Α Π Ο Ψ Η - "Όλα τα λεφτά του κόσμου"

Του Χριστόφορου Παπαδάκη

ΠΕΙΝΑΕΙ. Δεν εξηγείται διαφορετικά η όψη του αυτή. Αυτή η σκέψη δημιουργείται κάθε φορά που τον βλέπω να περπατάει στη Λεωφόρο Κνωσού. Άκακος ανθρωπάκος. Είναι δεν είναι καμιά τριανταριά ή σαρανταριά κιλά και μάλλον πολλά σας λέω. Γεροντάκος. Κουρασμένος. Βλέμμα "αλλού". Το πρόσωπο του, "λιωμένο". Δεν έχει μάγουλα. Έχουν "μπει μέσα" από την πείνα, είμαι σίγουρος. Και αυτό το σκέφτομαι κάθε φορά που θα τον δω, να περπατάει με μεγάλη δυσκολία, με αστάθεια, κουτσαίνοντας και κρατώντας μια σακούλα με ένα καρβέλι ψωμί και κάποιες φορές και μια ρετσίνα, προφανώς πηγαίνοντας για το σπίτι του.

ΕΙΝΑΙ από τις φιγούρες εκείνες των ανθρώπων που δεν ξεχνάς ποτέ. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία. Που σου βγάζει κάτι το όμορφο, το ανθρώπινο, κάνοντας σε να πιστεύεις πως αν πρέπει κάποιον να βοηθήσεις δεν είναι αυτός που σου απλώνει, ενδεχομένως, το χέρι, αλλά ετούτο εδώ τον άνθρωπο που μπορεί να μην ζητάει βοήθεια αλλά τον βλέπεις. Υποφέρει...

Ένα διάστημα τον έβλεπα να έχει γυψωμένο το δεξί του χέρι. "Ρε τον φουκαρά", σκεφτόμουνα. "Όλα τα είχε ο κακόμοιρος, μόνο αυτό του έλειπε"...

ΔΕΝ τον είχα δει ποτέ να ζητιανεύει. Και πάντα αναρωτιόμουνα αν ο άνθρωπος αυτός, ζητάει βοήθεια από τον κόσμο, ή αν παλεύει μόνος του να επιβιώσει με το "τίποτα". Αυτό το ίδιο "τίποτα" με το οποίο πρoσπαθούν να επιβιώσουν σήμερα, πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας, που μπορεί να είναι δίπλα μας, αλλά εμείς πολυάσχολοι καθώς είμαστε να μην τους βλέπουμε. Να προσπερνάμε και να μην βλέπουμε τίποτα και κανέναν.

ΩΣΠΟΥ, ένα περιστατικό ήταν αρκετό να επιβεβαιωθούν οι σκέψεις μου. Ένα βράδυ, προ ημερών, ήμουν σε βιβλιοπωλείο της Λ.Κνωσού, με την κόρη μου. Πήραμε ένα βιβλίο και περιμένοντας να πληρώσουμε μπαίνει μέσα ο ανθρωπάκος. Στάθηκε πίσω από μας με σταυρωμένα τα χέρια, χαμηλωμένο το κεφάλι και αμίλητος, σαν να περίμενε να φύγουμε.

ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ και φεύγουμε. Εγώ όμως κοντοστάθηκα για να ακούσω. "Θα μου δώσεις ένα ευρώ"; τον άκουσα να λέει εντελώς ξεψυχισμένα στην κοπέλα του βιβλιοπωλείου. "Έχω κλείσει το ταμείο. Περιμένετε να σας φέρω από κάτω", του απάντησε εκείνη.

Τότε εγώ έβγαλα το ευρώ, πήγα κοντά του, του το έδωσα και τον χτύπησα φιλικά στον ώμο. Ποιον ώμο δηλαδή...Μόνο κόκαλα ένοιωσα... Εκείνος δίστασε να το πάρει. Μα το πήρε. "Ευχαριστώ" μου είπε. "Παρακαλώ"  απάντησα και γύρισα να φύγω...

Ο ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ με το σκελετωμένο σώμα, το "ρουφηγμένο" πρόσωπο, με ακολούθησε, κάνοντας και αυτός να φύγει. Ένα ευρώ ζήτησε. Δεν περίμενε την κοπέλα να του φέρει άλλο ένα ευρώ. "Περίμενε την κοπέλα να σου φέρει κι εκείνη το ευρώ που ζήτησες", του είπα.

ΠΡΑΓΜΑΤΙ εκείνη την ώρα η κοπέλα έφτασε, του έδωσε το ευρώ. Και ωστόσο φύγαμε κι εμείς.

Είναι μια ιστορία, απόλυτα αληθινή. Και νοιώθω πραγματικά τυχερός, που έτυχε σε μένα, αφού τέτοια μαθήματα και μάλιστα μπροστά στα παιδιά μας, αξίζουν όσο όλα τα λεφτά του κόσμου.

(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ν.ΚΡΗΤΗ" ΠΕΜΠΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014)

Αναβολή για τα λύματα στον Άγιο Σίλα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ

Αναβολή για τις 24 Μαρτίου του 2015 πήρε η δίκη για τα λύματα του Αγίου Σίλα στο Ηράκλειο. Στην υπόθεση, που είχε αποκαλύψει η εκπομπή "Κιβωτός" της "ΚΡΗΤΗ TV" και ο Χριστόφορος Παπαδάκης, οι εικόνες σόκαραν και προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση του εισαγγελέα.

Ωστόσο, τα λύματα μέχρι και σήμερα εξακολουθούν να πέφτουν σαν ποτάμι κάτω από το χωριό, να περνούν από καλαμιές και ρέματα, μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα και καλλιέργειες, και να καταλήγουν στο Γιόφυρο και από εκεί στη θάλασσα.

Ο πολυπόθητος βιολογικός καθαρισμός δεν έχει γίνει ακόμη, παρότι, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της περιοχής, από το ΕΣΠΑ για το ίδιο έργο χρηματοδοτήθηκαν άλλες περιοχές του Ηρακλείου.

Χθες, κατά τη δεύτερη αναβολή που πήρε η υπόθεση, οι κάτοικοι που βρέθηκαν στο Δικαστικό Μέγαρο έφυγαν εξοργισμένοι. Ζητούν να δοθεί τέλος μέσα από διαδικασίες εξπρές στο σοβαρό αυτό περιβαλλοντικό έγκλημα, συμπληρώνοντας πως δε δικαιολογείται για μια περιοχή με τόσους κατοίκους και με τέτοια σημασία για την αγροτική παραγωγή.

Κατηγορούμενοι για την υπόθεση είναι δημοτικοί παράγοντες του τότε Δήμου Τεμένους, αλλά και σημερινοί παράγοντες του Δήμου Ηρακλείου, που θα κληθούν να λογοδοτήσουν για το γεγονός ότι έχουν περάσει τόσα χρόνια και το έργο του βιολογικού καθαρισμού έχει μείνει μόνο στα χαρτιά.

Πριν μερικές ημέρες, σε συνάντηση που είχαν εκπρόσωποι της Περιφέρειας και του Δήμου για το φράγμα Λαδούκου, ο περιφερειάρχης ανέφερε πως ο βιολογικός του Αγίου Σίλα είναι στις πρώτες προτεραιότητες για να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ μόλις ανοίξει το πρόγραμμα.

Σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες, τα αστικά λύματα μπορεί να περιέχουν παθογόνους μικροοργανισμούς που αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία στην περίπτωση που μολυνθεί το πόσιμο ή το θαλασσινό νερό. Και όλα αυτά ενώ πέφτουν στον κάμπο του Αγίου Σίλα για παραπάνω από 15 με 20 χρόνια, από τότε που φτιάχτηκαν στο χωριό οι αποχετεύσεις, οι οποίες και κατευθύνουν τα λύματα προς την περιοχή αυτή, με τελική κατάληξη τη θάλασσα.

"Φουρτούνες για τους ψαράδες"

ΕΡΕΥΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Δύσκολο το μεροκάματο, λίγα τα αλιεύματα, μπόλικη η γραφειοκρατία... Στα δίχτυα της είναι μπλεγμένοι εδώ και χρόνια όλοι οι επαγγελματίες της παράκτιας αλιείας, αλλά το κακό "έχει παραγίνει", λένε οι ίδιοι, που θεωρούν βέβαιο ότι η πολιτική της Ε.Ε. και φυσικά του ελληνικού κράτους σκοπεύει να τους εξαφανίσει από τη θάλασσα προς όφελος μεγάλων οργανωμένων αλιευτικών εταιρειών.

Σήμερα η "Ν. Κρήτη αποκαλύπτει μία ακόμη τραγελαφική εξέλιξη σε βάρος τους. Το επίσημο κράτος τους καλεί - αν θέλουν να τους εντάξει στο κοινοτικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του σκάφους τους - να στείλουν στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων όχι τιμολόγιο παραγγελίας σε δίκτυ, αλλά... δείγμα από τα δίκτυα που... δεν έχουν αγοράσει ακόμα (!) Και πού; Όχι εδώ, στο ΕΛΚΕΘΕ, αλλά σε μια υπηρεσία στην Καβάλα, βάζοντας το κομμάτι απ' το δίκτυ μέσα σε έναν... φάκελο και ζητώντας με αυτό τον τρόπο τη σχετική έγκριση της δαπάνης. Και την ίδια ώρα, οι φώκιες και τα δελφίνια δε γνωρίζουν από γραφειοκρατία, αλλά καταστρέφουν τα δίκτυα των ψαράδων, που προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους με χίλιες δυο στερήσεις, μα "πνίγονται" καθημερινά στα κύματα της κρατικής αδιαφορίας!

