ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Έτσι σε θέλουν Έλληνα. Μπορείς να γίνεις ακόμα πιο "δικός τους", σαν παιχνιδάκι στα χέρια της εξουσίας, που σε καταχτυπάει, σε κλωτσάει, σε εξευτελίζει κάθε μέρα, αλλά εσύ κάθεσαι υπομονετικά και σκύβεις το κεφάλι...
Έτσι σε θέλουν Έλληνα. Να σου λένε, "έλα να διαδηλώσεις κατά των χημικών της Συρίας" κι εσύ να σκέφτεσαι, "αν πάω, μήπως εμένα θα φοβηθούν; Σώπα καημένε. Θα κάτσω σπίτι"...
Έτσι σε θέλουν Έλληνα. Να ετοιμάζονται να σου φέρουν βόμβα θανάτου όλοι αυτοί που δολοφονούν τους λαούς μέσα από πολέμους ώστε να δουλεύουν οι βιομηχανίες τους στα όπλα, να μη σου δίνουν καμιά σημασία, να σε θεωρούν κάτι σαν μυρμηγκάκι, που σε πατούν ανά πάσα στιγμή.
Έτσι τους έμαθες εσύ να νομίζουν. Και επειδή αυτό τους έμαθες, εσύ "κάθεσαι φρόνημα στ αβγά σου" και περιμένεις τη μεγάλη έκρηξη, το θάνατο, τους καρκίνους, την πανωλεθρία, τη συμφορά...
Να ξεχάσεις ότι ο δικός τους λαός, ο Γερμανικός, που εξακολουθεί και σήμερα να πιστεύει πως πρόκειται για την "αρεία φυλή", ήταν αυτός που προκάλεσε τη φρίκη κατά της χώρας μας.
Οι δικοί τους στρατιώτες ήταν αυτοί που έμπαιναν στα χωριά, έβαζαν στουπί με βενζίνη στα στόματα των μωρών και τους έβαζαν φωτιά, γελώντας όλο ηδονή στο κλάμα των ανήμπορων αυτών και άτυχων πλασμάτων, που δεν γεννήθηκαν σε καιρό ειρήνης και ούτε θα προλάβαιναν να ζήσουν περισσότερο. Βίαζαν ομαδικά τις γυναίκες, ακόμα και τα μικρά κορίτσια, ξεκοίλιαζαν εγκύους και σκότωναν χωρίς ίχνος ντροπής και λύπισης....
Ποτάμια αίματος, εκατόμβες νεκρών, από τους Γερμανούς, τα ανθρωπόμορφα εκείνα τέρατα, που σήμερα έρχονται να μας κατακτήσουν με τα λεφτά τους, έχοντας ήδη καταφέρει να μας γυρίσουν έναν αιώνα πίσω... Τους άνοιξε το δρόμο βάζοντας μας στο μνημόνιο ο εγγονός του πολιτικού που έφερε τους Άγγλους στην Ελλάδα στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Παπανδρέου. Μια οικογένεια, μια ιστορία...
Έτσι σε θέλουν Έλληνα. Να ψωμολυσσάς, να μην τα βγάζεις πέρα, να έρχονται οι συνεχείς μειώσεις του μισθού μέσα από τις μνημονιακές τους πολιτικές, αλλά εσύ να βλέπεις τον διπλανό σου που δεν έχει δουλειά και ζει από συσσίτια και επιδόματα και να λες, "δε βαριέσαι. Πάλι καλά που τα έχω κι αυτά. Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω μας";
Έτσι σε θέλουν Έλληνα. Να ξεχνάς αυτό που έγραψε ο Μπρεχτ, πως "όταν ήρθε η σειρά μου, κανείς δεν φώναξε, γιατί δεν υπήρχε για να φωνάξει"...
Και να βουλιάζεις μες στον καναπέ σου, να παρακολουθείς τα ζευγάρια να χορεύουν, τη Δούκισσα Νομικού να συντονίζει το "σόου" και να αγωνιάς, "τι θα πει ο Λάτσιος; Τι βαθμό θα βάλει"; Κι ύστερα, "ΌΛΑ ΤΡΕΛΑ" με το Θέμο Αναστασιάδη, τις γκομενίτσες που χορεύουν, τα φώτα, τους ηθοποιούς που παίζουν στα γλυκανάλατα σίριαλ, τις πρωινές δημοσιογραφικές εκπομπές όπου...ακούς και βλέπεις, αλλά στο τέλος, τίποτα δεν άκουσες, τίποτα δεν είδες και τίποτα δεν κατάλαβες.
Έτσι, λοιπόν σε θέλουν Έλληνα. Αλλά εσύ μην το βάζεις κάτω. Συνέχισε. Μπορείς και..."καλύτερα" γι αυτούς. Συνέχισε, λοιπόν, να είσαι η μαριονέτα τους...
