Οι τιποτένιοι

Στάθης 



Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι βλαξ
Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι βαλτός.
Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι εγκληματίας.

Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι και τα τρία. Και λέγεται Φίλης. Δηλαδή Τσίπρας.



Σύμφωνα με τη διαμαρτυρία της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων (που πέρασε έως τώρα εν πολλοίς στο ντούκου), έχει φθάσει στα σχολεία ήδη από 20/09/2016 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας με την οποίαν «επιβάλλεται να διδάσκονται συνοπτικά και να μην εξετάζονται στην Α’ Λυκείου τα ακόλουθα κεφάλαια της αρχαίας ιστορίας:

Κυκλαδικός Πολιτισμός.
Μινωικός Πολιτισμός.
Μυκηναϊκός Πολιτισμός.
Οι Α’ & Β’ Αποικισμοί.
Η σημασία των Περσικών Πολέμων.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος.
Ο Φίλιππος ο Β’ 
και το Οικουμενικό Κράτος του Μ. Αλεξάνδρου».

Ερώτησις πρώτη: αν δεν διδάσκονται όλα αυτά, τι θα διδάσκεται από την αρχαία ελληνική ιστορία; Η Τιριτόμπα;

Είναι γνωστόν πως στα σχολεία της μέσης εκπαίδευσης ό,τι δεν εξετάζεται, δεν μαθαίνεται. Ετσι, αντί το Υπουργείο να καταργήσει όλα τα ανωτέρω και να γίνει στην επικράτεια της Τιριτόμπας, έρχεται μουλωχτά, ύπουλα, με τον τρόπο του Φίλη και του Αντώνη Λιάκου και εντέλλεται να διδάσκονται συνοπτικώς (και να εκτελούνται από τα 6 βήματα) καθώς και να μην εξετάζονται τόσα πολλά (και κρίσιμα) κεφάλαια της Ιστορίας μας, που εν τέλει αυτή να απομένει ασώματος και ακατανόητη. Α-νόητη.

Η σειρά αυτή των ενεργειών Φίλη είναι πλέον το ίδιο απειλητική, όσον ο Τζένγκις Χαν ante portas, διότι εκθεμελιώνει, και εκθεμελιώνει με σύστημα τα κλασικά γράμματα και τις ανθρωπιστικές σπουδές από την εκπαίδευση. Ο κ. Φίλης, δηλαδή ο κ. Λιάκος, δηλαδή ο Τσίπρας, δηλαδή η κυρία Ρεπούση, δοκίμασε τις δυνάμεις του καταργώντας τον «Επιτάφιο» του Περικλέους από την ύλη της Γ’ Λυκείου. Είναι σαν να κατάργησαν οι Μουσουλμάνοι το Κοράνι.

Ο «Επιτάφιος» είναι το Σύμβολον της Πίστεως της Δημοκρατίας, είναι η δήλωση του λαού ότι μπορεί να χτίζει και είναι αυτός που χτίζει τους Παρθενώνες. Ο «Επιτάφιος» είναι η Διακήρυξη εκείνη που συνδέει τη Λογική και την Ηθική με τη Δημοκρατία. Η κατάργησή του είναι σαν να καταργούσαν οι Αμερικανοί τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Ή οι κομμουνιστές το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Κι όμως ο Φίλης, δηλαδή ο Τζεμ, δηλαδή ο Τσίπρας, δηλαδή ο Σόρος, κατήργησε τον «Επιτάφιο» και δεν άνοιξε μύτη. Σ’ αυτήν την καταραμένη, κουρασμένη, καταπονημένη, ξεσχισμένη πρώην επικράτεια, δεν άνοιξε μύτη!

Και ο Φίλης έλαβε θάρρος.

Και σαν το κουνάβι, στο μουλωχτό, καταργεί στην ουσία την ελληνική ιστορία. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ιστορία «αρχίζει» με τα Μηδικά. Η καθιέρωση της Δημοκρατίας διαφοροποιεί την εξέλιξη των ανθρώπων, αποτελεί τη φιλοσοφική λίθο του πολιτισμού μας - τρίχες, ο Φίλης την πετάει στους σκύλους


ή διότι είναι βλαξ
ή διότι είναι βαλτός
ή διότι είναι εγκληματίας
ή διότι είναι και τα τρία.

Αλλά, αν τα Μηδικά οδηγούν στην αξίωση και την καταξίωση της Δημοκρατίας, οι κατακτήσεις του Αλεξάνδρου δημιουργούν τον ελληνιστικό κόσμο. Χωρίς αυτήν την οικουμενική διάσταση που ο Αλέξανδρος και οι επίγονοί του έδωσαν στον ελληνισμό, πιθανόν ο Ομηρος και ο Πλάτωνας να μην αποκτούσαν ποτέ την ηχώ τους στην ιστορία των ανθρώπων. Να μην είχαν υπάρξει ο Βιργίλιος, ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Δάντης, ο Σαίξπηρ. Ακόμα και η σύντομη Αθηναϊκή Δημοκρατία, έξω από την κιβωτό της μνήμης που δημιούργησε η διαχρονία του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, ίσως να χανόταν σε κάποια ξεχασμένα χειρόγραφα. Ο ελληνορωμαϊκός κόσμος βρίσκεται ακόμα ολοζώντανος στον σημερινό κόσμο, τους τρόπους του και τις ιδεολογίες του.