Η "Ν. Κρήτη" κατέβηκε στο λιμάνι του Ηρακλείου χθες το πρωί και μίλησε μαζί τους. Άνθρωποι κουρασμένοι, απελπισμένοι και αγανακτισμένοι, που δεν μπορούν να καταλάβουν πώς γίνεται και, αντί οι γραφειοκρατικές διαδικασίες σε βάρος της παράκτιας αλιείας να υποχωρούν και να μειώνονται, να γιγαντώνονται διαρκώς. «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η γραφειοκρατία μένει», όπως λένε, και χειροτερεύει σε βάρος τους. Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα μας, ανάμεσα στα άλλα ενημερώθηκαν τηλεφωνικά χθες το πρωί και για την παράλογη απαίτηση του κράτους, για την αποστολή με φάκελο των δειγμάτων από τα νέα δίκτυα τους που... θα αγοράσουν και τα οποία δεν έχουν αγοράσει ακόμα. Βέβαια, όπως είπε στον πρόεδρο των ψαράδων Μανόλη Μαντζαράκη ο αρμόδιος υπάλληλος, «ας στείλετε το δείγμα από την προσφορά που θα πάρετε». Και όταν ρωτήθηκε πόσοι το έχουν κάνει, απάντησε πως πρόκειται για...5-6 άτομα, που μάλιστα πρόκειται για παλιότερους ψαράδες, που είχαν κάνει τις αγορές αυτές και απλά δεν έχουν πάρει ακόμα τα χρήματα της επιδότησης. Άρα ουδείς νέος για ένταξη στο πρόγραμμα έχει ενδιαφερθεί ή έχει μπορέσει να το κάνει...

«Έρχεται ο ψαράς και λέει "θέλω να μπω στο πρόγραμμα". Κάνει μια αίτηση και λέει θέλω αυτά τα δίκτυα. Χρειάζεται βεβαίωση απ’ το ΕΛΚΕΘΕ. Πάει στο ΕΛΚΕΘΕ και αυτό του λέει "εμείς δεν έχουμε καμία εντολή από το υπουργείο να δίνουμε βεβαιώσεις. Δεν έχουμε το εργαλείο που μετράει το μέγεθος του δικτυού". Και μετά σε ενημερώνουν ότι πρέπει να στείλεις δείγμα για να σου βεβαιώσουν το δίκτυ, στην Καβάλα. Δε θέλει δηλαδή να του στείλεις το τιμολόγιο που λέει «εμένα τα δίκτυα μου είναι 19 χιλιοστά. Θέλει να του στείλεις δίκτυ»! Με αυτά τα λόγια περιγράφει την τραγελαφική αυτή κατάσταση ο πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Αλιέων Ν. Ηρακλείου Μανόλης Μαντζαράκης. «Αφού δεν το έχω πάρει, πώς να στείλω δίκτυ; Εγώ δεν έχω τέτοια δίκτυα, τώρα τα παραγγέλνω. Πού να τα βρω τα δίκτυα»;

Σύμφωνα με τον ίδιο, «όλα συνηγορούν τελικά ότι δε θέλουν να μας βοηθήσουν να μπούμε στο πρόγραμμα. Από τη μια μας επιβάλλουν να δώσουμε όλο το ποσό αγοράς του εξοπλισμού μας για να πάρουμε, όταν θα πάρουμε, πίσω το 60% αυτής. Από την άλλη έχουμε νέα γραφειοκρατικά εμπόδια, όπως το σημερινό. Άρα, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην μπει κανείς στο πρόγραμμα αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Στην πείνα

«Ίσα-ίσα τη βγάζουμε. Και πολλές φορές καταδικαζόμαστε στην πείνα», λέει στη "Ν. Κρήτη" ο Απόστολος Γερώνυμος. «Άμα μας κάνει δέκα μέρες φουρτούνα, τελειώσαμε. Πάμε 10 μέρες πίσω. Την ίδια ώρα, είναι στο φουλ η παράνομη αλιεία από τις τράτες. Έχουμε και τις ζημιές από τις φάλαινες, τα δελφίνια και δε συμμαζεύεται. Για να βγάλεις τα έξοδα πρέπει να κάνεις τη βδομάδα τέσσερα-πέντε καλά μεροκάματα. Διότι, αν βάλεις το συνολικό κόστος από το πετρέλαιο, ασφάλειες, φόρους, τα δίκτυα, τις φθορές, το καρνάγιο για συντήρηση μηχανής, συντήρηση σκάφους, εργατικά στους ανθρώπους που απασχολείς και όλα αυτά, μιλάμε για κόστος-φωτιά που μόλις και μετά βίας σου επιτρέπει να πεις ότι στο τέλος του μήνα θα ξεκαθαρίσεις 500-600 ευρώ».

Ντόπια-εισαγόμενα

Σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές ψαριών, ο κ. Γερώνυμος μας λέει πως «όλες τις εποχές έρχονται εισαγόμενα. Εδώ τα ντόπια που πιάνουμε και διακινούμε εμείς είναι η κουτσομούρα, τα μπαρμπούνια, ο μπακαλιάρος, οι γαρίδες κ.ά. Αυτά είναι τα εποχικά σήμερα. Κάθε εποχή έχει και τα δικά της ψάρια. Εμείς ψαρεύουμε από την Αγία Πελαγία μέχρι τη Χερσόνησο. Εμείς έχουμε άδεια να ψαρεύουμε στα 15 μίλια και στα 6 μίλια απ' την πλησιέστερη ακτή, λόγω νομοθεσίας».

ΠΟΙΑ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ

"Σαρώνουν" τους βυθούς οι τράτες

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τις τράτες, αυτές συνεχίζουν και σαρώνουν τους βυθούς αφανίζοντας τον πληθυσμό των ψαριών. Όπως λέει ο επαγγελματίας ψαράς παράκτιας αλιείας Απόστολος Γερώνυμος, «τους υποχρεώσανε να βάλουν δορυφορικά συστήματα. Μέσω αυτών των συστημάτων υποτίθεται ότι παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση ο θάλαμος επιχειρήσεων. Αλλά κλείνουν τα δορυφορικά τη νύχτα και δεν τους παίρνει κανείς είδηση. Δικαιούνται έτσι κι αλλιώς κάποιες μέρες να δηλώσουν βλάβη. Αλλά αυτά τα μηχανήματα είναι συνεχώς "χαλασμένα". Έτσι, ενώ η νομοθεσία τις υποχρεώνει να ψαρεύουν στα50 μέτρα βάθος, τη νύχτα ψαρεύουν στα 25»!

ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

«Δεν υπάρχει ψαράς που να μη χρωστά»

«Αν δούμε τι γίνεται με τις χελώνες, τα λαγόψαρα, τις φώκιες και τα δελφίνια, τι να πούμε; Μεγάλη καταστροφή», λέει ο κ. Γιάννης Μερκούρης. «Πρέπει να μας βοηθήσει η Πολιτεία. Όλη η παράκτια πεινάει. Εμένα πριν από λίγο καιρό τα δίκτυα μου ήταν καινούργια. Τώρα αν τα ανοίξουμε θα δείτε ότι είναι όλο τρύπες», λέει ο κ. Μερκούρης και μας δείχνει τα δίκτυα του, που πράγματι είναι γεμάτα από τρύπες.

 Από την πλευρά του και ο κ. Αναστάσιος Καϊσαρλής τονίζει: «Ένα βασικό πρόβλημα που έχουμε είναι ότι, ενώ έχει στείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση κάποια χρήματα για να μπορέσουμε να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη με τον εκσυγχρονισμό των σκαφών μας, οι υπεύθυνοι που είναι στις θέσεις για να απορροφηθούν τα χρήματα δεν έχουν ιδέα από θάλασσα. Ας δει λοιπόν ο υπουργός και ο κάθε υπεύθυνος πώς θα απορροφηθούν τα χρήματα, μήπως μπορέσουμε κι εμείς να πάμε στο ψάρεμα. Εγώ έχω δύο χρόνια το καΐκι έξω, έχω πάθει ζημιά στη μηχανή και δεν μπορώ να πάω στη δουλειά».

Με αγανάκτηση μιλάει και ο άλλος ψαράς που συναντήσαμε στο λιμάνι χθες το πρωί, ο κ. Γιάννης Ανδρουλάκης. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει βγάλει κάποια κονδύλια αλλά δεν έχει ενεργοποιηθεί το ίδιο το κράτος το δικό μας και δεν τα έχει ξεκινήσει και λήγει το πρόγραμμα όπου να 'ναι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας από τους ψαράδες να αντεπεξέλθει. Και πείτε μου, αυτή τη στιγμή ποιος ψαράς έχει τα χρήματα να τα καταβάλει και να του τα δώσει μετά το κράτος. Δεν υπάρχει κανένας ψαράς που να μην είναι καταχρεωμένος στην εφορία, δεν υπάρχει κανένας ψαράς να μην είναι καταχρεωμένος στον ΟΓΑ. Ό,τι και να κάνουμε μας λένε να φέρουμε ενημερότητα του ΟΓΑ, την ενημερότητα της εφορίας, κάτι που δεν μπορεί να κάνει ο ψαράς, με αποτέλεσμα τα προγράμματα να μένουν έτσι».

