεσαρά για προστασία πληθυσμού, αλλά και για ενίσχυση των αλιευμάτων, και οι προτάσεις μας αυτές παραμένουν και περιμένουμε να δούμε αν χρηματοδοτηθούν και πότε», λέει χαρακτηριστικά ο γνωστός επιστήμονας.

Όργιο υπεραλίευσης: Σαρώνουν τα πάντα οι μηχανότρατες

Στο μεταξύ, στα νότια ουσιαστικά υπάρχει μια μεγάλη διαμάχη μεταξύ των "μηχανοτρατάρηδων", που τα επισκέπτονται από άλλα μέρη της Ελλάδας και της Κρήτης, όπως λέει ο κ. Ντούνας, και κυριολεκτικά τα σαρώνουν!

«Κάθονται δυο-τρεις βδομάδες στο μικρό αλλά πολύ παραγωγικό κόλπο της Μεσαράς, για παράδειγμα. Και έρχονται τώρα τον Οκτώβριο και κάθονται όλο το μήνα ένα-δυο σκάφη, μαζεύουν όλο το αλίευμα και στη συνέχεια φεύγουν, εξαφανίζονται, αφού δεν έχει ενδιαφέρον πια ο κόλπος. Φανταστείτε τώρα ότι στις παράκτιες περιοχές δε μένει τίποτα».

Εξάλλου, όπως αποκαλύπτει επίσης ο Κώστας Ντούνας, «όταν έχει λίγο κακό καιρό πηγαίνουν και στη ζώνη της μηχανότρατας, καταστρατηγώντας την κοινοτική νομοθεσία, κι εκεί γίνεται η μεγάλη ζημιά γιατί παίρνουν τα πάντα. Το θέμα είναι ότι, αν παρέμεναν στη ζώνη μέσης αλιείας, εκεί όπου θα έπρεπε να ψαρεύουν, η ζημιά θα ήταν πολύ μικρότερη. Αυτοί, δυστυχώς, λόγω ανταγωνισμού, κάνουν διαδρομές στα ρηχά.

Υποτίθεται ότι έχουν βρει τρόπους και ξεφεύγουν από την παρακολούθηση μέσω ενός δορυφορικού συστήματος που υπάρχει προσποιούμενοι βλάβη για να βγάλουν εκτός τα συστήματα. Και δε θέλει πολύ χρόνο για να κάνεις ζημιά. Τα συμφέροντα είναι πολλά και μεγάλα».

Στο ερώτημά μας πού πωλούνται όλα αυτά τα ψάρια της παράνομης αλιείας, ο κ. Ντούντας τονίζει: «Μια "μαύρη" κατάσταση. Μιλάμε για μια "μαύρη" αγορά. Παντού πωλούνται. Ειδικά στα "καθαρά" ψάρια του βράχου, ροφοί κ.λπ., εκεί γίνεται ένα παραεμπόριο άνευ προηγουμένου, έξω από κάθε λογική νομιμότητας, και βέβαια η φοροδιαφυγή είναι τεράστια αφενός, κι αφετέρου εξολοθρεύονται τα πάντα. Είναι μια αμαρτωλή ιστορία πολλών χρόνων που, λόγω κρίσης, έχει ενταθεί».

Ποιοι "ερασιτέχνες";

Ο διευθυντής Ερευνών του σπουδαίου ερευνητικού φορέα καταγγέλλει: «Τη ζημιά την κάνουν επίσης οι τάχα μου ερασιτέχνες που, αντί να έχουν ό,τι είναι νόμιμο, έχουν πολύ παραπάνω δίκτυα, παραγάδια κ.λπ. Χειρότερα κι από επαγγελματίες. Ζημιά κάνουν και οι ίδιοι οι επαγγελματίες, που όμως είναι οι μόνοι που ελέγχονται και προσπαθούν οι άνθρωποι να βγάλουν το μεροκάματο και να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Αυτοί είναι λιγότερο που φταίνε».

Καταλήγοντας, ο κ. Ντούνας λέει πως «κινδυνεύουν περισσότερο τα "καθαρά" ψάρια του βράχου. Για παράδειγμα, συναγρίδα δεν υπάρχει πια. Είναι σπάνιο να βρει κανείς. Αλλά και στον τόννο υπάρχουν προβλήματα, στο ροφό υπάρχουν προβλήματα, παντού υπάρχουν προβλήματα»...

Α Π Ο Ψ Η - "Όλα τα λεφτά του κόσμου"

Του Χριστόφορου Παπαδάκη

ΠΕΙΝΑΕΙ. Δεν εξηγείται διαφορετικά η όψη του αυτή. Αυτή η σκέψη δημιουργείται κάθε φορά που τον βλέπω να περπατάει στη Λεωφόρο Κνωσού. Άκακος ανθρωπάκος. Είναι δεν είναι καμιά τριανταριά ή σαρανταριά κιλά και μάλλον πολλά σας λέω. Γεροντάκος. Κουρασμένος. Βλέμμα "αλλού". Το πρόσωπο του, "λιωμένο". Δεν έχει μάγουλα. Έχουν "μπει μέσα" από την πείνα, είμαι σίγουρος. Και αυτό το σκέφτομαι κάθε φορά που θα τον δω, να περπατάει με μεγάλη δυσκολία, με αστάθεια, κουτσαίνοντας και κρατώντας μια σακούλα με ένα καρβέλι ψωμί και κάποιες φορές και μια ρετσίνα, προφανώς πηγαίνοντας για το σπίτι του.

ΕΙΝΑΙ από τις φιγούρες εκείνες των ανθρώπων που δεν ξεχνάς ποτέ. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία. Που σου βγάζει κάτι το όμορφο, το ανθρώπινο, κάνοντας σε να πιστεύεις πως αν πρέπει κάποιον να βοηθήσεις δεν είναι αυτός που σου απλώνει, ενδεχομένως, το χέρι, αλλά ετούτο εδώ τον άνθρωπο που μπορεί να μην ζητάει βοήθεια αλλά τον βλέπεις. Υποφέρει...

Ένα διάστημα τον έβλεπα να έχει γυψωμένο το δεξί του χέρι. "Ρε τον φουκαρά", σκεφτόμουνα. "Όλα τα είχε ο κακόμοιρος, μόνο αυτό του έλειπε"...

ΔΕΝ τον είχα δει ποτέ να ζητιανεύει. Και πάντα αναρωτιόμουνα αν ο άνθρωπος αυτός, ζητάει βοήθεια από τον κόσμο, ή αν παλεύει μόνος του να επιβιώσει με το "τίποτα". Αυτό το ίδιο "τίποτα" με το οποίο πρoσπαθούν να επιβιώσουν σήμερα, πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας, που μπορεί να είναι δίπλα μας, αλλά εμείς πολυάσχολοι καθώς είμαστε να μην τους βλέπουμε. Να προσπερνάμε και να μην βλέπουμε τίποτα και κανέναν.

ΩΣΠΟΥ, ένα περιστατικό ήταν αρκετό να επιβεβαιωθούν οι σκέψεις μου. Ένα βράδυ, προ ημερών, ήμουν σε βιβλιοπωλείο της Λ.Κνωσού, με την κόρη μου. Πήραμε ένα βιβλίο και περιμένοντας να πληρώσουμε μπαίνει μέσα ο ανθρωπάκος. Στάθηκε πίσω από μας με σταυρωμένα τα χέρια, χαμηλωμένο το κεφάλι και αμίλητος, σαν να περίμενε να φύγουμε.

ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ και φεύγουμε. Εγώ όμως κοντοστάθηκα για να ακούσω. "Θα μου δώσεις ένα ευρώ"; τον άκουσα να λέει εντελώς ξεψυχισμένα στην κοπέλα του βιβλιοπωλείου. "Έχω κλείσει το ταμείο. Περιμένετε να σας φέρω από κάτω", του απάντησε εκείνη.

Τότε εγώ έβγαλα το ευρώ, πήγα κοντά του, του το έδωσα και τον χτύπησα φιλικά στον ώμο. Ποιον ώμο δηλαδή...Μόνο κόκαλα ένοιωσα... Εκείνος δίστασε να το πάρει. Μα το πήρε. "Ευχαριστώ" μου είπε. "Παρακαλώ"  απάντησα και γύρισα να φύγω...

Ο ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ με το σκελετωμένο σώμα, το "ρουφηγμένο" πρόσωπο, με ακολούθησε, κάνοντας και αυτός να φύγει. Ένα ευρώ ζήτησε. Δεν περίμενε την κοπέλα να του φέρει άλλο ένα ευρώ. "Περίμενε την κοπέλα να σου φέρει κι εκείνη το ευρώ που ζήτησες", του είπα.

ΠΡΑΓΜΑΤΙ εκείνη την ώρα η κοπέλα έφτασε, του έδωσε το ευρώ. Και ωστόσο φύγαμε κι εμείς.

Είναι μια ιστορία, απόλυτα αληθινή. Και νοιώθω πραγματικά τυχερός, που έτυχε σε μένα, αφού τέτοια μαθήματα και μάλιστα μπροστά στα παιδιά μας, αξίζουν όσο όλα τα λεφτά του κόσμου.

(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" ΠΕΜΠΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014)

Αναβολή για τα λύματα στον Άγιο Σίλα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ

Αναβολή για τις 24 Μαρτίου του 2015 πήρε η δίκη για τα λύματα του Αγίου Σίλα στο Ηράκλειο. Στην υπόθεση, που είχε αποκαλύψει η εκπομπή "Κιβωτός" της "ΚΡΗΤΗ TV" και ο Χριστόφορος Παπαδάκης, οι εικόνες σόκαραν και προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση του εισαγγελέα.

Ωστόσο, τα λύματα μέχρι και σήμερα εξακολουθούν να πέφτουν σαν ποτάμι κάτω από το χωριό, να περνούν από καλαμιές και ρέματα, μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα και καλλιέργειες, και να καταλήγουν στο Γιόφυρο και από εκεί στη θάλασσα.

Ο πολυπόθητος βιολογικός καθαρισμός δεν έχει γίνει ακόμη, παρότι, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της περιοχής, από το ΕΣΠΑ για το ίδιο έργο χρηματοδοτήθηκαν άλλες περιοχές του Ηρακλείου.

Χθες, κατά τη δεύτερη αναβολή που πήρε η υπόθεση, οι κάτοικοι που βρέθηκαν στο Δικαστικό Μέγαρο έφυγαν εξοργισμένοι. Ζητούν να δοθεί τέλος μέσα από διαδικασίες εξπρές στο σοβαρό αυτό περιβαλλοντικό έγκλημα, συμπληρώνοντας πως δε δικαιολογείται για μια περιοχή με τόσους κατοίκους και με τέτοια σημασία για την αγροτική παραγωγή.

Κατηγορούμενοι για την υπόθεση είναι δημοτικοί παράγοντες του τότε Δήμου Τεμένους, αλλά και σημερινοί παράγοντες του Δήμου Ηρακλείου, που θα κληθούν να λογοδοτήσουν για το γεγονός ότι έχουν περάσει τόσα χρόνια και το έργο του βιολογικού καθαρισμού έχει μείνει μόνο στα χαρτιά.

Πριν μερικές ημέρες, σε συνάντηση που είχαν εκπρόσωποι της Περιφέρειας και του Δήμου για το φράγμα Λαδούκου, ο περιφερειάρχης ανέφερε πως ο βιολογικός του Αγίου Σίλα είναι στις πρώτες προτεραιότητες για να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ μόλις ανοίξει το πρόγραμμα.

Σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες, τα αστικά λύματα μπορεί να περιέχουν παθογόνους μικροοργανισμούς που αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία στην περίπτωση που μολυνθεί το πόσιμο ή το θαλασσινό νερό. Και όλα αυτά ενώ πέφτουν στον κάμπο του Αγίου Σίλα για παραπάνω από 15 με 20 χρόνια, από τότε που φτιάχτηκαν στο χωριό οι αποχετεύσεις, οι οποίες και κατευθύνουν τα λύματα προς την περιοχή αυτή, με τελική κατάληξη τη θάλασσα.

"Φουρτούνες για τους ψαράδες"

ΕΡΕΥΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Δύσκολο το μεροκάματο, λίγα τα αλιεύματα, μπόλικη η γραφειοκρατία... Στα δίχτυα της είναι μπλεγμένοι εδώ και χρόνια όλοι οι επαγγελματίες της παράκτιας αλιείας, αλλά το κακό "έχει παραγίνει", λένε οι ίδιοι, που θεωρούν βέβαιο ότι η πολιτική της Ε.Ε. και φυσικά του ελληνικού κράτους σκοπεύει να τους εξαφανίσει από τη θάλασσα προς όφελος μεγάλων οργανωμένων αλιευτικών εταιρειών.

Σήμερα η "Ν. Κρήτη αποκαλύπτει μία ακόμη τραγελαφική εξέλιξη σε βάρος τους. Το επίσημο κράτος τους καλεί - αν θέλουν να τους εντάξει στο κοινοτικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του σκάφους τους - να στείλουν στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων όχι τιμολόγιο παραγγελίας σε δίκτυ, αλλά... δείγμα από τα δίκτυα που... δεν έχουν αγοράσει ακόμα (!) Και πού; Όχι εδώ, στο ΕΛΚΕΘΕ, αλλά σε μια υπηρεσία στην Καβάλα, βάζοντας το κομμάτι απ' το δίκτυ μέσα σε έναν... φάκελο και ζητώντας με αυτό τον τρόπο τη σχετική έγκριση της δαπάνης. Και την ίδια ώρα, οι φώκιες και τα δελφίνια δε γνωρίζουν από γραφειοκρατία, αλλά καταστρέφουν τα δίκτυα των ψαράδων, που προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους με χίλιες δυο στερήσεις, μα "πνίγονται" καθημερινά στα κύματα της κρατικής αδιαφορίας!

