Πίσω ολοτάχως!

ΓΡΑΦΕΙ:  ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

Δεν αγωνίζεσαι όμως άπαξ για την χώρα σου, ούτε μένεις άβουλος απέναντι σ΄αυτό που έρχεται, επειδή εσύ δεν έχεις το κουράγιο ούτε μέχρι τις κάλπες να συρθείς. Όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο γρήγορα σηκώνεσαι, τόσο πιο γρήγορα αντιδράς, τόσο πιο γρήγορα αποφασίζεις. Δεν αφήνεις το μέλλον να γίνει παρελθόν.

Η Απελπισία κόβει βόλτες πάνω-κάτω, πάνω-κάτω.
Ένα σκηνικό διαλυμένο, λαός στα όρια της παράκρουσης, όπου ο Μεϊμαράκης παίρνει χαρακτηριστικά εθνοσωτήρα από τα κανάλια της διαπλοκής.
Με ποιό σλόγκαν;
ΕΔΩ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Διότι σου λέει αφού και οι αριστεροί με μνημόνιο γύρισαν απ΄τις Βρυξέλλες, τι να μπαίναμε σε ταλαιπωρίες, να ελπίζουμε.
Στις 20 Σεπτεμβρίου κηδεύουμε οριστικά την ελπίδα.
Ο Αλέξης, η Ζωή, ο Λαφαζάνης και οι λοιποί αριστεροί συγγενείς.

Τόσο αντέχουν οι αριστεροί να κυβερνήσουν. Πίσω, στα έδρανα της διαμαρτυρίας.
Δεν είναι καιρός για να ανοίγεις σούπερ μάρκετ. Περίπτερο και πάλι περίπτερο.
Ένα λεπτό περιπτερά.
Βουλιάζει η Αριστερά
Στων Βρυξελλών το πλοίοοο!!!

Δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε μάχες για να τις χάνουμε. Χάνουμε κι έτσι, χωρίς μάχη.
Γιατί να τρέχουμε στις Βρυξέλλες να υπογράφουμε; Μας το στέλνουν υπογεγραμμένο και βάζουμε κι εμείς από κάτω φαρδιά-πλατειά την υπογραφή μας.
Μετά τιμής ο υποταγμένος… κ.λ.π, κ.λ.π, κ.λ.π

“Ποια είναι η εναλλακτική;” με ρώταγε φίλη και συνεργάτης από το Τσαντίρι, στην σημερινή κουβέντα που είχαμε για τα βίντεο που πρέπει να ετοιμαστούν.
Η εναλλακτική είναι να μάχεσαι πριν πεθάνεις. Να μην πεθαίνεις καθισμένος.
Υπάρχουν μνημεία μόνο για πεσόντες.
Δεν υπάρχουν μνημεία για παραδομένους.

Μια φορά έγινε η Αριστερά μεγάλη. Την διασπάσαν πάλι σε κομμάτια.
ΓΕΛΟΙΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ.

Πρώτη φορά πάντως βλέπω ομάδα να παίζει, να τρώει γκολ στο 10΄ του αγώνα, να παραιτείται η μισή ομάδα και να φεύγουν και οι οπαδοί απ΄τις κερκίδες πριν καν τελειώσει το ημίχρονο.
Έχουν πέσει στα πατώματα οι αριστεροί, κλαίνε και κωλοχτυπιούνται, έχουν κατεβάσει από τις βιβλιοθήκες τον Μαρξ και τον Λένιν και τους ξαναδιαβάζουν, να δουν που έγινε το λάθος.
Σαν κάτι πρωτάρηδες που ονειρεύονται τι θα κάνουν το πρώτο βράδυ με την γκόμενα και το μόνο που καταφέρνουν είναι, μετά συγχωρήσεως, να χύσουν απ΄έξω.