 

ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΙΚΙ ΣΤΟ ΚΑΪΚΙ

Έκανε σπίτι... το σκάφος του

Πριν από λίγο καιρό αποφάσισε να μετατρέψει το σκάφος του σε σπίτι, μεταφέροντας εκεί όλο τον οικιακό του εξοπλισμό. Και από τότε αγωνίζεται κι αυτός να επιβιώσει, με το σκάφος να αποτελεί ουσιαστικά όλη του την περιουσία. Όπως λέει ο Μανόλης Σαρρής, «ήρθα εδώ πέρα άφραγκος. Μόλις ήρθα εδώ στο λιμάνι του Ηρακλείου μάλιστα, έπαθα και ζημιά»... Ο κ. Σαρρής έμενε στο νοίκι στην Ελούντα. Και όταν το ενοίκιο έφτασε στο ύψος των 500 ευρώ, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Και από τότε προσπαθεί να ζήσει μέσα στο σκάφος του με όλα τα προβλήματα που αυτό συνεπάγεται.

Και σαν να μην έφταναν τα άλλα προβλήματα, του έστειλαν και εκείνου χωρίς να έχει τράτα ειδοποίηση για να τοποθετήσει δορυφορικό σύστημα στο σκάφος, απόδειξη πως ξεκίνησαν από τις τράτες και επεκτείνονται και στα μικρότερα ψαροκάικα οι αρμόδιοι του κράτους, προφανώς για λόγους εισπρακτικούς. «Το μηχάνημα κάνει 5.000 ευρώ και δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που πρέπει να το βάλω. Μετά από 48 χρόνια που είμαι "μέσα" στη θάλασσα, έχω την απαίτηση να μου πουν γιατί πρέπει να το βάλω. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το βάζεις και μετά πρέπει να πληρώνεις, λέει, στον ΟΤΕ 160 ευρώ το μήνα. Μα εμένα η άδεια του σκάφους μου είναι δίκτυα για παραγάδια».

Ο κ. Σαρρής εξηγεί παρακάτω τι βγάζει ένας ψαράς και αν καταφέρνει να επιβιώσει, κάνοντας αναφορά σε προσωπικά του παραδείγματα. «Προχθές πήγα στη δουλειά. Έβαλα 100 ευρώ πετρέλαιο, έδωσα 70 ευρώ στο δόλωμα. Δε θέλω και 20-30 ευρώ να φάω δυο μέρες; Πόσο κάνουν; 200 ευρώ. Και πιάσαμε 300 ευρώ. Τι θα πάρω εγώ, τι θα πάρει ο άνθρωπος που δουλεύει μέσα, τι θα πάρει το καΐκι;». Και στο μεταξύ, είναι και ο ίδιος καταχρεωμένος. «Εγώ χρωστάω 10.000 ευρώ στον ΟΓΑ. Δεν έχω ασφάλεια. Δεν έχω σπίτι. Κοιμάμαι μέσα εδώ. Εδώ μαγειρεύω. Τα πάντα είναι εδώ μέσα. Είχα ένα σπίτι στο ενοίκιο στην Ελούντα και όταν το ενοίκιο έφτασε στα 500 ευρώ αποφάσισα να το ξενοικιάσω και να μείνω στα καΐκι μου», καταλήγει ο κ. Σαρρής κουνώντας με προβληματισμό το κεφάλι του.

Χαριστική βολή για το παραδοσιακό μας προιόν... "Αποστάγματα" από τα Βαλκάνια βαφτίζονται Κρητικά και πνίγουν την αγορά Αμφιβόλου ποιότητας και πάμφηνη η "ρακή" με μεγάλα κέρδη για τους επιτήδειους

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Σε εκατοντάδες ουζερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, οι καταναλωτές πίνουν "ρακή Κρήτης" που έχει αποσταχθεί στα... Σκόπια, τη Βουλγαρία ή σε άλλες βαλκανικές χώρες. Ο "ποταμός" της αμφιβόλου ποιότητας τσικουδιάς "πνίγει" κυρίως το παραδοσιακό προϊόν της Κρήτης, αλλά και το τσίπουρο Τυρνάβου.

Τα εκατομμύρια λίτρα που μπήκαν φέτος στη χώρα μας δεν ξενίζουν πλέον κανένα μετά το ανάλογο φαινόμενο στο κατεξοχήν επώνυμο κρητικό προϊόν, το ελαιόλαδο. Η εισαγόμενη ρακή όμως δίνει τη χαριστική βολή και σ' αυτό το προϊόν, που επίσης έχει ταυτιστεί με την Κρήτη, σε μια χρονιά με πολλά προβλήματα σε βάρος των καζανάρηδων και των παραγωγών.

Πάνω από 30 εκατομμύρια λίτρα μπήκαν από τρίτες χώρες μόνο πέρυσι στην Ελλάδα, για να βαφτιστούν και να διακινηθούν σαν κρητική τσικουδιά, με το κράτος απλά να αναγνωρίζει την ύπαρξη του φαινομένου, αλλά να μην κάνει τίποτα προκειμένου να το ελέγξει. Κι όμως, την ίδια ώρα ο κρατικός μηχανισμός εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, αφήνοντας ουσιαστικά στο απυρόβλητο όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται την έλλειψη ελέγχων, κάνοντας χρυσές δουλειές μέσα από τη λαθροεισαγωγή και τη νοθεία της ρακής!

«Τα παράνομα βαφτίσια της ρακής έχουν ενταθεί φέτος», τονίζει στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος των καζανάρηδων του νομού Ηρακλείου Στάθης Φραγκιαδάκης, αναφερόμενος στην τεράστια ποσότητα των 30 εκατομμυρίων λίτρων ρακής αμφιβόλου ποιότητας, που μόνο μέσα στην περυσινή χρονιά μπήκαν στην Ελλάδα και πουλήθηκαν, αφού πρώτα βαφτίστηκαν σαν "κρητική ρακή", στους ανυποψίαστους καταναλωτές της υπόλοιπης Ελλάδας.

«Πέρυσι, που επικαλεστήκαμε τα στοιχεία αυτά στην αρμόδια επιτροπή, το Γενικό Χημείο του Κράτους μας απάντησε ότι αδυνατεί να κάνει τους ελέγχους για την πάταξη του φαινομένου. Εγώ πιστεύω ότι η λαθροεισαγωγή συνεχίζεται που, σε συνδυασμό και με κάποιες ποσότητες που λαθροαποστάζονται αλλά από άμβυκες παράνομους, συμπληρώνει το "παζλ"», όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος των αποσταγματοποιών τσικουδιάς.

«Κι εδώ έχουμε το εξής παράδοξο: Τα τελευταία χρόνια, πιο εντατικά από πριν, ζητάμε από το υπουργείο Οικονομικών να μας επιτρέψει να αλλάξουμε τους συσχετισμούς της υγρασίας για να βγάζουμε περισσότερη τσικουδιά σε κάθε καζανιά, να πληρώνουμε τους φόρους μας (Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, ΦΠΑ, Φόρος Εισοδήματος Αμπελουργού και Φόρος Πωλητή) και να υπάρχει ταυτοποίηση της ρακής κ.λπ., και όμως δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση από τους εκάστοτε κυβερνώντες».

Την ίδια ώρα, τα στοιχεία των εισαγωγών ρακής από τρίτες χώρες, που έχουν δοθεί και επίσημα από τους κρατικούς φορείς, είναι συγκλονιστικά. Να υπενθυμίσουμε ότι οι εισαγωγές 30 εκατομμυρίων λίτρων ρακής μόνο μέσα στο 2013 είχαν γίνει από Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια και άλλες βαλκανικές χώρες, που μπήκαν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας και μάλλον καταναλώθηκαν με την ταμπέλα της "κρητικής τσικουδιάς", με συνέπεια την αισχροκέρδεια, τη φοροδιαφυγή, αλλά και την απειλή για τη δημόσια υγεία!

Παράνομη αποσταγματοποίηση

Τα στοιχεία αυτά ουδέποτε διαψεύστηκαν. Και φαίνεται πως το έγκλημα αυτό συνεχίζεται και φέτος. Μάλιστα, υπάρχει και η φήμη ότι μέσα στο καλοκαίρι φέτος κάποιοι επιτήδειοι παρήγαγαν με τη χρήση ζάχαρης μεγάλη ποσότητα ρακής, που τη διοχέτευσαν στην αγορά της Αθήνας, πιθανότατα σε νυχτερινά μαγαζιά. Πού έγινε η παράνομη αποσταγματοποίηση; Στο νομό Ηρακλείου, και η ρακή αυτή πουλήθηκε μόλις στο 1,20 ευρώ το λίτρο στην Αθήνα, κάνοντας τεράστια ζημιά στην κρητική τσικουδιά, σε συνδυασμό με τις παράνομες εισαγωγές.

«Αυτά τα ακούμε κι εμείς», λέει ο Στάθης Φραγκιαδάκης. «Δεν έχουμε στοιχεία για να τα επιβεβαιώσουμε, αλλά ακούγονται και μπορεί και να συμβαίνουν αφού δε γίνονται οι έλεγχοι που πρέπει για να μην υπάρχουν τέτοιες φήμες που κάνουν κακό στην τσικουδιά της Κρήτης. Εξάλλου, όλοι θυμόμαστε τις αποκαλύψεις του ΣΔΟΕ και του Τελωνείου, ότι υπήρξαν περιπτώσεις εντοπισμού παράνομων καζανιών, όπου η παραγωγή ρακής γινόταν με τη χρήση οποιασδήποτε άλλης ουσίας, εκτός από σταφύλια»!