Η "Ν. Κρήτη" κατέβηκε στο λιμάνι του Ηρακλείου χθες το πρωί και μίλησε μαζί τους. Άνθρωποι κουρασμένοι, απελπισμένοι και αγανακτισμένοι, που δεν μπορούν να καταλάβουν πώς γίνεται και, αντί οι γραφειοκρατικές διαδικασίες σε βάρος της παράκτιας αλιείας να υποχωρούν και να μειώνονται, να γιγαντώνονται διαρκώς. «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η γραφειοκρατία μένει», όπως λένε, και χειροτερεύει σε βάρος τους. Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα μας, ανάμεσα στα άλλα ενημερώθηκαν τηλεφωνικά χθες το πρωί και για την παράλογη απαίτηση του κράτους, για την αποστολή με φάκελο των δειγμάτων από τα νέα δίκτυα τους που... θα αγοράσουν και τα οποία δεν έχουν αγοράσει ακόμα. Βέβαια, όπως είπε στον πρόεδρο των ψαράδων Μανόλη Μαντζαράκη ο αρμόδιος υπάλληλος, «ας στείλετε το δείγμα από την προσφορά που θα πάρετε». Και όταν ρωτήθηκε πόσοι το έχουν κάνει, απάντησε πως πρόκειται για...5-6 άτομα, που μάλιστα πρόκειται για παλιότερους ψαράδες, που είχαν κάνει τις αγορές αυτές και απλά δεν έχουν πάρει ακόμα τα χρήματα της επιδότησης. Άρα ουδείς νέος για ένταξη στο πρόγραμμα έχει ενδιαφερθεί ή έχει μπορέσει να το κάνει...

«Έρχεται ο ψαράς και λέει "θέλω να μπω στο πρόγραμμα". Κάνει μια αίτηση και λέει θέλω αυτά τα δίκτυα. Χρειάζεται βεβαίωση απ’ το ΕΛΚΕΘΕ. Πάει στο ΕΛΚΕΘΕ και αυτό του λέει "εμείς δεν έχουμε καμία εντολή από το υπουργείο να δίνουμε βεβαιώσεις. Δεν έχουμε το εργαλείο που μετράει το μέγεθος του δικτυού". Και μετά σε ενημερώνουν ότι πρέπει να στείλεις δείγμα για να σου βεβαιώσουν το δίκτυ, στην Καβάλα. Δε θέλει δηλαδή να του στείλεις το τιμολόγιο που λέει «εμένα τα δίκτυα μου είναι 19 χιλιοστά. Θέλει να του στείλεις δίκτυ»! Με αυτά τα λόγια περιγράφει την τραγελαφική αυτή κατάσταση ο πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Αλιέων Ν. Ηρακλείου Μανόλης Μαντζαράκης. «Αφού δεν το έχω πάρει, πώς να στείλω δίκτυ; Εγώ δεν έχω τέτοια δίκτυα, τώρα τα παραγγέλνω. Πού να τα βρω τα δίκτυα»;

Σύμφωνα με τον ίδιο, «όλα συνηγορούν τελικά ότι δε θέλουν να μας βοηθήσουν να μπούμε στο πρόγραμμα. Από τη μια μας επιβάλλουν να δώσουμε όλο το ποσό αγοράς του εξοπλισμού μας για να πάρουμε, όταν θα πάρουμε, πίσω το 60% αυτής. Από την άλλη έχουμε νέα γραφειοκρατικά εμπόδια, όπως το σημερινό. Άρα, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην μπει κανείς στο πρόγραμμα αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Στην πείνα

«Ίσα-ίσα τη βγάζουμε. Και πολλές φορές καταδικαζόμαστε στην πείνα», λέει στη "Ν. Κρήτη" ο Απόστολος Γερώνυμος. «Άμα μας κάνει δέκα μέρες φουρτούνα, τελειώσαμε. Πάμε 10 μέρες πίσω. Την ίδια ώρα, είναι στο φουλ η παράνομη αλιεία από τις τράτες. Έχουμε και τις ζημιές από τις φάλαινες, τα δελφίνια και δε συμμαζεύεται. Για να βγάλεις τα έξοδα πρέπει να κάνεις τη βδομάδα τέσσερα-πέντε καλά μεροκάματα. Διότι, αν βάλεις το συνολικό κόστος από το πετρέλαιο, ασφάλειες, φόρους, τα δίκτυα, τις φθορές, το καρνάγιο για συντήρηση μηχανής, συντήρηση σκάφους, εργατικά στους ανθρώπους που απασχολείς και όλα αυτά, μιλάμε για κόστος-φωτιά που μόλις και μετά βίας σου επιτρέπει να πεις ότι στο τέλος του μήνα θα ξεκαθαρίσεις 500-600 ευρώ».

Ντόπια-εισαγόμενα

Σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές ψαριών, ο κ. Γερώνυμος μας λέει πως «όλες τις εποχές έρχονται εισαγόμενα. Εδώ τα ντόπια που πιάνουμε και διακινούμε εμείς είναι η κουτσομούρα, τα μπαρμπούνια, ο μπακαλιάρος, οι γαρίδες κ.ά. Αυτά είναι τα εποχικά σήμερα. Κάθε εποχή έχει και τα δικά της ψάρια. Εμείς ψαρεύουμε από την Αγία Πελαγία μέχρι τη Χερσόνησο. Εμείς έχουμε άδεια να ψαρεύουμε στα 15 μίλια και στα 6 μίλια απ' την πλησιέστερη ακτή, λόγω νομοθεσίας».

ΠΟΙΑ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ

"Σαρώνουν" τους βυθούς οι τράτες

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τις τράτες, αυτές συνεχίζουν και σαρώνουν τους βυθούς αφανίζοντας τον πληθυσμό των ψαριών. Όπως λέει ο επαγγελματίας ψαράς παράκτιας αλιείας Απόστολος Γερώνυμος, «τους υποχρεώσανε να βάλουν δορυφορικά συστήματα. Μέσω αυτών των συστημάτων υποτίθεται ότι παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση ο θάλαμος επιχειρήσεων. Αλλά κλείνουν τα δορυφορικά τη νύχτα και δεν τους παίρνει κανείς είδηση. Δικαιούνται έτσι κι αλλιώς κάποιες μέρες να δηλώσουν βλάβη. Αλλά αυτά τα μηχανήματα είναι συνεχώς "χαλασμένα". Έτσι, ενώ η νομοθεσία τις υποχρεώνει να ψαρεύουν στα50 μέτρα βάθος, τη νύχτα ψαρεύουν στα 25»!

ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

«Δεν υπάρχει ψαράς που να μη χρωστά»

«Αν δούμε τι γίνεται με τις χελώνες, τα λαγόψαρα, τις φώκιες και τα δελφίνια, τι να πούμε; Μεγάλη καταστροφή», λέει ο κ. Γιάννης Μερκούρης. «Πρέπει να μας βοηθήσει η Πολιτεία. Όλη η παράκτια πεινάει. Εμένα πριν από λίγο καιρό τα δίκτυα μου ήταν καινούργια. Τώρα αν τα ανοίξουμε θα δείτε ότι είναι όλο τρύπες», λέει ο κ. Μερκούρης και μας δείχνει τα δίκτυα του, που πράγματι είναι γεμάτα από τρύπες.

 Από την πλευρά του και ο κ. Αναστάσιος Καϊσαρλής τονίζει: «Ένα βασικό πρόβλημα που έχουμε είναι ότι, ενώ έχει στείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση κάποια χρήματα για να μπορέσουμε να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη με τον εκσυγχρονισμό των σκαφών μας, οι υπεύθυνοι που είναι στις θέσεις για να απορροφηθούν τα χρήματα δεν έχουν ιδέα από θάλασσα. Ας δει λοιπόν ο υπουργός και ο κάθε υπεύθυνος πώς θα απορροφηθούν τα χρήματα, μήπως μπορέσουμε κι εμείς να πάμε στο ψάρεμα. Εγώ έχω δύο χρόνια το καΐκι έξω, έχω πάθει ζημιά στη μηχανή και δεν μπορώ να πάω στη δουλειά».