Τι να κάνει κι ο λαός; Δεν τους ξέρεις τους Έλληνες; Βαθιά συντηρητικός λαός.
Αφού τους έπεισες λοιπόν, ότι θα τους πας μια βόλτα στο καλύτερο, τους έχεις χώσει μες στο πούλμαν, μέσα σ΄αυτή τη ζέστη του καλοκαιριού και τους έχεις ζαλίσει στις στροφές και τις ανηφόρες, κι ακόμα να δουν την εξωτική Χαβάη!
Οπότε τι αναφωνούν μέσα τους;
Μωρέ, Λουτράκι και πάλι Λουτράκι.

Αυτή η καινούργια αστειότητα ότι ο Λεβέντης είναι σοβαρό πρόσωπο, με ξεπερνάει. Είναι προφήτης, διαλαλλούν τα μέσα της διαπλοκής που τον είχαν παρατημένο σ΄ένα στούντιο να ουρλιάζει μόνος του και να καταριέται. Εγω ξέρω ότι οι προφήτες, βγαίναν μία στο τόσο, λέγαν δυο προφητείες και ξαναμπαίναν μέσα. Δεν ξημεροβραδύαζονταν σε ένα στούντιο 24 ώρες, με πίτσες, καφέδες και άπειρες παπαριές και μεταξύ αυτών λέγαν και κάτι που κάποια στιγμή συνέβαινε.
Άσε που σ΄αυτή την χώρα όλοι μπορούν να γίνουν προφήτες. Διότι σ΄αυτή την χώρα όλα μπορούν να συμβούν.
Ας έρθει κι ο Λεβέντης να μας σώσει, εδώ που φτάσαμε.

Την είδατε την φωτογραφία της Γεννηματά με τον Βενιζέλο, με τα τρεχούμενα αισθήματα αγάπης τους ενός για τον άλλον.

Αυτή με την χαρά της αρχηγού του ΠΑΣΟΚ κι αυτός με κάτι μούτρα και νεύρα γιατί βλέπει το τέλος να ΄ρχεται. Τίποτα δεν του αναγνωρίζουν. Για το ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος ήταν πάντα ένας ξένος. Ενώ ο Γιωργάκης;;

Πήγε ο Γιωργάκης, με το καινούργιο του κόμμα, να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ του μπαμπά του. Και η Φώφη του είπε Οχι.
Κι αυτός θα κατέβει με το δικό του κόμμα στις εκλογές.
Εμείς γελάμε και δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο, αλλά το σύστημα δίνει πολλά σ΄όποιον καταφέρει και αποσπάσει 1%, 1,5%, 2%, 3%. Διότι κόψε απο δω, κόψε απο κεί, έτσι εξοικονομούν την άνοδο της δεξιάς.

Οι πιτσιρικάδες της αριστεράς, με το απόλυτο δίκιο τους, είναι βυθισμένοι στην στεναχώρια και στην οργή. Δεν θέλουν να πάνε πουθενά, ούτε στις κάλπες, ούτε απο δω ούτε από κει.
Νιώθουν ότι δώσαν όλη τους την ελπίδα, όλη τους την δύναμη κι ο Τσίπρας την αχρήστευσε στην συμφωνία των Βρυξελλών. Ότι και να πουν έχουν δίκιο. Δεν αγωνίζεσαι όμως άπαξ για την χώρα σου, ούτε μένεις άβουλος απέναντι σ΄αυτό που έρχεται, επειδή εσύ δεν έχεις το κουράγιο ούτε μέχρι τις κάλπες να συρθείς. Όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο γρήγορα σηκώνεσαι, τόσο πιο γρήγορα αντιδράς, τόσο πιο γρήγορα αποφασίζεις. Δεν αφήνεις το μέλλον να γίνει παρελθόν.