«Να ταυτοποιηθεί»

«Να ταυτοποιηθεί η τσικουδιά και να διακινείται με το όνομα του παραγωγού, αφού πρώτα μειωθεί και η φορολογία της», λέει από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης. «Μόνο έτσι θα σταματήσουμε το κυνήγι των μαγισσών», προσθέτει.

«Ο καθένας κατευθείαν θα κοιτάξει να βγάλει και την καλύτερη ποιότητα. Και δεν ξέρω τι σκοπιμότητες υπάρχουν από το υπουργείο Οικονομικών και δεν το κάνουν τόσα χρόνια. Το προϊόν αυτό είναι εθνικό προϊόν για την Κρήτη και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πάθουμε ό,τι πάθαμε με τη σταφίδα. Αλλά με το να ταυτοποιηθεί η τσικουδιά, θα έχει τη δυνατότητα έτσι και ο καταναλωτής να γνωρίζει ποιος είναι ο παραγωγός του προϊόντος. Έτσι θα αναπτυχθεί ένας ωραίος ανταγωνισμός από τους παραγωγούς να βγάζουν καλή ποιότητα. Άσε δε που έτσι θα εκλείψει και το φαινόμενο της λειτουργίας παράνομων καζανιών, αφού η ρακή θα διακινείται μόνο επώνυμα και άρα δε θα υπάρχει σε όλους αυτούς πεδίο δράσης».

ΜΕΣΩ ΣΙΚΕΛΙΑΣ

«Μας εξοντώνουν»

«Εμάς τους νόμιμους μόνο ελέγχουν και γενικά με τα μέτρα που παίρνουν σε βάρος της κρητικής ρακής μάς εξοντώνουν», τονίζει από την πλευρά του ο αποσταγματοποιός τσικουδιάς Γιάννης Κασσωτάκης.

«Εγώ φέτος δεν έχω συγκεκριμένες πληροφορίες. Αλλά γνωρίζω ότι πριν από λίγα χρόνια είχα δεχτεί καταγγελίες ότι έρχονταν από Τουρκία και Βουλγαρία μεγάλες ποσότητες ρακής και κρασιών. 

Περνούσαν από τη μαφία της Σικελίας και έμπαιναν από τη Νεμέα στην Ελλάδα, έχοντας πλέον "βαφτιστεί" σαν προϊόντα Νεμέας. Μου είχαν πει τότε ότι αυτές οι παρανομίες γίνονταν περισσότερο στο κρασί, αλλά γίνονταν και στην τσικουδιά. Μάλιστα, κάποιος μου έλεγε ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρει πάμφθηνη τσικουδιά να αγοράσει. Πάντως, την ώρα που εκείνους που τα κάνουν αυτά δεν τους πειράζουν, εμάς μας κυνηγούν. Το γιατί, ας μας το πουν οι ίδιοι».

ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ

Οι φόροι θα στρέψουν τους πελάτες στο ουίσκι

«Είναι σίγουρο ότι συμβαίνουν όλα αυτά αλλά το κράτος δεν κάνει τίποτα για να μας προστατεύσει», καταγγέλλει από την πλευρά του και ο παλιός πρόεδρος των κρεοπωλών στο Ηράκλειο, που εδώ και χρόνια έχει την ταβέρνα "Βαρδής", Μανόλης Μαραγκουδάκης, που στον τομέα του κρέατος είχε κατ’ επανάληψη συγκρουστεί με ανάλογα κυκλώματα.

«Από τη μια δεν κάνει τίποτα το κράτος και από την άλλη κάνει προσπάθεια να περιθωριοποιήσει την τσικουδιά και να προωθήσει την κατανάλωση άλλου είδους αλκοόλ για λόγους που μπορούμε να καταλάβουμε όλοι». Μάλιστα, ο κ. Μαραγκουδάκης προσθέτει πως, «αν ισχύει αυτό που λέει τώρα το κράτος, ότι θα φορολογήσει την τσικουδιά με μεγαλύτερες φορολογίες από αυτές που ισχύουν σήμερα, ο κόσμος θα στραφεί στο ουίσκι. Δηλαδή, όταν μια καλή τσικουδιά - εγώ την περισσότερη που αγοράζω την κερνάω στους πελάτες - την αγοράζει κάποιος 10 με 12 ευρώ το λίτρο, γιατί να αγοράσει τσικουδιά και να μην αγοράσει ουίσκι να κάνει και το κομμάτι του;».

Καταλήγοντας, ο κ. Μαραγκουδάκης επισημαίνει ότι «η καλή τσικουδιά πωλείται γύρω στα 3 ευρώ το λίτρο. Από ’κει και κάτω, όσο πέφτει η τιμή, τόσο ενισχύονται οι υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά».

Ο Βασίλης Σμπώκος, σερβιτόρος στο κέντρο του Ηρακλείου, σε μαγαζί στην πλατεία Δασκαλογιάννη, λέει πως «είναι απαράδεκτο να γίνονται εισαγωγές τσικουδιάς τη στιγμή που εμείς βγάζουμε τόσο καλό προϊόν. Και μάλιστα, όσο περνούν τα χρόνια με την οικονομική κρίση, η κατανάλωση της τσικουδιάς κάνει θραύση, αφού είναι φτηνότερη από άλλα ποτά και κάνει και καλό η λελογισμένη κατανάλωσή της».

Σε ημερήσια βάση, στο μεζεδοπωλείο που εργάζεται ο κ. Σμπώκος καταναλώνονται γύρω στα 20 καραφάκια ρακή.

Ο παραγωγός και μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηρακλείου Γιώργος Μεταξάκης, από την πλευρά του, καλεί τους μηχανισμούς του κράτους να βγουν στην αγορά και να ελέγξουν τη ρακή που διακινείται, ενώ και ο ίδιος τονίζει ότι, αν δεν υπάρξει η ταυτοποίηση της τσικουδιάς, τα φαινόμενα αυτά πάντοτε θα υπάρχουν.

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Ανησυχία για τη ρακή- "μπόμπα"

«Αντί να κυνηγούμε μάγισσες, μπορούμε να λύσουμε μια για πάντα αυτά τα προβλήματα». Όπως εξηγεί ο κ. Φραγκιαδάκης, η τσικουδιά είναι παραδοσιακό κρητικό προϊόν και διαφέρει από το τσίπουρο στο ότι η τσικουδιά είναι προϊόν μονής απόσταξης. Σε νομικά πλαίσια υπάρχουν δύο τσικουδιές: Η πρώτη είναι αυτή που φτιάχνουν τα αποστακτήρια, δηλαδή οι επιχειρήσεις που φτιάχνουν ποτά και τα μεταβιβάζουν στο εμπόριο, και η δεύτερη είναι η τσικουδιά που παράγουν οι διήμεροι παραγωγοί, δηλαδή αυτοί που έχουν σταφύλια και φτιάχνουν την πρωταρχική ύλη, οι λεγόμενοι παραδοσιακοί καζανάρηδες.

Κι ενώ παλιότερα η τσικουδιά ήταν ένα προϊόν που καταναλωνόταν βασικά από τους ντόπιους κατοίκους και αυτοί γνωρίζουν καλά ποια είναι η γνήσια τσικουδιά, σήμερα απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό που δε γνωρίζει αυτές τις λεπτές διαφορές, με αποτέλεσμα ακόμη και προϊόντα που δεν έχουν ουσιαστικά καμία σχέση με την τσικουδιά να περνιούνται ως τσικουδιά. Γι’ αυτό βέβαια ευθύνεται και το κράτος, διότι οι έλεγχοι που διεξάγει είναι ουσιαστικά μηδαμινοί.

Στο μεταξύ όμως, τα προϊόντα νοθευμένης τσικουδιάς προέρχονται από μελάσα ή ζάχαρη, είτε νοθευμένη τσικουδιά με μεθανόλη, είτε παράνομα προϊόντα εισαγωγής, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την παραδοσιακή κρητική τσικουδιά. Και όπως λέει κατηγορηματικά στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποσταγματοποιών Παραδοσιακής Τσικουδιάς Ν. Ηρακλείου Στάθης Φραγκιαδάκης, από τέτοιου είδους προϊόντα προκύπτουν και σημαντικοί λόγοι ανησυχίας για τη δημόσια υγεία, και συγκεκριμένα για τους καταναλωτές, που θα έχουν την ατυχία να πιουν ρακή- "μπόμπα", με την περιεκτικότητα τέτοιων "αφύσικων" υλών!

ΔΕΗ: 300 κάθε μέρα ζητούν διακανονισμό και επανασύνδεση

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Την ώρα που η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε πολύτεκνες οικογένειες, φτωχούς οικογενειάρχες με μικρά παιδιά ή ακόμα και σε ηλικιωμένους που χρησιμοποιούν συσκευές οξυγόνου για να μην πεθάνουν, τα χρέη που αντιμετωπίζει πανελλαδικά από τους οφειλέτες της ανέρχονται στο 1,7 δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων τα 100 εκατομμύρια προέρχονται από την Κρήτη, με τους μεγαλύτερους οφειλέτες, που όμως δεν τους "πειράζει", να είναι... το ίδιο το κράτος καθώς, και... κάποιοι μεγαλοβιομήχανοι, που της χρωστούν αστρονομικά ποσά.