Με αγανάκτηση μιλάει και ο άλλος ψαράς που συναντήσαμε στο λιμάνι χθες το πρωί, ο κ. Γιάννης Ανδρουλάκης. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει βγάλει κάποια κονδύλια αλλά δεν έχει ενεργοποιηθεί το ίδιο το κράτος το δικό μας και δεν τα έχει ξεκινήσει και λήγει το πρόγραμμα όπου να 'ναι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας από τους ψαράδες να αντεπεξέλθει. Και πείτε μου, αυτή τη στιγμή ποιος ψαράς έχει τα χρήματα να τα καταβάλει και να του τα δώσει μετά το κράτος. Δεν υπάρχει κανένας ψαράς που να μην είναι καταχρεωμένος στην εφορία, δεν υπάρχει κανένας ψαράς να μην είναι καταχρεωμένος στον ΟΓΑ. Ό,τι και να κάνουμε μας λένε να φέρουμε ενημερότητα του ΟΓΑ, την ενημερότητα της εφορίας, κάτι που δεν μπορεί να κάνει ο ψαράς, με αποτέλεσμα τα προγράμματα να μένουν έτσι».

 

ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΙΚΙ ΣΤΟ ΚΑΪΚΙ

Έκανε σπίτι... το σκάφος του

Πριν από λίγο καιρό αποφάσισε να μετατρέψει το σκάφος του σε σπίτι, μεταφέροντας εκεί όλο τον οικιακό του εξοπλισμό. Και από τότε αγωνίζεται κι αυτός να επιβιώσει, με το σκάφος να αποτελεί ουσιαστικά όλη του την περιουσία. Όπως λέει ο Μανόλης Σαρρής, «ήρθα εδώ πέρα άφραγκος. Μόλις ήρθα εδώ στο λιμάνι του Ηρακλείου μάλιστα, έπαθα και ζημιά»... Ο κ. Σαρρής έμενε στο νοίκι στην Ελούντα. Και όταν το ενοίκιο έφτασε στο ύψος των 500 ευρώ, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Και από τότε προσπαθεί να ζήσει μέσα στο σκάφος του με όλα τα προβλήματα που αυτό συνεπάγεται.

Και σαν να μην έφταναν τα άλλα προβλήματα, του έστειλαν και εκείνου χωρίς να έχει τράτα ειδοποίηση για να τοποθετήσει δορυφορικό σύστημα στο σκάφος, απόδειξη πως ξεκίνησαν από τις τράτες και επεκτείνονται και στα μικρότερα ψαροκάικα οι αρμόδιοι του κράτους, προφανώς για λόγους εισπρακτικούς. «Το μηχάνημα κάνει 5.000 ευρώ και δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που πρέπει να το βάλω. Μετά από 48 χρόνια που είμαι "μέσα" στη θάλασσα, έχω την απαίτηση να μου πουν γιατί πρέπει να το βάλω. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το βάζεις και μετά πρέπει να πληρώνεις, λέει, στον ΟΤΕ 160 ευρώ το μήνα. Μα εμένα η άδεια του σκάφους μου είναι δίκτυα για παραγάδια».

Ο κ. Σαρρής εξηγεί παρακάτω τι βγάζει ένας ψαράς και αν καταφέρνει να επιβιώσει, κάνοντας αναφορά σε προσωπικά του παραδείγματα. «Προχθές πήγα στη δουλειά. Έβαλα 100 ευρώ πετρέλαιο, έδωσα 70 ευρώ στο δόλωμα. Δε θέλω και 20-30 ευρώ να φάω δυο μέρες; Πόσο κάνουν; 200 ευρώ. Και πιάσαμε 300 ευρώ. Τι θα πάρω εγώ, τι θα πάρει ο άνθρωπος που δουλεύει μέσα, τι θα πάρει το καΐκι;». Και στο μεταξύ, είναι και ο ίδιος καταχρεωμένος. «Εγώ χρωστάω 10.000 ευρώ στον ΟΓΑ. Δεν έχω ασφάλεια. Δεν έχω σπίτι. Κοιμάμαι μέσα εδώ. Εδώ μαγειρεύω. Τα πάντα είναι εδώ μέσα. Είχα ένα σπίτι στο ενοίκιο στην Ελούντα και όταν το ενοίκιο έφτασε στα 500 ευρώ αποφάσισα να το ξενοικιάσω και να μείνω στα καΐκι μου», καταλήγει ο κ. Σαρρής κουνώντας με προβληματισμό το κεφάλι του.

Χαριστική βολή για το παραδοσιακό μας προιόν... "Αποστάγματα" από τα Βαλκάνια βαφτίζονται Κρητικά και πνίγουν την αγορά Αμφιβόλου ποιότητας και πάμφηνη η "ρακή" με μεγάλα κέρδη για τους επιτήδειους

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Σε εκατοντάδες ουζερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, οι καταναλωτές πίνουν "ρακή Κρήτης" που έχει αποσταχθεί στα... Σκόπια, τη Βουλγαρία ή σε άλλες βαλκανικές χώρες. Ο "ποταμός" της αμφιβόλου ποιότητας τσικουδιάς "πνίγει" κυρίως το παραδοσιακό προϊόν της Κρήτης, αλλά και το τσίπουρο Τυρνάβου.

Τα εκατομμύρια λίτρα που μπήκαν φέτος στη χώρα μας δεν ξενίζουν πλέον κανένα μετά το ανάλογο φαινόμενο στο κατεξοχήν επώνυμο κρητικό προϊόν, το ελαιόλαδο. Η εισαγόμενη ρακή όμως δίνει τη χαριστική βολή και σ' αυτό το προϊόν, που επίσης έχει ταυτιστεί με την Κρήτη, σε μια χρονιά με πολλά προβλήματα σε βάρος των καζανάρηδων και των παραγωγών.

Πάνω από 30 εκατομμύρια λίτρα μπήκαν από τρίτες χώρες μόνο πέρυσι στην Ελλάδα, για να βαφτιστούν και να διακινηθούν σαν κρητική τσικουδιά, με το κράτος απλά να αναγνωρίζει την ύπαρξη του φαινομένου, αλλά να μην κάνει τίποτα προκειμένου να το ελέγξει. Κι όμως, την ίδια ώρα ο κρατικός μηχανισμός εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, αφήνοντας ουσιαστικά στο απυρόβλητο όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται την έλλειψη ελέγχων, κάνοντας χρυσές δουλειές μέσα από τη λαθροεισαγωγή και τη νοθεία της ρακής!

«Τα παράνομα βαφτίσια της ρακής έχουν ενταθεί φέτος», τονίζει στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος των καζανάρηδων του νομού Ηρακλείου Στάθης Φραγκιαδάκης, αναφερόμενος στην τεράστια ποσότητα των 30 εκατομμυρίων λίτρων ρακής αμφιβόλου ποιότητας, που μόνο μέσα στην περυσινή χρονιά μπήκαν στην Ελλάδα και πουλήθηκαν, αφού πρώτα βαφτίστηκαν σαν "κρητική ρακή", στους ανυποψίαστους καταναλωτές της υπόλοιπης Ελλάδας.