Για τον Αλέξανδρο (που απορώ γιατί στην εγκύκλιό ο κ. Φίλης δεν τον ονομάζει «χασάπη» και «εθνικιστή») έχουν γραφεί περισσότερα βιβλία από όσα για οποιονδήποτε άλλον! Περισσότερα ίσως κι απ’ όσα έχουν γραφεί για το ίδιο το «Ομηρικό Ζήτημα». Μόνον στα ελληνικά σχολεία λοιπόν δεν χρειάζεται να διδάσκεται η κληρονομιά του Αλέξανδρου, παρά μόνον «συνοπτικώς» και χωρίς να εξετάζεται, αν οι μαθητές έχουν χαμπαριάσει γρι από Πραξιτέλη, Διογένη ή Επίκουρο.

Οι άνθρωποι είναι συνωμότες. Η αποδόμηση της αυτογνωσίας των Ελλήνων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνουν ραγιάδες και να κάθονται σούζα. Σούζα μπροστά στα μνημόνια, μπροστά στο παράλογο και το ανήθικο. Και ο χρόνος που απαιτείται για αυτή τη βρωμοδουλειά, κρίσιμος και σύντομος. Αρκεί να περάσουν τρεις-τέσσερις σειρές μαθητών από το Λύκειο και να βγουν άμουσοι της Ιστορίας, για να επιτευχθεί ο στόχος της κατασκευής πολιτών με μειωμένες αντιστάσεις.

Και είναι άκρως ανησυχητική η ησυχία μέσα στην οποία τέτοιο έγκλημα συντελείται.

Σαν τον τελευταίο πεμπτοφαλαγγίτη που στρέφεται εναντίον της τάξης του, ο κ. Φίλης αφοπλίζει τα παιδιά των λαϊκών τάξεων από τις στοιχειώδεις γνώσεις που τους χρειάζονται για να μη γίνουν ταξικοί ραγιάδες και εθνικά ανδράποδα.

Η συρρίκνωση των ανθρωπιστικών γραμμάτων στην εκπαίδευση ελάχιστα βλάπτει τους νεοσσούς των ανώτερων τάξεων, οι οποίοι (πλην εξαιρέσεων) δίφραγκο δεν δίνουν για τη μοίρα του εργαζόμενου - της ραχοκοκαλιάς, δηλαδή, του τόπου. Για τα παιδιά όμως των εργαζομένων, «η πεζούλα τούτη ’δώ», σ’ αυτήν τη γωνιά της Γης, είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ίδια τους την ύπαρξη. Οσοι στερούν απ’ αυτά τα παιδιά τη γνώση των Μηδικών ή του «Επιτάφιου» ή της διαμόρφωσης του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, θέλουν τα παιδιά αυτά αμόρφωτα, ευάλωτα, άοπλα, κρέας για τα κανόνια των αφεντικών τους. Είναι όνειδος, είναι τραγικό ότι στην Αριστερά, που έλκει την καταγωγή της απ’ το 1821, το 1922 και το ΕΑΜ, παρεισέφρησαν και συνωστίζονται βλάκες και βαλτοί.

Όσο για το αρχικό ερώτημα του κειμένου «αν όλα αυτά είναι αλήθεια» - το ερώτημα αυτό πλέον παρέλκει. Διότι το Υπουργείο Παιδείας απάντησε εν τέλει στις αιτιάσεις της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων και παραδέχθηκε τα πάντα. Για τους τομείς της Ιστορίας που παραλείπονται, που θα διδάσκονται συνοπτικώς, που δεν θα εξετάζονται.

Με κάτι ελληνικά που δυσκολεύεσαι να καταλάβεις (από τις αδέξιες σοφιστείες), οι Λιακοφίληδες παραδέχονται ότι ψαλιδίζονται «γεγονότα τα οποία τα παιδιά δεν χρειάζεται να αποστηθίσουν»! Από πότε (τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή) σκοπός του μαθήματος της Ιστορίας είναι να αποστηθίζουν τα παιδιά; Κι από πότε για να μην αποστηθίσουν κάτι, αλλά αντιθέτως για να αναπτυχθεί η κριτική τους σκέψη, αυτό παραλείπεται, αποψιλώνεται, δεν εξετάζεται;

Είναι φανερό (και από τη σιωπή των ιστορικών, παρά τη οργή των φιλολόγων) ότι χρόνια τώρα, ύπουλα και απαλά ο κ. Λιάκος και οι συν αυτώ διαμόρφωσαν το κοπάδι που στην εκπαίδευση των παιδιών αναπαράγει τον εαυτό του. Υπουλα και απαλά, άξεστοι πλέον και αγροίκοι, απλοί δορυφόροι των ηγεμόνων τους, έντρομοι με την ίδια τους την αγραμματοσύνη, υπάρχουν στην εκπαιδευτική κοινότητα εκείνοι που αποστερούν απ’ τα παιδιά των φτωχών τα τελευταία τους άρματα - τα γράμματα.

Οι άνθρωποι αυτοί, ο κ. Λιάκος και οι συν αυτώ, ακολούθησαν και υπηρέτησαν Σημίτη, Γιωργάκη (Διαμαντοπούλου), Σαμαρά και τώρα Τσίπρα. Απαλά και ύπουλα:

Σβου ο «Επιτάφιος»!
Σβου ο Κυκλαδικός, ο Μινωικός και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός!
Σβου οι Αποικισμοί.
Σβου η σημασία των Μηδικών για τον Δυτικό (τουλάχιστον) πολιτισμό.
Σβου η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Ποιος Πύρρων;
Σβου! Ποιος Πύρρος;
Σβου!
Σβου οι Ελληνες, τους έφαγε ο Πόρφυρας το Μεγάλο Ψάρι στις κλεισούρες της Αχρίδας.

Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο των μνημονίων και των βοσκοτόπων, της πορτοφόλας και της άδειας κατσαρόλας, περάστε-περάστε, κοπιάστε, κοπιάστε για ένα κόπυ πάστε...


Πηγή: e-nikos

http://anemosantistasis.blogspot.gr/2016/10/blog-post_670.html