Κι όμως, η ΔΕΗ δεν τους ενοχλεί, ενώ, αντιθέτως, μόλις λήξει ο λογαριασμός ενός νοικοκυριού και συμπληρωθούν 80 μέρες κατεβάζει τους διακόπτες της ηλεκτροδότησής του, κάτι που γίνεται κάθε μέρα σε εκατοντάδες συνανθρώπους μας στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα!

300 τη μέρα

Τα στοιχεία που αποκαλύπτει στη "Ν. Κρήτη" σήμερα ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και στέλεχος της Ένωσης Τεχνικού Προσωπικού της ΔΕΗ Γιάννης Βρέντζος είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας και ιδιαίτερα στην Κρήτη. Αρκεί να αναφερθεί μόνο το στοιχείο ότι καθημερινά περίπου 300 άνθρωποι περνούν την πόρτα της ΔΕΗ στο Τσαλικάκι, για να ζητήσουν διακανονισμό στο ρεύμα προκειμένου να τους το επανασυνδέσει η ΔΕΗ ή να αποφύγουν το κατέβασμα του διακόπτη. Το ίδιο κάνουν από 300 έως 500 στους άλλους τρεις νομούς και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δεν καταφέρνει να διεκδικήσει τον πολυπόθητο διακανονισμό. Δηλαδή, σε αντίθεση με την Περιφέρεια Κρήτης, άλλες δημόσιες υπηρεσίες οργανισμούς και φορείς στο νησί μας, καθώς επίσης βέβαια και κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες, απέναντι στα νοικοκυριά η διοίκηση της Επιχείρησης δεν κάνει ούτε βήμα πίσω. Εκεί εξαντλεί όλη της την αυστηρότητα, απαιτώντας να της πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, για να μην τους βυθίσει στο σκοτάδι και την παγωνιά ή για να προχωρήσει στην επανασύνδεση του ρεύματος.

Κοντά δύο δισ.

«Τα χρέη προς τη ΔΕΗ έχουν εκτοξευτεί», τονίζει ο Γιάννης Βρέντζος. «Πλησιάζουν ήδη το 1 δισ. 700 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε μεγάλους πελάτες, βιομηχανίες, που χρωστάνε πάρα πολλά χρήματα. Έχουμε συγκεκριμένο βιομήχανο ο οποίος θέλει να επενδύσει και στην ενέργεια και χρωστάει μόνος του πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ. Και εκτιμάται πως περίπου 20.000 καταναλωτές χρωστάνε 200 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρέη στην Κρήτη πλησιάζουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Και να μην ξεχνάμε ότι έρχεται χειμώνας»!

Σύμφωνα με τον κ. Βρέντζο, «η αξία του πετρελαίου είναι τσουχτερή. Ο κόσμος δε διαθέτει τα χρήματα για να αγοράσει πετρέλαιο. Το ίδιο ισχύει και με τα ξύλα, τα οποία πλέον δεν πωλούνται με τον τόνο αλλά με το κυβικό, και οι καταναλωτές θα στραφούν πάλι στην ηλεκτρική ενέργεια για να ζεσταθούν. Άρα, τον Απρίλιο-Μάιο του '15 θα έρθουν πάλι οι λογαριασμοί, οι εκκαθαριστικοί λογαριασμοί, οι οποίοι θα είναι δυσβάσταχτοι».

Αριθμοί... σοκ

Πιο αναλυτικά, ο Γιάννης Βρέντζος αποκαλύπτει. «Έχουμε περίπου 300 συνανθρώπους μας οι οποίοι περνούν από το εμπορικό μας τμήμα στο Τσαλικάκι και ζητούν να κάνουν κάποιον διακανονισμό. Έχουμε πάρα πολλές διακοπές λόγω χρέους. Και μιλάω μόνο για το νομό Ηρακλείου, όπου φανταστείτε ότι ο νομός έχει περίπου το 55% των καταναλωτών της Κρήτης. Άρα, να το πούμε ότι άλλοι 300-500 συνάνθρωποί μας σε όλη την Κρήτη ζητάνε κάποιον διακανονισμό καθημερινά; Χώρια τις διακοπές λόγω χρέους, που εκεί αν κοπεί το ρεύμα ζητάει κάτι παραπάνω μετά η Επιχείρηση ώστε να γίνει η επανασύνδεση».

Την ίδια ώρα, το Δημόσιο χρωστάει αρκετά χρήματα στη ΔΕΗ.

Χρωστάει μέχρι και το Δημόσιο στην Επιχείρηση

«Ένας από τους μεγάλους οφειλέτες της Επιχείρησης είναι και το Δημόσιο. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να κόψεις το ρεύμα σε ένα αεροδρόμιο ή σε ένα νοσοκομείο», αναφέρει, ως κατανοητό και σωστό, ο συνδικαλιστής. Αλλά προσθέτει ότι το ίδιο δύσκολο θεωρείται για τη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα και σε μία Περιφέρεια ή σε έναν Δήμο «και επιλέγουν είτε τα νοικοκυριά είτε κάποιες επιχειρήσεις».

Στο ερώτημά μας αν η ΔΕΗ θα μπορούσε να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση αφήνοντας ήσυχους τους "μικρούς", ο Γιάννης Βρέντζος απαντά: «Θα μπορούσε να κινηθεί, να χτυπήσει τους μεγαλοοφειλέτες. Αυτούς που χρωστούν εκατομμύρια, που είναι και το Δημόσιο αλλά και μεγάλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι χρωστάνε και δεν πληρώνουν».

Δυσβάσταχτοι λογαριασμοί

Κι ενώ τα ελληνικά νοικοκυριά γίνονται από φτωχά φτωχότερα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ γίνονται από "ασήκωτοι" μέχρι "δυσβάσταχτοι". Ο συνδικαλιστής της ΔΕΗ δεν το αρνείται αυτό, λέγοντας: «Στους λογαριασμούς έχουν μπει πολλά. Έφυγε το χαράτσι, το οποίο μας δημιούργησε ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά έχουν μπει άλλα μέσα. Είναι οι Ανανεώσιμες, είναι τα δημοτικά τέλη, είναι πολλά»...

Έμποροι καυσόξυλων: "Θα εξαπατήσουμε άθελά μας τον κόσμο"

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

 

«Θα αδικήσουμε τον κόσμο αλλά χωρίς να το θέλουμε», ομολογούν για τα καυσόξυλα πλέον και οι ίδιοι οι έμποροι ξύλου στο νομό Ηρακλείου, που υποχρεούνται από φέτος, χωρίς καμία δυνατότητα επιλογών και αναβολών στον τρόπο τιμολόγησης, να διαθέτουν πλέον τα ξύλα με το κυβικό, με συνέπεια δύο κυβικά, που με το ζόρι είναι περίπου ένας τόνος, να πωλούνται σε τοπικό επίπεδο από 180 μέχρι και 220 ευρώ, δηλαδή από 90 μέχρι 110 ευρώ το κάθε κυβικό, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι χτισμένο δίκαια για τον καταναλωτή.

Η "Ν. Κρήτη" αποκαλύπτει σήμερα στοιχεία και επώνυμες απόψεις εμπόρου καυσόξυλων, που τονίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι μονίμως "ο ριγμένος της υπόθεσης", ο ίδιος ο αγοραστής των κυβισμένων ξύλων.

Απαγορευτικό

Την ίδια ώρα, πανάκριβο θα είναι και φέτος το πετρέλαιο, που αρχίζει να διατίθεται στην αγορά από τις 15 Οκτωβρίου σε τιμή όχι κάτω του 1,07 ευρώ το λίτρο, έναντι 1,25 ευρώ πέρυσι, η οποία εξακολουθεί να είναι απαγορευτική, για τα δοκιμαζόμενα νοικοκυριά των Ελλήνων!

«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», ή για την ακρίβεια, «ούτε ξύλο, ούτε πετρέλαιο» είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται για τα περισσότερα νοικοκυριά εξαιτίας της ελάχιστης μείωσης της τιμής του πετρελαίου μέσα από τη μείωση του ΦΠΑ και της εφαρμογής, από την άλλη, του μέτρου της κύβισης για την τιμολόγηση των καυσόξυλων, που ανεβάζει κατά πολύ την τιμή τους, αλλά και δημιουργεί ταυτόχρονα συνθήκες άδικης μεταχείρισης των καταναλωτών.

Πανάκριβο πετρέλαιο

Χθες έγινε γνωστό ότι μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα στις 15 Οκτωβρίου αρχίζει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης, χωρίς οι καταναλωτές να δείχνουν ενδιαφέρον για παραγγελίες.

Το πετρέλαιο, μετά και τη μείωση του ειδικού φόρου και με βάση τη συνεχιζόμενη πτωτική τάση των διεθνών τιμών, αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στα επίπεδα των 1,07 ευρώ το λίτρο, έναντι 1,25 ευρώ πέρυσι.

Για όσους δικαιούνται επίδομα, η τιμή θα διαμορφωθεί στα 0,72 ευρώ το λίτρο (με πλαφόν κατανάλωσης), έναντι 0,90 ευρώ πέρυσι.