«Πέρυσι, που επικαλεστήκαμε τα στοιχεία αυτά στην αρμόδια επιτροπή, το Γενικό Χημείο του Κράτους μας απάντησε ότι αδυνατεί να κάνει τους ελέγχους για την πάταξη του φαινομένου. Εγώ πιστεύω ότι η λαθροεισαγωγή συνεχίζεται που, σε συνδυασμό και με κάποιες ποσότητες που λαθροαποστάζονται αλλά από άμβυκες παράνομους, συμπληρώνει το "παζλ"», όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος των αποσταγματοποιών τσικουδιάς.

«Κι εδώ έχουμε το εξής παράδοξο: Τα τελευταία χρόνια, πιο εντατικά από πριν, ζητάμε από το υπουργείο Οικονομικών να μας επιτρέψει να αλλάξουμε τους συσχετισμούς της υγρασίας για να βγάζουμε περισσότερη τσικουδιά σε κάθε καζανιά, να πληρώνουμε τους φόρους μας (Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, ΦΠΑ, Φόρος Εισοδήματος Αμπελουργού και Φόρος Πωλητή) και να υπάρχει ταυτοποίηση της ρακής κ.λπ., και όμως δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση από τους εκάστοτε κυβερνώντες».

Την ίδια ώρα, τα στοιχεία των εισαγωγών ρακής από τρίτες χώρες, που έχουν δοθεί και επίσημα από τους κρατικούς φορείς, είναι συγκλονιστικά. Να υπενθυμίσουμε ότι οι εισαγωγές 30 εκατομμυρίων λίτρων ρακής μόνο μέσα στο 2013 είχαν γίνει από Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια και άλλες βαλκανικές χώρες, που μπήκαν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας και μάλλον καταναλώθηκαν με την ταμπέλα της "κρητικής τσικουδιάς", με συνέπεια την αισχροκέρδεια, τη φοροδιαφυγή, αλλά και την απειλή για τη δημόσια υγεία!

Παράνομη αποσταγματοποίηση

Τα στοιχεία αυτά ουδέποτε διαψεύστηκαν. Και φαίνεται πως το έγκλημα αυτό συνεχίζεται και φέτος. Μάλιστα, υπάρχει και η φήμη ότι μέσα στο καλοκαίρι φέτος κάποιοι επιτήδειοι παρήγαγαν με τη χρήση ζάχαρης μεγάλη ποσότητα ρακής, που τη διοχέτευσαν στην αγορά της Αθήνας, πιθανότατα σε νυχτερινά μαγαζιά. Πού έγινε η παράνομη αποσταγματοποίηση; Στο νομό Ηρακλείου, και η ρακή αυτή πουλήθηκε μόλις στο 1,20 ευρώ το λίτρο στην Αθήνα, κάνοντας τεράστια ζημιά στην κρητική τσικουδιά, σε συνδυασμό με τις παράνομες εισαγωγές.

«Αυτά τα ακούμε κι εμείς», λέει ο Στάθης Φραγκιαδάκης. «Δεν έχουμε στοιχεία για να τα επιβεβαιώσουμε, αλλά ακούγονται και μπορεί και να συμβαίνουν αφού δε γίνονται οι έλεγχοι που πρέπει για να μην υπάρχουν τέτοιες φήμες που κάνουν κακό στην τσικουδιά της Κρήτης. Εξάλλου, όλοι θυμόμαστε τις αποκαλύψεις του ΣΔΟΕ και του Τελωνείου, ότι υπήρξαν περιπτώσεις εντοπισμού παράνομων καζανιών, όπου η παραγωγή ρακής γινόταν με τη χρήση οποιασδήποτε άλλης ουσίας, εκτός από σταφύλια»!

«Να ταυτοποιηθεί»

«Να ταυτοποιηθεί η τσικουδιά και να διακινείται με το όνομα του παραγωγού, αφού πρώτα μειωθεί και η φορολογία της», λέει από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης. «Μόνο έτσι θα σταματήσουμε το κυνήγι των μαγισσών», προσθέτει.

«Ο καθένας κατευθείαν θα κοιτάξει να βγάλει και την καλύτερη ποιότητα. Και δεν ξέρω τι σκοπιμότητες υπάρχουν από το υπουργείο Οικονομικών και δεν το κάνουν τόσα χρόνια. Το προϊόν αυτό είναι εθνικό προϊόν για την Κρήτη και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πάθουμε ό,τι πάθαμε με τη σταφίδα. Αλλά με το να ταυτοποιηθεί η τσικουδιά, θα έχει τη δυνατότητα έτσι και ο καταναλωτής να γνωρίζει ποιος είναι ο παραγωγός του προϊόντος. Έτσι θα αναπτυχθεί ένας ωραίος ανταγωνισμός από τους παραγωγούς να βγάζουν καλή ποιότητα. Άσε δε που έτσι θα εκλείψει και το φαινόμενο της λειτουργίας παράνομων καζανιών, αφού η ρακή θα διακινείται μόνο επώνυμα και άρα δε θα υπάρχει σε όλους αυτούς πεδίο δράσης».

ΜΕΣΩ ΣΙΚΕΛΙΑΣ

«Μας εξοντώνουν»

«Εμάς τους νόμιμους μόνο ελέγχουν και γενικά με τα μέτρα που παίρνουν σε βάρος της κρητικής ρακής μάς εξοντώνουν», τονίζει από την πλευρά του ο αποσταγματοποιός τσικουδιάς Γιάννης Κασσωτάκης.

«Εγώ φέτος δεν έχω συγκεκριμένες πληροφορίες. Αλλά γνωρίζω ότι πριν από λίγα χρόνια είχα δεχτεί καταγγελίες ότι έρχονταν από Τουρκία και Βουλγαρία μεγάλες ποσότητες ρακής και κρασιών. 

Περνούσαν από τη μαφία της Σικελίας και έμπαιναν από τη Νεμέα στην Ελλάδα, έχοντας πλέον "βαφτιστεί" σαν προϊόντα Νεμέας. Μου είχαν πει τότε ότι αυτές οι παρανομίες γίνονταν περισσότερο στο κρασί, αλλά γίνονταν και στην τσικουδιά. Μάλιστα, κάποιος μου έλεγε ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρει πάμφθηνη τσικουδιά να αγοράσει. Πάντως, την ώρα που εκείνους που τα κάνουν αυτά δεν τους πειράζουν, εμάς μας κυνηγούν. Το γιατί, ας μας το πουν οι ίδιοι».

ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ

Οι φόροι θα στρέψουν τους πελάτες στο ουίσκι

«Είναι σίγουρο ότι συμβαίνουν όλα αυτά αλλά το κράτος δεν κάνει τίποτα για να μας προστατεύσει», καταγγέλλει από την πλευρά του και ο παλιός πρόεδρος των κρεοπωλών στο Ηράκλειο, που εδώ και χρόνια έχει την ταβέρνα "Βαρδής", Μανόλης Μαραγκουδάκης, που στον τομέα του κρέατος είχε κατ’ επανάληψη συγκρουστεί με ανάλογα κυκλώματα.