Στη Ζωή χρεώνουν οι ΑΝ.ΕΛ την αποσιώπηση και την μη αξιοποίηση της ογκωδέστατης δικογραφίας για τα υποβρύχια , η οποία ρίχνει ευθύνες σε Τσοχατζόπουλο, Παπαντωνίου, Μειμαράκη και Βενιζέλο.
Τα μέσα ενημέρωσης, MEGA, ANT1 και ΣΚΑΙ τσιμουδιά. Αν η δικογραφία είχε τα ονόματα του Τσίπρα, του Λαφαζάνη και της Ζωής θα είχαν διακόψει και τα πρωινά προγράμματα.
Είναι ώρα λοιπόν η Ζωή να απαντήσει στους ΑΝ.ΕΛ, τι πραγματικά συνέβη μ΄αυτή την δικογραφία. Διότι καταλαβαίνει κανείς ότι η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης καθορίζει το αποτέλεσμα των εκλογών. Και δεδομένης της ολόθερμης στήριξης του Μειμαράκη προς την Ζωή, που της παραδίδει τα κλειδιά της ηγεμονίας στην αριστερά, δημιουργούνται ερωτήματα που πρέπει να διαλευκανθούν.
Διότι δεν αποκλείεται το θέμα αυτό να είναι δοτό, για την Ζωή, όπως λένε και κάποιοι σχολιαστές αλλά πολλά θέματα μπορούν να είναι δοτά και για άλλους.
Καλό είναι για πρόσωπα που μετέχουν της πολιτικής ζωής να απαντούν σε όλα, δοτά και μή.

Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται στην πολιτική. Και αυτό αφορά όλους. Μηδενός εξαιρουμένου.

Ο Τσίπρας πρέπει να εξηγήσει στους Έλληνες, ποια ακριβώς ήταν η δεύτερη εναλλακτική πρόταση που είχε, γιατί δεν πήγαμε σ΄αυτή την πρόταση, με αποτέλεσμα να υποστεί τέτοια συντριβή η αξιοπρέπεια τόσων ανθρώπων που πίστεψαν στην ανατροπή.

Και πρέπει να σταματήσουν να μιλάνε μέσα από χαρτιά και λόγους ξύλινους.
Κοιτάξτε το λαό στα μάτια και πείτε του την απόλυτη αλήθεια. Όλη αυτή η απογοήτευση είναι γιατί αισθανόμαστε ένα ψέμμα να πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Και δεν ξέρουμε ποιοί είναι οι μέτοχοι του.

Μπορεί να παραμείνουμε στο ευρώ χωρίς μνημόνιο;
Μπορούμε να πάμε στην δραχμή χωρίς μνημόνιο, μπορούμε να πάμε στην δραχμή χωρίς να χρωκοπήσουμε και να χαθούνε όλα;
Δηλαδή ποιό είναι το δίλλημα;
Ή ευρώ με βίτσα ή δραχμή με Λαπαβίτσα;

Είναι ο δρόμος της δραχμής ο δρόμος της σωτηρίας; Ατέρμονες συζητήσεις στην τούρλα του Σαββάτου. Σαν κάτι ζευγάρια που βρίζονται στο αυτοκίνητο και έχουν ξεχάσει να βάλουν το χειρόφρενο και το αμάξι κατρακυλάει προς τον γκρεμό.
Η χώρα θα πάει πίσω. Η τρομοκρατία πέρασε. Ο Σόιμπλε νίκησε.
Έρχονται οι Μεϊμαράκηδες, οι Λεβέντηδες, οι χιλιοδιασπασμένοι της αριστεράς.
Καθεστώς απόλυτης σύγχισης.
Μία φράση έχω να πω.
Πίσω ολοταχώς!

Υ.Γ 1 – Επειδή αυτή την περίοδο βρίσκομαι στις πρόβες και στην διασκευή της γαλλικής ταινίας «Θεέ μου τι σου κάναμε; » σε θεατρικό έργο, γι΄αυτό και είναι πιο αποσπασματική η παρουσία μου εδώ, στο altsantiri.gr. Οι παραστάσεις υπολογίζονται για το τέλος Οκτωβρίου στο θέατρο Γκλόρια.

Υ.Γ 2 – Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου ζωντανά το ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ, στον alpha

Y.Γ 3 – Όλα αυτά που γράφονται για μένα, ότι κατεβαίνω στις εκλογές κ.λ.π., κ.λ.π. είναι σχεδιασμοί των γνωστών ΜΜΕ και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.

ΠΗΓΗ: altsantiri.gr