Υπάρχουν και έρευνες στην αγορά που δείχνουν ότι από την ελάχιστη μείωση της τιμής του πετρελαίου η αύξηση που αναμένεται να σημειωθεί στην κατανάλωση σε σχέση με πέρυσι δε θα ξεπεράσει το 10%.

Τοπικές τιμές

Η "Ν. Κρήτη" αποκαλύπτει σήμερα τις πρώτες τιμές, που στην παρούσα φάση έχουν αποφασίσει οι έμποροι των καυσόξυλων στο νομό Ηρακλείου, με βάση το κυβικό μέτρο και όχι τον τόνο - όπως υποχρεούνται άλλωστε από το νόμο. Συγκεκριμένα, ο ιδιοκτήτης μάντρας καυσόξυλων Νεκτάριος Λυρώνης (την ώρα που γενικώς ο χώρος του δε βγάζει προς τα έξω σε αυτή τη φάση τιμές) μιλάει με ειλικρίνεια προς την εφημερίδα μας, δηλώνοντας ότι είναι στο πλευρό του κόσμου που υποφέρει. «Η τιμή», όπως αποκαλύπτει, «ήταν πέρυσι 115 ευρώ το κυβικό. Τώρα οι τιμές έχουν κατέβει από 90 μέχρι 110 ευρώ το κυβικό. Αλλά το κάθε κυβικό είναι δεν είναι μισός τόνος. Μα ο τόνος κόστιζε στον καταναλωτή από 140 μέχρι το πολύ 170 ευρώ, αν επρόκειτο για ξυλόσομπα επειδή έχουν κοπεί μικρότερα και έχουν περισσότερη δουλειά. Και τώρα, με τα κυβικά, ο τόνος στην πραγματικότητα ανεβαίνει από 180 μέχρι 240 ευρώ»!

Μεγάλη εκμετάλλευση

Κι ενώ ο κ. Λυρώνης τονίζει ότι προσωπικά δεν αισθάνεται καθόλου καλά με αυτές τις ανατιμήσεις που διαμορφώνονται λόγω κυβικού στην αγορά των ξύλων, εξηγεί από την άλλη ότι αν ο ίδιος θελήσει να πουλήσει με τον τόνο μπορεί να μπλέξει άσχημα...

«Πλέον η λέξη "τόνος" απαγορεύεται. Αν δηλαδή έρθεις εσύ και μου πεις «σε παρακαλώ, δώσε μου ξύλα με τον τόνο γιατί κρυώνουν τα παιδιά μου» κι εγώ το κάνω και πας μετά στον εισαγγελέα και το πεις, ο εισαγγελέας θα έρθει και θα μου κλείσει τη μάντρα. Τόσο αυστηρός είναι ο νόμος», τονίζει με αγανάκτηση ο κ. Λυρώνης.

Την ίδια ώρα όμως, το κυβικό ως μονάδα μέτρησης της αξίας των ξύλων, είναι ό,τι χειρότερο για τα συμφέροντα του αγοραστή των ξύλων. Όπως εξηγεί ο Νεκτάριος Λυρώνης, «για να φτιάξεις ένα κυβικό, για να μην εκμεταλλευτείς τον καταναλωτή, τα ξύλα πρέπει να είναι τετραγωνισμένα. Να χτιστούν και να είναι 1x1x1. Και αυτό το βλέπει ο καθένας. Και μια γριούλα μπορεί να πιάσει το μέτρο να μετρήσει και να δει αν είναι πράγματι τετραγωνισμένο το κυβικό. Όμως στην πραγματικότητα θα έχει απώλειες. Είναι μια κλεψιά για τον καταναλωτή, δηλαδή, με τις ευλογίες του νόμου. Και δε φταίμε εμείς. Όσο καλά και να τα χτίσουμε τα ξύλα, στην καλύτερη περίπτωση ανάμεσα στα ξύλα τα κενά που θα υπάρχουν, θα αφαιρούν ένα 20 με 30% του όγκου. Αφού τα ξύλα είναι στρογγυλά. Δηλαδή αν είναι το κυβικό 500 κιλά, όσο καλά και να φτιάξεις, ό,τι και να κάνεις, ανάμεσα στα ξύλα θα υπάρχει μια απώλεια της τάξεως των 70 με 80 κιλών, εκ των πραγμάτων»!

Μύθος... "βρεγμένων"

Ωστόσο, στο ερώτημά μας και για το κατά πόσον ισχύουν αυτά που επικαλείται η κυβέρνηση με τα βρεγμένα ξύλα, ο ίδιος απαντά: «Αν κόψεις φέτος έναν τόνο ξύλα. Του χρόνου ο τόνος θα έχει χάσει από 200 έως 300 κιλά. Ανάλογα με το ξύλο, υπάρχει φίρα έως 30% από φρέσκο να πάει ξερό. Όμως το ξύλο δεν είναι σφουγγάρι. Αν υποθέσουμε ότι βρίσκονται κάπου και βρέχονται, το νερό όπως είναι στιβαγμένα τα ξύλα δεν περνάει από κάτω. Θα σηκώσεις ένα, δύο, τρία, τέσσερα ξύλα και το πέμπτο θα είναι ολόστεγνο. Άσε που με ένα αεράκι τα ξύλα στεγνώνουν εύκολα. Απλά βρήκαν την καραμέλα των βρεγμένων ξύλων για να περάσουν την απαράδεχτη απόφαση του υπολογισμού της αξίας με βάση το κυβικό».

Σ. Βαρδάκης: «Αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν προβλήματα»

«Με κάθε μέσο και τρόπο», καταγγέλλει από την πλευρά του προς τη "Ν. Κρήτη" ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης, «αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν προβλήματα με τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Αυτό αποδεικνύεται με το παράδειγμα του πετρελαίου, όπου δεν έβαλαν μυαλό όταν είδαν πέρυσι ότι το ίδιο το κράτος έχασε τεράστια ποσά από την πολιτική αυτή. Και σήμερα μας κοροϊδεύουν για άλλη μια φορά, αφού η μείωση της τιμής θα είναι από 8 μέχρι 10 λεπτά κι άρα το καθεστώς παραμένει το ίδιο. Και από την άλλη μεριά δεν μπορούν να ελέγξουν την αγορά του καυσόξυλου, που με το κυβικό η τιμή του θα αυξηθεί περισσότερο. Με αποτέλεσμα να γίνεται και το καυσόξυλο απαγορευτικό για τα λαϊκά στρώματα και την κοινωνία. Άρα στοχεύουν στην πλήρη απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, καταργώντας κάθε έννοια δικαίου πλέον, δείχνοντας το αληθινό τους πρόσωπο. Έτσι σύντομα θα έχουν μπροστά τους έναν λαό που θα αντιμετωπίζει προβλήματα τόσο σοβαρά που δε θα έχουν προηγούμενο».

"Ξαναπιάστε το σκαπέτι" - Μονόδρομος για την οικονομία να επιστρέψουν οι κρητικοί στα χωράφια και τις καλλιέργειες, όπως λένε οι φορείς

"Τίποτα δεν παράγει η Ελλάδα σήμερα. Μόνο εισαγωγές κάνει", λέει όλος ο κόσμος, συμφωνώντας ως προς την παραδοχή αυτή, όχι όμως και στις αιτίες που μας οδήγησαν σε τούτη την οδυνηρή κατάσταση. Αυτές τις αιτίες, σύμφωνα με τις προσωπικές απόψεις αγροτικών στελεχών και όχι μόνο, κατέγραψε η "Ν.Κρήτη" χθες και παρουσάζει σήμερα. 

ΕΡΕΥΝΑ:ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Αλλά αποτελεί ευχάριστη πτυχή της δημοσιογραφικής μας έρευνας το γεγονός, ότι οι πιο πολλοί που μίλησαν στην εφημερίδα μας δήλωσαν αισιόδοξοι για το μέλλον, λέγοντας πως "θα ξαναπιάσουμε το σκαπέτι, θα ξανακαλλιεργήσουμε τη γη, ήδη το κάνουμε και αυτό αποτελεί πλέον μονόδρομο"!
Σκληρή γλώσσα ανατρέχοντας στη δεκαετία του '80, χρησιμοποιεί στη "Ν.Κρήτη" ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης. "Γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Για μένα, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε γιατί, μετά τη δεκαετία του '80 και ιδιαίτερα από τότε που άρχισαν να δίνονται οι επιδοτήσεις, με τον τρόπο που δίνονταν οι επιδοτήσεις, αποτέλεσαν την ταφόπλακα της αγροτικής παραγωγής. Είτε λέγεται ελαιόλαδο, είτε λέγεται αμπέλι".

Και συνεχίζει κατονομάζοντας τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον Κώστα Σημίτη επί "Αλλαγής" το 1985 στο τιμόνι του υπουργού Γεωργίας.  "Ο κόσμος περιορίστηκε μόνο στην είσπραξη των επιδοτήσεων και άφησε την καλλιέργεια και την παραγωγή των προϊόντων. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Γενιές ανθρώπων, ηλικίες ανθρώπων δεν μάθανε ποτέ να δουλεύουνε. Όσοι γεννήθηκαν από το 1983 και μετά στην παραγωγή δεν μπήκανε ποτέ. Νέοι και νέες βρέθηκαν μόνο στην είσπραξη των επιδοτήσεων, με αποτέλεσμα εμείς εδώ και ιδιαίτερα η Κρήτη να μείνουμε χωρίς παραγωγή. Λυπούμαι που το λέω αλλά αυτός για μένα είναι ο κατά κύριος λόγος για να μην παράγουμε. Βέβαια, δεν πρέπει και να αγνοήσουμε και όλες αυτές τις αποφάσεις οι οποίες έχουν ληφθεί από τη δεκαετία του '80 μέχρι και τη δεκαετία του 2000 σε βάρος της χώρας μας. 
Δηλαδή η κτηνοτροφία μας για παράδειγμα και ιδιαίτερα η χοιροτροφία μας καταστράφηκε τη δεκαετία του '80 από το 1985 με υπουργό Γεωργίας τότε τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος έκανε τα πάντα για να καταστρέψει τη χοιροτροφία". 