«Από τη μια δεν κάνει τίποτα το κράτος και από την άλλη κάνει προσπάθεια να περιθωριοποιήσει την τσικουδιά και να προωθήσει την κατανάλωση άλλου είδους αλκοόλ για λόγους που μπορούμε να καταλάβουμε όλοι». Μάλιστα, ο κ. Μαραγκουδάκης προσθέτει πως, «αν ισχύει αυτό που λέει τώρα το κράτος, ότι θα φορολογήσει την τσικουδιά με μεγαλύτερες φορολογίες από αυτές που ισχύουν σήμερα, ο κόσμος θα στραφεί στο ουίσκι. Δηλαδή, όταν μια καλή τσικουδιά - εγώ την περισσότερη που αγοράζω την κερνάω στους πελάτες - την αγοράζει κάποιος 10 με 12 ευρώ το λίτρο, γιατί να αγοράσει τσικουδιά και να μην αγοράσει ουίσκι να κάνει και το κομμάτι του;».

Καταλήγοντας, ο κ. Μαραγκουδάκης επισημαίνει ότι «η καλή τσικουδιά πωλείται γύρω στα 3 ευρώ το λίτρο. Από ’κει και κάτω, όσο πέφτει η τιμή, τόσο ενισχύονται οι υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά».

Ο Βασίλης Σμπώκος, σερβιτόρος στο κέντρο του Ηρακλείου, σε μαγαζί στην πλατεία Δασκαλογιάννη, λέει πως «είναι απαράδεκτο να γίνονται εισαγωγές τσικουδιάς τη στιγμή που εμείς βγάζουμε τόσο καλό προϊόν. Και μάλιστα, όσο περνούν τα χρόνια με την οικονομική κρίση, η κατανάλωση της τσικουδιάς κάνει θραύση, αφού είναι φτηνότερη από άλλα ποτά και κάνει και καλό η λελογισμένη κατανάλωσή της».

Σε ημερήσια βάση, στο μεζεδοπωλείο που εργάζεται ο κ. Σμπώκος καταναλώνονται γύρω στα 20 καραφάκια ρακή.

Ο παραγωγός και μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηρακλείου Γιώργος Μεταξάκης, από την πλευρά του, καλεί τους μηχανισμούς του κράτους να βγουν στην αγορά και να ελέγξουν τη ρακή που διακινείται, ενώ και ο ίδιος τονίζει ότι, αν δεν υπάρξει η ταυτοποίηση της τσικουδιάς, τα φαινόμενα αυτά πάντοτε θα υπάρχουν.

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Ανησυχία για τη ρακή- "μπόμπα"

«Αντί να κυνηγούμε μάγισσες, μπορούμε να λύσουμε μια για πάντα αυτά τα προβλήματα». Όπως εξηγεί ο κ. Φραγκιαδάκης, η τσικουδιά είναι παραδοσιακό κρητικό προϊόν και διαφέρει από το τσίπουρο στο ότι η τσικουδιά είναι προϊόν μονής απόσταξης. Σε νομικά πλαίσια υπάρχουν δύο τσικουδιές: Η πρώτη είναι αυτή που φτιάχνουν τα αποστακτήρια, δηλαδή οι επιχειρήσεις που φτιάχνουν ποτά και τα μεταβιβάζουν στο εμπόριο, και η δεύτερη είναι η τσικουδιά που παράγουν οι διήμεροι παραγωγοί, δηλαδή αυτοί που έχουν σταφύλια και φτιάχνουν την πρωταρχική ύλη, οι λεγόμενοι παραδοσιακοί καζανάρηδες.

Κι ενώ παλιότερα η τσικουδιά ήταν ένα προϊόν που καταναλωνόταν βασικά από τους ντόπιους κατοίκους και αυτοί γνωρίζουν καλά ποια είναι η γνήσια τσικουδιά, σήμερα απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό που δε γνωρίζει αυτές τις λεπτές διαφορές, με αποτέλεσμα ακόμη και προϊόντα που δεν έχουν ουσιαστικά καμία σχέση με την τσικουδιά να περνιούνται ως τσικουδιά. Γι’ αυτό βέβαια ευθύνεται και το κράτος, διότι οι έλεγχοι που διεξάγει είναι ουσιαστικά μηδαμινοί.

Στο μεταξύ όμως, τα προϊόντα νοθευμένης τσικουδιάς προέρχονται από μελάσα ή ζάχαρη, είτε νοθευμένη τσικουδιά με μεθανόλη, είτε παράνομα προϊόντα εισαγωγής, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την παραδοσιακή κρητική τσικουδιά. Και όπως λέει κατηγορηματικά στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποσταγματοποιών Παραδοσιακής Τσικουδιάς Ν. Ηρακλείου Στάθης Φραγκιαδάκης, από τέτοιου είδους προϊόντα προκύπτουν και σημαντικοί λόγοι ανησυχίας για τη δημόσια υγεία, και συγκεκριμένα για τους καταναλωτές, που θα έχουν την ατυχία να πιουν ρακή- "μπόμπα", με την περιεκτικότητα τέτοιων "αφύσικων" υλών!

ΔΕΗ: 300 κάθε μέρα ζητούν διακανονισμό και επανασύνδεση

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Την ώρα που η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε πολύτεκνες οικογένειες, φτωχούς οικογενειάρχες με μικρά παιδιά ή ακόμα και σε ηλικιωμένους που χρησιμοποιούν συσκευές οξυγόνου για να μην πεθάνουν, τα χρέη που αντιμετωπίζει πανελλαδικά από τους οφειλέτες της ανέρχονται στο 1,7 δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων τα 100 εκατομμύρια προέρχονται από την Κρήτη, με τους μεγαλύτερους οφειλέτες, που όμως δεν τους "πειράζει", να είναι... το ίδιο το κράτος καθώς, και... κάποιοι μεγαλοβιομήχανοι, που της χρωστούν αστρονομικά ποσά.

Κι όμως, η ΔΕΗ δεν τους ενοχλεί, ενώ, αντιθέτως, μόλις λήξει ο λογαριασμός ενός νοικοκυριού και συμπληρωθούν 80 μέρες κατεβάζει τους διακόπτες της ηλεκτροδότησής του, κάτι που γίνεται κάθε μέρα σε εκατοντάδες συνανθρώπους μας στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα!

300 τη μέρα

Τα στοιχεία που αποκαλύπτει στη "Ν. Κρήτη" σήμερα ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και στέλεχος της Ένωσης Τεχνικού Προσωπικού της ΔΕΗ Γιάννης Βρέντζος είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας και ιδιαίτερα στην Κρήτη. Αρκεί να αναφερθεί μόνο το στοιχείο ότι καθημερινά περίπου 300 άνθρωποι περνούν την πόρτα της ΔΕΗ στο Τσαλικάκι, για να ζητήσουν διακανονισμό στο ρεύμα προκειμένου να τους το επανασυνδέσει η ΔΕΗ ή να αποφύγουν το κατέβασμα του διακόπτη. Το ίδιο κάνουν από 300 έως 500 στους άλλους τρεις νομούς και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δεν καταφέρνει να διεκδικήσει τον πολυπόθητο διακανονισμό. Δηλαδή, σε αντίθεση με την Περιφέρεια Κρήτης, άλλες δημόσιες υπηρεσίες οργανισμούς και φορείς στο νησί μας, καθώς επίσης βέβαια και κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες, απέναντι στα νοικοκυριά η διοίκηση της Επιχείρησης δεν κάνει ούτε βήμα πίσω. Εκεί εξαντλεί όλη της την αυστηρότητα, απαιτώντας να της πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, για να μην τους βυθίσει στο σκοτάδι και την παγωνιά ή για να προχωρήσει στην επανασύνδεση του ρεύματος.

Κοντά δύο δισ.

«Τα χρέη προς τη ΔΕΗ έχουν εκτοξευτεί», τονίζει ο Γιάννης Βρέντζος. «Πλησιάζουν ήδη το 1 δισ. 700 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε μεγάλους πελάτες, βιομηχανίες, που χρωστάνε πάρα πολλά χρήματα. Έχουμε συγκεκριμένο βιομήχανο ο οποίος θέλει να επενδύσει και στην ενέργεια και χρωστάει μόνος του πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ. Και εκτιμάται πως περίπου 20.000 καταναλωτές χρωστάνε 200 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρέη στην Κρήτη πλησιάζουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Και να μην ξεχνάμε ότι έρχεται χειμώνας»!

Σύμφωνα με τον κ. Βρέντζο, «η αξία του πετρελαίου είναι τσουχτερή. Ο κόσμος δε διαθέτει τα χρήματα για να αγοράσει πετρέλαιο. Το ίδιο ισχύει και με τα ξύλα, τα οποία πλέον δεν πωλούνται με τον τόνο αλλά με το κυβικό, και οι καταναλωτές θα στραφούν πάλι στην ηλεκτρική ενέργεια για να ζεσταθούν. Άρα, τον Απρίλιο-Μάιο του '15 θα έρθουν πάλι οι λογαριασμοί, οι εκκαθαριστικοί λογαριασμοί, οι οποίοι θα είναι δυσβάσταχτοι».

Αριθμοί... σοκ

Πιο αναλυτικά, ο Γιάννης Βρέντζος αποκαλύπτει. «Έχουμε περίπου 300 συνανθρώπους μας οι οποίοι περνούν από το εμπορικό μας τμήμα στο Τσαλικάκι και ζητούν να κάνουν κάποιον διακανονισμό. Έχουμε πάρα πολλές διακοπές λόγω χρέους. Και μιλάω μόνο για το νομό Ηρακλείου, όπου φανταστείτε ότι ο νομός έχει περίπου το 55% των καταναλωτών της Κρήτης. Άρα, να το πούμε ότι άλλοι 300-500 συνάνθρωποί μας σε όλη την Κρήτη ζητάνε κάποιον διακανονισμό καθημερινά; Χώρια τις διακοπές λόγω χρέους, που εκεί αν κοπεί το ρεύμα ζητάει κάτι παραπάνω μετά η Επιχείρηση ώστε να γίνει η επανασύνδεση».

Την ίδια ώρα, το Δημόσιο χρωστάει αρκετά χρήματα στη ΔΕΗ.

Χρωστάει μέχρι και το Δημόσιο στην Επιχείρηση

«Ένας από τους μεγάλους οφειλέτες της Επιχείρησης είναι και το Δημόσιο. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να κόψεις το ρεύμα σε ένα αεροδρόμιο ή σε ένα νοσοκομείο», αναφέρει, ως κατανοητό και σωστό, ο συνδικαλιστής. Αλλά προσθέτει ότι το ίδιο δύσκολο θεωρείται για τη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα και σε μία Περιφέρεια ή σε έναν Δήμο «και επιλέγουν είτε τα νοικοκυριά είτε κάποιες επιχειρήσεις».

Στο ερώτημά μας αν η ΔΕΗ θα μπορούσε να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση αφήνοντας ήσυχους τους "μικρούς", ο Γιάννης Βρέντζος απαντά: «Θα μπορούσε να κινηθεί, να χτυπήσει τους μεγαλοοφειλέτες. Αυτούς που χρωστούν εκατομμύρια, που είναι και το Δημόσιο αλλά και μεγάλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι χρωστάνε και δεν πληρώνουν».

Δυσβάσταχτοι λογαριασμοί

Κι ενώ τα ελληνικά νοικοκυριά γίνονται από φτωχά φτωχότερα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ γίνονται από "ασήκωτοι" μέχρι "δυσβάσταχτοι". Ο συνδικαλιστής της ΔΕΗ δεν το αρνείται αυτό, λέγοντας: «Στους λογαριασμούς έχουν μπει πολλά. Έφυγε το χαράτσι, το οποίο μας δημιούργησε ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά έχουν μπει άλλα μέσα. Είναι οι Ανανεώσιμες, είναι τα δημοτικά τέλη, είναι πολλά»...

Έμποροι καυσόξυλων: "Θα εξαπατήσουμε άθελά μας τον κόσμο"

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

 

«Θα αδικήσουμε τον κόσμο αλλά χωρίς να το θέλουμε», ομολογούν για τα καυσόξυλα πλέον και οι ίδιοι οι έμποροι ξύλου στο νομό Ηρακλείου, που υποχρεούνται από φέτος, χωρίς καμία δυνατότητα επιλογών και αναβολών στον τρόπο τιμολόγησης, να διαθέτουν πλέον τα ξύλα με το κυβικό, με συνέπεια δύο κυβικά, που με το ζόρι είναι περίπου ένας τόνος, να πωλούνται σε τοπικό επίπεδο από 180 μέχρι και 220 ευρώ, δηλαδή από 90 μέχρι 110 ευρώ το κάθε κυβικό, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι χτισμένο δίκαια για τον καταναλωτή.

Η "Ν. Κρήτη" αποκαλύπτει σήμερα στοιχεία και επώνυμες απόψεις εμπόρου καυσόξυλων, που τονίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι μονίμως "ο ριγμένος της υπόθεσης", ο ίδιος ο αγοραστής των κυβισμένων ξύλων.

Απαγορευτικό

Την ίδια ώρα, πανάκριβο θα είναι και φέτος το πετρέλαιο, που αρχίζει να διατίθεται στην αγορά από τις 15 Οκτωβρίου σε τιμή όχι κάτω του 1,07 ευρώ το λίτρο, έναντι 1,25 ευρώ πέρυσι, η οποία εξακολουθεί να είναι απαγορευτική, για τα δοκιμαζόμενα νοικοκυριά των Ελλήνων!

«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», ή για την ακρίβεια, «ούτε ξύλο, ούτε πετρέλαιο» είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται για τα περισσότερα νοικοκυριά εξαιτίας της ελάχιστης μείωσης της τιμής του πετρελαίου μέσα από τη μείωση του ΦΠΑ και της εφαρμογής, από την άλλη, του μέτρου της κύβισης για την τιμολόγηση των καυσόξυλων, που ανεβάζει κατά πολύ την τιμή τους, αλλά και δημιουργεί ταυτόχρονα συνθήκες άδικης μεταχείρισης των καταναλωτών.

Πανάκριβο πετρέλαιο

Χθες έγινε γνωστό ότι μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα στις 15 Οκτωβρίου αρχίζει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης, χωρίς οι καταναλωτές να δείχνουν ενδιαφέρον για παραγγελίες.