"Η παγίδα"

"Όλα ήταν μια παγίδα που πέσαμε μέσα", υποστηρίζει ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης. "Και φτάσαμε σε ένα σημείο και σαν είδαμε σήμερα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση ξαναπιάσαμε τις σκαλίδες, γιατί δεν έχουμε και άλλη λύση. Δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Εγώ είμαι της άποψης, ότι η γη

θα ξανασκαφτεί". Μάλιστα, φέρνει ως παράδειγμα το χωριό του, τη Ροδιά Μαλεβιζίου, όπου πλέον ένα μεγάλο μέρος γυναικών και ανδρών ασχολούνται με τον χώρο των ξενοδοχείων και φέτος έμειναν χωρίς δουλειά αλλά και χωρίς προϊόντα.
"Κάποτε παράγαμε επιτραπέζιο σταφύλι σε τεράστιες ποσότητες. Και σήμερα δεν έχουμε ένα τσαμπί σταφύλι να το φάμε στο χωριό μας", καταλήγει ο συνεταιριστής. 

Χωρίς πολιτική

"Τα αίτια βρίσκονται στα νομοθετικά πλαίσια που έχουν κάνει κατά καιρούς οι κυβερνήσεις", υποστηρίζει από την πλευρά του ένας παλιός αγροτοσυνδικαλιστής του νομού Ηρακλείου, ο Στάθης Φραγκιαδάκης. "Τα αίτια είναι στον μη προγραμματισμό που έχει το υπουργείο Γεωργίας, στο τι θέλει να υποστηρίξει σε παραγωγή, στο τι θέλει να παράγουμε, πόσο και με ποιους; Δεν μπορεί να αυτοσχεδιάζει ο παραγωγός. Και θα φέρω ένα παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή ένας αμπελουργός στο νομό Ηρακλείου προσπαθεί να δει πως θα πουλήσει τα προϊόντα του. Και θα μπορούσε με έναν σωστό προγραμματισμό και με μία οργάνωση από το υπουργείο Ανάπτυξης, να παράγουμε από τον Ιούνιο μέχρι και τον Δεκέμβριο. Αυτό όμως θέλει υποδείξεις από τη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας, ότι "εδώ κάνει αυτό το αμπέλι και σε στηρίζω να το αναδιαρθρώσεις. Και στην άλλη περιοχή κάνει αυτό το αμπέλι και σε στηρίζω να το αναδιαρθρώσεις" και να μην εγκαταλείψουμε τη σουλτανίνα αλλά να εμπλουτίσουμε τις ποικιλίες μας".

Στο ίδιο μήκος κύματος, μιλάει στη "Ν.Κρήτη"  και ο αγροτοκτηνοτρόφος Γιώργος Τζουλιαδάκης. "Η Ελλάδα σήμερα δεν παράγει", λέει στην εφημερίδα μας, "γιατί δεν χαράχτηκε ποτέ μια αγροτική πολιτική, ώστε να δοθούν σε όσους θέλουν να ασχοληθούν, αναπτυξιακά κίνητρα ούτως ώστε να μπορέσουν να επενδύσουν στη γη τους, στον πρωτογενή τομέα και να παράγουν. Όλα αυτά τα μέτρα, που κατά καιρούς παίρνουν είναι πρόσκαιρα και αντιπαραγωγικά".

Σύμφωνα με τον κ. Τζουλιαδάκη, τεράστιο αγκάθι αποτελεί το κόστος παραγωγής. "Έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Όλοι όσοι έχουν επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, στην παραγωγή των προϊόντων, είναι στην πλειοψηφία τους καταχρεωμένοι. Θέλει στήριξη ο αγρότης και μια Εθνική - Αγροτική - Στρατηγική Πολιτική".

"Ήταν καθοδηγούμενο"

Ο τεχνολόγος γεωπόνος Άρης Κοζής, δεν χαρακτηρίζει "στημένο το παιχνίδι" σε βάρος της Ελληνικής αγροτιάς. Το χαρακτηρίζει όμως ως "καθοδηγούμενο". "Ήταν καθοδηγούμενο για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Να μην ασχοληθεί με τα βασικά του θέματα. Παρά μόνο με την επιδότηση. Ήθελαν εξ αρχής να εγκαταλειφθεί η γη και να φτάσουμε στα σημερινά επίπεδα".

Στο μεταξύ, ο κ. Κοζής θεωρεί ότι "πάντα υπάρχει λύση και φως. Αλλά χρειάζεται πολύ οργάνωση και προγραμματισμός απ’ όλους τους φορείς. Από την Πολιτεία, τις υπηρεσίες, τους συλλόγους, για να μπορέσουμε να σταθούμε πάλι στα πόδια μας. Η ανάκαμψη θα έρθει από τον πρωτογενή τομέα. Είναι το άλφα και το ωμέγα. Αυτός πρέπει να στηριχτεί. Εκεί πρέπει να στηρίξουμε όλη μας την προσπάθεια".

Υπό διωγμό

"Από τη δεκαετία του '80 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, όποιος παράγει προϊόντα βρίσκεται υπό διωγμό", καταγγέλλει από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης. Και επιβεβαιώνει όλα όσα έχουν αποκαλυφθεί, για την εξόντωση των χοιροτρόφων για παράδειγμα, με την αντίστοιχη στήριξη των εισαγωγέων χοιρινού κρέατος, από τα Νομισματικά Εξισωτικά Προγράμματα. Και όλα αυτά στη διάρκεια των πρώτων κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, με υπουργούς Γεωργίας τον κ. Σημίτη και άλλους και κάτω από το περιβόητο σύνθημα... "Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ"!

Όπως λέει ο κ. Ιερωνυμάκης, "η χώρα μας δεν έχει προϊόντα διότι, από τότε που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν χαράχτηκε αγροτική πολιτική. Το μόνο που έκαναν οι εκάστοτε κυβερνώντες ήταν η διαχείριση των επιδοτήσεων. Οι άνθρωποι οι οποίοι παρήγαγαν προϊόντα ήταν υπό διωγμό. Ακόμα και οι λαϊκές αγορές οι οποίες δημιουργήθηκαν, για να πουλούν τα προϊόντα τους οι αγρότες, ωφέλησαν μόνο ένα μικρό μέρος των αγροτών, διότι ενώ πρέπει να διακινούν κατά 90% προϊόντα γης και θαλάσσης σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα που διέπει τη λειτουργία τους, αυτό ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Και αυτό ισχύει σε ολόκληρη τη χώρα και θα έλεγα σε μικρότερο βαθμό στο Ηράκλειο. Στην Αθήνα για παράδειγμα στις Λαϊκές Αγορές, δεν υπάρχει περίπτωση να βρει θέση αγρότης να πουλήσει προϊόντα".

Ο ίδιος τονίζει για άλλη μια φορά, πως όσες φορές συγκρούστηκε με αυτά τα συμφέροντα μέσα στην πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, στα υπουργεία ή ακόμα και στις Βρυξέλλες, συναντούσε ένα τοίχος. "Βέβαια, αν δεν συγκρούεσαι και αν δεν παλεύεις, θα σε εξαφανίσουν τα ισχυρά συμφέροντα των εισαγωγέων".

Καταλήγοντας, φέρνει ως παράδειγμα το επιτραπέζιο σταφύλι. "Παρά το γεγονός ότι δεν έμεινε ποτέ, παρά τα όποια προβλήματα, ούτε ένα κιλό απούλητο, εδώ και τόσα χρόνια φωνάζουμε για μια επιστημονική αναμπέλωση στην Κρήτη και δεν μας ακούει κανείς. Επομένως, οι κυβερνώντες συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι των ισχυρών βιομηχανικών χωρών της Δύσης, όπως η Γερμανία, που θέλουν να επιδοτούνται οι μη αγρότες για να αγοράζουμε τα δικά τους προϊόντα και να μην παράγουμε δικά μας".

"Είμαι απαισιόδοξος"

Πάντως, ο επιχειρηματίας και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ) Άλκης Καλαμπόκης, δηλώνει απαισιόδοξος για το μέλλον και εξηγεί το γιατί. "Υπήρξε όντως απομάκρυνση από την παραγωγική διαδικασία. Και είναι κάτι το οποίο το έχουμε διαπιστώσει όλοι. Ο κύριος λόγος είναι ότι είχαμε στραφεί σε μία καταναλωτική κοινωνία. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η παραγωγή εγκαταλείφθηκε. Διότι πηγαίναμε σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό εισαγωγών. Οι εξαγωγές μας είχαν καταρρακωθεί. Κι έτσι είχαμε εφησυχάσει όλοι με τα δανεικά, χωρίς να παράγουμε, αγοράζοντας και θεωρώντας πως όλα κυλούσαν πάρα πολύ καλά. Και όταν ήρθε η ώρα "να πάμε στο ταμείο", αντιληφθήκαμε ότι έχουμε κάνει στρατηγικά λάθη".