Το πετρέλαιο, μετά και τη μείωση του ειδικού φόρου και με βάση τη συνεχιζόμενη πτωτική τάση των διεθνών τιμών, αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στα επίπεδα των 1,07 ευρώ το λίτρο, έναντι 1,25 ευρώ πέρυσι.

Για όσους δικαιούνται επίδομα, η τιμή θα διαμορφωθεί στα 0,72 ευρώ το λίτρο (με πλαφόν κατανάλωσης), έναντι 0,90 ευρώ πέρυσι.

Υπάρχουν και έρευνες στην αγορά που δείχνουν ότι από την ελάχιστη μείωση της τιμής του πετρελαίου η αύξηση που αναμένεται να σημειωθεί στην κατανάλωση σε σχέση με πέρυσι δε θα ξεπεράσει το 10%.

Τοπικές τιμές

Η "Ν. Κρήτη" αποκαλύπτει σήμερα τις πρώτες τιμές, που στην παρούσα φάση έχουν αποφασίσει οι έμποροι των καυσόξυλων στο νομό Ηρακλείου, με βάση το κυβικό μέτρο και όχι τον τόνο - όπως υποχρεούνται άλλωστε από το νόμο. Συγκεκριμένα, ο ιδιοκτήτης μάντρας καυσόξυλων Νεκτάριος Λυρώνης (την ώρα που γενικώς ο χώρος του δε βγάζει προς τα έξω σε αυτή τη φάση τιμές) μιλάει με ειλικρίνεια προς την εφημερίδα μας, δηλώνοντας ότι είναι στο πλευρό του κόσμου που υποφέρει. «Η τιμή», όπως αποκαλύπτει, «ήταν πέρυσι 115 ευρώ το κυβικό. Τώρα οι τιμές έχουν κατέβει από 90 μέχρι 110 ευρώ το κυβικό. Αλλά το κάθε κυβικό είναι δεν είναι μισός τόνος. Μα ο τόνος κόστιζε στον καταναλωτή από 140 μέχρι το πολύ 170 ευρώ, αν επρόκειτο για ξυλόσομπα επειδή έχουν κοπεί μικρότερα και έχουν περισσότερη δουλειά. Και τώρα, με τα κυβικά, ο τόνος στην πραγματικότητα ανεβαίνει από 180 μέχρι 240 ευρώ»!

Μεγάλη εκμετάλλευση

Κι ενώ ο κ. Λυρώνης τονίζει ότι προσωπικά δεν αισθάνεται καθόλου καλά με αυτές τις ανατιμήσεις που διαμορφώνονται λόγω κυβικού στην αγορά των ξύλων, εξηγεί από την άλλη ότι αν ο ίδιος θελήσει να πουλήσει με τον τόνο μπορεί να μπλέξει άσχημα...

«Πλέον η λέξη "τόνος" απαγορεύεται. Αν δηλαδή έρθεις εσύ και μου πεις «σε παρακαλώ, δώσε μου ξύλα με τον τόνο γιατί κρυώνουν τα παιδιά μου» κι εγώ το κάνω και πας μετά στον εισαγγελέα και το πεις, ο εισαγγελέας θα έρθει και θα μου κλείσει τη μάντρα. Τόσο αυστηρός είναι ο νόμος», τονίζει με αγανάκτηση ο κ. Λυρώνης.

Την ίδια ώρα όμως, το κυβικό ως μονάδα μέτρησης της αξίας των ξύλων, είναι ό,τι χειρότερο για τα συμφέροντα του αγοραστή των ξύλων. Όπως εξηγεί ο Νεκτάριος Λυρώνης, «για να φτιάξεις ένα κυβικό, για να μην εκμεταλλευτείς τον καταναλωτή, τα ξύλα πρέπει να είναι τετραγωνισμένα. Να χτιστούν και να είναι 1x1x1. Και αυτό το βλέπει ο καθένας. Και μια γριούλα μπορεί να πιάσει το μέτρο να μετρήσει και να δει αν είναι πράγματι τετραγωνισμένο το κυβικό. Όμως στην πραγματικότητα θα έχει απώλειες. Είναι μια κλεψιά για τον καταναλωτή, δηλαδή, με τις ευλογίες του νόμου. Και δε φταίμε εμείς. Όσο καλά και να τα χτίσουμε τα ξύλα, στην καλύτερη περίπτωση ανάμεσα στα ξύλα τα κενά που θα υπάρχουν, θα αφαιρούν ένα 20 με 30% του όγκου. Αφού τα ξύλα είναι στρογγυλά. Δηλαδή αν είναι το κυβικό 500 κιλά, όσο καλά και να φτιάξεις, ό,τι και να κάνεις, ανάμεσα στα ξύλα θα υπάρχει μια απώλεια της τάξεως των 70 με 80 κιλών, εκ των πραγμάτων»!

Μύθος... "βρεγμένων"

Ωστόσο, στο ερώτημά μας και για το κατά πόσον ισχύουν αυτά που επικαλείται η κυβέρνηση με τα βρεγμένα ξύλα, ο ίδιος απαντά: «Αν κόψεις φέτος έναν τόνο ξύλα. Του χρόνου ο τόνος θα έχει χάσει από 200 έως 300 κιλά. Ανάλογα με το ξύλο, υπάρχει φίρα έως 30% από φρέσκο να πάει ξερό. Όμως το ξύλο δεν είναι σφουγγάρι. Αν υποθέσουμε ότι βρίσκονται κάπου και βρέχονται, το νερό όπως είναι στιβαγμένα τα ξύλα δεν περνάει από κάτω. Θα σηκώσεις ένα, δύο, τρία, τέσσερα ξύλα και το πέμπτο θα είναι ολόστεγνο. Άσε που με ένα αεράκι τα ξύλα στεγνώνουν εύκολα. Απλά βρήκαν την καραμέλα των βρεγμένων ξύλων για να περάσουν την απαράδεχτη απόφαση του υπολογισμού της αξίας με βάση το κυβικό».

Σ. Βαρδάκης: «Αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν προβλήματα»

«Με κάθε μέσο και τρόπο», καταγγέλλει από την πλευρά του προς τη "Ν. Κρήτη" ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης, «αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν προβλήματα με τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Αυτό αποδεικνύεται με το παράδειγμα του πετρελαίου, όπου δεν έβαλαν μυαλό όταν είδαν πέρυσι ότι το ίδιο το κράτος έχασε τεράστια ποσά από την πολιτική αυτή. Και σήμερα μας κοροϊδεύουν για άλλη μια φορά, αφού η μείωση της τιμής θα είναι από 8 μέχρι 10 λεπτά κι άρα το καθεστώς παραμένει το ίδιο. Και από την άλλη μεριά δεν μπορούν να ελέγξουν την αγορά του καυσόξυλου, που με το κυβικό η τιμή του θα αυξηθεί περισσότερο. Με αποτέλεσμα να γίνεται και το καυσόξυλο απαγορευτικό για τα λαϊκά στρώματα και την κοινωνία. Άρα στοχεύουν στην πλήρη απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, καταργώντας κάθε έννοια δικαίου πλέον, δείχνοντας το αληθινό τους πρόσωπο. Έτσι σύντομα θα έχουν μπροστά τους έναν λαό που θα αντιμετωπίζει προβλήματα τόσο σοβαρά που δε θα έχουν προηγούμενο».