Αναφερόμενος στο "σήμερα" και το "αύριο" της Ελλάδας, ο κ. Καλαμπόκης λέει: "Υπάρχει μια διαπίστωση ότι το μοντέλο που ακολουθήθηκε ήταν λάθος. Υπάρχει μια στροφή σε ένα βαθμό σε κάποιες καινούργιες καλλιέργειες και κάποια καινούργια προϊόντα, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό δεν αποτελεί προϊόν ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού, αλλά αποτελεί προϊόν ανάγκης. Δηλαδή, αυτοί που έχουν εμπλακεί, που οι περισσότεροι είναι νέοι, στρέφονται σε εναλλακτικές λύσεις εξεύρεσης χρήματος ή δουλειάς, γιατί περί αυτού πρόκειται, άρα το κάνουν κατ’ ανάγκη. Κάποιοι εξ αυτών έχουν στραφεί επιτυχώς στην αγορά και καταφέρνουν να φτιάχνουν καινούργια πράγματα και κάποιους άλλους όμως τους ξεβράζει η αγορά πάρα πολύ γρήγορα. Δεν είμαι αισιόδοξος στο βαθμό που θα έπρεπε να ήμουν γιατί αυτό γίνεται τυχαία, αποσπασματικά και δεν αποτελεί προϊόν μελέτης για το τι πραγματικά έχει ανάγκη αυτή η χώρα να παράγει. Που είναι το ισοζύγιο της ελλειμματικό και πως πρέπει να στραφούμε σε αυτές τις παραγωγικές διαδικασίες κ.α.".

Καταλήγοντας, ο Άλκης Καλαμπόκης φέρνει ως παράδειγμα το ελαιόλαδο και λέει πως "την ώρα που η Αμερική μπαίνει δυναμικά στην παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου, εμείς δεν φτάνει να παράγουμε μόνο χύμα λάδι αλλά και να δίνουμε βάρος στην ποιότητα και στην τυποποίηση του".

"Μπορούμε, αλλά"...

"Μπορούμε να κάνουμε τη στροφή αλλά με άλλες λογικές και με άλλες πρακτικές", τονίζει κατηγορηματικά απ’ την πλευρά του, ο πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σπύρος Δανέλλης. "Κι εδώ είναι αυτό που όλοι διαπιστώνουμε δηλαδή, οι νεώτεροι κυρίως, ότι απαιτείται να συμμετέχουμε σε ισχυρά συλλογικά όργανα όπως Ομάδες Παραγωγών, Συνεταιρισμούς, Ενώσεις, οτιδήποτε είναι αυτό γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα και δεύτερο να παράγουμε επώνυμα, τυποποιημένα και ταυτοποιημένα προϊόντα. Το χύμα προϊόν που κουτουλάει και που δεν μπορεί να βγει στην αγορά δεν έχει βιώσιμο μέλλον".

Απαντώντας και ο ίδιος στο ερώτημα για το τι έφταιξε και οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση, αναφέρει τα εξής: "Οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην αποδιάρθρωση της γεωργίας στη χώρα μας είναι καταρχήν η ομπρέλα του προστατευτισμού των επιδοτήσεων. Κυρίως οι άμεσες ενισχύσεις. Δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ ως ένα εργαλείο άσκησης μιας σχεδιασμένης αγροτικής πολιτικής, αλλά χρησιμοποιήθηκαν διαχρονικά από το πολιτικό σύστημα ως ένα εργαλείο άσκησης εισοδηματικής πολιτικής, δηλαδή ήταν το εργαλείο της πολιτικής αντιπαροχής προς τον αγροτικό κόσμο. Οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, οι επιδοτήσεις είχαν τη λογική ακριβώς της ενίσχυσης για την υλοποίηση ενός προγραμματισμού, ενός σχεδίου. Μόνο εδώ,  η αντίληψη και η νοοτροπία που εγκαθιδρύθηκε ήταν ότι οι ενισχύσεις αντικαθιστούν το εισόδημα".

Καταλήγοντας, ο Σπύρος Δανέλλης χαρακτηρίζει ως "συνωμωσιολογία" αυτά που λέγονται περί οργανωμένου σχεδίου των Δυτικών χωρών για να μας κάνουν να πάψουμε να παράγουμε, αφού στις άλλες χώρες οι επιδοτήσεις χρησιμοποιήθηκαν, όπως λέει, ακριβώς για την ενίσχυση της παραγωγικής διαδικασίας, την αναδιάρθρωση, την αναδιοργάνωση και στις αιχμές που κάθε Εθνική Πολιτική έβαζε.

"Να διεκδικήσουμε"

"Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται τι θα γίνει από τώρα και μετά", τονίζει κατηγορηματικά από την πλευρά του, κάνοντας λόγο για ένα κράτος που όχι μόνο δεν στηρίζει τον πρωτογενή τομέα αλλά διαλύει παντελώς τη μηχανή της δημόσιας διοίκησης που θα στήριζε τον παραγωγό, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Αλέκος Στεφανάκης.

Ο ίδιος ως μάχιμος κτηνίατρος και ερευνητής, καλεί την ίδια την κοινωνία να αφυπνιστεί και να διεκδικήσει...

Συγκεκριμένα, "από τη δεκαετία του '80 και μετά σταδιακά", όπως τονίζει και ο ίδιος, "με τη βοήθεια της παγκοσμιοποίησης μετατραπήκαμε από παραγωγική σε καταναλωτική κοινωνία. Από τις επιδοτήσεις ξαφνικά άρχισαν να εισρέουν εύκολα χρήματα και εμείς χωρίς σκέψη και προβληματισμό ακολουθήσαμε αυτή την εξέλιξη. Παράλληλα, η δομή λειτουργίας του κράτους και ο τρόπος εφαρμογής της νομοθεσίας ήρθε να υποστηρίξει αυτή τη διαδικασία. Τα εισαγόμενα προϊόντα να αποκτήσουν μεγαλύτερο δυναμικό από τα ντόπια παραγόμενα. Οι εισαγωγείς αποκτήσανε μεγαλύτερη δυναμική από τους παραγωγούς χρησιμοποιώντας τη δύναμη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης".

Σύμφωνα με τον ίδιο, "όλο αυτό το διάστημα, χειροκροτούσαμε αυτούς που παρήγαγαν και απλά εμείς τα καταναλώναμε χωρίς να σκεφτούμε πως αυτά έρχονται με δανεικά λεφτά". Σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να υποστηρίξει τα παραγόμενα προϊόντα, όπως λέει ο κ. Στεφανάκης, τα οποία εξακολουθούν να διατίθενται στην αγορά σε χύμα μορφή και σε εξευτελιστικές τιμές, "με συνέπεια το ντόπιο αρνάκι να εξισώνεται με το εισαγόμενο βιομηχανικό κοτόπουλο, το γιαούρτι να εξισώνεται με το επιδόρπιο γιαουρτιού και πάει λέγοντας".

Καταλήγοντας ο κ. Στεφανάκης τονίζει ότι σήμερα χρειάζεται πια πολύ μεγάλος αγώνας όλων μας για να αντιστραφεί το κλίμα, αρκεί ως κοινωνία να διεκδικήσουμε αλλαγή πολιτικών και νοοτροπίας από κάτω προς τα πάνω.

Τα βοθρολύματα πνίγουν τον Άγιο Σύλλα και μας απειλούν όλους!...

Βοθρολύματα ποτάμι και οι αρμόδιοι...δεν μυρίζουν τίποτα!

Είχαμε πάει το 2010 και καταγράψαμε την κατάσταση αυτή για λογαριασμό της εκπομπής Κιβωτός και της "Ν.Κρήτης". 

Σήμερα προφανώς θα είναι πολύ χειρότερη η όλη κατάσταση. Δεν έχει γίνει τίποτα από τότε και οι δημότες εναποθέτουν τώρα τις ελπίδες τους στη νέα δημοτική αρχή του Ηρακλείου.

Αναφέρομαι στον κάμπο του Αγίου Σύλλα, όπου πέφτει ποτάμι με βοθρολύματα και καταλήγει στη θάλασσα της Αμμουδάρας, μέσω του Γιόφυρου...

Αγρότες υποφέρουν δίπλα στα λύματα

"Είναι επικίνδυνη η κατάσταση" έλεγαν οι κάτοικοι

Έκρυβαν τις σωλήνες από τον τότε δήμο Τεμένους για να μην...προκαλούν αντιδράσεις

Ανακαλύψαμε πηγή... Προφανέστατα μολυσμένη...

Από αυτό το νερό, κάποτε έπιναν πολλοί άνθρωποι

Και τώρα, κύριε Λαμπρινέ,  που προεκλογικά κάνατε συγκεντρώσεις στον Άγιο Σύλλα για τα βοθρολύματα και τις εγκληματικές ευθύνες των πρώην δημοτικών παραγόντων Τεμένους και Ηρακλείου και φυσικά της Περιφέρειας Κρήτης, (γνωρίζοντας και για τα δικαστήρια που έχουν αναβληθεί)... ιδού ο Άγιος Σύλλας, ιδού και το πήδημα!...